Spina bifida

Spina Bifida Spina Bifida is een andere benaming voor een open ruggetje. Het is een aangeboren afwijking van de wervelkolom, waarbij een of meer wervelbogen niet zijn afgesloten en het ruggenmerg afwijkend is aangelegd. Dit is vaak in het onderste deel van de rug. De afwijking ontstaat in de eerste 4 weken van de zwangerschap. In de eerste weken wordt het centraal zenuwstelsel aangelegd. De neurale buis sluit zichzelf in de 4e week van de zwangerschap, wanneer deze buis niet vanzelf sluit, heb je een ‘open ruggetje’. Er zijn 2 soorten Spina Bifida: Spina Bifida Occulta en Spina Bifida Aperta. Spina Bifida Occulta Spina bifida occulta is de verborgen vorm. De spleet ligt verborgen onder de huid die nog intact is. Een paar wervels zijn aan de achterkant niet helemaal gesloten. Bij deze vorm zijn er weinig tot geen wervels beschadigd en er is bij de geboorte geen cèle te zien. Soms zit er op de rug een kuiltje, een bobbel, een plukje haar of een rood plekje. Bij deze vorm komen mensen het vaak niet te weten dat ze spina bifida hebben. Dit is dan te merken aan verminderd gevoel van voeten en/of billen, urineverlies en blaasontsteking. Wel hebben deze mensen vaak last van rugklachten.
Spina Bifida Aperta Bij de open vorm van spina bifida is er ook sprake van een huiddefect, een open verbinding tussen afwijking en buitenwereld. Deze vorm wordt onderscheiden in: Meningocèle en myelomeningocèle. Meningocèle: Bij deze vorm is er op de rug een blaas te zien. Deze blaas becat geen ruggenmerg en zenuwen, maar wel vocht. Ook bij deze vorm is de mate van handicap niet zo ernstig, tenzij de vochtblaas opengaat en er een infectie optreedt waardoor er alsnog enige zenuwen beschadigd raken. De handicap bij deze vorm bestaat meestal uit problemen met lopen of het niet zo goed functioneren van de blaas. Hieronder zie je hoe de ruggengraat er uit ziet bij meningocèle. Myelomeningocèle: Dit is de meest voorkomende en ernstige vorm van spina bifida. In de blaas bevindt zich nu ook zenuwen en ruggenmerg naast het vocht. Deze zenuwen hebben zich niet goed kunnen vormen en zijn beschadigd waardoor deze niet goed of helemaal niet functioneren. Hierdoor ontstaan verlammingen, gevoelsverlies en geen controle van de sluitspieren. Bij deze vorm hebben de kinderen dan ook vaak een ‘waterhoofd’ of ‘klompvoetjes’. Hydrocephalus Bij myelomeningocèle heb je vaak ook hydrocephalus. Dit wilt dus zeggen dat kinderen met een open ruggetje vaak ook een waterhoofd hebben. Een waterhoofd is een ophoping van hersenruggenmergsvocht binnen de schedel. Dit ontstaat als het ruggenmergvocht, waarmee de hersenen omringd worden niet goed weg kan door het ruggenmerg. Het vocht wordt aangemaakt in de hersenen, ongeveer 250 tot 300 ml per dag. De vloeistof vloeit weg door het ruggenmerg waar het via het bloed wordt opgenomen en met andere lichaamsvochten wordt afgevoerd. Bij spina bifida kan dit niet, omdat de wervelkolom beschadigd is. Daardoor vult het hoofd zich met vocht. Vaak kan dit vocht nog wel een beetje wegvloeien, bijvoorbeeld door een gaatje in de cèle, dus niet alle kinderen met hydrocephalus worden geboren met een te groot hoofd. Als het ruggetje dan gesloten wordt kan het vocht niet meer weg en zwelt het hoofdje op. De vochtdruk leidt tot een vermindering van de omvang van de hersenen en meestal tot zwakzinnigheid
Soms is bij snelle ontdekking door chirurgisch ingrijpen, voortschrijding te voorkomen. Een chirurgische ingreep is het plaatsen van een drain of met andere woorden een shunt (een slangetje die door middel van operatie ingebracht wordt in de schedel, dit zorgt er voor dat het vocht afgevoerd kan worden naar de buik. In dit slangetje is een klepje opgenomen dat hersenvocht pas vanaf een bepaalde druk loslaat. In de buik wordt het weer opgenomen in het lichaam, waardoor er weer een evenwicht ontstaat tussen het hoofd en het lichaam.)
Pes equivarinus Een veel voorkomend verschijnsel bij spina bifida is pes equivarinus. Dit wilt dus zeggen dat veel kinderen met een ‘open ruggetje’ klompvoetjes hebben. De voetafwijking bestaat uit meerdere onderdelen: · De voet staat naar beneden gekanteld : de equinus- of spitsstand. · De voet staat naar binnen gekanteld : de varusstand · De voorvoet wijst naar binnen : de adductiestand, waardoor een kommavorm ontstaat
Kinderen met spina bifida hebben vaak klompvoetjes door de verlamming van de benen en verlammingen van bepaalde spiergroepen in de benen, waardoor de voetjes zich niet goed kunnen ontwikkelen. Deze voetjes worden ‘klompvoetjes’ of ‘hakkevoetjes’ genoemd. Verdere afwijkingen Blaasproblemen Een veel voorkomend gevolg van spina bifida is incontinentie. Dit wordt veroorzaakt doordat een aantal zenuwen onherstelbaar beschadigd is. Hierdoor heeft het kind geen controle over de sluitspieren. Verder
Latexallergie, Zwaarlijvigheid, leerproblemen, concentratiestoornissen, moeilijkheden bij lezen zijn ook vaak voorkomende symptomen bij spina bifida. Kan Spina Bifida voorkomen worden? Uit onderzoeken bleek dat deze aandoening wel voorkomen kan worden. Dit kan gedaan worden met behulp van het slikken van foliumzuur. Foliumzuur is een vitamine B die onmisbaar is bij het functioneren van het menselijk lichaam. Bij periodes van snelle groei zoals bij zwangerschap en foetale ontwikkeling, heeft het lichaam deze vitamine meer nodig. Wanneer vrouwen die op een leeftijd waar zwangerschap voor kan komen regelmatig foliumzuur slikken, is de kans op een kind met spina bifida veel kleiner dan normaal. Het krantenartikel Het krantenartikel gaat over wat een mogelijke oplossing is waardoor Spina Bifida veroorzaakt wordt. Vier mensen van het academisch Ziekenhuis Nijmegen St. Radboud trekken de conclusie uit onderzoek. Ze denken dat Spina Bifida veroorzaakt wordt door een stofwisselingsziekte van de moeder. Bij deze ziekte heeft de moeder te veel homocysteïne in hun bloed. Ze missen een bepaald enzym dat zorgt voor de omzetting van homocysteïne in andere stoffen. Er is getest op 16 vrouwen bij wie hun kindje deze afwijking heeft en bij 5 van deze vrouwen kwam de ziekte voor. Dit komt normaal bij 1 op de 100 mensen voor.