Billy Elliot (2000)

Algemene gegevens Engeland, 2000
Productie: David Forrest, Beau Rogers
Regie: Stephen Daldry
Scenario: Lee Hall
Camera: Brian Tufano
Montage: John Wilson
Choreografie: Peter Darling
Muziek: Stephen Warbeck
Met: Jamie Bell, Julie Walters, Gary Lewis, Jamie Draven, Jean Heywood, Stuart Wells, Mike Elliot, Adam Cooper
Kleur, 110 minuten
Rolverdeling: Billy Elliot
Dad
Tony Elliot
Mrs. Wilkinson
Michael
Jamie Bell
Gary Lewis
Jamie Draven

Julie Walters
Stuart Wells Gezien in: bioscoop in Dokkum
Genre: drama Samenvatting Billy Elliot is een elf jaar jongetje. De jongen woont halverwege de jaren tachtig samen met zijn stugge vader Jackie, zijn opstandige broer Tony en zijn oude demente oma een klein arbeidershuisje in een mijnwerkersdorp in Noord-Engeland. Zijn moeder is net overleden. Het voortbestaan van de mijnen staat op het spel, wat voor het dorp de ondergang zou betekenen. Dit heeft veel stakingen tot gevolg waar de vader en broer van Billy uiteraard ook aan mee doen. In een hard arbeidersmilieu ontdekt Billy dat hij niet in de wieg is gelegd voor het boksen waar alle jongens van zijn leeftijd aan doen. Hij kan het niet en bovendien vindt hij het helemaal niet leuk. Wanneer Billy weer eens moet nablijven om zijn boksoefeningen te doen, ziet hij de balletklas van Mrs. Wilkinson trainen. Iets in de bewegingen van de meisjes spreekt hem aan en Billy besluit om mee te doen. Mrs. Wilkinson, de balletlerares, ziet dat Billy talent heeft en vraagt hem om vaker mee te trainen. Billy aarzelt eerst, ballet is immers voor meisjes maar hij doet het toch. Hij begint ballet zelfs heel erg leuk te vinden. Wanneer Billy’s vader en broer ontdekken dat hun spaarzame centen aan balletles worden besteed en niet aan de bokslessen breekt de hel los. "Lads do football, boxing or wrestling, no freaking ballet!" schreeuwt hij Billy vol onbegrip toe. "What's wrong with ballet?" Vraagt Billy in al zijn oprechte onschuld. Billy mag niet meer dansen. Toch willen Billy en Mrs. Wilkinson alles op alles zetten om auditie te doen voor de gerespecteerde Royal Ballet School in Londen. Als zijn vader Billy een keer stiekem ziet dansen bedenkt hij zich toch en gaat samen met Billy naar de balletschool. middelen De film speelt zich af in een mijnwerkersdorpje in Noord-Engeland. Het grauwe dorpje is een uitstekend geschikt voor deze film. Het geeft aan hoe armoedig het bestaansleven van Billy en zijn familie is en geeft daardoor ook waarom men hard moet zijn. Dus waarom er veel meer belang wordt gesteld aan dat je kunt boksen dan aan dat je kunt balletdansen. Verder speelt de film zich ook veel af in de oude, slecht onderhouden gymzaal waar Billy met verder alleen meisjes zijn balletlessen heeft. Ook dit geeft aan hoe armoedig het er is. Aan de ene kant van de zaal wordt gebokst en aan de andere kant geballet. Net zoals het arme dorpje zien de hoofdrolspelers er wat armoedig uit. Billy zie je vooral in zijn hemd en sportbroekje of in een simpele spijkerbroek met een even zo simpel T-shirt. Ook de rest van het gezin is niet opvallend gekleed. Eigenlijk heel gewoon. In de film wordt veel gebruikt van dansmuziek. Billy danst op The Clash, Tsjaikovsky en vooral T-Rex. personages Billy: is een jongen van elf jaar die ondanks zijn grauwe bestaan tussen de vele mijnstakingen van zijn vader, broer en andere mijnwerkers niet zelf ook grauw is. Het is een uitgelaten jongen, die zich niet veel zorgen lijkt te maken. Zijn zorgen lijkt hij te vergeten zodra hij danst. Hij lijkt wel gewent te zijn aan zijn leven en heeft er vrede mee. Het enige waar hij zich zorgen over lijkt te maken is zijn oma, die dement is. Oma: Soms lijkt ze heel dom, maar ze heeft intussen wel door waar Billy mee bezig is en staat als enige van het gezin pal achter hem. Het argument van Billy’s vader dat jongens niet horen te dansen vind ze belachelijk. Zij ziet haar kleinzoon al optreden. De reden waarom ze achter Billy zijn danscarrière is ook, omdat ze zelf ooit heeft gedanst. Vader Jackie: is een stugge man. Het enige waar hij zich mee bezig houdt zijn de stakingen, want dit is immers belangrijk voor het gezin. Naar oma kijkt hij amper om en laat Billy voor haar verzorgen. Verder vindt hij het wel belangrijk dat zijn zonen hem in de voetsporen treden en vindt dat een jongen zich al een ‘echte man’ moet gedragen. Hij is het dus ook absoluut niet met Billy eens over zijn balletlessen en begint zelfs te twijfelen over zijn seksuele geaardheid. Maar achter die stugge man schuilt uiteindelijk een groot hart dat aan het einde van de film blijkt. Broer Tony: is een opstandige jongen. Hij is nog feller met de stakingen dan zijn vader bezig. Hij is zelfs een van de leiders. Hij maakt het zo bont dat hij na een lange achtervolging wordt opgepakt door de politie. Billy zijn beste vriend Michael: een echte vriend door dik en dun. Aan hem vertelt Billy ook al eerst dat hij wil balletdansen. Hij is meer het typ zoals Billy zijn vader een jongen op ballet voorstelt. Hij is eigenlijk het tegenovergestelde van Billy. Billy is helemaal niet minder jongen doordat hij danst en ook geen homo, maar Michael wel. Billy ontdekt hem een keer in de jurken van zijn zus en met make-up. Michael bekent alsof het de gewoonste zaak van de wereld is dat hij dat wel vaker doet. Pas later in de film zegt hij dat hij homo is. Mrs Wilkilson: lijkt op het eerste gezicht een strenge norse vrouw, maar als je haar met Billy ziet werken veranderd dat beeld. Ze blijft streng maar door de passie voor het dansen en het aanmoedigen verzacht dat. Ze heeft het beste met Billy voor en wil bijna nog liever dat Billy auditie doet dan hijzelf. Al deze informatie over de hoofdpersonen kreeg je door te kijken naar de rol in de film. Hierdoor kon je opmaken hoe iemand was. De rol heeft weinig te maken met de tijd in de film en de omgeving. Alles speelt zich af in het hier en nu en in het mijnwerkersdorpje. Thematiek en interpretatie. Het verhaal is een beetje gebaseerd op de waargebeurde successtory van Royal Balletdanser Philip Marsden. Het thema in de film, volgens mij, ballet/dans. De regisseur wil volgens mij laten zien hoe dromen ondanks problemen of andere hindernissen waarheid kunnen worden met daarmee op de achtergrond hoezeer stakingen deel uit kunnen maken van het dagelijks leven in een mijnstreek.
Boeiende werking Het boeiende van de film vond ik dat, ten eerste dat een jongen heel graag wil balletdansen. Ten tweede dat hij ondanks de afkeuring van zijn vader en broer en het feit dat hij iets anders doet dan andere jongens van zijn leeftijd toch door blijft gaan met dansen. Ook al verliest hij soms zij eigen vertrouwen in het feit dat hij talent heeft. Dit komt door de acteur Jamie Bell die deze rol heel overtuigend uitvoert. Het minst boeiende aan de film vond ik de achtergrond van de stakingen. Dat er stakingen zijn en dat er ook een in de film voorkomt vind ik wel belangrijk, want dit bepaald de sfeer in de film en het gezin van Billy. Toch boeide mij het verder het minst hoe die stakingen verliepen. Camerawerk en montage De scène die mij het meest is bijgebleven is de scène dat Billy stiekem bij het balletklasje kijkt. Wanneer Billy weer eens moet nablijven om zijn boksoefeningen te doen, ziet hij de balletklas van Mrs. Wilkinson trainen. Iets in de bewegingen van de meisjes spreekt hem aan en Billy besluit om mee te doen. Als beeld zie je eerst Billy en dan de meisjes die dansen afgewisseld. Als laatste moet Billy gewoon mee doen van Mrs Wilkilson. Van de belichting kan ik mij weinig herinneren. Volgens mij was het heel licht vergeleken bij de ruimte waar gebokst werd en met veel spiegels die dat licht natuurlijk weerkaatsen. In de film in het geheel is geeft de film een grauwe stemming, doordat het stadje dat al heeft en doordat het niet heel zonnig is en ook niet veel verlichting is. Recensie: Billy Elliot... ruwe bolster, blanke danspit
Het uitgangspunt van Billy Elliot doet menigeen een zuur gezicht trekken want het verhaal van een elfjarig jongetje dat graag ballet wil leren spreekt niet bij iedereen tot de verbeelding. Gelukkig is Billy Elliot gezegend met dezelfde charme en ‘working class’ eenvoud die The Full Monty en Angela’s Ashes groot maakten. Regisseur Stephen Daldry levert na Eight uit 1998 pas zijn tweede film af maar is een belofte voor de toekomst. Zonder veel opsmuk maar doeltreffend schetst hij het sombere leven van de mijnwerkers in de harde Thatcherperiode van de jaren tachtig in Engeland waar gewelddadige stakingen aan de orde van de dag waren. Billy’s keuze om als zoon van een ongelukkige mijnwerker een carrière als balletdanser te beginnen ligt dan inderdaad niet zeer voor de hand. Het is zeker niet zo dat alles meteen rozengeur en maneschijn is, maar ergens weet je dat het allemaal wel goed komt. Het is alleen de wijze waarop Daldry met zijn script en de vertolkingen van de cast is omgesprongen, die Billy Elliot naar een hoger plan tilt. Daldry toont eerlijke emoties, geen opgeklopte, valse Hollywoodwaterlanders maar levensechte humor en tragedie. Nadat de film wat langzaam op gang gekomen is openbaart zich dat we hier niet te maken hebben met een goedkope tearjerker maar een onderhoudende, degelijk gemaakte, tijdloze en fijntjes aandoende film. Een feelgood movie dan? Jazeker, maar niet van het kaliber van de stroom ‘romantische’ tienerdraken die allerlei geluk veinzen maar nergens op een wijze waarmee je je kunt identificeren. Daldry wist een sterke cast om zich heen te verzamelen waar Jamie Bell als Billy en Gary Lewis als zijn vader Jackie als besten uit de verf komen, maar ook de bijna onherkenbare Julie Walters speelt een mooie rol als de danslerares met een missie. Billy Elliot is zeker meerdere Oscars waardig maar het kan raar lopen zoals eerder bleek bij Europeaan Film awards waar de film geen enkele prijs ontving. Daartegenover staat wel de waardering van onder andere the British Independent Film Awards en het Filmfestival van Vlaanderen waar Billy Elliot wel dat kreeg wat hem toekomt, alle lof van de wereld. Het jaar is nog jong maar met Billy Elliot is reeds één van de hoogtepunten bereikt.