Eerste vijfjarenplan Rusland

Een opdracht over het eerste vijfjarenplan van Rusland, en alle benodigde informatie zou te vinden zijn in het boek, of in het stencil. Wij hebben echter ook het internet afgespeurd, en vonden daar een site met van alles en nog wat over Rusland. (http://www.rusnet.nl), en ook op Encarta vonden wij nog wat interessante informatie. Om de eindconclusie te vinden, moet er antwoord gegeven worden op een aantal vragen. De hoofdvraag, die luidt als volgt: “Was het eerste vijfjarenplan een succes?” Hieruit volgen natuurlijk nog een aantal andere vragen, zoals: · Wat is een vijfjarenplan? · Wat wilde men met het vijfjarenplan bereiken? · Wat waren de effecten van het vijfjarenplan voor de gehele bevolking?(-> boeren & arbeiders) · Hoe was de ontwikkeling in Rusland vóór het vijfjarenplan? · Wat waren de belangrijkste doelen van het vijfjarenplan, en zijn die doelen bereikt? · Wat had de collectivisatie met het vijfjarenplan te maken? · Voor wie was ’t vijfjarenplan een voordeel, en voor wie was ’t een nadeel? In de hieronder volgende tekst zal op deze vragen een antwoord worden gegeven. Om te begrijpen hoe Stalin alles uit kon voeren, en hoe hij aan de macht is gekomen, als eerste een korte levensbeschrijving van Stalin in de periode van het vijfjarenplan, en er vlak na. Jozef Stalin, een voormalige sovjetdictator, geboren in 1879, en gestorven in 1953.Vanaf 1922 was hij secretaris-generaal van de communistische partij en in 1924 volgde hij Lenin op. Aanvankelijk moest hij de macht nog delen met Zinovjev en Kamenev. Samen slaagden ze erin om Trotski van z'n invloed te beroven. Later ontdeed Stalin zich ook van Zinovjev en Kamenev. Tegen het einde van de jaren '20 was Stalins positie vrijwel onaantastbaar geworden. Vanaf 1929 voerde Stalin een collectivisatie van de Landbouw door en zorgde hij voor de uitbreiding van de wapenindustrie en een algehele industrialisatie. Inmiddels begon de weerstand tegen zijn regime onder de leden van het Politbureau toe te nemen. Dit inspireerde Stalin in 1934 tot het organiseren van een grote zuivering die zou duren tot 1938. Tienduizenden partijleden en niet-partijleden vielen ten prooi aan de terreur en werden van hun ambten ontheven, op (meestal) geraffineerde gronden veroordeeld en in strafkampen gestopt of geëxecuteerd. De antwoorden op alle deelvragen die wij bedacht hebben, en de deelvragen die in het boek staan, verwerken wij in een verslag. Om te beginnen, moeten we uitleggen wat een vijfjarenplan nu eigenlijk inhoudt. Een vijfjarenplan bestaat uit plannen over de productie. Hierin wordt beschreven hoeveel elk bedrijf moet produceren, en welk bedrijf het moet produceren. Naar de kwaliteit van zo’n product wordt niet gekeken, en datzelfde geldt voor de vraag naar de productie. Het vijfjarenplan in Rusland was volgens Stalin een goede manier om de modernisatie van de Sovjet Unie aan te pakken, want het land liep tien jaar achter, en de dus de nieuwe economie vloeiend te laten verlopen. (Rond 1925 werkte ¾ van de bevolking van de Sovjetunie op het platteland, en rond 1950 werkte twee derde van de bevolking van de Sovjetunie in de grote steden, als gevolg van het vijfjarenplan) Op deze manier kon de Industriële Revolutie goed doorgevoerd worden. In het vijfjarenplan speelt de collectivisatie een grote rol. Samen wordt gewerkt aan een “betere toekomst”. Dit betekent dat kleine boerderijen fuseerden tot grote boerderijen, die gezamenlijk beheerd werden door een aantal boeren. Het eerste vijfjarenplan duurde van 1928 tot eind 1933. De bedoeling was om zoveel mogelijk te produceren in korte tijd, zodat Rusland niet achter zou blijven op de andere landen. In razendsnel tempo moest er van alles en nog wat gebouwd worden, en daarvoor was een hoop geld nodig. Dat geld werd verdiend d.m.v het exporteren van voedsel, maar de boeren waren hier niet blij mee, want zo moesten zij heel hard gaan werken in kolchoz (= het gezamenlijke beheer van de grote boerderijen). Dit was een groot nadeel voor de boeren, want zo moesten ze alles afstaan aan de overheid, en waren dus grond en vee kwijt. Nog een nadeel was, dat ze een laag inkomen hadden, want ze moesten veel graan produceren tegen een lage prijs, daardoor hielden de boeren vaak weinig over. De boeren pikten dit ook niet allemaal, en hielden protestacties om dit te laten zien. Stalin onderdrukte deze acties door terreur. Er was nu door al de export van voedsel wel voldoende geld om de industrialisatie door te voeren, en de industriebedrijven schoten dan ook als paddestoelen uit de grond. Dat kwam ook doordat er in Rusland in korte tijd veel arbeiders kwamen, die nu eindelijk werk hadden. Voorbeelden hiervan zijn Magnitogorsk, industriestad en Bratsk, waterkrachtcentrale. De gewone arbeiders die hier werkten waren over ’t algemeen niet tevreden. De meeste nieuwe arbeiders kwamen van het platteland wisten niet hoe ze met techniek en machines om moesten gaan, omdat ze allochtoon waren. Ze werden gedwongen om ontzettend hard te werken. Waar vroeger vier werkten, werkt er nu één. Doordat er zo ontzettend hard gewerkt werd, kon het vijfjarenplan, dat oorspronkelijk in vijf jaar uitgevoerd zou worden, nu bereikt worden in vier jaar, wat ook is gebeurd. Ook was er maar heel weinig voedsel, zodat er na een lange werkdag nogal honger heerste. Het bouwen van fabrieken kreeg voorrang boven het bouwen van huizen. Daarom woonden de arbeiders soms in barakken of tentenkampen, wat ook geen pretje was. Voor de arbeidersadel was het anders. Als arbeiders hard genoeg werkten, konden ze een soort promotie krijgen. Zo kwam het voor dat ze in de krant kwamen te staan, ze konden een medaille krijgen, ze kregen een hoger loon, maar wat belangrijker was, ze kregen een hoger voedselrantsoen. Soms konden ze ook een woning krijgen voor hun eigen gezin. Als ze heel goed hun best deden, konden ze een hogere functie krijgen in de partij. Ze vormden een soort adel onder de arbeiders, en zo werden ze ook genoemd (-> arbeidersadel). Hun medearbeiders waren niet blij met dit soort uitslovers; sommigen werden zelfs vermoord. Het vijfjarenplan is geslaagd, als je kijkt naar het doel van Stalin. De Sovjet Unie werd een “Industrieel land” dat niet meer achter lag op de rest van de wereld. In zeker opzicht heeft het eerste vijfjarenplan zijn doel bereikt, als je alleen kijkt naar de industrie. De boeren en meeste arbeiders waren niet blij met het vijfjarenplan, en het verloop ervan, omdat ze ontzettend hard moesten werken, slechte werkomstandigheden hadden, en er weinig tot geen voedsel was. Ook verdienden ze een gigantisch laag loon. Hieruit blijkt dat het vijfjarenplan aan de ene kant wel, en aan de andere kant niet is geslaagd. Ze zeggen ook wel eens dat aan elk voordeel een nadeel kleeft, en dat was in dit geval ook zo.