Reis naar de onderwereld

De reis naar de onderwereld. Vanaf het moment dat Atropos besluit de levensdraad van een mens door te snijden, moet de ziel naar de onderwereld gebracht worden. De weg van leven naar dood is de reis naar de onderwereld. Nadat Atropos heeft besloten de levensdraad van een mens door te snijden neemt Hermes Psychopompos (zielenbegeleider) de zorg van de zielen van de doden op zich. Hij brengt ze of naar de poorten van de onderwereld of hij geeft ze over aan Charon, de veerman van de rivier de Acheron (ook wel Styx).De Acheron is de rivier die stroomt tussen de bovenwereld (land van de levenden) en de onderwereld (het dodenrijk). De poorten naar de onderwereld worden bewaakt door Cerberus, de gruwelijke driekoppige hellehond met slangen over zijn hele lichaam, zodat geen ziel ooit terug kan keren. Iedere dode moet een obool in zijn mond hebben om het veergeld te betalen op de boot van Charon, die hen naar de poorten van de onderwereld zal vervoeren, over de rivier de Acheron en het Acherousia meer. De obool werd meestal meegegeven door nabestaanden, die meestal onder de tong gedrukt was, maar ook wel in de hand of in de urn werd gestopt. Alleen als de dode begraven of verbrand was, werd hij door de veerman overgezet, anders bleef zijn schim 100 jaar rondwaren aan de oevers van de Styx. En werd daarna opgehaald. Bij de ingang van de onderwereld werden de zielen aan rechtspraak onderworpen op basis van hun handelingen. Hierop wordt beoordeeld wat hun lot in het eeuwige leven zal zijn. De zielen die buitengewoon eerlijk en rechtvaardig waren in hun leven werden door Hades benoemd als officiële rechters van de onderwereld, net zoals Minos, Rhadamanthus en Aeakos. De zielen die geoordeeld worden rechtschapen te zijn geweest, drinken van het water van de rivier de Lethe om hun onbehaaglijke ervaringen te vergeten en worden naar de Elysische velden gestuurd, waar zij rust zullen vinden. De zielen die waren geoordeeld onrechtvaardig en oneerlijk te zijn geweest, werden aan de wraakgodinnen overgeleverd (Alketo, Tisiphone en Megaera) en naar de Tartarus gevoerd om daar aan een passende bestraffing onderworpen te worden. In de Tartarus heeft Zeus Cyclopen en Hekatoncheiren opgesloten. Tenslotte werden de zielen die het hadden gewaagd de goden te beledigen, tot eeuwigdurende straffen veroordeeld.