Kunstautobiografie
(Tip: vul de autobiografie op de computer in, dan weet je zeker dat je genoeg schrijfruimte hebt)
1 Wat is je vroegste herinnering op het gebied van kunst?
De show van ome willem
2 Iedereen heeft wel eens een boek gelezen en de meesten zijn ook wel eens in een bioscoop geweest, maar heb je ooit een opera bezocht? Kruis in de eerste kolom aan welke culturele activiteiten je weleens hebt ondernomen. Vul in de derde kolom in aan welke film, boek, concert, etc, je met het meeste plezier terugdenkt. film: Titanic , Pearl harbor, I know what you did last summer, Scream1, 2, Independence day
boek: Turks fruit, Het verrotte leven van floortje bloem, Het gouden ei
pop- of jazzconcert: Di-rect in Vlissingen
klassiek concert: televisieprogramma: Buffy the vampire slayer, Allstars, Seinfeld
cabaret: Marc-Marie Huibrechts toneelstuk: musical: Brueghel, Ellis, dansvoorstelling: opera: kerkbezoek: museum: iets anders: namelijk: 3 Welke van de bovengenoemde culturele ervaringen sprak je het meest aan en waarom? De film Pearl Harbor, hij was erg mooi en spannend. 4 Welke culturele activiteiten (het bijwonen of bezoeken van bijvoorbeeld een operavoorstelling of een museum voor moderne kunst) wil je in dit jaar het liefst ondernemen? Ik wil naar Pinkpop of Lowlands. 5 Welke vakgebieden in de kunst spreken je aan en welke minder? Kies uit de onderstaande disciplines en maak je eigen top tien. architectuur - beeldende kunsten - dans - film - fotografie - popmuziek- klassieke muziek - literatuur- toneel - design
1 popmuziek
2 film
3 toneel
4 literatuur
5 fotografie
6 design
7 architectuur
8 beeldendekunst
9 dans
10 klassieke muziek
7 Misschien bespeel je zelf een muziekinstrument of heb je wel eens een rol in een toneelstuk gespeeld. Op welke van de vakterreinen uit de vorige vraag ben je zelf actief of actief geweest? Geen enkele
8 Geef jouw definitie van kunst en cultuur. Kunst is Iets moois maken. Cultuur is de manier van leven van een volk. 9 Beschrijf kort je verwachtingen voor het vak CKV1. Het een en ander over kunst leren en een paar voorstellingen bezoeken
Cultureel dagboek
Tip: Kopieer de volgende pagina steeds voordat je hem invult. Zo hou je steeds een leeg dagboekvel over voor de volgende keer.
(Noteer hierin kort alles wat met CKV1 te maken heeft, in en buiten school)
datum
activiteit ervaring
25-9-2000
Marc-Marie Huibrechts bezocht Erg grappig
12-1-2001
Floortje bloem uitgelezen Leuk boek
5-9-2001
Fucking Amal gezien Heel gezellig, leuke film
14-5-2002
Niet uit het raam bezocht Heel leuk
4-2-2002
Pearl Harbor gekeken Mooie film
25-5-2002
Turks fruit uitgelezen Leuk boek datum
activiteit ervaring Eindverslag ckv Ik heb dit jaar met ckv best leuk gevonden. Ik heb me er natuurlijk wel over geïrriteerd dat ik het vorig jaar niet fatsoenlijk heb afgerond, maar dat was mijn eigen stomme schuld. Ik heb dit jaar wel de kans gehad verschillende dingen te doen die ik anders nooit zou doen zoals de schouwburg bezoeken. Het werken uit het boek vond ik minder een succes maar dat was ook niet echt zwaar. De maandagen waren ook wel leuk omdat er meestal een relaxte sfeer was en er veel films werden gekeken en dat soort dingen. En nu werk ik aan een schilderij voor de slotavond wat ik hartstikke leuk vind om te doen en misschien levert het nog wat op ook op de veiling. Ik heb de uurtjes ckv dit jaar best leuk gevonden om even wat rustiger aan te doen tussen de andere vakken door en de activiteiten eromheen bevielen me prima. FUCKING ÅMAL kunstwerk: deze film gaat over twee meisjes die totaal verschillend zijn. De een: Elin is superpopulair en woont met een zus en haar moeder. Het andere meisje: Agnes is eenzaam word gepest woont met haar ouders en broertje en heeft een vriendin in een rolstoel die ze eigenlijk niet mag, ze is ook homoseksueel. Agnes is verliefd op Elin maar Elin heeft dat eerst niet door. Later gaat ze naar Elins feestje en dan worden ze vriendinnen. Ze zoenen een paar keer, de eerste keer door een weddenschap van Elin, maar later omdat ze het allebei willen. Op school negeren ze elkaar totdat Elin het beu wordt en zich met Agnes opsluit in de WC. Haar zus denkt dat Elin er met een jongen zit en haalt de halve school erbij. Dan komen ze er allebei uit en weet iedereen dat ze homoseksueel zijn. Het is een narratieve film en het Genre is: liefde en Homoseksualiteit. Het verhaal is chronologisch verteld en is in continuïteitsmontage gefilmd. Ik dacht dat het verhaal fictie was maar het zou ook heel goed non-fictie kunnen zijn. De film duurt 89 minuten. kunstenaar: Bij films is het altijd moeilijk te zeggen wie de kunstenaar is dus zal ik iets vertellen over de regisseur en een beetje over de rest van de crew. De regisseur Heet Lukas Moodison hij is geboren in 1969 in malmö in Zweden. Dat plaatsje heeft model gestaan voor Åmal. Dit was zijn eerste grote film hij heeft er veel festivals mee gewonnen zoals de moviezone Award op het international film festival in Rotterdam. De acteurs zijn bijna allemaal amateurs op de twee hoofdrolspeelsters na. Toch is daar in de film niet veel van te merken omdat er zeer realistisch gespeeld wordt. kunsthistorie: De film is opgenomen in 1998 wat vergelijkbaar is met nu. Ik weet niet waar ik iets bijzonders over nu zou moeten zoeken dus beperk ik me tot de mededeling dat er voor zover ik merk veel hollywoodfilms worden gemaakt en dat er veel uit commercieel oogpunt word gemaakt. reflectie: Ik vond Fucking Åmal een hele leuke film omdat het realistisch
gefilmd is en je je dus goed in de leefwereld van de karakters kunt verplaatsen. Ik vond Agnes wel zielig omdat ze zo eenzaam was en zo werd gepest maar aan de andere kant had ik niet het idee dat ze niet populair wilde zijn omdat ze zich zo anders gedroeg als de rest. Als je op de middelbare school zit dan snap je heus wel dat sommige mensen bepaald gedrag raar vinden dus als je er bij wilt horen moet je zulk gedrag voorkomen. Aan de andere kant vond ik Elin erg asociaal hoewel haar zus zelfs nog asocialer vond. Elin haar vriendje vond ik een beetje een zielig patsertje die bij zijn vrienden heel stoer deed maar eigenlijk niks durfde. Ik vond het op het laatst wel knap dat Elin en Agnes het gewoon toegaven hoewel ze natuurlijk niet veel anders meer konden. Je moet toch wel karakter hebben wil je zoiets voor de hele school durven toegeven want het kost je je hele sociale leven en in zo'n dorp vind je geen nieuwe vrienden meer dan. Nu had Agnes wel niet veel meer te verliezen maar Elin had eerst heel veel vrienden en dat is toch wel een hele opoffering voor haar. Verder vond ik de moeder van Agnes een stom mens omdat zij de privacy van haar dochter niet respecteert door zomaar in haar computer te kijken. Ik vind dat ouder niet het recht hebben op zulke dingen. Ik vond wel dat ze een aardige vader had die haar tenminste begreep en haar respecteerde zoals ze was. Maar hij kon haar helaas toch niet troosten.
1 Kunstautobiografie
2 Cultureel zelfportret
3 Cultureel dagboek
4 Thema's De verbeelding
4.1 De schreeuw
4.2 De stad
4.3 De rebel
5 Culturele activiteiten
De schreeuw
Leven en dood
De stad
Orde en chaos
De rebel
Individu en massa Het verrotte leven van Floortje Bloem het kunstwerk
De moeder van Floortje (Floortje is dan nog niet geboren) trekt met haar dochtertje Beppie in bij tante Gerda. Ze is getrouwd geweest met een twintig jaar oudere man en inmiddels van hem gescheiden. Tante Gerda heeft een volkscafé in Leiden. Wanneer de moeder van Floortje zwanger blijkt te zijn, is niet bekend wie de vader is. Er is bij tante Gerda geen ruimte voor een tweede kind en Floortje wordt in een tehuis geplaatst. Ze krijgt de achternaam van de ex-man van haar moeder. Op driejarige leeftijd wordt Floortje in een pleeggezin geplaatst. Ze heeft veel aandacht nodig, maar wordt helemaal in het gezin opgenomen. Haar pleegvader komt in een auto-ongeluk om en Floortje wordt op haar achtste in een onderwijzersgezin opgenomen. In dit gezin is ze onhandelbaar en ze wordt al snel in een observatiehuis geplaatst. Ook hier kan ze zich niet aanpassen. De conclusie van het observatierapport is, dat ze in een internaat geplaatst moet worden in plaats van in een gezin. Zo wacht Floortje vier jaar lang op nieuwe pleegouders. Ze heeft voortdurend gesprekken om haar te testen, maar ze is er handig in geworden om haar begeleiders te misleiden. De enige die zich echt voor haar interesseert, is Annemarie. Zij zorgt ervoor, dat Floortje een vakantiegezin toegewezen krijgt. Na een maand wordt Annemarie ontslagen, omdat ze partij kiest voor Floortje. Met het vakantiegezin, de familie Peperzak, kan Floortje heel goed opschieten. Vooral met mevrouw Peperzak en haar oudste dochter Trini heeft ze een goed contact. Ze mag zelfs op het 25-jarige huwelijksfeest komen. Ze is echter zeer teleurgesteld als ze niet op de familiefoto mag. Daarom gaat ze in haar eentje naar boven, terwijl de zoon van de familie, Gerard haar volgt. Deze dwingt haar om hem af te trekken. Zij schrikt daar zo van, dat ze moet overgeven. Floortje wil nooit meer naar de familie Peperzak toe. In het kindertehuis hoort ze dat haar moeder opnieuw getrouwd is. Haar nieuwe man heet Adri, die 9 jaar jonger is dan haar. Ze wonen in Rotterdam. Adri schrijft veel brieven aan Floortje en dat leidt ertoe dat zij elk weekend naar haar moeder mag. Ze mag dan met Beppie en haar vriendje Lexie mee naar de Keet, een jongerencentrum. Floortje drinkt veel wijn en als ze thuiskomt ziet ze Beppie en Lexie vrijen. Ze moet weer overgeven. Floortje en Beppie kunnen goed met elkaar opschieten en ze gaan vaker naar de Keet. Daar maakt Floortje kennis met Sjon, de buurthuiswerker. Hij studeert in zijn vrije tijd voor orthopedagoog. Beppie rookt hasj in het buurtcentrum en omdat iedereen dat doet, rookt Floortje ook mee. Samen komen ze helemaal stoned thuis. Terwijl ze dagenlang in de stad slenteren, worden ze steeds handiger in het stelen van allerlei dingen. Ze gaat naar de huishoudschool, maar spijbelt geregeld. Ze ontmoet Karin, met wie ze naar Gerben gaan. Gerben is pedofiel. Daar doen ze allerlei spelletjes, die Floortje fijn vindt. Later vraagt ze aan Adri of hij haar ook wil strelen. Wanneer haar moeder dat ziet, moet ze weer naar het tehuis. Gerben stuurt Floortje voor haar verjaardag een speelgoedkonijn. Dit konijn neemt ze mee tijdens haar ontsnappingen uit de tehuizen waarin ze steeds weer geplaatst wordt. Ze laat zich, samen met Beppie, door Sjon naar tante Gerda brengen. Beppie heeft geprostitueerd en is verslaafd aan drugs. Ze moet naar een afkickcentrum en Floortje moet bij tante Gerda blijven. Wanneer ze naar school moet, loopt ze weg. Maar voordat ze dat doet, besteelt ze haar tante. Ze wordt verliefd op Onim, een Turkse jongen, met wie ze vrijt. Ze moet later ook met andere Turkse jongens vrijen en als de politie binnenvalt, kan ze eindelijk ontsnappen. Floortje trekt in bij Beppie, die in een kraakpand woont. Beppie is nog steeds verslaafd en omdat ze geen geld meer hebben, gaan ze weer de prostitutie in. Floortje gaat nu ook heroïne gebruiken. Ze denkt hiermee het leven beter aan te kunnen. Sjon komt langs en haalt de zusjes over om met hem mee te gaan. Hij geeft hun pillen tegen de afkickverschijnselen. Halverwege stapt Floortje uit de auto. Ze lift met een man mee naar Rotterdam. Hij vertelt dat zijn vrouw een kind krijgt. Ook vertelt hij waar hij woont. Hij zet Floortje af bij het politiebureau omdat de politie haar verder kan helpen. Zo komt ze weer bij tante Gerda. Weer besteelt ze haar tante en ze gaat er weer vandoor. Ze komt weer in contact met drugsverslaafden. Samen met hen zet ze een plan op om de man, die haar mee heeft genomen naar Rotterdam, te bestelen. Ze belt de man op en dreigt dat ze voor de trein springt als hij haar niet ophaalt van het station. Wanneer hij op weg naar haar toe is, roven haar 'vrienden' zijn huis leeg. Floortje krijgt echter niets van de buit mee. Later leest ze dat het kindje van deze man maar een paar uur geleefd heeft. Ze komt dan tot de conclusie: 'Mijn leven is niet verrot, ik ben verrot'. Beppie komt thuis en gooit tijdens een ruzie het konijn van Floortje uit het raam. Floortje kan het konijn niet weervinden. Ze is nu het enige, dat nog écht van haar was, ook kwijt. de kunstenaar
Ik moet eerlijk zeggen dat ik maar een bron over de auteur had dus is dit bijna geciteerd. Yvonne Keuls wordt geboren op 17 december in 1931 in Batavia, in het toenmalige Nederlands-Indie. In 1938 keert het gezin weer terug naar Nederland. Na de Kweekschool heeft ze als onderwijzeres gewerkt. Ze trouwt in 1954 met R. Keuls. Ze begint met het schrijven van gedichten en verhaaltjes. Ze maakt ook bewerkingen van romans van een aantal bekende schrijvers voor de televisie. Ze wordt bekend met Jan Rap en zijn maat (1977). De schrijfster gebruikt meestal een sobere stijl. kunsthistorie
Het boek is geschreven in 1982. In die tijd waren er ongeveer net zo veel drugsproblemen als nu als het er niet meer waren maar er was heel wat minder aandacht voor. Daar wilde Yvonne Keuls iets aan veranderen of het aan dit boek lag weet ik niet maar als dat zo is, is het haar heel goed gelukt. Het is een aardig bekend boek dus ik vermoed dat het wel een rol heeft gespeeld. Maar dat is natuurlijk niet het enige geweest.
reflectie
Ik vond het verrotte leven van Floortje Bloem een spannend verhaal, maar ik vond het ook erg lang. Het was spannend, onderhoudend, afwisselden, ontroerend en mooi, maar ook langdurig en vrij pessimistisch toch ben ik optimistisch over het boek. Het is realistisch geschreven en het zet je aan het denken. Ik vind het goed als een boek een boodschap overbrengt en je ogen opent voor de ellende die er in de wereld is. In "het verrotte leven van Floortje Bloem" gebeurt dit en dat is een goede zaak. Yvonne Keuls dit in meer boeken heb ik gelezen. Daarom ben ik van plan om meer boeken van haar te lezen en omdat ik vind dat ze goed schrijft. Daarom vind ik "het verrotte leven van Floortje Bloem" een goed boek. MARC-MARIE HUIBRECHTS het stuk
Dit stuk ging eigenlijk nergens over. Ik bedoel niet dat het nergens op sloeg maar dat het geen verhaal vertelde. Dat is wel vaker met cabaret en het is ook helemaal niet erg maar het maakt het wel een stuk moeilijker om dit verhaal te vertellen. Het hield in dat hij op een tafel zat met vier takken er omheen en daar zat hij zijn verhaal te vertellen of eigenlijk alleen een soort aaneenschakeling van grappen. Om hier toch iets te vertellen te hebben Zal ik maar wat van die grappen vertellen maar ze zullen niet zo grappig zijn als wanneer je ze hoort vertellen. Hij zat eerst te vertellen hoe hij het huis uit
was geschopt door zijn vader en toen van zijn moeder die dood was en dat zijn vader een Poolse vrouw op de meubelboulevard had gekocht en dat hij met die vrouw naar een 3 uur durende Poolse film ging kijken. En dat die film dan ging over een boer die een kip had en dat die boer die kip ging verkopen op de markt. En hij vertelde dat hij de hele dag brieven zat te schrijven op zijn kamer, maar dat hij die nooit opstuurde. En dan deed hij een karakter van een bekakte vrouw die een foster parents kindje had gekregen van haar man. En dat was omdat haar man met de zijn secretaresse naar de bioscoop was geweest. En dat kindje tekende niet binnen de lijntjes en weet ik veel wat het nog meer fout deed en dat vond ze een slechte service want ze betaalde er zo veel voor en dan kreeg ze lelijke tekeningen. En zo was er nog meer van dat soort onzin. Het was wel grappig. de kunstenaar
Eigenlijk zijn hier twee kunstenaars de schrijver van het stuk en de cabaretier maar het feit dat deze twee een persoon zijn maakt het wel weer gemakkelijk. En deze persoon is Marc-Marie Huibrechts. Eerlijk is eerlijk ik weet niet zo veel van hem af en er is ook moeilijk informatie over hem te vinden maar ik kan er wel het een en ander over vertellen. Hij is een cabaretier die door het land reist om in diverse schouwburgen voorstellingen te geven. Hij zal dus wel op gas rijden. Ik heb hem ook wel eens op de televisie gezien in het programma dit was het nieuws. Een heel leuk programma overigens waarin op een grappige manier in een soort wedstrijdvorm twee teams tegen elkaar strijden. Er waren twee vaste personen die altijd tegen elkaar gingen en daar was Marc-Marie er een van en die twee personen kozen elke week allebei een bekende Nederlander uit om mee te doen. Best wel een leuk programma. Verder staat hij bekend om zijn superhoge stem en zijn warrige haar. Aan het begin van de voorstelling zij hij nog dat zijn stem echt was en de hele voorstelling zou blijven. Hij neemt tijdens de voorstelling vaak mensen uit het publiek te grazen en niet alleen de eerste rij zoals Youp van het Hek. (Ik zat gelukkig helemaal achteraan dus ik bleef veilig). En dat is alles wat ik erover te vertellen heb. de kunsthistorie
Over de kunsthistorie heb ik nog minder te melden. Het stuk is gespeeld in 2001 en het zal ook wel rond die tijd geschreven zijn. Dat is dus gewoon nu. Tegenwoordig kent cabaret 3 soorten humor: ironisch dat is vrij onschuldig, sarcastisch dat is al wat grover en cynisch dat is echt gemeen. Ik dat dat Marc-marie wel zo'n beetje sarcastisch is maar al wel een beetje naar het cynische toe. Verder heb ik er weer niks over te vertellen. reflectie
Kijk hier heb ik nou iets over te melden. Ik kan wel domweg zeggen ik vond het leuk of ik vond het niet leuk maar dat mag niet in HAVO 4 dus hou je vast. Wat vond ik van het stuk ik vond het stuk in de eerste plaats leuk maar waarom? Nou ik hou wel van humor de leukste filmcategorie vind ik komedies. En cabaret is de komedie van de schouwburg dus daar heeft hij een pluspunt mee gescoord. Dit stuk was gewoon lekker ontspannen. Niet hoeven nadenken over diepzinnige uitspraken van sheakspeare of zoiets maar gewoon lekker ontspannen lachen. Je komt er toch zeker voor je plezier? Ik heb niks tegen school of huiswerk maar het is heerlijk om even niet na te hoeven denken. Marc-Marie heeft een leuke soort humor en dat kun je van sommige cabaretiers niet zeggen. Het is vrij goedkoop om alleen maar mensen uit het publiek voor lul te zetten of grappen over seks te maken. Daar is op zich niks mis mee maar als je niks anders kunt vind ik het een vrij zielige vertoning. Marc-Marie (stomme naam eigenlijk hé) deed het allebei maar hij liet wel zien dat hij meer kon en dat vind ik knap. Commentaar leveren is gemakkelijk maar als ik eerlijk ben als ik daar zou staan zou ik waarschijnlijk door mijn eigen publiek voor lul worden gezet. En hij kan het dus wel. Verder was hij ook vrij origineel. Sommige onderwerpen komen in bijna elk cabaret voor zoals het geloof en seks, maar ik heb nog nooit iemand gehord over bijvoorbeeld het foster parentsplan of Poolse films. Je moet er maar opkomen. Ik vond het ook goed dat hij afwisselend was het ene moment ging het nog over zijn buurvrouw en daarna opeens over begrafenissen. Eerst heb je dat niet door maar achteraf denk je waar heb ik nou weer naar zitten kijken. Hij had ook een soort jurk aan dat was ook wel maf want hij zag er niet uit maar dat hoort geloof ik bij cabaret. Kortom hij was erg grappig en hij heeft me een leuke avond bezorgd dus mijn oordeel is positief.
Niet Uit Het Raam
Kunstwerk
Niet uit het raam is een cabaretgroep en ik ben naar een voorstelling geweest die Hangplek heette. In de voorstelling zat een kleine wat onduidelijke verhaallijn maar dat was niet echt het belangrijkste er waren in ieder geval 12 belangrijke karakters: een psychopaat in een TBS kliniek die ooit zijn zoontje is verloren en moordlustig is(Viggo Waas). Een andere psychopaat die er van overtuigd is dat alle vrouwen hem willen en als hij ze mee wil nemen en ze werken niet mee vermoord hij ze hij heeft ook zijn vrouw in stuken gehakt en in lege flessen gestopt(Peter Heerschop). En een pedofiel waarvan niks bewezen is en die vrijwillig in de kliniek zit (Joep Deudekom). Dan is er de directeur die thuis onder de plak zit bij zijn vrouw en in de kliniek de grote jongen uithangt (Peter H.). In de kliniek zitten nog twee andere dokters die minder belangrijk zijn voor het verhaal (Viggo W. en Joep D.). Er is de vrouw van de directeur (Joep D.). Drie politiemannen (alledrie) en de directie van een school met en directeur (Peter H.) een hyperactieve conciërge (Viggo W.) en een pedofiele leraar (Joep D.) Het verhaal speelt voornamelijk in de TBS kliniek met af en toe iets heel anders tussendoor. Het komt erop neer dat de directie onderling grappen maakt en de gevangenen. Op den duur stimuleert de directeur de twee psychopaten om zijn vrouw te vermoorden (hij zegt bijvoorbeeld tegen de seksmaniak: “wist je dat mijn vrouw hele mooie borsten heeft”). En daarna laat hij ze ‘per ongeluk’ ontsnappen en dan wordt zijn vrouw vermoord hij doet heel triestig en daarna doet hij de schuiftrompet bij zijn collega’s wat bij hen zoiets betekent als: ik heb je beet ze lachen er vrolijk om en dan is het verhaaltje voorbij. Er komen alleen nog wat lossen grappen over de actualiteit achteraan. kunstenaars
In niet uit het raam zitten 3 cabaretiers en 3 muziekanten. De cabaretiers zijn: Peter Heerschop, Viggo Waas en Joep van Deudekom. De muziekanten krijgen minder aandacht op hun site zij heten Arie v/d Wulp, Eddie B. Wahr André v/d Hoff. De muziekanten en Joep D. bespelen twee gitaren, een alternatief soort slagwerk en
een Keyboardachtig iets. Joep van Deudekom
Peter Heerschop
Viggo Waas
Kunsthistorie
Over de historie valt niet veel de zeggen omdat het actueel is. Ik kan wel vertellen dat in mijn ogen cabaret eind 20e eeuw begin 21e eeuw steeds populairder lijkt te worden in Nederland omdat er steeds meer cabaretiers opstaan en omdat ik het in het dagelijks leven steeds vaker tegen kom. Populair onder Jongeren zijn vooral: Hans Teeuwen, Bert Vischer en het programma Kopspijkers. Reflectie
Ik heb besloten om voor de afwisseling Een stukje van mijn mening te typen en een recensie te downloaden. Dit is een recensie uit de Trouw van negen mei 2001 geschreven door Rinke Wels: “AMERSFOORT - Het lijkt allemaal zo gezellig: voor een groot glitterdoek staan de cabaretiers van NUHR losjes wat grappen te vertellen. Maar als het doek valt kijkt het publiek in een uiterst kaal toneelhuis met op de voorgrond een grimmige ijzeren stellage en wordt het getrakteerd op een ingenieuze raamvertelling over drie TBS-gevangenen en hun geneesheren. Aan het eind valt alles verrassend samen en blijken de grappen aan het begin een lugubere voorbode te zijn geweest. De jongens van NUHR, Peter Heerschop, Joep van Deudekom en Viggo Waas, hebben er hun handelskenmerk van gemaakt. Zij brengen geen avond anekdotes en losse flodders, maar een stevig verhaal. Natuurlijk met rare zijpaden, een aantal actuele grappen en met veel muziek, maar de basis is een vertelling en alles staat in dienst daarvan. Een toneelmatige aanpak dus, wat misschien niet verwonderlijk is als je ook weet dat Heerschop en Waas vorig jaar met Becketts 'Wachten op Godot' op de planken stonden en met De Ploeg (NUHR plus Han Römer en Titus Tiel Groenestege) de Driestuiversopera van Brecht voor het voetlicht bracht. Blijkbaar houdt NUHR ervan de grens op te zoeken tussen toneel en cabaret. Terug naar 'Hangplek', hun nieuwste voorstelling. Daarin maken we kennis met drie uiteenlopende TBS-klanten: een agressieve schreeuwlelijk wiens zoontje is vermoord en die wraak wil nemen op alles en iedereen, een pedofiel die ook nog denkt dat hij een smurf is en vrijwillig in de kliniek verblijft, en een man die zo graag aan de borsten van een vrouw wil zitten dat hij het niet kan accepteren dat er tegengestribbeld wordt, met alle gevolgen van dien. Tegenover deze bajesklanten staan hun artsen die weinig professioneel overkomen. De grootste schurk is de geneesheer-directeur die met veel drammen en dreinen altijd zijn zin krijgt van zijn collega's. Dat moet ook wel, want tegen zijn eigen vrouw kan hij niet op. Onnodig te zeggen dat van een echte genezing van de TBS-ers absoluut geen sprake is. Sterker nog: ze weten te ontsnappen. NUHR wordt in 'Hangplek' meer dan uitstekend terzijde gestaan door Arie van der Wulp, Eddie B. Wahr en André van der Hoff, die zowel de muziek verzorgen als de figurantenrollen. Muziek speelde altijd al een belangrijke rol in de voorstellingen van NUHR. Door nu te kiezen voor deze driekoppige band die bijna elke scène van muziek voorziet, krijgt het programma de extra glans die het verdient. Het gekke is: Waas, Van Deudekom en Heerschop zijn alomtegenwoordig . Ze zijn te zien in het wekelijkse cabaret van het tv-programma Kopspijkers, ze schrijven columns, teksten voor anderen, ze spelen in films en televisieseries, kregen onlangs een Zilveren Harp uitgereikt voor hun bijdrage aan de Nederlandse popmuziek en ze stevenen nu af op hun eerste hit met het nummer 'Onedayfly' dat bedacht werd als tegenhanger van de hit van jongens en meisjes van het tv-programma Starmaker. Met al die activiteiten zou je verwachten dat deze breedbandcabaretiers aan kwaliteit inboeten. Maar niets is minder waar. Goed, niet alle typetjes zijn even leuk, sommige grappen zijn ronduit flauw en er wordt wat geklaagd over moeheid omdat de jongens zo veel tegelijk doen, maar al met al laat NUHR met 'Hangplek' zien dat ze tot de top van het Nederlandse cabaret behoort.” Ik weet dat dit al de vierde pagina is maar u ziet dat er ook plaatjes en een recensie bij zitten en het is een groot lettertype dus ik hoop dat u zich er niet te veel aan stoort. Ik zal mijn mening kort houden. Ik kende deze cabaretiers al van kopspijkers en ik vind dat een heel leuk programma als u het niet kent beveel ik het van harte aan. (Zaterdagavond 20:00 uur Ned. 3) Dit type cabaret is iets anders dan ik verwacht had maar ik vond het erg leuk en het enige nadeel vond ik dat het net iets te lang was het laatste half uurtje had er van mij af gemogen of misschien had het ook geholpen als er een pauze was geweest want na twee uur zit je toch niet meer zo lekker in die schouwburgstoelen. Ik heb nu al veel te veel geschreven dus dit was mijn cultureel verslag.
Cultureel zelfportret
Dit vind ik bij aanvang van CKV1
Datum: 15-10-2001 (vul namen, titels of omschrijvingen in) GOED/interesse NIET GOED/geen interesse
roman (boek of schrijver) poëzie (werk of dichter) toneel/cabaret
krant/tijdschrift
architectuur (gebouw of architect) schilderkunst
beeldhouwkunst
film
fotografie
televisie
populaire muziek
klassieke muziek
dans
stad, land of cultuur
periode (kunst-) geschiedenis Cultureel zelfportret Dit vind ik halverwege de lessen CKV1
Datum: 4-3-2002 (vul namen, titels of omschrijvingen in) GOED/ interesse NIET GOED/ geen interesse
roman (boek of schrijver) poëzie (werk of dichter) toneel/cabaret
krant/tijdschrift
architectuur (gebouw of architect) schilderkunst
beeldhouwkunst
film
fotografie
televisie
populaire muziek
klassieke muziek
dans
stad, land of cultuur
periode (kunst-) geschiedenis: de jaren '70 en '80 de
punkmuziek uit die tijd Cultureel zelfportret Dit vind ik bij afsluiting van CKV1
Datum: 6-6-2002 (vul namen, titels of omschrijvingen in) GOED/interesse NIET GOED/geen interesse roman (boek of schrijver) poëzie (werk of dichter) toneel/cabaret
krant/tijdschrift
architectuur (gebouw of architect) schilderkunst
beeldhouwkunst
film
fotografie
televisie
populaire muziek
klassieke muziek
dans
stad, land of cultuur
periode (kunst-) geschiedenis: de jaren '70 en '80 de
punkmuziek uit die tijd Turks fruit Kunstwerk
Turks fruit is een autobiografie van een kunstenaar en een meisje Olga. Het eerste hoofdstuk is een flash-forward van als ze uit elkaar zijn waarbij hij het ene meisje na het andere meeneemt. Dan neemt hij twee Amerikaanse meisjes in huis waarmee nog wat onbelangrijke dingen gebeuren en dan begint het echte verhaal. Als de kunstenaar aan het liften is, geeft Olga hem een lift. Ze vallen op elkaar en hebben seks maar daarna gebeurt er een ongeluk. Als hij na het ongeluk contact probeert te krijgen, zorgt haar moeder ervoor dat hij haar niet te zien krijgt. Twee maanden later ontmoet hij Olga weer in Alkmaar op de kermis. Hij neemt haar mee naar zijn huis en ze zijn weer samen. Na een poosje samen te hebben gewoond trouwen ze, waar Olga’s moeder niet gelukkig mee is. Ze probeert voortdurend tussen Olga en de kunstenaar te stoken. Hij haat Olga’s moeder, maar hij is dol op haar vader. Haar vader is een aardige man, maar hij is veel te dik, waardoor hij steeds zieker wordt. Als de kunstenaar een keer onverwachts de eetkamer binnenkomt, betrapt hij Olga’s moeder erop haar man extra veel vet voedsel te geven. Hij noemt het moord met geduld. Als Olga’s vader daardoor sterft, gaat hij haar nog meer haten. De kunstenaar houdt verschrikkelijk veel van Olga, en hoewel ze arm zijn, zijn ze erg gelukkig. Maar op een dag gaat Olga met haar een dagje uit en ze neemt hem mee naar een restaurant. Als een andere man met haar zit te flirten, en ze even later “toevallig” samen naar het toilet gaan, wordt de kunstenaar zo misselijk dat hij het hele restaurant onderspuugt. Even later slaat hij haar een blauw oog. Olga slaapt die avond bij haar moeder, en zegt dat ze niet meer naar hem terug wil. Daarna ligt de kunstenaar een paar weken alleen nog maar op bed na te denken over Olga. Als hij haar probeert te bereiken, krijgt hij haar moeder aan de telefoon. Ze zegt dat hij niet meer in haar buurt moet komen, en dat ze anders de politie belt. Als hij zegt dat de scheiding nog geregeld moet worden, mag hij toch langskomen. Hij zit lang met Olga te praten. Ondertussen was het zo laat geworden dat hij niet meer naar huis kan omdat er geen treinen meer rijden. Olga weet haar moeder over te halen en mag de kunstenaar in de logeerkamer slapen. ‘s ochtends gaat hij naar Olga’s kamer en begint met Olga te vrijen. Halverwege komt haar moeder binnen en gooit hem het huis uit. Als de scheiding geregeld is trouwt Olga weer, maar haar man mishandelt haar, en ze scheidt weer van hem. De kunstenaar komt niet over Olga heen, en gaat met ieder meisje dat hij tegenkomt naar bed, om Olga te vergeten. Een tijdje later ziet hij haar weer. Ze is weer getrouwd, met een Amerikaan. Ze gaat met hem een wereldreis maken. Na twee jaar ziet hij haar pas weer. Ze had een tijdje met haar man in Arabië gezeten, maar haar man was niks en schoot zelfs een keer op haar. Na een tijdje komt Olga in het ziekenhuis terecht met een hersentumor en ze vraagt naar hem. Zijn bezoek een paar keer doet haar goed, maar ze gaat snel achteruit. Haar haar valt uit door de bestraling. Haar tanden gaan los zitten en het enige snoep wat nog kan eten is Turks Fruit. De kunstenaar blijft haar opzoeken, maar ze sterft. Kunstenaar
De auteur is van Turks fruit is Jan Wolkers. Hij is een bekende Nederlandse schrijver die veel veelgelezen literatuur heeft geschreven. Hij is geboren op 26 oktober van het jaar 1925 in Oegstgeest en hij leeft nog steeds. Hij schrijft veel over de tweede wereldoorlog en de periode er vlak na. Er komt veel seks in zijn boeken voor en hij stopt veel eigen ervaringen in zijn werk, Turks fruit was bijna een complete autobiografie. Kunsthistorie
Turks fruit speelt in de jaren ’60. Dit zie ik aan het gedrag van de mensen, films en muziek, het feit dat de oorlog net voorbij is en aan de seksuele revolutie.
Reflectie
Ik vond Turks fruit een heel leuk boek omdat het pakkend geschreven is en omdat er geen taboes in zitten. Ik vind het alleen
jammer dat Olga op het laatst moet sterven terwijl het juist een beetje goed leek te komen. Ik ben het er niet mee eens dat een happy end tegenwoordig niet meer goed lijkt te zijn voor literatuur. Ik vind dat een beetje pessimistisch overkomen, alsof er nooit iets goed gaat. Verder vind ik het een heel mooi boek.
2 Iedereen heeft wel eens een boek gelezen en de meesten zijn ook wel eens in een bioscoop geweest, maar heb je ooit een opera bezocht? Kruis in de eerste kolom aan welke culturele activiteiten je weleens hebt ondernomen. Vul in de derde kolom in aan welke film, boek, concert, etc, je met het meeste plezier terugdenkt. film: Titanic , Pearl harbor, I know what you did last summer, Scream1, 2, Independence day
boek: Turks fruit, Het verrotte leven van floortje bloem, Het gouden ei
klassiek concert: televisieprogramma: Buffy the vampire slayer, Allstars, Seinfeld
cabaret: Marc-Marie Huibrechts toneelstuk: musical: Brueghel, Ellis, dansvoorstelling: opera: kerkbezoek: museum: iets anders: namelijk: 3 Welke van de bovengenoemde culturele ervaringen sprak je het meest aan en waarom? De film Pearl Harbor, hij was erg mooi en spannend. 4 Welke culturele activiteiten (het bijwonen of bezoeken van bijvoorbeeld een operavoorstelling of een museum voor moderne kunst) wil je in dit jaar het liefst ondernemen? Ik wil naar Pinkpop of Lowlands. 5 Welke vakgebieden in de kunst spreken je aan en welke minder? Kies uit de onderstaande disciplines en maak je eigen top tien. architectuur - beeldende kunsten - dans - film - fotografie - popmuziek- klassieke muziek - literatuur- toneel - design
1 popmuziek
2 film
3 toneel
4 literatuur
5 fotografie
6 design
7 architectuur
8 beeldendekunst
9 dans
10 klassieke muziek
7 Misschien bespeel je zelf een muziekinstrument of heb je wel eens een rol in een toneelstuk gespeeld. Op welke van de vakterreinen uit de vorige vraag ben je zelf actief of actief geweest? Geen enkele
8 Geef jouw definitie van kunst en cultuur. Kunst is Iets moois maken. Cultuur is de manier van leven van een volk. 9 Beschrijf kort je verwachtingen voor het vak CKV1. Het een en ander over kunst leren en een paar voorstellingen bezoeken
Cultureel dagboek
activiteit ervaring
25-9-2000
Marc-Marie Huibrechts bezocht Erg grappig
12-1-2001
Floortje bloem uitgelezen Leuk boek
5-9-2001
Fucking Amal gezien Heel gezellig, leuke film
14-5-2002
Niet uit het raam bezocht Heel leuk
4-2-2002
Pearl Harbor gekeken Mooie film
25-5-2002
Turks fruit uitgelezen Leuk boek datum
activiteit ervaring Eindverslag ckv Ik heb dit jaar met ckv best leuk gevonden. Ik heb me er natuurlijk wel over geïrriteerd dat ik het vorig jaar niet fatsoenlijk heb afgerond, maar dat was mijn eigen stomme schuld. Ik heb dit jaar wel de kans gehad verschillende dingen te doen die ik anders nooit zou doen zoals de schouwburg bezoeken. Het werken uit het boek vond ik minder een succes maar dat was ook niet echt zwaar. De maandagen waren ook wel leuk omdat er meestal een relaxte sfeer was en er veel films werden gekeken en dat soort dingen. En nu werk ik aan een schilderij voor de slotavond wat ik hartstikke leuk vind om te doen en misschien levert het nog wat op ook op de veiling. Ik heb de uurtjes ckv dit jaar best leuk gevonden om even wat rustiger aan te doen tussen de andere vakken door en de activiteiten eromheen bevielen me prima. FUCKING ÅMAL kunstwerk: deze film gaat over twee meisjes die totaal verschillend zijn. De een: Elin is superpopulair en woont met een zus en haar moeder. Het andere meisje: Agnes is eenzaam word gepest woont met haar ouders en broertje en heeft een vriendin in een rolstoel die ze eigenlijk niet mag, ze is ook homoseksueel. Agnes is verliefd op Elin maar Elin heeft dat eerst niet door. Later gaat ze naar Elins feestje en dan worden ze vriendinnen. Ze zoenen een paar keer, de eerste keer door een weddenschap van Elin, maar later omdat ze het allebei willen. Op school negeren ze elkaar totdat Elin het beu wordt en zich met Agnes opsluit in de WC. Haar zus denkt dat Elin er met een jongen zit en haalt de halve school erbij. Dan komen ze er allebei uit en weet iedereen dat ze homoseksueel zijn. Het is een narratieve film en het Genre is: liefde en Homoseksualiteit. Het verhaal is chronologisch verteld en is in continuïteitsmontage gefilmd. Ik dacht dat het verhaal fictie was maar het zou ook heel goed non-fictie kunnen zijn. De film duurt 89 minuten. kunstenaar: Bij films is het altijd moeilijk te zeggen wie de kunstenaar is dus zal ik iets vertellen over de regisseur en een beetje over de rest van de crew. De regisseur Heet Lukas Moodison hij is geboren in 1969 in malmö in Zweden. Dat plaatsje heeft model gestaan voor Åmal. Dit was zijn eerste grote film hij heeft er veel festivals mee gewonnen zoals de moviezone Award op het international film festival in Rotterdam. De acteurs zijn bijna allemaal amateurs op de twee hoofdrolspeelsters na. Toch is daar in de film niet veel van te merken omdat er zeer realistisch gespeeld wordt. kunsthistorie: De film is opgenomen in 1998 wat vergelijkbaar is met nu. Ik weet niet waar ik iets bijzonders over nu zou moeten zoeken dus beperk ik me tot de mededeling dat er voor zover ik merk veel hollywoodfilms worden gemaakt en dat er veel uit commercieel oogpunt word gemaakt. reflectie: Ik vond Fucking Åmal een hele leuke film omdat het realistisch
2 Cultureel zelfportret
3 Cultureel dagboek
4 Thema's De verbeelding
4.1 De schreeuw
4.2 De stad
4.3 De rebel
5 Culturele activiteiten
De schreeuw
Leven en dood
De stad
Orde en chaos
De rebel
Individu en massa Het verrotte leven van Floortje Bloem het kunstwerk
De moeder van Floortje (Floortje is dan nog niet geboren) trekt met haar dochtertje Beppie in bij tante Gerda. Ze is getrouwd geweest met een twintig jaar oudere man en inmiddels van hem gescheiden. Tante Gerda heeft een volkscafé in Leiden. Wanneer de moeder van Floortje zwanger blijkt te zijn, is niet bekend wie de vader is. Er is bij tante Gerda geen ruimte voor een tweede kind en Floortje wordt in een tehuis geplaatst. Ze krijgt de achternaam van de ex-man van haar moeder. Op driejarige leeftijd wordt Floortje in een pleeggezin geplaatst. Ze heeft veel aandacht nodig, maar wordt helemaal in het gezin opgenomen. Haar pleegvader komt in een auto-ongeluk om en Floortje wordt op haar achtste in een onderwijzersgezin opgenomen. In dit gezin is ze onhandelbaar en ze wordt al snel in een observatiehuis geplaatst. Ook hier kan ze zich niet aanpassen. De conclusie van het observatierapport is, dat ze in een internaat geplaatst moet worden in plaats van in een gezin. Zo wacht Floortje vier jaar lang op nieuwe pleegouders. Ze heeft voortdurend gesprekken om haar te testen, maar ze is er handig in geworden om haar begeleiders te misleiden. De enige die zich echt voor haar interesseert, is Annemarie. Zij zorgt ervoor, dat Floortje een vakantiegezin toegewezen krijgt. Na een maand wordt Annemarie ontslagen, omdat ze partij kiest voor Floortje. Met het vakantiegezin, de familie Peperzak, kan Floortje heel goed opschieten. Vooral met mevrouw Peperzak en haar oudste dochter Trini heeft ze een goed contact. Ze mag zelfs op het 25-jarige huwelijksfeest komen. Ze is echter zeer teleurgesteld als ze niet op de familiefoto mag. Daarom gaat ze in haar eentje naar boven, terwijl de zoon van de familie, Gerard haar volgt. Deze dwingt haar om hem af te trekken. Zij schrikt daar zo van, dat ze moet overgeven. Floortje wil nooit meer naar de familie Peperzak toe. In het kindertehuis hoort ze dat haar moeder opnieuw getrouwd is. Haar nieuwe man heet Adri, die 9 jaar jonger is dan haar. Ze wonen in Rotterdam. Adri schrijft veel brieven aan Floortje en dat leidt ertoe dat zij elk weekend naar haar moeder mag. Ze mag dan met Beppie en haar vriendje Lexie mee naar de Keet, een jongerencentrum. Floortje drinkt veel wijn en als ze thuiskomt ziet ze Beppie en Lexie vrijen. Ze moet weer overgeven. Floortje en Beppie kunnen goed met elkaar opschieten en ze gaan vaker naar de Keet. Daar maakt Floortje kennis met Sjon, de buurthuiswerker. Hij studeert in zijn vrije tijd voor orthopedagoog. Beppie rookt hasj in het buurtcentrum en omdat iedereen dat doet, rookt Floortje ook mee. Samen komen ze helemaal stoned thuis. Terwijl ze dagenlang in de stad slenteren, worden ze steeds handiger in het stelen van allerlei dingen. Ze gaat naar de huishoudschool, maar spijbelt geregeld. Ze ontmoet Karin, met wie ze naar Gerben gaan. Gerben is pedofiel. Daar doen ze allerlei spelletjes, die Floortje fijn vindt. Later vraagt ze aan Adri of hij haar ook wil strelen. Wanneer haar moeder dat ziet, moet ze weer naar het tehuis. Gerben stuurt Floortje voor haar verjaardag een speelgoedkonijn. Dit konijn neemt ze mee tijdens haar ontsnappingen uit de tehuizen waarin ze steeds weer geplaatst wordt. Ze laat zich, samen met Beppie, door Sjon naar tante Gerda brengen. Beppie heeft geprostitueerd en is verslaafd aan drugs. Ze moet naar een afkickcentrum en Floortje moet bij tante Gerda blijven. Wanneer ze naar school moet, loopt ze weg. Maar voordat ze dat doet, besteelt ze haar tante. Ze wordt verliefd op Onim, een Turkse jongen, met wie ze vrijt. Ze moet later ook met andere Turkse jongens vrijen en als de politie binnenvalt, kan ze eindelijk ontsnappen. Floortje trekt in bij Beppie, die in een kraakpand woont. Beppie is nog steeds verslaafd en omdat ze geen geld meer hebben, gaan ze weer de prostitutie in. Floortje gaat nu ook heroïne gebruiken. Ze denkt hiermee het leven beter aan te kunnen. Sjon komt langs en haalt de zusjes over om met hem mee te gaan. Hij geeft hun pillen tegen de afkickverschijnselen. Halverwege stapt Floortje uit de auto. Ze lift met een man mee naar Rotterdam. Hij vertelt dat zijn vrouw een kind krijgt. Ook vertelt hij waar hij woont. Hij zet Floortje af bij het politiebureau omdat de politie haar verder kan helpen. Zo komt ze weer bij tante Gerda. Weer besteelt ze haar tante en ze gaat er weer vandoor. Ze komt weer in contact met drugsverslaafden. Samen met hen zet ze een plan op om de man, die haar mee heeft genomen naar Rotterdam, te bestelen. Ze belt de man op en dreigt dat ze voor de trein springt als hij haar niet ophaalt van het station. Wanneer hij op weg naar haar toe is, roven haar 'vrienden' zijn huis leeg. Floortje krijgt echter niets van de buit mee. Later leest ze dat het kindje van deze man maar een paar uur geleefd heeft. Ze komt dan tot de conclusie: 'Mijn leven is niet verrot, ik ben verrot'. Beppie komt thuis en gooit tijdens een ruzie het konijn van Floortje uit het raam. Floortje kan het konijn niet weervinden. Ze is nu het enige, dat nog écht van haar was, ook kwijt. de kunstenaar
Ik moet eerlijk zeggen dat ik maar een bron over de auteur had dus is dit bijna geciteerd. Yvonne Keuls wordt geboren op 17 december in 1931 in Batavia, in het toenmalige Nederlands-Indie. In 1938 keert het gezin weer terug naar Nederland. Na de Kweekschool heeft ze als onderwijzeres gewerkt. Ze trouwt in 1954 met R. Keuls. Ze begint met het schrijven van gedichten en verhaaltjes. Ze maakt ook bewerkingen van romans van een aantal bekende schrijvers voor de televisie. Ze wordt bekend met Jan Rap en zijn maat (1977). De schrijfster gebruikt meestal een sobere stijl. kunsthistorie
Ik vond het verrotte leven van Floortje Bloem een spannend verhaal, maar ik vond het ook erg lang. Het was spannend, onderhoudend, afwisselden, ontroerend en mooi, maar ook langdurig en vrij pessimistisch toch ben ik optimistisch over het boek. Het is realistisch geschreven en het zet je aan het denken. Ik vind het goed als een boek een boodschap overbrengt en je ogen opent voor de ellende die er in de wereld is. In "het verrotte leven van Floortje Bloem" gebeurt dit en dat is een goede zaak. Yvonne Keuls dit in meer boeken heb ik gelezen. Daarom ben ik van plan om meer boeken van haar te lezen en omdat ik vind dat ze goed schrijft. Daarom vind ik "het verrotte leven van Floortje Bloem" een goed boek. MARC-MARIE HUIBRECHTS het stuk
Dit stuk ging eigenlijk nergens over. Ik bedoel niet dat het nergens op sloeg maar dat het geen verhaal vertelde. Dat is wel vaker met cabaret en het is ook helemaal niet erg maar het maakt het wel een stuk moeilijker om dit verhaal te vertellen. Het hield in dat hij op een tafel zat met vier takken er omheen en daar zat hij zijn verhaal te vertellen of eigenlijk alleen een soort aaneenschakeling van grappen. Om hier toch iets te vertellen te hebben Zal ik maar wat van die grappen vertellen maar ze zullen niet zo grappig zijn als wanneer je ze hoort vertellen. Hij zat eerst te vertellen hoe hij het huis uit
was geschopt door zijn vader en toen van zijn moeder die dood was en dat zijn vader een Poolse vrouw op de meubelboulevard had gekocht en dat hij met die vrouw naar een 3 uur durende Poolse film ging kijken. En dat die film dan ging over een boer die een kip had en dat die boer die kip ging verkopen op de markt. En hij vertelde dat hij de hele dag brieven zat te schrijven op zijn kamer, maar dat hij die nooit opstuurde. En dan deed hij een karakter van een bekakte vrouw die een foster parents kindje had gekregen van haar man. En dat was omdat haar man met de zijn secretaresse naar de bioscoop was geweest. En dat kindje tekende niet binnen de lijntjes en weet ik veel wat het nog meer fout deed en dat vond ze een slechte service want ze betaalde er zo veel voor en dan kreeg ze lelijke tekeningen. En zo was er nog meer van dat soort onzin. Het was wel grappig. de kunstenaar
Eigenlijk zijn hier twee kunstenaars de schrijver van het stuk en de cabaretier maar het feit dat deze twee een persoon zijn maakt het wel weer gemakkelijk. En deze persoon is Marc-Marie Huibrechts. Eerlijk is eerlijk ik weet niet zo veel van hem af en er is ook moeilijk informatie over hem te vinden maar ik kan er wel het een en ander over vertellen. Hij is een cabaretier die door het land reist om in diverse schouwburgen voorstellingen te geven. Hij zal dus wel op gas rijden. Ik heb hem ook wel eens op de televisie gezien in het programma dit was het nieuws. Een heel leuk programma overigens waarin op een grappige manier in een soort wedstrijdvorm twee teams tegen elkaar strijden. Er waren twee vaste personen die altijd tegen elkaar gingen en daar was Marc-Marie er een van en die twee personen kozen elke week allebei een bekende Nederlander uit om mee te doen. Best wel een leuk programma. Verder staat hij bekend om zijn superhoge stem en zijn warrige haar. Aan het begin van de voorstelling zij hij nog dat zijn stem echt was en de hele voorstelling zou blijven. Hij neemt tijdens de voorstelling vaak mensen uit het publiek te grazen en niet alleen de eerste rij zoals Youp van het Hek. (Ik zat gelukkig helemaal achteraan dus ik bleef veilig). En dat is alles wat ik erover te vertellen heb. de kunsthistorie
Over de kunsthistorie heb ik nog minder te melden. Het stuk is gespeeld in 2001 en het zal ook wel rond die tijd geschreven zijn. Dat is dus gewoon nu. Tegenwoordig kent cabaret 3 soorten humor: ironisch dat is vrij onschuldig, sarcastisch dat is al wat grover en cynisch dat is echt gemeen. Ik dat dat Marc-marie wel zo'n beetje sarcastisch is maar al wel een beetje naar het cynische toe. Verder heb ik er weer niks over te vertellen. reflectie
Kijk hier heb ik nou iets over te melden. Ik kan wel domweg zeggen ik vond het leuk of ik vond het niet leuk maar dat mag niet in HAVO 4 dus hou je vast. Wat vond ik van het stuk ik vond het stuk in de eerste plaats leuk maar waarom? Nou ik hou wel van humor de leukste filmcategorie vind ik komedies. En cabaret is de komedie van de schouwburg dus daar heeft hij een pluspunt mee gescoord. Dit stuk was gewoon lekker ontspannen. Niet hoeven nadenken over diepzinnige uitspraken van sheakspeare of zoiets maar gewoon lekker ontspannen lachen. Je komt er toch zeker voor je plezier? Ik heb niks tegen school of huiswerk maar het is heerlijk om even niet na te hoeven denken. Marc-Marie heeft een leuke soort humor en dat kun je van sommige cabaretiers niet zeggen. Het is vrij goedkoop om alleen maar mensen uit het publiek voor lul te zetten of grappen over seks te maken. Daar is op zich niks mis mee maar als je niks anders kunt vind ik het een vrij zielige vertoning. Marc-Marie (stomme naam eigenlijk hé) deed het allebei maar hij liet wel zien dat hij meer kon en dat vind ik knap. Commentaar leveren is gemakkelijk maar als ik eerlijk ben als ik daar zou staan zou ik waarschijnlijk door mijn eigen publiek voor lul worden gezet. En hij kan het dus wel. Verder was hij ook vrij origineel. Sommige onderwerpen komen in bijna elk cabaret voor zoals het geloof en seks, maar ik heb nog nooit iemand gehord over bijvoorbeeld het foster parentsplan of Poolse films. Je moet er maar opkomen. Ik vond het ook goed dat hij afwisselend was het ene moment ging het nog over zijn buurvrouw en daarna opeens over begrafenissen. Eerst heb je dat niet door maar achteraf denk je waar heb ik nou weer naar zitten kijken. Hij had ook een soort jurk aan dat was ook wel maf want hij zag er niet uit maar dat hoort geloof ik bij cabaret. Kortom hij was erg grappig en hij heeft me een leuke avond bezorgd dus mijn oordeel is positief.
Niet uit het raam is een cabaretgroep en ik ben naar een voorstelling geweest die Hangplek heette. In de voorstelling zat een kleine wat onduidelijke verhaallijn maar dat was niet echt het belangrijkste er waren in ieder geval 12 belangrijke karakters: een psychopaat in een TBS kliniek die ooit zijn zoontje is verloren en moordlustig is(Viggo Waas). Een andere psychopaat die er van overtuigd is dat alle vrouwen hem willen en als hij ze mee wil nemen en ze werken niet mee vermoord hij ze hij heeft ook zijn vrouw in stuken gehakt en in lege flessen gestopt(Peter Heerschop). En een pedofiel waarvan niks bewezen is en die vrijwillig in de kliniek zit (Joep Deudekom). Dan is er de directeur die thuis onder de plak zit bij zijn vrouw en in de kliniek de grote jongen uithangt (Peter H.). In de kliniek zitten nog twee andere dokters die minder belangrijk zijn voor het verhaal (Viggo W. en Joep D.). Er is de vrouw van de directeur (Joep D.). Drie politiemannen (alledrie) en de directie van een school met en directeur (Peter H.) een hyperactieve conciërge (Viggo W.) en een pedofiele leraar (Joep D.) Het verhaal speelt voornamelijk in de TBS kliniek met af en toe iets heel anders tussendoor. Het komt erop neer dat de directie onderling grappen maakt en de gevangenen. Op den duur stimuleert de directeur de twee psychopaten om zijn vrouw te vermoorden (hij zegt bijvoorbeeld tegen de seksmaniak: “wist je dat mijn vrouw hele mooie borsten heeft”). En daarna laat hij ze ‘per ongeluk’ ontsnappen en dan wordt zijn vrouw vermoord hij doet heel triestig en daarna doet hij de schuiftrompet bij zijn collega’s wat bij hen zoiets betekent als: ik heb je beet ze lachen er vrolijk om en dan is het verhaaltje voorbij. Er komen alleen nog wat lossen grappen over de actualiteit achteraan. kunstenaars
In niet uit het raam zitten 3 cabaretiers en 3 muziekanten. De cabaretiers zijn: Peter Heerschop, Viggo Waas en Joep van Deudekom. De muziekanten krijgen minder aandacht op hun site zij heten Arie v/d Wulp, Eddie B. Wahr André v/d Hoff. De muziekanten en Joep D. bespelen twee gitaren, een alternatief soort slagwerk en
een Keyboardachtig iets. Joep van Deudekom
Peter Heerschop
Viggo Waas
Kunsthistorie
Over de historie valt niet veel de zeggen omdat het actueel is. Ik kan wel vertellen dat in mijn ogen cabaret eind 20e eeuw begin 21e eeuw steeds populairder lijkt te worden in Nederland omdat er steeds meer cabaretiers opstaan en omdat ik het in het dagelijks leven steeds vaker tegen kom. Populair onder Jongeren zijn vooral: Hans Teeuwen, Bert Vischer en het programma Kopspijkers. Reflectie
Ik heb besloten om voor de afwisseling Een stukje van mijn mening te typen en een recensie te downloaden. Dit is een recensie uit de Trouw van negen mei 2001 geschreven door Rinke Wels: “AMERSFOORT - Het lijkt allemaal zo gezellig: voor een groot glitterdoek staan de cabaretiers van NUHR losjes wat grappen te vertellen. Maar als het doek valt kijkt het publiek in een uiterst kaal toneelhuis met op de voorgrond een grimmige ijzeren stellage en wordt het getrakteerd op een ingenieuze raamvertelling over drie TBS-gevangenen en hun geneesheren. Aan het eind valt alles verrassend samen en blijken de grappen aan het begin een lugubere voorbode te zijn geweest. De jongens van NUHR, Peter Heerschop, Joep van Deudekom en Viggo Waas, hebben er hun handelskenmerk van gemaakt. Zij brengen geen avond anekdotes en losse flodders, maar een stevig verhaal. Natuurlijk met rare zijpaden, een aantal actuele grappen en met veel muziek, maar de basis is een vertelling en alles staat in dienst daarvan. Een toneelmatige aanpak dus, wat misschien niet verwonderlijk is als je ook weet dat Heerschop en Waas vorig jaar met Becketts 'Wachten op Godot' op de planken stonden en met De Ploeg (NUHR plus Han Römer en Titus Tiel Groenestege) de Driestuiversopera van Brecht voor het voetlicht bracht. Blijkbaar houdt NUHR ervan de grens op te zoeken tussen toneel en cabaret. Terug naar 'Hangplek', hun nieuwste voorstelling. Daarin maken we kennis met drie uiteenlopende TBS-klanten: een agressieve schreeuwlelijk wiens zoontje is vermoord en die wraak wil nemen op alles en iedereen, een pedofiel die ook nog denkt dat hij een smurf is en vrijwillig in de kliniek verblijft, en een man die zo graag aan de borsten van een vrouw wil zitten dat hij het niet kan accepteren dat er tegengestribbeld wordt, met alle gevolgen van dien. Tegenover deze bajesklanten staan hun artsen die weinig professioneel overkomen. De grootste schurk is de geneesheer-directeur die met veel drammen en dreinen altijd zijn zin krijgt van zijn collega's. Dat moet ook wel, want tegen zijn eigen vrouw kan hij niet op. Onnodig te zeggen dat van een echte genezing van de TBS-ers absoluut geen sprake is. Sterker nog: ze weten te ontsnappen. NUHR wordt in 'Hangplek' meer dan uitstekend terzijde gestaan door Arie van der Wulp, Eddie B. Wahr en André van der Hoff, die zowel de muziek verzorgen als de figurantenrollen. Muziek speelde altijd al een belangrijke rol in de voorstellingen van NUHR. Door nu te kiezen voor deze driekoppige band die bijna elke scène van muziek voorziet, krijgt het programma de extra glans die het verdient. Het gekke is: Waas, Van Deudekom en Heerschop zijn alomtegenwoordig . Ze zijn te zien in het wekelijkse cabaret van het tv-programma Kopspijkers, ze schrijven columns, teksten voor anderen, ze spelen in films en televisieseries, kregen onlangs een Zilveren Harp uitgereikt voor hun bijdrage aan de Nederlandse popmuziek en ze stevenen nu af op hun eerste hit met het nummer 'Onedayfly' dat bedacht werd als tegenhanger van de hit van jongens en meisjes van het tv-programma Starmaker. Met al die activiteiten zou je verwachten dat deze breedbandcabaretiers aan kwaliteit inboeten. Maar niets is minder waar. Goed, niet alle typetjes zijn even leuk, sommige grappen zijn ronduit flauw en er wordt wat geklaagd over moeheid omdat de jongens zo veel tegelijk doen, maar al met al laat NUHR met 'Hangplek' zien dat ze tot de top van het Nederlandse cabaret behoort.” Ik weet dat dit al de vierde pagina is maar u ziet dat er ook plaatjes en een recensie bij zitten en het is een groot lettertype dus ik hoop dat u zich er niet te veel aan stoort. Ik zal mijn mening kort houden. Ik kende deze cabaretiers al van kopspijkers en ik vind dat een heel leuk programma als u het niet kent beveel ik het van harte aan. (Zaterdagavond 20:00 uur Ned. 3) Dit type cabaret is iets anders dan ik verwacht had maar ik vond het erg leuk en het enige nadeel vond ik dat het net iets te lang was het laatste half uurtje had er van mij af gemogen of misschien had het ook geholpen als er een pauze was geweest want na twee uur zit je toch niet meer zo lekker in die schouwburgstoelen. Ik heb nu al veel te veel geschreven dus dit was mijn cultureel verslag.
Datum: 15-10-2001 (vul namen, titels of omschrijvingen in) GOED/interesse NIET GOED/geen interesse
roman (boek of schrijver) poëzie (werk of dichter) toneel/cabaret
krant/tijdschrift
architectuur (gebouw of architect) schilderkunst
beeldhouwkunst
film
fotografie
televisie
populaire muziek
klassieke muziek
dans
stad, land of cultuur
periode (kunst-) geschiedenis Cultureel zelfportret Dit vind ik halverwege de lessen CKV1
Datum: 4-3-2002 (vul namen, titels of omschrijvingen in) GOED/ interesse NIET GOED/ geen interesse
roman (boek of schrijver) poëzie (werk of dichter) toneel/cabaret
krant/tijdschrift
architectuur (gebouw of architect) schilderkunst
beeldhouwkunst
fotografie
televisie
populaire muziek
klassieke muziek
dans
stad, land of cultuur
periode (kunst-) geschiedenis: de jaren '70 en '80 de
punkmuziek uit die tijd Cultureel zelfportret Dit vind ik bij afsluiting van CKV1
Datum: 6-6-2002 (vul namen, titels of omschrijvingen in) GOED/interesse NIET GOED/geen interesse roman (boek of schrijver) poëzie (werk of dichter) toneel/cabaret
krant/tijdschrift
architectuur (gebouw of architect) schilderkunst
beeldhouwkunst
fotografie
televisie
populaire muziek
klassieke muziek
dans
stad, land of cultuur
periode (kunst-) geschiedenis: de jaren '70 en '80 de
punkmuziek uit die tijd Turks fruit Kunstwerk
Turks fruit is een autobiografie van een kunstenaar en een meisje Olga. Het eerste hoofdstuk is een flash-forward van als ze uit elkaar zijn waarbij hij het ene meisje na het andere meeneemt. Dan neemt hij twee Amerikaanse meisjes in huis waarmee nog wat onbelangrijke dingen gebeuren en dan begint het echte verhaal. Als de kunstenaar aan het liften is, geeft Olga hem een lift. Ze vallen op elkaar en hebben seks maar daarna gebeurt er een ongeluk. Als hij na het ongeluk contact probeert te krijgen, zorgt haar moeder ervoor dat hij haar niet te zien krijgt. Twee maanden later ontmoet hij Olga weer in Alkmaar op de kermis. Hij neemt haar mee naar zijn huis en ze zijn weer samen. Na een poosje samen te hebben gewoond trouwen ze, waar Olga’s moeder niet gelukkig mee is. Ze probeert voortdurend tussen Olga en de kunstenaar te stoken. Hij haat Olga’s moeder, maar hij is dol op haar vader. Haar vader is een aardige man, maar hij is veel te dik, waardoor hij steeds zieker wordt. Als de kunstenaar een keer onverwachts de eetkamer binnenkomt, betrapt hij Olga’s moeder erop haar man extra veel vet voedsel te geven. Hij noemt het moord met geduld. Als Olga’s vader daardoor sterft, gaat hij haar nog meer haten. De kunstenaar houdt verschrikkelijk veel van Olga, en hoewel ze arm zijn, zijn ze erg gelukkig. Maar op een dag gaat Olga met haar een dagje uit en ze neemt hem mee naar een restaurant. Als een andere man met haar zit te flirten, en ze even later “toevallig” samen naar het toilet gaan, wordt de kunstenaar zo misselijk dat hij het hele restaurant onderspuugt. Even later slaat hij haar een blauw oog. Olga slaapt die avond bij haar moeder, en zegt dat ze niet meer naar hem terug wil. Daarna ligt de kunstenaar een paar weken alleen nog maar op bed na te denken over Olga. Als hij haar probeert te bereiken, krijgt hij haar moeder aan de telefoon. Ze zegt dat hij niet meer in haar buurt moet komen, en dat ze anders de politie belt. Als hij zegt dat de scheiding nog geregeld moet worden, mag hij toch langskomen. Hij zit lang met Olga te praten. Ondertussen was het zo laat geworden dat hij niet meer naar huis kan omdat er geen treinen meer rijden. Olga weet haar moeder over te halen en mag de kunstenaar in de logeerkamer slapen. ‘s ochtends gaat hij naar Olga’s kamer en begint met Olga te vrijen. Halverwege komt haar moeder binnen en gooit hem het huis uit. Als de scheiding geregeld is trouwt Olga weer, maar haar man mishandelt haar, en ze scheidt weer van hem. De kunstenaar komt niet over Olga heen, en gaat met ieder meisje dat hij tegenkomt naar bed, om Olga te vergeten. Een tijdje later ziet hij haar weer. Ze is weer getrouwd, met een Amerikaan. Ze gaat met hem een wereldreis maken. Na twee jaar ziet hij haar pas weer. Ze had een tijdje met haar man in Arabië gezeten, maar haar man was niks en schoot zelfs een keer op haar. Na een tijdje komt Olga in het ziekenhuis terecht met een hersentumor en ze vraagt naar hem. Zijn bezoek een paar keer doet haar goed, maar ze gaat snel achteruit. Haar haar valt uit door de bestraling. Haar tanden gaan los zitten en het enige snoep wat nog kan eten is Turks Fruit. De kunstenaar blijft haar opzoeken, maar ze sterft. Kunstenaar
De auteur is van Turks fruit is Jan Wolkers. Hij is een bekende Nederlandse schrijver die veel veelgelezen literatuur heeft geschreven. Hij is geboren op 26 oktober van het jaar 1925 in Oegstgeest en hij leeft nog steeds. Hij schrijft veel over de tweede wereldoorlog en de periode er vlak na. Er komt veel seks in zijn boeken voor en hij stopt veel eigen ervaringen in zijn werk, Turks fruit was bijna een complete autobiografie. Kunsthistorie
Ik vond Turks fruit een heel leuk boek omdat het pakkend geschreven is en omdat er geen taboes in zitten. Ik vind het alleen
jammer dat Olga op het laatst moet sterven terwijl het juist een beetje goed leek te komen. Ik ben het er niet mee eens dat een happy end tegenwoordig niet meer goed lijkt te zijn voor literatuur. Ik vind dat een beetje pessimistisch overkomen, alsof er nooit iets goed gaat. Verder vind ik het een heel mooi boek.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden