Toen ik mezelf in de vloer kon zien, een ploeg glazenwassers alle ramen onder handen zag nemen en in elk lokaal een doordringende verflucht rook, wist ik: de mooiste dag van het jaar komt er weer aan.
Het is de dag waarop alles op mijn school mooi, schoon en vrolijk is. Waarop de leukste leerlingen hun kunstje vertonen, een praatje houden en rondleidingen geven waarin ze vertellen dat als je hier komt, je volmaakt gelukkig zult zijn.
In de onderbouw heb ik ook (gedwongen) meegedaan aan dit circus, maar nu weet ik beter.

Circus
In plaats van glimlachend bij de hoofdingang potentieel nieuw vlees te verwelkomen, zou ik nu het liefste buiten met een spandoek gaan staan. Daarmee zal ik de bezoekers erop attent maken dat ze een circus binnenstappen en geen school.
Dat het op alle andere dagen van het jaar stinkt, er normaal nooit bloemen staan en de verf meestal van de muren afbladdert. En dat al die leuke leerlingen helemaal niet zo leuk zijn als ze lijken.

Mooie praatjes
Hoe graag ik deze fantasie ook werkelijkheid had willen laten worden op de mooiste dag van het jaar; ik had zo’n vermoeden dat het niet zou worden gewaardeerd.
Dus zag ik maar aan hoe de dag ervoor ons circus werd opgebouwd en gladgestreken.
En zij die zich dan toch hebben laten verleiden door alle mooie praatjes, zullen volgend jaar vanzelf wel merken waar ze werkelijk terecht zijn gekomen.

Gepubliceerd op 1 maart 2010

---