Elvis Presley

Elvis heeft een enorme invloed gehad op de Rock cultuur, omdat hij natuurlijk (samen met wat andere namen als Little Richard, Jerry Lee Lewis en Chuck Berry) Rock 'n Roll uitvond.
Het begon in The Sun Studio's toen Elvis in 1953 voor de lol twee liedjes inzong: "That's When Your Heartaches Begin" en "My Happiness". Dit waren trouwens geen rock nummers, maar meer gevoelige ballades. Elvis' stem is duidelijk herkenbaar. Er moet nog veel ontwikkeld worden, maar het blijkt dat Elvis makkelijk gaat van laag naar hoog en omgekeerd.

In 1954 scoort Elvis een plaatselijke hit met "That's Allright Mama". Dit nummer is geboren uit frustratie: als Elvis een nummer maar niet goed krijgt, begint hij plots met deze blues song vermengd met country. Een nieuwe soort muziek is geboren.


Eind 1955 krijgt Elvis een contract van de grote platenmaatschappij RCA. Elvis gaat met de Rock Muziek door. Denk hierbij aan nummers als Hound Dog, Jailhouse Rock en All Shook Up... Deze nummers klinken vandaag de dag inderdaad gedateerd, maar toch is het nog een belevenis er naar te luisteren.

Nadat hij in 1960 terugkwam uit het leger, was de Rock 'n Roll meer vervangen door rustiger popmuziek, en de meesten oudere rockers waren of verdwenen of pasten hun stijl aan. Het zou tot The Beatles duren voordat de Rock weer opkwam. Elvis zelf ging in 1960 ook voor een meer pop achtiger stijl. Denk hierbij aan nummers als "It's Now Or Never" (gebaseerd op het Italiaanse O Sole Mio) en "Are You Lonesome Tonight". Deze nummers kwamen op het sterke album "Elvis Is Back". En inderdaad, hij was terug in 1960. Hij had toen nog geen concurrentie.

Daarna ging Elvis meer en meer films maken, die in tegenstelling tot zijn 50'er jaren films, zich meer concentreerden op een "liever" imago. Elvis moest te verteren zijn door het hele gezin, en niet alleen door de tiener generatie. Niet allemaal waren ze zo slecht als vaak wordt beweerd, Blue Hawaii uit 1961 was bijvoorbeeld een heel aardige film. De films concentreerden zich op zonnige stranden en mooie meisjes, wat perfect inspeelde op het escapisme van het publiek.

Na een tijdje werden de films minder goed, omdat Elvis geen inspiratie meer had ervoor, en omdat ze teveel van hetzelfde waren. Intussen was het halverwege de jaren 60, en The Beatles hadden muzikaal gezien een ongekende heerschappij. Elvis' films zijn echter altijd financieel succesvol gebleken.

Nadat Elvis eind jaren 60 meer terugkeert naar blues ( "Guitar Man", "US Male" en "Down In The Alley") en gospel ( Zijn "How Great Thou Art" LP, die werd beloond met een grammy award) besluit Elvis om deze terugkeer naar zijn roots door te zetten.

Dat leidt uiteindelijk tot de befaamde "1968 Comeback Special". Elvis laat in een stoer zwart leren pak zien dat hij het rocken nog lang niet verleerd is. Elvis' stem is een stuk volwassener dan ie tien jaar geleden was! Bovendien laat hij de rijpheid van zijn stem blijken in nummers als "Memories".

The Comeback Special wordt op TV uitgezongen, en is een hit. Leuk om te melden is dat Elvis "If I Can Dream" zingt, een nummer met een boodschap: Kort na het overlijden van Martin Luther King zingt Elvis over de onverdraagzaamheid van de wereld, maar dat de mens toch moet blijven geloven om het beter te krijgen.

In 1969 heeft Elvis een monster opname sessie in Memphis. Hij zingt er vele verschillende stijlen, van "Hey Jude" van The Beatles tot "And The Grass Won't Pay No Mind" van Neil Diamond. Dit is een goede periode voor Elvis. Niet alleen muzikaal gaat het goed, ook heeft Elvis een prachtige vrouw (Priscilla) en "a lovely daughter" Lisa Marie.

Uit de opname sessies van 1969 worden "In The Ghetto" (nog een nummer met een boodschap) en "Suspicious Minds" hits.

Elvis keert ook terug op het podium. Zijn laatste live optreden dateert dan alweer uit 1961!


In 1970 zet hij de live concerten door en er wordt in augustus een documentaire gefilmd: "Elvis - That's The Way It Is". Het blijkt dat Elvis in zijn concerten ouwertjes opvist als "Blue Suede Shoes" maar ook nieuwe nummers zingt als "Just Pretend". Ook covert hij veel, zoals bijvoorbeeld "Proud Mary" van Creedence Clearwater Revival.

Vanaf 1971 wordt het echter duidelijk dat Elvis persoonlijke problemen heeft. Zijn relatie met vrouw Priscilla verslechtert. Eind 1971 zien ze elkaar nauwelijks meer.

In 1972 zijn ze nog niet officieel gescheiden, maar van een fijn liefdesleven is geen sprake meer. Elvis' live shows doen het nog goed. Zijn optreden in Madison Square Garden in New York wordt bejubeld door de pers. Zijn studio opnamen getuigen van persoonlijk verdriet, met nummers als "You Were Always On My Mind" en "Fool".

14 januari 1973 is de dag dat Elvis een live concert in Hawaii heeft dat via satelliet wereldwijd wordt uitgezonden. Het trok meer kijkers dan de maanlanding in 1969.

Elvis gaat in de jaren 70 verder met optreden en het maken van albums. Eind 1973 is de scheiding van Priscilla officieel. Elvis maakt voornamelijk autobiografische ballades die misschien geen revolutie zijn in de muziekwereld, maar het is wel heel knap dat Elvis durft te zingen over zijn persoonlijke liefdesleven. Ook kun je horen dat Elvis veel meer bereik had qua stem.

In 1976 maakt Elvis zijn laatste studio album. Dat doet hij thuis, in "The Jungle Room". Deze kamer is door RCA omgebouwd tot een studio omdat Elvis zelf geen zin had om ergens heen te gaan. Deze sessies brengen juweeltjes voort als "Hurt" en "Never Again". De titels van de liedjes spreken voor zich.

De opname apparatuur bij Elvis' huis in 1976.
Ondertussen blijkt wel dat Elvis last heeft van vele ziektes: Glaucoom (oogziekte), iets aan zijn rug, nierklachten... Noem maar op.. De ziektes komen voort uit te weinig rust en psychische klachten. Om de ziektes te bestrijden krijgt Elvis medicijnen van de dokter. Deze medicijnen hebben een averechts effect uiteindelijk, omdat Elvis er lichamelijk en geestelijk afhankelijk van wordt. Elvis heeft te veel "uppers" en "downers" nodig. Elvis gebruikte echter nooit drugs van de straat (nooit heeft hij illegale dingen gebruikt).

Dat Elvis altijd goed bleef, bewijst hij wel op 31 December 1976. Zijn stem is sterk en hij ziet er goed uit. Dit was één van de beste concerten ooit!


In 1977 gaat het echter snel weer bergafwaarts. Zijn concerten halen niet meer het niveau van december 1976 en dingen opnemen voor albums doet hij al helemaal niet meer.

Er wordt nog een TV Special gemaakt in juni: "Elvis In Concert". Sommige nummers als "How Great Thou Art" en "My Way" zijn prachtig, andere ouwertjes als "Teddy Bear / Don't Be Cruel" worden met een stuk minder enthousiasme gezongen.

Het laatste concert wat Elvis geeft is op 26 juni 1977. Elvis brengt er een bloedstollende versie van "Bridge Over Troubled Water".

Op 16 augustus 1977 wordt Elvis Presley dood aangetroffen door zijn vriendin Ginger Alden. Men probeert Elvis nog bij te brengen, maar tevergeefs. De hele wereld is in schok en Elvis platen verkopen als een gek.

Je kunt zeggen dat Elvis' vroegere periode meer een revolutie was voor de muziek wereld. Echter, de latere nummers zijn meer geliefd bij de échte Elvis fanaten, omdat deze meer vertellen over de man zelf. Helaas zijn deze minder goed bekend.

Wil je een goed boek lezen over Elvis?
Lees dan "Elvis Presley - Muziek, Mens en Mythe" van Mark Hendrickx.

Albums van Elvis die aan te raden zijn:
"Elvis" uit 1956
"Elvis Is Back" uit 1960
"From Elvis In Memphis" uit 1969
"From Elvis Presley Boulevard" uit 1976