Webcam girls door Theo Hoogstraaten

Zakelijke gegevens:

Plaats van uitgifte: Amsterdam.

Jaar van druk: 2008.

Het thema van het boek is alcoholisme, de schrijvers proberen de boodschap over te brengen dat je er mee uit moet kijken.

Citaat uit het boek: (bladzijde 9)

Geen reactie.

‘Jesses, ze lijkt wel dood,’ Fluisterde Linda. De schrik ontnuchterde haar een beetje. ‘Voel haar pols eens.’ June pakte Cindy’s pols. ‘Tikt lekker,’ zei ze opgelucht. ‘Haar hand is wel ijskoud,   hoe   voel   je   je,   Cin?’   vroeg   ze   dicht   bij   het   gezicht   van   haar   vriendin.

Opnieuw geen reactie.

‘Das foute boel, June.’ Linda’s stem klonk paniekerig. ‘Er moet een dokter komen. Zal ik 112 bellen?’   ‘Ze vermoordt je als haar ouders erachter komen dat ze zich soms helemaal klem zuipt. Een beetje kou geeft toch niet?’

‘June tikte met haar hand tegen Cindy’s wang.

Er kwam opnieuw geen reactie.

In dit boek wordt er geschreven met een drietal. De hoofdpersoon is Cindy. Om haar draait het hele boek. De tegenspelers zijn June en Linda. Verder zijn Joke, Tom en Nathalie belangrijk in het boek.

Op het einde wordt Cindy gevonden door de politie. Zij zat in de kelder bij een verdachte man, meneer Van Gasteren. Hij heeft ook de caravan in brand gestoken. Hij wordt verhoord en dacht dat Cindy een hoertje zou zijn. Niet dus. Ook hebben Cindy, Linda en June een deal gemaakt met Romeo the Great, voor wie zij dingen lieten zien op de webcam.

Het boek speelt zich af in de tijd van nu, dat meisjes contact krijgen met jongens over msn hen dingen laten zien. Of meedoen aan drankwedstrijden.

Het verhaal wordt chronologisch verteld. Het loopt goed in elkaar over en tussen de gebeurtenissen zit niet veel tijd. Zo is het makkelijk te lezen omdat het vlot doorloopt.

De belangrijkste ruimte blijft de caravan. Dat is de plaats waar de drankwedstrijd plaatsvond en Cindy voor het laatst was. Daar is het verhaal begonnen. Ook is de kamer van Cindy belangrijk. Cindy was de enige die een webcam had, en voor die webcam lieten June, Linda en Cindy dingen zien die je niet hoort te zien via een webcam…

Ook worden er veel stukjes geschreven vanuit het politiebureau, waar het verhoren plaats vind. En Joke en Tom overleggen over de zaak.

Er zit zeker spanning in het boek. Je wilt zo graag weten waar Cindy uithangt, wie haar mee heeft genomen. En of ze ook gevonden wordt. Door deze vragen lees je het boek zo uit.

Citaat uit het boek: (bladzijde 83) (gesprek tussen Joke en June)

‘Ik wil het nog een keer bekijken.’ Zei Joke

Opnieuw bestudeerde ze zwijgend het beeldscherm. ‘Hij is heel berekenend,’ zei ze ten slotte. ‘Wat denk jij? Is hij eerlijk?’ ‘Ik dacht van wel.’ ‘Ik eerst ook, maar nu ik het voor de tweede keer zie, twijfel ik. Hij doet te veel zijn best om oprecht te kijken, en hij schrikt nauwelijks als hij leest dat Cindy is verdwenen,  Dat regeltje Je denkt toch niet dat ik er iets mee te maken heb?  bevalt me ook niet helemaal. Hij probeert je zo voor te zijn, voor je zelf op die gedachte zou komen, bedoel ik. En het antwoord ligt al meteen in de vraag. Dat zou een rare gedachte zijn. Vreemd ook dat hij niet weet dat jullie keet is afgebrand.’ ‘Hij hoeft toch ook niet in de buurt te wonen. Maastricht of Groningen kan bij wijze van spreken ook.’ Joke keek haar aan met een mengeling van verbazing en ongeloof.

Mijn mening over dit boek is zeer positief. Het is heel leerzaam. Je leest wat er kan gebeuren als je alcohol of drugs gebruikt. Niet veel goeie dingen. Ook moet je uitkijken met jongens die met je willen msn’en of met je willen praten via webcam. Nooit, maar dan ook nooit zou je in contact met hen moeten komen. De schrijvers hebben het boek mooi laten verlopen en het toch een happy end gegeven, omdat Cindy toch terug kwam.

Het onderwerp vond ik vooral interessant, alleen al om het onderwerp zou ik dit boek gaan lezen. Omdat het eigenlijk wel veel gebeurt en de gevolgen goed omschreven worden.

De personages zijn echt van die meisjes waarvan je wel verwacht dat je regelmatig zoiets voor de webcam doen. Vooral van Cindy had ik zo’n indruk. Ook van June wel een beetje. Maar van Linda totaal niet. Zij was zo’n verlegen meisje. Misschien zijn het juist de verlegen meisjes….

Het taalgebruik is zoals normale mensen van die leeftijd praten, alhoewel er niet zoveel in wordt gescholden of gevloekt. Dat vind ik persoonlijk wel een voordeel. Anders is het boek zo hard om te lezen.