Grenzen stellen en straf

Conflictensituatie als grenzen stellen aan puber Als je over opvoeden spreekt, spreek je ook altijd over grenzen. Welke grenzen moet je aan houden? Waar horen ze te liggen en wanneer moetje ze geven? Hoe horen handhaaf je ze? Sterk of meegaand? Een mens is altijd bezig grenzen te verleggen, bewust of onbewust. Het is zijn geaardheid, hoewel die bij de een steker naar voren komt dan bij de ander. Soms is deze grensverlegging een reactie op omstandigheden, een pijnlijk verplichting misschien. Maar we kunnen onze grenzen ook actief verleggen, op basis van inzicht en keuze en door eigen inspanningen. Pubertijd is een lastige proces waarin grenzen stellen is noodzakelijk voor opvoedingsontwikkeling van het kind daarom bij deze analyse wordt grenzen stellen en straffen behandelt. Bij deze analyse richten we op ouders want ouders is premier opvoeders. Doel van de analyse is behulp van balansmodel Inlichting geven aan premier en secundaire opvoeders. In de probleemanalyse word inhoud gegeven aan balansmodel's begrippen. Het balansmodel beschrijft de ontwikkeling van kinderen als een dynamisch proces tussen kind, ouders en omgeving er sprake van micro, meso en macro wisselwerking niveaus. 1.1 Aanleiding Gerenzen stellen & straffen concentreert zich op versterken van beschermende en risico factoren op het niveau van kinderen, ouders en omgeving. Daarbij wordt gebruik gemakt taken van primaire en secundair opvoeders(O&O). Het activeren van de mogelijkheid van de pubers en hun ouders staat centraal. Het gekost school en ouders hoort bij een stadsdeel van Deventer met een hoog percentage migranten.het totale aantal buitenlandse kinderen is 43%.Turks gezinnen vormen samen de grootste gemeenschap van buitenlanders. De ouders zijn meestal niet in Nederland geboren. Veel gezinnen zijn nog bezig met problemen ten gevolg van gezinshereniger en met het zoek van plaats in Nederlandse samenleving. Sociaal isolement is het gevolg daarvan. Zowel uit er ervaringen van docenten is gebleken dat kinderen met een degelijke achtergrond grote kans hebben hun schooltijd te staren met een achterstand.
1.2 Het project In dit project presenteren we een inhoudelijk model voor de analyse van risico's in puberteit.Behulp van verschelende literatuur(zie bijlage 1) gaan we proberen gerenzen stellen in conflicten situaties analyseren.We verwerken de inzichten van de levensloop de sociale -ecologie en de transnationale benaderingen geven in het balansmodel. De begrijpen "draaglast" en "draagkracht" staan daarin centraal omdat deze wisselwerking aangeven tussen de beschermende en risico factoren. Tussen individuele ontwikkeling en de sociale omgeving en tussen de verschelende sociale contexten. Het balansmodel beid de mogelijkheden om een analyse te maken van regels stellen en factoren die deze processen onderzoek zetten. Deze ontwikkeling en opvoedingproces kan op het niveau een individueel kind, een individueel ouder of gezin, maar ook op het niveau van een buurt of van een voorzieningen. Het balansmodel beid de mogelijkheid om evenwicht tussen draaglast en draagkracht op verschelende niveaus en vanuit verschelende perspectieven in beeld brengen. Afhankelijkheid van het gekozen perspectief zal er meer of minder accent liggen of specifieke factoren. Uitgangspunten
Vaak realiseert de ouders niet dat hun kind zich zelfstandig moet kunnen gedragen. Daarom moeten ouders eerst beginnen met zijn eigen grens bepalen. Ze moeten meer vrijheid durven geven en moeten kunnen accepteren dat hun kind eigen wil heeft. Puber kunnen de gemeenste opmerkingen maken, ontzettende brutaal en ondenkbaar zijn, niet in de minst rekening houden met hun ouders. Maar opvallend is dat deze zelfde pubers na een hevige ruzie met verwijten, over en waar, na tien minuten weer in woonkamer komen en doen alsof er niets gebeurt
De ouders heeft soms moeilijk om in het kind de toekomstig volwassen te zien. Zo wordt zijn rol af en toe onduidelijk. Daarom grenzen stellen is een noodzakelijke opvoedingsontwikkeling middel. 1.3 Doel &Subdoel Altijd en overal word gerenzen op de ellende van te weinig of te veel grenzen geven. Geef je te weinig grenzen, dan kunne de kinderen niets verlegen en scholen ze de grensverleggende capaciteit niet. Ze ontberen dan ook veiligheid van de grenzen, de bescherming ervan. Geef je daarentegen te veel te nauwe en te strakker grenzen dan kunnen beloof durven ze geen grenzen meer te verleggen. Voor ontwikkelende kind grenzen zijn noodzakelijk. Waant omgaan met pubers is een lastige periode. De puberteit, of meer algemeen de adolescentie fase, is een aparte ontwikkeling fase. Het is de overgaan van de kindertijd naar volwassenheid. Het doel van de opvoeding is dat de puber volwassen te zien. De puber zelf is het ene moment nog onafhankelijk kind en ander moment claimt hij brutaal zijn onafhankelijkheid is een ingewikkeld proces doordat komt ook veel conflicten voor tussen het kind een opvoeder. Onze algemene doel van deze analyse en project zijn; · Het stellen van duidelijk grenzen, · Het opstellen van passende regels, · Het geven van vriendelijke maar besliste instructies en opdrachten, · Het prijzen en stimuleren van medewerking, · Het consequent toepassen van gevolgen van wangedrag. 1.4 Doelgroep & Subdoelgroep (O&O) Doelgroep van dit project is ouders van pubers. Activiteiten zich richten op het primaire milieu: het gezin en dus vooral de ouders. (O: opvoedingondersteuning) Subdoelgroep is secundaire opvoeders. Dus stimuleren dit project schoolse en sociaal-culturele voorzieningen met een educatieve inslag. (O:ontwikkelingsstimulering) 2. Dimensies en opvoedingsstijlen Een integraal sociaal en pedagogische beleid rond opvoedingsondersteuning en ontwikkelingsstimulering in principe de vier beschreven dimensies.(Bakker,I.&K.;O&O in perspectief). · Opvoedingsondersteuning: Ondersteuning van het opvoedingproces · Ontwikkelingsstimulering: ondersteunen van het ontwikkelingsproces van kinderen en jongeren. · Omgevingfactoren beïnvloeden: interventies ten aanzien van de sociale en pedagogische omstandigheden indirecte leefomgeving van ouders en kinderen. · Gezinsondersteuning: verminderen van draaglast en vergroten van draagkracht op alle terrein van het gezinsfunctioneren. 3. Het balansmodel 3.1 Draagkracht Draaglast en drie niveau's

Kinderen ouders en omgeving kunnen eigenschappen hebben die de ontwikkeling van een kind gunstig of ongunstig. Ze kunnen zowel in negatieve als in positieve zin uitwerken. Risicofactoren zijn alle gebeurtenissen die kinderen kunnen overkomen tot problematische ontwikkelingsuitkomst. Er zijn dus omstandigheden die een grotere kans op het ontslaan van gedrag- of ontwikkeling problemen. Maar ouders dragen de plicht met zich mee om kinderen bij te staan, op te voeden, te beschermen totdat het kind tot dit alles in staat is. Ook bij de problemen, en juist dan heel sterk, horen ouders er te zijn voor hun kinderen. Belangrijk hierbij is dat ouders, tijdens de opvoeding, consequente met regels en grenzen werken. Kinderen behoren te leren wat en niet kan. Waarom iets wel en niet mag. Alleen dan kan het op een gerespecteerde manier op eigen benen gaan staan. Beschermende factoren zijn factoren die een tegenwicht bieden aan risicofactoren voor opvoedingsondersteuning en ontwikkelingsstimulering is het van balans om in te zien dat beschermende factoren een tegengewicht kunnen beiden aan risico factoren.de factoren er voor zorgen dat ouders de mogelijkheid om op te voeden, om dingen te leren aan hun kinderen, om grenzen te stellen de ouders in staat om het opvoeden te blijven doen totdat het niet meer nodig terug krijgen van het kind, zorgen voor een motiverende continuïteit. Het werkterrein van O&O is dan ook primair gericht op het verminderen. Risico en projectieve factoren van grenzen stellen aan kinderen kunnen gevonden op het niveau van micro, meso en macro. risico factoren op micro, meso- en mecroniveau
l microniveau
individuele kenmerken: -negatieve zelfbeeld, -ADHD zo’n kinderen hebben moeilijk contact liggen met anderen voor hen is ---extra moeilijk om regels te houden, -intrapsyhisce problemen. ll mesoniveau
Ouderfactoren: -Onzekerheid; zo’n ouders hebben motie met regels en grenzen stellen.want ze zijn onzeker bij pedagogische handelen; Gezinsfactoren: -Onveilige opvoedingsklimaat,dat wil zeggen het is geval dat sommige ouders zitten zelf in ernstige gezins conflicten. -Beïnvloeding door anderen,soms word ouders slecht beïnvloeden. -Gescheiden,veel ruzie, geen gezag meer in gezin. -Groot gezinnen;dat kan ook een risico factoor zijn want bij sommige grote gezinnen bestaan geen eenheid.Ideereen doet wat ze wil regels en grenzen staat niet concreet; Peergroup: Isolement/pesten, -deviante vrindengroep en -peerpressue; School/opvang: Onveilige klimaat, -negatieve opvoeding-/onderwijsstijl, -gebrekkige binding aan school/ opvang; Buurt: -Onveiligheid, -gebrekkige sociale controle. lll macroniveau
Sociaal-economische gezin s factoren: -geen opleiding, geen verdieping in situatie, lage algemene ontwikkeling; Culturele factoren: -onderscheid tussen seksen, cultuurshock; -Sociale-en maatschappelijke factoren: -aanpassing moeilijkheid van de buitenwereld, intolerantie/discriminatie. Beschermende factoren op micro, meso en macroniveau
l microniveau: Individuele kenmerken: -egoverkracht (kind leert zelf grenzenstellen), sociale competentie. ll mesoniveau
Gezin: -Sociale en pedagogische competentie ouders, -eerlijkheid, openheid en duidelijkheid, -positieve jeugdervaring, -ondersteunende opvoeding relatie tussen ouders en kind, -respect tonen aan elkaar. Peergoup -Socialisten en sociaal vrindennetwerk. School/opvang: -veilige klimaat, -positieve opvoeding/onderwijsstijl, -sociaal steun leraren en opvoeders, -sociale bindingen/sociale controle. Buurt: -Veilige buurt, -sociale cohesie. lll macroniveau
Sociaal-economische gezins factoren: Toegankelijke en toerijkende voorzieningen(hanteerbare literatuur voor ouders). Cultuurfactoren: -Multiculturalteit (normen en waarden in overeenstemming), -informatie en advies uitwisseling binnen eigen cultuur. Structurele maatschappelijke factoren: -Tolerantie Het volgende schema brengt het voorgaande globaal in beeld. l Microsysteem
Persoon
ll mesosysteem
Gezin
Peergoup

School/opvang
Buurt
lll macrosysteem
Sociaal-economische gezinsfactoren
Cultuur factoren
Maatschappelijke factoren Literattuursuggesties - Meij,J. (2000) opvoeden in 21e eeuw , Christfoor -Acker, J. van (2001) zorgenkinderen omgaan met opvoedins problemen, AMBO -Herbert, M.(1999) grenzen stellen, Into -Bakker, I. & K.,Dijk,A. van, Terpstra,L. (1998) O&O in perspectief, NIZW -Rogge, J.W., Kinderen hebben gerenzen nodig,