Alternatieve geneeswijze

Alternatieve Geneeskunde

Het is bedoeld voor de gewone lezer die nieuwsgierig is naar de alternatieve kant van de geneeskunst. Dit geeft een overzicht van het ontstaan, de methodes, principes en geneesmiddelen van alternatieve therapieën zoals; Energietherapieën, Lichaamstherapieën, Geestelijke en Spirituele therapieën.
De afgelopen twintig jaar is de belangstelling voor alternatieve geneeswijze enorm gegroeid. Ook groeit het besef dat we de levenskrachten om ons heen op positieve wijze kunnen gebruiken om geest, lichaam en ziel te helen. Aan het eind van de 20e eeuw hebben veel mensen ingezien dat de verschillende ideeën over genezing die ooit als onwetenschappelijk werden verklaard, belangrijke inzichten kunnen verschaffen in de oorzaak van een slechte gezondheid. Veel therapieën die gebaseerd zijn op traditionele geneeswijzen of, zoals vaak het geval is, eruit voortkomen, bieden een heel andere benadering van ziekten en hun voorkoming en behandeling.
Bij hoofdpijn nemen we al gauw een pijnstiller en bij een lichte hoofdpijn zijn we gauw geneigd een aspirientje te nemen. We onderdrukken de ziektesymptomen omdat we ons snel beter willen voelen. We accepteren niet dat pijn of een lichamelijk ongemak een teken van het lichaam is dat er iets mis is. We zijn eraan gewend geraakt onze gezondheidsproblemen op te lossen.


Door een pil of een ander medicijn in te nemen ervaren we een verlichting van de symptomen die waren ontstaan, de oorzaak van de pijn of ziekte blijft. Door de symptomen te behandelen of te onderdrukken wordt er niet gekeken naar de achterliggende oorzaak. Steeds minder mensen willen voor elke kwaal een pilletje, omdat het in de praktijk niet altijd werkt, maar ook omdat ze meer verantwoordelijkheid dragen voor hun eigen gezondheid.

Alternatieve geneeswijze willen niet alleen de symptomen van de ziekte bestrijden maar ze kijken ook naar de achterliggende oorzaak. Alternatieve therapieën bieden geen snelle oplossing maar wel een andere kijk op het grondbeginsel van een goede gezondheid. Volgens Geer Fehling, therapeut van een tante van mij, is het doel van de alternatieve therapeut om de patiënt te helpen bij het verwerven en behouden van een optimale gezondheid, en dat is iets anders dan de afwezigheid van symptomen. Het gaat om een positieve toestand van lichamelijk, geestelijk en spiritueel welzijn.

Een ander belangrijk principe van alternatieve geneeswijze is dat de nadruk meer op het individu dan op de symptomen of de onderliggende kwaal. Deze benadering wordt "holistisch" genoemd. In andere woorden: de ziekte, behandeling en voorkoming ervan staan in verband met in relatie tot uw unieke persoonlijkheid en niet tot een bepaalde kwaal of een verzameling symptomen.

Hoe denkt de gewone burger over alternatieve geneeskunde?
Een kleine enquête onder een tiental mensen hebben wij geprobeerd om erachter te komen hoe sommige mensen over alternatieve geneeswijze denken. Daarbij stelden wij hen de volgende drie vragen:
1.- Bent u ooit eens behandeld door middel van een alternatieve therapie? Waarom? 2.- Denkt u dat alternatieve geneeskunde echt helpt? Waarom?
3.- Denkt u dat u ooit nog eens gebruik zal maken van alternatieve geneeskunde? Waarom?

Reacties op de 1e vraag die we stelden was voornamelijk met Nee beantwoord. Men was niet zo vaak ziek en als men ziek was dan hadden ze genoeg aan de medicijnen, men ging sowieso niet vaak naar de dokter en probeerde het zelf op te lossen, men wilde er niet voor betalen omdat het niet vergoed werd door het ziekenfonds en ze de therapieën zelf niet konden betalen en tot slotte geloofde men er niet in. Degene die Ja had geantwoord verklaarde dat door te beweren dat ze juist de homeopathische middelen slikten omdat ze de chemische 'rotzooi' niet vertrouwden, omdat ze niet meer konden worden geholpen door de doktoren of omdat ze teveel bijwerkingen hadden van de gewone medicijnen en waren overgestapt op aroma- en kruidentherapie.

Bij de 2e vraag twijfelde men en ging men voornamelijk uit van een vermoeden. Men wilde bewijzen hebben omdat het niet wetenschappelijk bewezen is. Sommige baseerde hun bewering op het effect op iemand anders. Zij antwoorden bijvoorbeeld dat ze mensen kenden die daadwerkelijk genezen waren door bijvoorbeeld acupunctuur. Een enkele vond dat je besodemieterd werd door types als Jomanda. Ten slotte waren er degene die daadwerkelijk waren genezen door een betreffende alternatieve geneeswijze.


Het antwoord op de derde vraag liep ook weer sterk uiteen. De positievellingen verklaarden dat ze erg tevreden waren over hun vorige behandeling, de twijfelaars zaten met de kosten in hun maag en wilde vaak zekerheid hebben. De negatievellingen zouden er nooit aan beginnen zolang er niks bewezen zou zijn.

De meningen zijn erg verdeeld en het lijkt erop dat deze meningen nog lange tijd verdeeld zullen blijven. Zolang er geen zekerheid is en er niks bewezen is zal lang niet iedereen omkijken naar een vorm van alternatieve geneeswijze. Degene die er mee in aanraking zijn gekomen zullen andere ervan willen overtuigen hoe geweldig het is en zullen anderen aanraden het eveneens te proberen.
Hoe denkt de alternatieve genezer er zelf over?
Om erachter te komen hoe een alternatieve genezer er zelf tegen aankijkt maak ik gebruik van een interview dat we onlangs hebben gehouden met Mevrouw Fehling. Zij heeft een praktijk aan de Tweebaksmarkt in Leeuwarden en behandelt mensen door middel van Shiatsu en nog een paar andere geneeswijzen.

Mevrouw Fehling doet Shiatsu nu ongeveer 13 jaar. Zij beoefent naast Shiatsu ook Homeopathie, JinShinDo, Voetreflexologie, Bach-Bloesem, Aromatherapie en Magneettherapie. In het interview zijn we dieper ingegaan op Shiatsu.
In Leeuwarden worden haar alternatieve geneeswijze niet vergoed door het ziekenfonds maar in Hilversum wel. Fehling schrijft zelf ook medicijnen voor en die verschillen van een normale huisarts. De medicijnen van een normale arts zijn allopathisch en die van een alternatieve genezer zijn homeopathisch. Het verschil zit hem als je kijkt naar het gebruiken van een plant voor het maken van een medicijn. Bij de allopathische geneeswijze kijkt men wat het sterkste
aan een plant is, bijvoorbeeld de wortel. Dit wordt dan synthetisch nagemaakt. Het medicijn is voor één doel geschikt. Bij de homeopathische geneeswijze geldt dat het gehele plantje geschikt is voor het hele lichaam. Alleen de wortel is te sterk vinden de alternatieve genezers.
Natuurlijk vroegen we haar of de alternatieve geneeswijze altijd werkte. Daarop antwoordde Fehling dat bijvoorbeeld mensen met kanker niet geholpen kunnen worden. Door de Shiatsu-behandeling bijvoorbeeld gaat energie sneller door het lichaam. Daardoor worden blokkades verbroken en kan de energie
rondstromen. Als dat gebeurt, krijgt het kankergezwel ook energie en gaat zich uitbreiden. De alternatieve genezer kan mensen niet doorverwijzen naar het ziekenhuis, dat moet via de huisarts en hij mag tevens geen injecties geven
De diagnose van een arts geldt wel in een ziekenhuis, maar die van een alternatieve genezer niet. Alternatieve genezers moeten van het hele lichaam alles goed weten terwijl je in een ziekenhuis juist veel specialisten hebt.

Volgens Fehling kunnen de alternatieve geenswijze en de gewonen geneeswijze het beste samen gevoegd worden, omdat je dan de beste resultaten bereikt, aldus Fehling.
Een voorbeeld van een alternatieve geneeswijze is zoals gezegd Shiatsu.
Maar hoe kan zo'n behandeling de oorzaak van een kwaal vaststellen.
Volgens Fehling kijk je bij Shiatsu naar de meridianen en dat zijn energiestromen. Elke energiestroom leidt naar een orgaan. Als in zo’n meridiaan een blokkade, voelt dat koud aan. Dan ga je kijken
naar welk orgaan die meridiaan leidt. Daarna ga je dat orgaan of de plaats waar de meridiaan langs loopt behandelen. Leeftijd maakt niet uit. Het verschillende aantal klanten varieert van baby's tot 88-jarige. Ook de soorten klachten varieert.

Wat bewijzen onderzoeken?
Uit onderzoek blijkt dat genezers die het meest effectief gebruik maken van het placebo-effect, het meeste succes hebben. Deze mensen winnen het vertrouwen van de patiënt door ze veel hoop te geven op volledige genezing, en stralen veel warmte en sympathie uit. Naarmate hun reputatie groeit word er steeds minder aandacht geschonken aan de klanten. Zo gebeurt het dat er bij een paranormale genezer een overvolle wachtkamer is, waarin elke patiënt hoopt dat de genezer ook maar even een klein ogenblik aandacht aan de patiënt zal schenken. De patiënt voelt zich zonder twijfel direct stukken beter.

Het is dus zowel nuttig als noodzakelijk om het placebo-effect en overige alternatieve geneeswijzen beter te onderzoeken. Wanneer word uitgewezen dat deze geneeswijzen echt helpen, kunnen artsen in het ziekenhuis in samenwerking met een paragnost deze manier van beter maken maximaal gaan gebruiken.
Wetenschappelijk onderzoek kan in de toekomst ook gaan aantonen dat dit alles slechts kwakzalverij is en het placebo-effect lang niet zo effectief is als wordt beweerd. In dat geval zal dit geintje direct moeten worden verboden. Als nu al zoveel mensen in het paranormale beginnen te geloven, zou het nog wel eens schadelijk kunnen zijn voor de volksgezondheid.

Wat zegt de overheid?
Iedereen kan in Nederland een alternatieve geneeswijze uitoefenen. Dit kan ongecontroleerd en ongestraft worden gedaan, behalve als een patiënt de rechter ervan kan overtuigen dat hem schade is aangedaan door de alternatieve genezer.


Mensen stappen niet snel naar een rechter, omdat ten eerste de mensen niet weten met wie ze hierover contact moeten opnemen en
ten tweede omdat ze denken dat hun klachten niet serieus worden genomen.

Sinds januari 1998 bestaat het tuchtrecht voor alternatieve geneeswijzen van de Alliantie van Natuurlijke Geneeswijzen (ANG), dat de kwaliteit van alternatieve geneeswijzen controleert en bewaakt. Slechts 17 van de 107 beroepsorganisaties in de alternatieve geneeskunde zijn hierbij aangesloten.

Wettelijk is er niets geregeld om de kwaliteit van alternatieve geneeswijzen te controleren. De Wet Beroepen Individuele Gezondheidszorg (Wet BIG) die sinds eind 1997 bestaat, verplicht acht beroepsgroepen zich te registeren en het tuchtrecht te aanvaarden. Alle andere geneeswijzen die tegen betaling behandelen moeten zelf een beroepsprotocol opstellen en zich daaraan
houden. Als deze genezers schade toebrengen zijn ze strafbaar.

Hoe staan we er zelf tegenover?
We denken dat de alternatieve geneeswijze niet de oplossing is voor het oplossen van kwalen. Er zijn veel cijfers bekend van reguliere artsen. Hierbij hebben we het met name over het succes tegenover de mislukkingen. Het blijkt dan dat je kan stellen dat reguliere geneeskunde wel degelijk in staat is om mensen te genezen. Maar hier is ook nooit aan getwijfeld. Naar alle waarschijnlijkheid omdat de reguliere geneeskunde is gebaseerd op controleerbare feiten. Of je het nou wel of niet wil geloven als je in iemand zijn verbrijzelde been pinnen plaatst, dit behandeld volgens voorschriften van de reguliere arts. Dan zal dat been vooruitgang boeken. Dat is niet alleen in de praktijk zo gebleken maar ook in de theorie. Reguliere geneeskunde is gebaseerd op kennis en feiten.

En precies dat is het verschil met alternatieve geneeskunde. Alternatieve geneeskunde is gebaseerd op het zogenaamde placebo-effect. Het wordt voor het grootste deel bepaald door psychologische factoren. De persoonlijkheden van de arts, en de verwachtingen van die arts spelen een grote rol in het succes van het medicijn. Wanneer de arts een grote verwachting van het medicijn heeft, zal de patiënt die ook krijgen, en zullen de medicijnen wel driemaal zoveel succes boeken als een arts zonder verwachtingen.

Een voorbeeld: in 1949 voerde een Nederlandse neuroloog een experiment uit. Op een ochtend liet hij een groep patiënten die hun benen nauwelijks konden bewegen en voelen voorlichten door een paragnost, die grootse dingen vertelde. Hij zou vele zieken hebben genezen van de meest vreselijke kwalen, en die middag heeft hij ook de patiënten met de beenklachten behandeld. De patiënten voelden allerlei sensaties als prikkelingen, warmte en spiersamentrekkingen.

Een aantal weken later kwam er een andere paragnost, in een andere kamer. Hij zei nog nooit iemand te hebben genezen, maar omdat deze patiënten al eerder ervaringen hadden gehad met het paranormale wou hij het toch proberen. Hij loog echter, hij had wel degelijk patiënten met succes behandeld. De patiënten met de beenklachten verwachtten niet veel van deze man, en tijdens de behandeling gebeurde er ook inderdaad niets. Hun verwachtingen waren dus blijkbaar bepalend voor het resultaat.

Wij vinden echter wel dat de alternatieve geneeskunde “gewaardeerd” moet worden. Uit onderzoek is gebleken dat wanneer er door de genezer gebruik wordt gemaakt van het placebo-effect de genezing effectiever verloopt. De patiënt krijgt door dit placebo-effect veel hoop op volledige genezing en zal zich daardoor beter voelen en beter meewerken aan het genezingsproces.

Het is dus nuttig om het placebo-effect en alternatieve geneeswijzen beter te onderzoeken. Wanneer wordt bewezen dat deze geneeswijzen echt helpen, is het misschien te verwachten dat reguliere artsen in ziekenhuizen gaan samenwerken met paragnosten, om op deze manier de kans op herstel de maximaliseren.
Maar wanneer wordt bewezen dat deze manier van genezen kwakzalverij is dan zal het geheel verboden moeten worden.