Verslag van cabaretvoorstelling: Plien & Bianca – Ngorongoro
Toen het licht aan ging zag je eerst twee vrouwen van middelbare leeftijd in een jas staan, deze deden ze uit en toen zag je dat ze een legging aan hadden die veel te laag hing, dit was een super komisch gezicht. Al snel werd duidelijk dat ze in de sportschool zaten en ze roddelde over mensen. Daarna ging de een weg en de ander bleef staan. Toen ging de ander verder met de act en ging toen ook weg, op hetzelfde moment kwam de ander weer op maar dan in een ander personage. Ze was nu de giechelende tiener. Toen had de ander had zich intussen achter de coulisse ook omgekleed en was ook een tiener. Ze deden een persiflage dat leek op een mengeling van Big Brother, Idols en de Miss Universe verkiezingen. Toen was er weer dezelfde omwisseling van outfit en toen kwamen er twee potten op het podium. Weer heel overdreven. Allebei van dat verkeerde korte bloempotkapsel met bovenop geblondeerd en ze waren op trekvakantie met twee grote rugzakken. Ze hadden het erover wie hun zaaddonor mocht worden want ze wilde een kind. Toen bleek een van de lesbiennes zwanger te zijn en bedacht dat dat waarschijnlijk kwam omdat ze in een hotel in een vies bad had gezeten en dat daar waarschijnlijk een zaadje in zat dat bij haar naar binnen was gegaan. Alleen in het hotel zaten alleen negers dus het werd vast een negerkindje. Toen kwamen de oudere vrouwen weer terug. De een had liefdesverdriet want haar minnaar had haar verlaten dus besloten ze op vakantie te gaan. Toen kwamen de tieners weer terug deze keer was het een persiflage op Goede tijden slechte tijden, ze bleven steeds stil staan na een scène wat hilarische momenten opleverde, net als de cliffhanger bij de ‘’echte’’ Goede tijden slecht tijden. Ook deden ze toen een belspelletje na. ‘’We zoeken een rossig persoon, iemand die zich al zijn hele leven afvraagt:Wie ben ik? Tip 4: Pizza..hooooooo Pizza’’ Huh wat?’’ ‘’Ja, ik begrijp het nog niet’’, zegt ze in het oortje. Toen kwamen de lesbiennes weer terug. De een krijgt haar kind maar heeft dit niet in de gaten dus sleurt haar kind achter zich aan, aan de navelstreng. Dan ontdekken ze dat aan ‘’het stuk touw’’ een kind vastzit en zingen het lied uit Belle & het Beest. Dan zie je weer de oudere dametjes, ze zijn op vakantie in Afrika en zitten te praten over van alles. De een wilde sex met een bosjesman met een rare koker. ‘’Ja hij begreep het niet ik ging wijdbeens staan en wees maar dat hij hier moest zijn. Maar hij kwam niet! Toen heb ik maar een paar kraaltjes gepakt en een spiegel eronder gehouden…..maar hij kwam nog niet! Pas toen ik met 3000 strepsils , of hoe dat hier ook heet, begon te zwaaien kwam hij. Ik dacht mee naar die hotelkamer! Maar hij wilde niet mee! Ik maar rukken en trekken aan die koker van m en toen rukte ik zo die koker ervan af! ‘’En? Wat zat eronder?’’ Helemaal niks! Niet eens een beginsel ofzo! Ja, en toen keek ik in die koker…en daar zat ie….Nou dat was mijn avond’’. Toen kwamen ze vanachter een plant tevoorschijn. Het leek net of ze op de ruggen zaten van lilliputters maar het was een slim bedacht systeem waardoor dat alleen maar leek. Ze hadden nepbenen gemaakt en deze op hun dijen geplakt, een negergezicht op buikhoogte en een klein broekje beneden. Hierdoor leek het net of dat ze op de schouders zaten van kleine negertjes. Ik vond dit heel erg grappig en knap want het duurde even voordat ik het door had, ik dacht eerst dat t echte lilliputters waren. Toen waren ze weer thuis en had er een nepborsten bestelt bij Tell Sell. Ze zette ze erop en toen zeiden ze tegen elkaar. ‘’Ik vind jou mooi’’ ‘’Ik jou ook’’. Toen omhelsde ze elkaar en dat was het einde van de show toen kwam er nog een laatste lied dat ze playbackte met hun dode vosjes die ze om hadden. Algemene ervaring In de voorstelling sprak de veelzijdigheid van dingen mij het meeste aan. De cabaretières konden heel veel met hun stem doen en ze konden de verschillende typetjes heel goed neerzetten. Ook de wisseling van typetjes ging heel mooi zodat er nooit niet iemand op het podium. Je had gewoon steeds het gevoel dat er nieuwe mensen opkwamen. Ook de muziekstukjes waren heel komisch en leuk. Er zat bijvoorbeeld een stukje in dat er een opeens het bekende liedje uit de Musical Annie ging zingen en ook een poplied waarop ze rare bewegingen maakte. Hun stemmen waren echt fantastisch, heel zuiver en veelzijdig.
Samenvatting Kijkwijzers
Muziek Er is in het begin van de voorstelling geen doek, voordat de show begint zien we het podium al waarop het decor staat. Het decor bestaat uit vierkante plantenbakken, allemaal wit maar allemaal van een ander formaat, je kunt ze wegrollen omdat er wieltjes onder zitten. Er staan bamboeplanten in. Achter de plantenbakken is een balustrade gemaakt met in het midden een trapje. Het decor wordt niet veranderd de accessoires die de verschillende types meenemen maken de sfeer. De voorstelling is niet gericht tot het publiek, het is meer een hilarisch toneelstuk. Er wordt heel soms wel naar de mensen toe gesproken maar niet naar het publiek, bijvoorbeeld in de scène met het belspelletje. Het is cabaret dus de voorstelling is blijspel en bedoeld als vermaak/ amusement. Omdat er ook af en toe muziek in voorkomt, en die de amusementswaarde verhoogt heb ik ook wat over de muziek te vertellen. Er worden steeds andere muziekstijlen gebruikt voor een ‘’act’’. Ze kiezen soms een lied dat heel erg bij de ‘’act’’ past maar soms niet echt. Het is meestal vrolijke muziek maar er kwamen ook twee ballades in voor. De muziek wordt aan het begin of aan het einde van de scène uitgevoerd. Plien & Banca zingen soms ook zelf maar ook wordt er muziek ten gehore gebracht van artiesten waaro[ ze dan even dansen. De muziek is een onderdeel van de act. De melodie trekt de meeste aandacht omdat je steeds alleen het refrein te horen krijgt. Recensies De Telegraaf: 'Komediantes van het zuiverste water.' De Volkskrant: 'Plien & Bianca maken klassieker….. dialogen vaak briljant en uitstekend getimed. Ngorongoro is in veel opzichten de overtreffende trap van wat Plien & Bianca in hun voorgaande voorstelling deden.' Trouw '…..zeer aangename aaneenschakeling van verkleedpartijen, onverwachte vondsten, geinige dansjes en liedjes…' NRC: 'Behalve geestig en gevat, en goed bij stem, zijn Plien en Bianca uitstekende clowns.' Spel: Plien van Bennekom, Bianca Krijgsman
Regie: Geert Lageveen en Kees Prins
Regie assistentie: Patrick Stoof
Tekstbijdragen: Paul Groot, Geert Lageveen
Composities en arrangementen: Diederik van Vleuten
Decor: Harry de Dood
Lichtontwerp: Geldof Verhaart & Den Ottolander
Kostuumontwerp: Maartje Wevers / uitvoering: Renske Kraakman
Pruiken: Sjoerd Didden
Geluid: Patricia Boogaard
Licht: Joost Verlinden
Kleedster: Judith van Ooijen
Grafisch ontwerp: Geert Gratama
Uitvoerend Producent: 't Bos Theaterprodukties Biografie Plien van Bennekom (1971) en Bianca Krijgsman (1968) studeerden allebei in 1993 af aan de Academie voor Kleinkunst in Amsterdam. Daarna speelde Plien o.a. in de musicals 'Willeke' en 'Carlie' en Bianca speelde in de tv-serie 'Linda, Linda'. Beiden speelden in de film 'All stars'. Met grote blijdschap geven de dames kennis van hun samenwerkingswedergeboorte: 'Changez!', waarmee ze in 1996 Camaretten wonnen. Met een minimum aan middelen brengen ze een maximum aan amusement en fysiek geweld. Ze laten haarfijn zien wat bijvoorbeeld Ard en Keessie met smurfensnot te maken hebben. En ooit een verband gezocht tussen een hammondorgel, vet haar en Boney M.? En wat te denken van de overeenkomst tussen een haarschuifspeldje en een brommerhelm? Plien en Bianca draaien er niet omheen: 'Changez!' Uit het jury-rapport van Cameretten: "Een heel eigen, verfrissend en origineel optreden. Leuke grappen, vaart en lef. Plien en Bianca begrijpen de magie van het theater!"In Biks moeten de boerendochters Jeltje en Meike het klasse-feest organiseren. Jeltje weet wel een schuur waar het in kan. Terwijl zij de hooibalen, aardappels, hooivorken en de spullen die ze niet snapt aan de kant schuift, ontfermt Meike zich over de Pisang Ambon. Lieten Plien & Bianca in ‘’Changez’’ ons op hun bijna woordenloze en absurde manier de jaren zeventig herbeleven, in Biks nemen ze ons mee naar het leven op het platteland. Plien & Bianca speelde ook in een tv serie genaamd Zaai. Deze is nou gestopt. Bron: www.zwartekat.nl
Programma's - Changez (1997) - Biks (1999) - Ngorongoro (2001) - Stessen (2004) Scènes uit de tv serie ‘’Zaai’’
Toen het licht aan ging zag je eerst twee vrouwen van middelbare leeftijd in een jas staan, deze deden ze uit en toen zag je dat ze een legging aan hadden die veel te laag hing, dit was een super komisch gezicht. Al snel werd duidelijk dat ze in de sportschool zaten en ze roddelde over mensen. Daarna ging de een weg en de ander bleef staan. Toen ging de ander verder met de act en ging toen ook weg, op hetzelfde moment kwam de ander weer op maar dan in een ander personage. Ze was nu de giechelende tiener. Toen had de ander had zich intussen achter de coulisse ook omgekleed en was ook een tiener. Ze deden een persiflage dat leek op een mengeling van Big Brother, Idols en de Miss Universe verkiezingen. Toen was er weer dezelfde omwisseling van outfit en toen kwamen er twee potten op het podium. Weer heel overdreven. Allebei van dat verkeerde korte bloempotkapsel met bovenop geblondeerd en ze waren op trekvakantie met twee grote rugzakken. Ze hadden het erover wie hun zaaddonor mocht worden want ze wilde een kind. Toen bleek een van de lesbiennes zwanger te zijn en bedacht dat dat waarschijnlijk kwam omdat ze in een hotel in een vies bad had gezeten en dat daar waarschijnlijk een zaadje in zat dat bij haar naar binnen was gegaan. Alleen in het hotel zaten alleen negers dus het werd vast een negerkindje. Toen kwamen de oudere vrouwen weer terug. De een had liefdesverdriet want haar minnaar had haar verlaten dus besloten ze op vakantie te gaan. Toen kwamen de tieners weer terug deze keer was het een persiflage op Goede tijden slechte tijden, ze bleven steeds stil staan na een scène wat hilarische momenten opleverde, net als de cliffhanger bij de ‘’echte’’ Goede tijden slecht tijden. Ook deden ze toen een belspelletje na. ‘’We zoeken een rossig persoon, iemand die zich al zijn hele leven afvraagt:Wie ben ik? Tip 4: Pizza..hooooooo Pizza’’ Huh wat?’’ ‘’Ja, ik begrijp het nog niet’’, zegt ze in het oortje. Toen kwamen de lesbiennes weer terug. De een krijgt haar kind maar heeft dit niet in de gaten dus sleurt haar kind achter zich aan, aan de navelstreng. Dan ontdekken ze dat aan ‘’het stuk touw’’ een kind vastzit en zingen het lied uit Belle & het Beest. Dan zie je weer de oudere dametjes, ze zijn op vakantie in Afrika en zitten te praten over van alles. De een wilde sex met een bosjesman met een rare koker. ‘’Ja hij begreep het niet ik ging wijdbeens staan en wees maar dat hij hier moest zijn. Maar hij kwam niet! Toen heb ik maar een paar kraaltjes gepakt en een spiegel eronder gehouden…..maar hij kwam nog niet! Pas toen ik met 3000 strepsils , of hoe dat hier ook heet, begon te zwaaien kwam hij. Ik dacht mee naar die hotelkamer! Maar hij wilde niet mee! Ik maar rukken en trekken aan die koker van m en toen rukte ik zo die koker ervan af! ‘’En? Wat zat eronder?’’ Helemaal niks! Niet eens een beginsel ofzo! Ja, en toen keek ik in die koker…en daar zat ie….Nou dat was mijn avond’’. Toen kwamen ze vanachter een plant tevoorschijn. Het leek net of ze op de ruggen zaten van lilliputters maar het was een slim bedacht systeem waardoor dat alleen maar leek. Ze hadden nepbenen gemaakt en deze op hun dijen geplakt, een negergezicht op buikhoogte en een klein broekje beneden. Hierdoor leek het net of dat ze op de schouders zaten van kleine negertjes. Ik vond dit heel erg grappig en knap want het duurde even voordat ik het door had, ik dacht eerst dat t echte lilliputters waren. Toen waren ze weer thuis en had er een nepborsten bestelt bij Tell Sell. Ze zette ze erop en toen zeiden ze tegen elkaar. ‘’Ik vind jou mooi’’ ‘’Ik jou ook’’. Toen omhelsde ze elkaar en dat was het einde van de show toen kwam er nog een laatste lied dat ze playbackte met hun dode vosjes die ze om hadden. Algemene ervaring In de voorstelling sprak de veelzijdigheid van dingen mij het meeste aan. De cabaretières konden heel veel met hun stem doen en ze konden de verschillende typetjes heel goed neerzetten. Ook de wisseling van typetjes ging heel mooi zodat er nooit niet iemand op het podium. Je had gewoon steeds het gevoel dat er nieuwe mensen opkwamen. Ook de muziekstukjes waren heel komisch en leuk. Er zat bijvoorbeeld een stukje in dat er een opeens het bekende liedje uit de Musical Annie ging zingen en ook een poplied waarop ze rare bewegingen maakte. Hun stemmen waren echt fantastisch, heel zuiver en veelzijdig.
Muziek Er is in het begin van de voorstelling geen doek, voordat de show begint zien we het podium al waarop het decor staat. Het decor bestaat uit vierkante plantenbakken, allemaal wit maar allemaal van een ander formaat, je kunt ze wegrollen omdat er wieltjes onder zitten. Er staan bamboeplanten in. Achter de plantenbakken is een balustrade gemaakt met in het midden een trapje. Het decor wordt niet veranderd de accessoires die de verschillende types meenemen maken de sfeer. De voorstelling is niet gericht tot het publiek, het is meer een hilarisch toneelstuk. Er wordt heel soms wel naar de mensen toe gesproken maar niet naar het publiek, bijvoorbeeld in de scène met het belspelletje. Het is cabaret dus de voorstelling is blijspel en bedoeld als vermaak/ amusement. Omdat er ook af en toe muziek in voorkomt, en die de amusementswaarde verhoogt heb ik ook wat over de muziek te vertellen. Er worden steeds andere muziekstijlen gebruikt voor een ‘’act’’. Ze kiezen soms een lied dat heel erg bij de ‘’act’’ past maar soms niet echt. Het is meestal vrolijke muziek maar er kwamen ook twee ballades in voor. De muziek wordt aan het begin of aan het einde van de scène uitgevoerd. Plien & Banca zingen soms ook zelf maar ook wordt er muziek ten gehore gebracht van artiesten waaro[ ze dan even dansen. De muziek is een onderdeel van de act. De melodie trekt de meeste aandacht omdat je steeds alleen het refrein te horen krijgt. Recensies De Telegraaf: 'Komediantes van het zuiverste water.' De Volkskrant: 'Plien & Bianca maken klassieker….. dialogen vaak briljant en uitstekend getimed. Ngorongoro is in veel opzichten de overtreffende trap van wat Plien & Bianca in hun voorgaande voorstelling deden.' Trouw '…..zeer aangename aaneenschakeling van verkleedpartijen, onverwachte vondsten, geinige dansjes en liedjes…' NRC: 'Behalve geestig en gevat, en goed bij stem, zijn Plien en Bianca uitstekende clowns.' Spel: Plien van Bennekom, Bianca Krijgsman
Regie: Geert Lageveen en Kees Prins
Regie assistentie: Patrick Stoof
Tekstbijdragen: Paul Groot, Geert Lageveen
Composities en arrangementen: Diederik van Vleuten
Decor: Harry de Dood
Lichtontwerp: Geldof Verhaart & Den Ottolander
Kostuumontwerp: Maartje Wevers / uitvoering: Renske Kraakman
Pruiken: Sjoerd Didden
Geluid: Patricia Boogaard
Licht: Joost Verlinden
Kleedster: Judith van Ooijen
Grafisch ontwerp: Geert Gratama
Uitvoerend Producent: 't Bos Theaterprodukties Biografie Plien van Bennekom (1971) en Bianca Krijgsman (1968) studeerden allebei in 1993 af aan de Academie voor Kleinkunst in Amsterdam. Daarna speelde Plien o.a. in de musicals 'Willeke' en 'Carlie' en Bianca speelde in de tv-serie 'Linda, Linda'. Beiden speelden in de film 'All stars'. Met grote blijdschap geven de dames kennis van hun samenwerkingswedergeboorte: 'Changez!', waarmee ze in 1996 Camaretten wonnen. Met een minimum aan middelen brengen ze een maximum aan amusement en fysiek geweld. Ze laten haarfijn zien wat bijvoorbeeld Ard en Keessie met smurfensnot te maken hebben. En ooit een verband gezocht tussen een hammondorgel, vet haar en Boney M.? En wat te denken van de overeenkomst tussen een haarschuifspeldje en een brommerhelm? Plien en Bianca draaien er niet omheen: 'Changez!' Uit het jury-rapport van Cameretten: "Een heel eigen, verfrissend en origineel optreden. Leuke grappen, vaart en lef. Plien en Bianca begrijpen de magie van het theater!"In Biks moeten de boerendochters Jeltje en Meike het klasse-feest organiseren. Jeltje weet wel een schuur waar het in kan. Terwijl zij de hooibalen, aardappels, hooivorken en de spullen die ze niet snapt aan de kant schuift, ontfermt Meike zich over de Pisang Ambon. Lieten Plien & Bianca in ‘’Changez’’ ons op hun bijna woordenloze en absurde manier de jaren zeventig herbeleven, in Biks nemen ze ons mee naar het leven op het platteland. Plien & Bianca speelde ook in een tv serie genaamd Zaai. Deze is nou gestopt. Bron: www.zwartekat.nl
Programma's - Changez (1997) - Biks (1999) - Ngorongoro (2001) - Stessen (2004) Scènes uit de tv serie ‘’Zaai’’
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden