Inleiding
Kinderarbeid: is dat een probleem? In Nederland hebben veel kinderen een bijbaantje. Dat is inderdaad geen probleem. Als kinderen door hun werk niet naar school kunnen word het wel een probleem. Of als dat werk hun ontwikkeling en gezondheid bedreigt. Tot begin vorige eeuw bestond dat probleem ook in Nederland. Wetten tegen kinderarbeid en de leerplicht hebben daar een eind aan gemaakt.
Dat is in India niet zo. Daar is het normaal dat een tienjarig meisje de hele week als dienstmeid werkt of dat een jongen van elf lange dagen maakt in een gevaarlijke glasfabriek. Daardoor ziet hun toekomst er slecht uit. Meer dan 200 miljoen kinderen in de hele wereld doen aan kinderarbeid, waarvan minstens 50 miljoen in India. Er komen steeds meer protesten tegen kinderarbeid.
Oorzaken
Op de vraag wat de belangrijkste oorzaak is van kinderarbeid word vaak geantwoord: armoede. Zoals we hebben gezien in de film: “Stop de kinderslavernij” is kinderarbeid nog volop aanwezig in India. In de film word aangegeven dat armoede niet de oorzaak is van armoede, maar andersom, dus dat kinderslavernij de oorzaak is
Van armoede. Vijfenvijftig miljoen kinderen werken in India terwijl
zestig miljoen volwassenen werkloos zijn. Het is een vicieuze cirkel. Als kinderen moeten werken om het geld te verdienen en geen onderwijs volgen of een vak leren, zullen ze hun hele leven arm blijven, en hun gezondheid gaat er op achteruit. Als ze niet naar school gaan hebben ze geen kans op ontwikkeling of groei en zullen ze de rest van hun leven worden uitgebuit en misbruikt. Als er meer kinderen gaan werken, gaan ook de lonen voor volwassenen omlaag. Daardoor daalt het gezinsinkomen, waardoor de kinderen helemaal zullen moeten werken om nog rond te komen. Dat is de vicieuze cirkel. Volgens Unicef India is het uitbuiten van de zwakken en kansarmen de hoofdoorzaak van kinderarbeid. Arme mensen zijn het meest kwetsbaar voor uitbuiting. Als er geen wetten of organisaties zijn die hulp bieden, dan moeten volwassenen elk loon accepteren dat hen wordt geboden, of accepteren dat zij helemaal geen werk krijgen maar dat hun kinderen worden ingehuurd, omdat die minder geld kosten voor het bedrijf of de fabriek waar ze komen te werken. Ook zullen mensen sneller hun kind uit werken sturen als hun inkomen laag en onzeker is. Door het ontbreken van goed en verplicht onderwijs en een goede, werkende wetgeving tegen kinderarbeid blijft het uitbuiten van kinderen bestaan. Voor werkgevers maakt dat het heel aantrekkelijk om kinderen in dienst te nemen in plaats van volwassenen omdat ze de kinderen minder geld hoeven te geven. De kinderen kosten aan loon vaak maar een kwart of nog minder dan een kwart van volwassenen. Nog een voordeel is dat de kinderen vaak minder voor zichzelf op komen of kunnen komen dan volwassenen. “Kinderarbeid is nodig, anders raken sommige bedrijven failliet” word wel eens gezegd. Uit onderzoek is gebleken dat dit niet het geval is. De bazen die kinderen in dienst hebben in plaats van volwassenen houden meestal de winst die ze daaraan verdienen gewoon zelf. De stelling “Rijke landen worden rijker over de ruggen van arme landen, deze situatie is uitzichtloos.” Onder deze stelling versta ik dat rijke landen door arme landen uit te buiten rijker worden en dat het altijd zo zal blijven, dat we er niets meer aan kunnen doen. Ik ben het hier niet helemaal mee eens. Eens ben ik het met het gedeelte dat rijke landen rijker worden over de ruggen van arme landen. Tussen het Noorden en het Zuiden is er sprake van oneerlijke handel: - Het Noorden heeft exportsubsidie. Dat is geld dat bedrijven van de overheid krijgen om te kunnen concurreren op de buitenlandse markten. Zo concurreren ze het Zuiden helemaal weg. - Via speciale import-belastingen beschermt het Noorden zijn eigen economie tegen de import van goedkope producten uit het Zuiden. Dit noemen we protectiemaatregelen. Daardoor kan het Zuiden zijn producten alleen in het Zuiden verkopen, maar daar worden ze al weggeconcureerd door de producten uit het Noorden met de exportsubsidie
Ontwikkelingslanden moeten vaak geld lenen. Onder andere komt dat doordat de waarde van hun export vaak lager is dan de waarde van hun import. Hierdoor ontstaan schulden. Die moeten met rente worden terugbetaalt. Vaak wordt een land hier dus alleen maar armer van omdat ze de rente nauwelijks kunnen betalen. Het Noorden word daar natuurlijk dan weer rijker van omdat ze uiteindelijk wel het geld terug krijgen met rente. Ik ben het niet eens met het gedeelte dat de situatie uitzichtloos is. Ik vind dat het Noorden best wat meer begrip mag tonen aan het Zuiden. Door fair-trade zouden we een eind kunnen komen in het helpen van ontwikkelingslanden. Ook zouden we kunnen proberen er meer kinderen verplicht naar school te laten gaan, wel of niet naar school gaan in een ontwikkelingsland is een wereld van verschil. Door organisaties als Unicef te steunen kunnen we het leven van een kind in een ontwikkelingsland een stuk draagbaarder maken. Hulp bieden Hulp bieden is niet moeilijk. Je kan bijvoorbeeld naar fair-trade shops gaan. Daar verkopen ze van alles en ze zijn voor eerlijke prijzen gekocht. Ook kan je bijvoorbeeld Unicef of Novib een bepaald bedrag per maand geven. Daarmee helpen zij de kinderen in een ontwikkelingsland. Dingen die we kunnen doen om ze te helpen: -Ze zijn arm, maar ze hebben net als wij wel goed voedsel nodig. Dat kunnen wij ze geven. Ook moeten ze goedkope winkels en gezondheidsvoorzieningen dicht bij hun huis krijgen. -De kinderen moeten naar school. Goede en gratis scholen dicht bij hun huizen. Hun ouders zullen ze sneller naar school laten gaan als ze daar goed te eten krijgen. -Als wij ze bijvoorbeeld kinderdagverblijven zouden geven, zouden daar de jongere broertjes of zusjes heen kunnen gaan, zodat het oudere kind naar school kan.
zestig miljoen volwassenen werkloos zijn. Het is een vicieuze cirkel. Als kinderen moeten werken om het geld te verdienen en geen onderwijs volgen of een vak leren, zullen ze hun hele leven arm blijven, en hun gezondheid gaat er op achteruit. Als ze niet naar school gaan hebben ze geen kans op ontwikkeling of groei en zullen ze de rest van hun leven worden uitgebuit en misbruikt. Als er meer kinderen gaan werken, gaan ook de lonen voor volwassenen omlaag. Daardoor daalt het gezinsinkomen, waardoor de kinderen helemaal zullen moeten werken om nog rond te komen. Dat is de vicieuze cirkel. Volgens Unicef India is het uitbuiten van de zwakken en kansarmen de hoofdoorzaak van kinderarbeid. Arme mensen zijn het meest kwetsbaar voor uitbuiting. Als er geen wetten of organisaties zijn die hulp bieden, dan moeten volwassenen elk loon accepteren dat hen wordt geboden, of accepteren dat zij helemaal geen werk krijgen maar dat hun kinderen worden ingehuurd, omdat die minder geld kosten voor het bedrijf of de fabriek waar ze komen te werken. Ook zullen mensen sneller hun kind uit werken sturen als hun inkomen laag en onzeker is. Door het ontbreken van goed en verplicht onderwijs en een goede, werkende wetgeving tegen kinderarbeid blijft het uitbuiten van kinderen bestaan. Voor werkgevers maakt dat het heel aantrekkelijk om kinderen in dienst te nemen in plaats van volwassenen omdat ze de kinderen minder geld hoeven te geven. De kinderen kosten aan loon vaak maar een kwart of nog minder dan een kwart van volwassenen. Nog een voordeel is dat de kinderen vaak minder voor zichzelf op komen of kunnen komen dan volwassenen. “Kinderarbeid is nodig, anders raken sommige bedrijven failliet” word wel eens gezegd. Uit onderzoek is gebleken dat dit niet het geval is. De bazen die kinderen in dienst hebben in plaats van volwassenen houden meestal de winst die ze daaraan verdienen gewoon zelf. De stelling “Rijke landen worden rijker over de ruggen van arme landen, deze situatie is uitzichtloos.” Onder deze stelling versta ik dat rijke landen door arme landen uit te buiten rijker worden en dat het altijd zo zal blijven, dat we er niets meer aan kunnen doen. Ik ben het hier niet helemaal mee eens. Eens ben ik het met het gedeelte dat rijke landen rijker worden over de ruggen van arme landen. Tussen het Noorden en het Zuiden is er sprake van oneerlijke handel: - Het Noorden heeft exportsubsidie. Dat is geld dat bedrijven van de overheid krijgen om te kunnen concurreren op de buitenlandse markten. Zo concurreren ze het Zuiden helemaal weg. - Via speciale import-belastingen beschermt het Noorden zijn eigen economie tegen de import van goedkope producten uit het Zuiden. Dit noemen we protectiemaatregelen. Daardoor kan het Zuiden zijn producten alleen in het Zuiden verkopen, maar daar worden ze al weggeconcureerd door de producten uit het Noorden met de exportsubsidie
Ontwikkelingslanden moeten vaak geld lenen. Onder andere komt dat doordat de waarde van hun export vaak lager is dan de waarde van hun import. Hierdoor ontstaan schulden. Die moeten met rente worden terugbetaalt. Vaak wordt een land hier dus alleen maar armer van omdat ze de rente nauwelijks kunnen betalen. Het Noorden word daar natuurlijk dan weer rijker van omdat ze uiteindelijk wel het geld terug krijgen met rente. Ik ben het niet eens met het gedeelte dat de situatie uitzichtloos is. Ik vind dat het Noorden best wat meer begrip mag tonen aan het Zuiden. Door fair-trade zouden we een eind kunnen komen in het helpen van ontwikkelingslanden. Ook zouden we kunnen proberen er meer kinderen verplicht naar school te laten gaan, wel of niet naar school gaan in een ontwikkelingsland is een wereld van verschil. Door organisaties als Unicef te steunen kunnen we het leven van een kind in een ontwikkelingsland een stuk draagbaarder maken. Hulp bieden Hulp bieden is niet moeilijk. Je kan bijvoorbeeld naar fair-trade shops gaan. Daar verkopen ze van alles en ze zijn voor eerlijke prijzen gekocht. Ook kan je bijvoorbeeld Unicef of Novib een bepaald bedrag per maand geven. Daarmee helpen zij de kinderen in een ontwikkelingsland. Dingen die we kunnen doen om ze te helpen: -Ze zijn arm, maar ze hebben net als wij wel goed voedsel nodig. Dat kunnen wij ze geven. Ook moeten ze goedkope winkels en gezondheidsvoorzieningen dicht bij hun huis krijgen. -De kinderen moeten naar school. Goede en gratis scholen dicht bij hun huizen. Hun ouders zullen ze sneller naar school laten gaan als ze daar goed te eten krijgen. -Als wij ze bijvoorbeeld kinderdagverblijven zouden geven, zouden daar de jongere broertjes of zusjes heen kunnen gaan, zodat het oudere kind naar school kan.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden