De slag bij Actium

De slag bij Actium.
In 44 v. Chr. wordt Julius Caesar vermoord door een groep onder leiding van Marcus Junius Brutus. Maar Marcus Antonius rekende af met de laatste republikeinen en eiste de macht over Rome, maar een andere erfgenaam van Caesar, namelijk een geadopteerde zoon, Octavianus, kwam naar het Romeinse rijk toe en eiste daar de macht. Maar Marcus Antonius trok zich daar eigenlijk niet veel van aan, omdat Octavianus maar een klein pikkie was (20 jaar) en kon toch geen kwaad dacht hij. Maar daar vergiste hij zich in, want hij kocht een leger en beval het te vechten tegen dat van Marcus Antonius, maar de soldaten wilden niet tegen elkaar vechten, ze waren oude kameraden, en ze verdeelden het rijk in tweeën. Octavianus krijgt het westen van het Romeinse rijk en Marcus Antonius het oosten.
Uiteindelijk kregen ze toch oorlog en ging ook Cleopatra zich ermee bemoeien, omdat zij ook een relatie had gehad met Caesar en dacht daardoor ook nog iets mee te kunnen pikken van Caesars testament. Dit was de grote slag bij Actium en werd gewonnen door Octavianus.

Na deze oorlog vluchtte Cleopatra naar het zuiden en Marcus Antonius naar het noorden en pleegden zelfmoord. Kort daarna verklaarde Octavianus de oorlog aan Egypte en wint die. Hij werd als een held gezien die de republiek heeft laten bestaan. Een jaar later kreeg hij de naam ’Augustus Caesar,’ wat verhevene betekent.
Het belang van deze oorlog is volgens mij de Pax Romana, de vrede van Augustus die er voor zorgde dat Rome weer vredig en rustig werd en waardoor het Romeinse rijk uit kon groeien tot een wereldrijk.
Ook komt jaloezie voor in deze oorlog, want naar mijn mening had Octavius recht op datgene dat in het testament van Caesar stond, maar Marcus Antonius en Cleopatra waren jaloers en eisten dus ook een gedeelte.