Titanic (1997)

De film: De Titanic begint met beelden van mensen die uitvaren en vrolijk worden uitgezwaaid. Alles is een beetje op de oude manier gefilmd zodat het goed duidelijk is dat niet in deze tijd afspeelt. Daarna zie je duikboten op de bodem van de Atlantische Oceaan, vlakbij een wrak: De Titanic. Een man verteld tegen een andere man die ook bij hem in de duikboot zit over de hoge druk. Omdat ze 3821 meter onder de zeespiegel zitten is de druk zo hoog dat je niet gewoon in een duikpak het wrak in kan. Ondertussen is er soort mini duikboot/ robot die het wrak in gaat. De man in de duikboot bestuurt het. Na een poosje vinden ze een kluis. Op dat moment begin je een beetje te vermoeden dat ze iets zoeken. Zodra de kluis is gevonden wordt die meegenomen naar een schip. Het schip waar de duikboten vandaan kwamen. Op het schip wordt de kluis geopend. Het is een grote teleurstelling voor de mensen van het onderzoeksteam dat er niks waardevols in de kluis zit op een paar papieren na. Toch worden de papieren onderzocht. Zodra het vuile water eraf is kijkt de man die in duikboot heeft gezeten verbaasd. Het is een tekening van een vrouw. De vrouw heeft een collier om haar nek met een steen in de vorm van een hart daaraan. Dit is een hele grote vondst en het komt in het nieuws. Een oude vrouw ziet dit. Ze belt naar het onderzoeksteam. Ze heeft het over “Het hart van de zee”. Ze heeft een klein gesprekje met een man van het onderzoeksteam en wordt vervolgens een paar dagen later met een helikoper op het schip van het onderzoeksteam gezet. Daar wordt er gepraat over “Het hart van de zee”. Het is een diamant die van Lodewijk XVII is geweest. Later is die in de vorm van een hart gesneden. De vrouw verteld dat zij die inderdaad heeft gedragen en dat zij de vrouw op de tekening was. Ze krijgt ook wat spullen te zien die het onderzoeksteam heeft gevonden in het wrak. Een spiegel en een kammetje voor in je haar trokken haar aandacht. Het waren haar spullen. Nadat ze de spullen heeft gezien verteld een andere man haar met behulp van een reconstructie filmpje hoe de Titanic is gezonken; het schip loopt aan de voorkant vol, zakt voorover, zinkt steeds sneller, het schip staat recht omhoog en dan breekt de achterkant los.De vrouw zegt dat de man gelijk heeft maar dat zij het wel heel anders heeft meegemaakt dan hoe simpel hij het verteld. Dan verteld zij haar verhaal. Het begint met mensen die naar de Titanic toelopen. Zij is er één van. Ze loopt een beetje ontevreden nar binnen. Op dat moment, in een rokerig café bij de haven, zijn vier jongens aan het kaarten. Eén van hen zet zijn kaartje voor de reis met de Titanic in. De twee andere jongens winnen de kaartjes. Snel rennen ze naar de Titanic en kunnen nog net op tijd binnen komen, want de Titanic wilde net net wegvaren. De volgende middag waren ze al weer voorbij Ierland en de kapitein geeft zijn eerste stuurman Murdoch het bevel zelfs nog wat harder te varen. ‘s Avonds is de vrouw, die Rose heet, bij het diner. Opeens wordt ze helemaal gek en rent de zaal uit. Pas als ze helemaal aan het achterkant van het schip is stopt ze. Ze klimt over de reling en wilt springen. Dan komt de jongen die de kaartjes had gewonnen aan hij haalt haar over om toch niet te springen. Maar als ze weer over de relig wilt komen zodat ze op het dek staat, glijdt ze uit. De jongen vangt haar nog net op. Als hij haar omhoog probeert te hijsen, valt ze op het dek en hij belandt boven op Rose. Dan komt haar verloofde, Col. Hij begrijpt alles verkeerd en staat op het punt de jongen in de boeien te slaan. Rose verzint een smoes. Ze wil niet zeggen dat ze zelfmoord wilde plegen dus zegt ze dat ze te ver over de reling stond gebogen, zodat ze de schroeven kon zien, maar toen zou zij naar benden zijn gevallen. De jongen had haar nog net op tijd vastgegrepen. De verloofde van Rose verontschuldigd zich. Hij vraagt om de jongen zijn naam (Waarop de jongen zegt dat hij Jack Dawson heet) en wilt hem dan geld geven. Maar Rose vindt dat een beetje weinig als beloning. Dus laat Col hem de volgende avond wel mee dineren. Dit is best een grote eer, want Jack was arm en kwam uit de derde klas en Rose uit de eerste. De volgende dag ging Rose Jack bedanken. Ze ziet dan zijn tekeningen en ze vindt dat hij veel talent heeft. Ze raken aan de praat en dan begint ze hem een beetje te vertellen , waarom ze wilde springen; ze werd helemaal gek van het gevoel dat ze niet gehoord werd, dat ze de hele tijd het gevoel had dat ze aan het gillen was, maar niemand haar hoorde. Zodra de moeder van Rose kwam, ging ze met haar mee. Eén vrouw, Molly Brown, werd niet zo gewaardeerd in de eerste klas. Zij had medelijden met Jack, omdat de moeder van Rose hem niet mocht, alleen omdat hij uit de derde klas komt. Daarom leent ze hem een mooi pak voor het diner van vanavond. In haar hut krijgt Rose van Col een collier met daaraan een blauwe steen. Het hart van de zee. ‘s Avonds maakte Jack een mooie beurt bij de mensen uit de eerste klas. Maar zodra de mannen naar de rokerszaal gaan, neemt hij Rose mee naar het feest van de mensen van de derde klas. Ze hebben het heel erg naar hun zin en merken niet dat de butler van Col hun ziet. De volgende ochtend krijgt Rose ruzie met Col. Hij verwijt haar dat ze met Jack mee is gegaan. Col schreeuwt tegen Rose en gooit de tafel om. Daarna loopt hij boos weg. Als Rose een in haar korset wordt geregen door haar dienstmeisje komt haar moeder binnen. Ze vindt dat Rose niet zo egoïstisch moest zijn. Haar familie zat namelijk in de schulden en het zou mooi uitkomen als Rose met de rijke Col Hockley. En daarbij verbied ze Rose nog met Jack om te gaan. Maar als Rose over het dek heenloopt, komt ze Jack weer tegen. Rose denkt aan wat haar moeder had gezegd en blijft uit zijn buurt maar hij trekt haar mee in een kamertje. Ze zegt dan dat ze bij Col zal blijven en dat hij beter weg kan blijven. Uiteindelijk bedenkt ze zich en wilt toch wel bij Jack blijven. Hij neemt haar mee naar de voorkant van de Titanic. “Doe je ogen dicht.” Zegt hij. Rose doet dit. Dan moet ze op de reling gaan staan en haar armen spreiden. Ze doet haar ogen open en roept uit:”Jack, ik vlieg! Ik vlieg!”Dan staan ze allebei zo met de armen uitgeslagen. Later neemt Rose hem mee naar haar hut en poseert dan voor hem zodat hij een tekening van haar kan maken. Dat is de tekening die de mensen van het onderzoeksteam later hebben gevonden. Ondertussen zoekt Col Rose. Hij laat zijn butler ook zoeken. De butler loopt uiteindelijk naar de hut van Rose. Jack en zij rennen snel weg maar de butler ziet ze gaan. Lachend rennen ze heel het schip over. Op dat zelfde moment maken de kapitein en een andere man een praatje over het heldere weer. Ze hebben een ijsmelding gekregen van de “Noorddam”. Maar omdat de zee zo glad is kunnen ze niet aan de golven zien of er een ijsberg in de buurt is. Toch nemen ze de waarschuwing niet zo heel erg serieus. De kapitein gaat naar bebeden en zegt tegen de andere mand at hij hem maar moet roepen zodra er iets gebeurd. De twee matrozen in het kraaiennest kijken niet zo erg oplettend uit naar een ijsberg. Niet dat ze veel zouden zien. De matrozen hadden namelijk geen verrekijker! Ze hebben alleen hun hoofd boven het kraaiennest zodat de rest van hun lichaam wat warmer zal blijven. Ook zitten ze maar een beetje te lachen over Jack en Rose die op het dek staan te zoenen. En de ene zegt tegen de ander dat ze niet bang hoefden te zijn voor ijsbergen. Hij zou ze wel ruiken voordat ook maar iemand de ijsbergen zou zien. Maar uiteindelijk zien ze de ijsberg veel te laat. Snel luiden ze drie keer de bel en bellen naar benden. Daar geeft Murdoch meteen het bevel het schip achteruit te laten varen en richting stuurboord(Stuurboord is rechts) te varen. Toch redde ze het net niet. De Titanic schuurde om 23:40 langs de ijsberg en de voorste laadruimtes en de ketelruimtes stroomde vol met water. De waterdeuren werden meteen dicht gedaan. De meeste werkers konden nog ontsnappen maar sommige raakten opgesloten en verdronken. Terwijl dit alles gebeurt komt Col in Rose’s hut. Hij kijkt in zijn kluis en ziet de tekening van Rose, die Jack had gemaakt en “Het hart van de zee” samen met een briefje van Rose. Er stond op: “Nu kun je ons allebei in je kluis stoppen, Rose” Col was woedend en bedacht een plan om Jack terug te pakken. De kapitein kwam na dit alles pas naar boven. Hij wist helemaal niet wat er was gebeurd en moest helemaal ingelicht worden over de ijsberg. Ondanks dit alles was er helemaal geen paniek. De meeste passagiers hadden zelfs helemaal niks gemerkt van de ijsberg. De kapitein besprak met een paar andere mannen wat er stond te gebeuren. Eén man zei dat ketelruimte 6 al voor 2 meter onder water stond en de postruimte was al helemaal ondergelopen. Verder waren er nog 3 laadruimtes waar water instond. Als die vol zou zijn zou er een groot gewicht aan de voorkant van het schip komen waardoor hij voorover zou gaan zakken en zinken. De man gaf het schip nog 1, hooguit 2 uur voordat het schip geheel gezonken zou zijn. De kapitein vroeg hoeveel mensen ze op het schip hadden. 2200 was hierop het antwoord. De kapitein wist dat niet meer dan de helft hiervan dit alles zou overleven als er geen hulp kwam, want er waren niet genoeg sloepen. De kapitein liet het noodsignaal “CQD” overbrengen naar andere schepen. De Carpathia was het enige schip wat dichtbij genoeg was. Hij zou met een snelheid van 17 knopen komen. Ondertussen gingen Rose en Jack weer terug naar haar hut, want zij hadden de ijsberg wel gezien(Ze stonden immers zo vlak bij het kraaiennest dat de matrozen ze zagen.) en besloten dat het beter was weer terug te gaan. De butler van Col kwam ze tegen. Hij stopte “Het hart van de zee” in de zak van de jas van Jack zonder dat iemand het zag. Zodra ze de hut binnenkwamen beschuldigde Col Jack ervan dat hij “Het hart van de zee” had gestolen. Het diamant werd in zijn zak gevonden, want de butler had hem in opdracht van Col erin gestopt. Jack werd meegenomen en ergens beneden het schip vastgezet. Nadat Jack weg was gevoerd kregen Col en Rose weer ruzie. Op dat moment komt er iemand binnen die zegt dat ze iets warms aan moeten trekken en hun reddingsvest aan moeten trekken. Dit alles gaat op een zeer beleefd e rustige en bijna nonchalante manier. Ook worden Col en Rose verzekerd dat dit alles waarschijnlijk alleen uit voorzorg is en niets om je druk over te maken. Op het dek moet het orkest komen om een vrolijk deuntje te spelen zodat de mensen niet te ongerust zouden worden. Bij de mensen van de derde klas werden alle deuren open gegooid en luidkeels geroepen dat ze hun reddingsvesten aan moesten trekken. Uiteindelijk begonnen de mensen op het dek iets te vermoeden. Al die tijd waren de mensen rustig gebleven maar nu werden ze toch een beetje ongerust. De reddingssloepen werden klaargezet, vuursignalen werden afgevuurd en er werd heel hard geroepen dat de vrouwen en kinderen eerste moesten. De moeder van Rose zei dat ze hoopte dat de mensen wel op volgorde van klasse in de boten mochten.(Oftewel; eerst de 1e klas, daarna de 2e klas en vervolgens de 3e) Rose vond dat haar moeder nu vreselijk oneerlijk bezig was, want er waren maar reddingsboten voor de helft van de mensen dus één helft van alle passagiers zou maar kunnen overleven. Maar Col vond dat de goede helft dan maar moest overleven. Toen knapte er iets bij haar en ze liep weg, op zoek naar Jack. De mensen uit de derde klas waren al helemaal klaar maar ze werden tegengehouden door matrozen die hekken dicht hadden gedaan . De derde klassers moesten wachten tot de 1e klassers in de sloepen waren. Dan zouden ze naar het dek mogen. Toen Rose Jack uiteindelijk had gevonden kon ze geen sleutel vinden om zijn boeien los te maken. Jack zei dat ze dan maar hulp moest halen. Rose ging snel zoeken, de tijd drong er begon al water door de gangen te lopen. Ze kwam niemand tegen die haar wilde helpen dus pakte ze uiteindelijk maar een brandbijl. Er was al veel tijd verspild, het water kwam al tot over haar middel. Toen ze eindelijk weer bij Jack was, sloeg ze zijn boeien door toen rende ze samen zo snel mogelijk weg. Omdat er een paar elektriciteitsdraden waren gebroken moesten ze een andere weg nemen. Zo kwamen ze bij de derde klassers die stonden te wachten voor de hekken. Uiteindelijk pakte Jack en andere mannen een bank en ramde het hek eruit. Zo rende iedereen naar het dek. Op het dek aangekomen, moest Rose een reddingsboot in. Maar ze wilde niet zonder Jack. Jack ging de reddingsboot niet in, want de vrouwen en kinderen moesten eerst. Col kwam erbij en gaf Rode zijn jas. Daarin zat “Het hart van de zee”. Er zat ook geld in maar dat had hij al aan Murdoch gegeven zodat hij ook een plekje zou krijgen in een reddingsboot. Jack en Col haalden Rose uiteindelijk over om toch de reddingsboot in te gaan. Maar toen de reddingsboot bijna in het de zee was gezakt sprong Rose er toch nog uit. Ze rende naar de balzaal. Jack kwam haar tegemoet. Hij vond dat ze erg stom was geweest, maar kon toch niet erg boos op haar zijn. Col zag Rose en Jack staan. Toen knapte er iets in hem en hij pakte een pistool. Hij begon op ze te schieten. Ze rende weg, weer naar beneden, waar het schip al was volgelopen. Toen Col zijn pistool had leeggeschoten liet hij ze maar gaan. Hij dacht dat ze toch wel zouden verdrinken, want ze konden nog maar net hun hoofd boven water houden, zo vol was het schip gelopen. Col had alleen wel erge spijt dat hij zijn jas aan Rose had gegeven. Nu was hij zeker weten zijn diamant kwijt. Opnieuw moesten Rose en Jack een weg naar boven vinden. Uiteindelijk liepen ze door een gang waar ze een jongetje zagen huilen. Jack pakte het kind en ze rende weer verder. Toen kwam de vader van het kind. Hij rukte zijn zoontje uit de handen van Jack, pakte een koffertje en rende de gang door. Daar was een deur. De deur brak onder het gewicht van het water en een grote golf sloeg de gang in. De man verdronk met zijn zoontje maar Jack en Rose wisten nog net op tijd een trap op te lopen. Die liep dood op een hek die werd gebruikt om de 3e klassers nog even beneden te houden. Hij was op slot maar er rende nog net een matroos rond die naar veel aarzelen toch probeerde het hek voor ze open te maken. De tijd begon te dringen zelfs nu ze boven aan de trap stonden kwam het water tot hun middel. De matroos liet zijn sleutels vallen en wilde ze niet meer opduiken, omdat het water zo snel steeg. Toen dook Jack ze nog op en hij opende het hek. Zo komen ze nog net op tijd boven komen. Net ontsnapt aan de verdrinkingsdood renden ze door de balzaal. Daar zagen ze Andrews, de ontwerper van de Titanic. Hij bleef daar staan en was niet van plan naar de reddingsboten te gaan. Hij gaf zijn reddingsvest aan Rose. Col was op zoek naar Murdoch. Hij had hem een stapeltje bankbiljetten gegeven zodat Col nog een plekje had in een reddingssloep. Maar eenmaal daar kwam Murdoch zijn afspraak niet na. Hij gooide het geld naar Col en zei dat hij er toch niks aan had. Murdoch had erg veel moeite de paniekerige menigte ordelijk te houden. Zelfs zijn waarschuwingsschoten hielpen niet. Opeens werd een man naar voren geduwd. Murdoch schoot als een reflex met zijn pistool. De man die werd geduwd was op slag dood. Murdoch kon het toen niet meer aan. Als een groet tikte hij eerst met zijn hand tegen zijn hoofd, zoals veel soldaten en mensen van de marine doen, toen schoot hij zichzelf neer. Een andere man nam het direct van hem over. Col zag zijn kans schoon en pakte een huilend kind wat hij ergens in een hoekje had zien zitten. Hij zei dat het kind niemand anders dan hem had en mocht zo ook in en reddingsboot. Terwijl de reddingsboot het water in zakt breekt de tweede schoorsteen af. Hij valt in het water, bovenop een paar mensen die al in het water liggen. Toen Rose en Jack het dek op kwamen waren alle reddingsboten al vertrokken. Het schip begon steeds sneller te zinken. Ze liepen net als de meeste mensen snel naar de achterkant van het schip. Dezelfde plek waar Rose eerst nog vanaf wilde springen. Veel mensen sprongen in hun wanhoop al van het schip af. De mensen die in de reddingsboten zaten zagen veel mensen met doodskreet de Atlantische Oceaan inspringen. Alsof het symbolisch staat voor alle levens vallen opeens alle lichten uit van de Titanic. De kapitein van de Titanic was in shock. Hij reageerde niet als mensen hem iets vroegen. Wezenloos liep hij naar de stuurhut. Daar bleef hij bij het roer staan. Hij verdronk op die plek. Het is 2:10. De Titanis staat bijna kaarsrecht in het water. Een priester staat tebideen terwijl hijzich zelf krampachtig vast houdt. Als hij nu loslaat zou hij zo naar benden stortten. Rose en Jack zitten bovenop de reling. Zij zitten daar goed en kunnen niet naar benden vallen, zoals zo veel anderen. Dan wordt de achterkant te zwaar voor het schip. Hij breekt tussen de laatste en één na laatste schoorsteen af. Het achterstuk van het schip zinkt steeds sneller. Op het moment dat hij bijna de zeespiegel raakt halen Rose en Jack heel diep adem. Dan worden het water in gezogen. Ze houden elkaars hand vast terwijl ze naar boven proberen te zwemmen. Maar Jack heeft geen reddingsvest en langzaam laten ze elkaars hand los. Als Rose boven is roept ze in paniek naar Jack. Uiteindelijk vind ze hem. Ze gaat op een grote plank liggen. Jack kan er niet bij, de plank slaat om zodra hij erop probeert te komen. Daarom blijft hij maar de plank vasthouden. Rose moet hem beloven dat ze nooit zal opgeven en altijd zal proberen te overleven. Na een hele lange tijd wachten komt er één reddingsbootje om te zoeken naar overlevende. Voor Jack is het te laat. Hij is al dood. Net als vele andere. Rose leeft nog. Ze probeert het bootje terug te roepen. Maar haar keel is schor van de kou en niemand op het bootje hoort haar. Dan herinnert ze zich de man die vlakbij haar dreef. Hij was toen ze net in het water lagen aan fluiten op zijn fluitje om da bootjes terug te roepen. Rose zwemt naar hem toe en haalt het fluitje uit zijn mond. Ze fluit een paar keer erg zacht maar dan lukt het haar heel hard te fluiten zodat het reddingsbootje haar toch nog hoort. Ze wordt gered. Later zie je haar op de Carpathia. Col is haar aan het zoeken. Maar as ze hem ziet draait ze haar hoofd af. Col heeft haar niet kunnen vinden en Rose heeft hem nooit meer terug gezien. Aan het onderzoeksteam heeft ze verteld dat ze had gelezen dat hij een pistool in zijn mond had gestopt na de crash van ’29. Als iemand haar naam vraagt om op een lijst te zetten met de namen van alle overlevende zegt ze dat ze Rose Dawson heet. Net als Jack Dawson. Rose verteld aan het onderzoeksteam dat er van de 20 reddingsbootjes maar 1 was terug gekomen om naar overlevende te zoeken. Van de 2200 mensen lagen er 1500 in het water nadat de Titanic was gezonken. Maar 6 daarvan werden nog uit het water gehaald. Voor de rest was het al te laat. Ze waren onderkoeld geraakt in het ijskoude water. Andere waren weer verdronken. Er waren genoeg reddingsboten voor de helft van de passagiers. Dat zijn er 1100. Maar 706 mensen hebben de ramp overleefd. Rose’s verhaal was afgelopen. s’Avonds liep ze naar de achterkant van het schip van het onderzoeksteam. Ze zette haar voeten op de reling en spreidde haar armen, net zoals ze dat met Jack had gedaan, al die jaren gelden had gedaan. Dan pakt ze een collier met een blauwe, hartvormig steen eraan. Ze gooit hem in het water… De film Werkelijkheid Zoektocht naar “Het hart van de zee” Ik heb er nergens wat over gelezen, waarschijnlijk heeft het nooit bestaan. Titanic vertrekt om 12:00 De Titanic vertrekt op 10 april om 12:00 uit Southampton. Murdoch had een belangrijke functie, maar wat is niet helemaal duidelijk. Murdoch was de eerste stuurman. Het is dus inderdaad een belangrijke functie. Andrew was de ontwerper van de Titanic. Andrew was een (belangrijke) ontwerper van de Titanic. De kapitein maakt een praatje over het weer. Het is helder en een rustige zee.Zelfs zo rustig dat hij weg gaat en zegt dat ze hem maar moeten roepen als er wat gebeurt. De kapitein maakte een praatje met één van zijn stuurmannen(Waarschijnlijk de tweede of het is de eerste) dat het weer helder is en de zee erg rustig. Hij gaat naar zijn hut en ze moeten hem maar roepen als er wat aan de hand is. De matrozen in het kraaiennest hebben nog steeds geen verrekijker. De matrozen in het kraaiennest hebben geen verrekijker. De ijsberg wordt om 23:40 gezien. De ijsberg wordt om 23:40 gezien. De bel wordt 3x geluid. De bel wordt 3x geluid. De matrozen hadden het koud en hielden alleen hun hoofd boven het kraaiennest. De matrozen hadden het koud. Ze hielden alleen hun hoofd boven het kraaiennest. Ze hadden een zeil achter zich hangen voor de koude wind en om het licht een beetje tegen te gaan zodat hun zicht niet werd beïnvloed. Na het zien van de ijsberg moest het schip achteruit en naar stuurboord. Het schip ging na het zien van de ijsberg achteruit en stuurboord. Alle waterdeuren werden zo snel mogelijk gesloten. De waterdeuren gingen zo snel mogelijk sluiten. De postkamer liep als vol. De postkamer als eerste vol. De voorpiek liep vol, met ketelruimte 6, laadruimtes en de postkamer. De voorpiek liep vol met ketelruimte 6, de postkamer en vier laadruimtes. Er zijn 2200 mensen, 706 overlevende. Er zijn ongeveer 2200 mensen en ongeveer 706 overlevenden. (Dit kan je niet precies zeker weten, want sommige mensen gingen illegaal mee.) Het schip breekt in tweeën tussen de een na laatste en de laatste schoorsteen. Het schip breekt tussen de 3 en de 4 schoorsteen.
Bronnen: http://www.moviemistakes.com/film1299/page2
http://www.cijfers.net/titanic.html
http://www.geocities.com/woutersland/titaniczinken.html
http://huiswerk.scholieren.com/werkstukken/verslag.php?verslagid=16016
http://huiswerk.scholieren.com/werkstukken/verslag.php?verslagid=15424
http://www.titanicmovie.com/present/index.html
De film ”De Titanic