Beschrijving:
• Auteur: Gonneke Huizing
• Titel: 4 Love
• Genre: Jeugdroman
• Jaar van verschijnen: 2005
• Aantal pagina’s: 103
• Gelezen (datum): 24 augustus 2009.
• Verslag voltooit: 18 september 2009.
• Ik heb dit boek gekozen, omdat ik het voor school moest lezen.
• Mijn verwachtingen vooraf op basis van
o Omslag: Ik voorspelde al een beetje dat het over liefdesverdriet ging, omdat het meisje huilt.
o Titel: 4 Love betekent voor de liefde in het Nederlands. Dit zegt wel een beetje dat je voor liefde alles zou willen doen. Het is dus duidelijk dat het over liefde gaat.
o Flaptekst: De flaptekst vertelt bijna het hele verhaal, maar is wel uitdagend, omdat je niet weet hoever de hoofdpersoon zal gaan voor liefde en hoe het eindigt.
• Verhaalverslag:
De zestienjarige Karin, die verhuisd is van Den Haag naar het noorden van Nederland, wordt niet geaccepteerd in haar nieuwe klas. De meisjes vinden haar maar een kakker door haar Haagse accent. Ze komt via Debbie, een vriendin, in contact met een professionele fotograaf genaamd Joey, die haar vraagt als model. Ze kan het niet geloven en twijfelt eerst wel of ze het wel moet doen, maar besluit toch op zijn voorstel in te gaan. Niet alleen omdat ze het gewoon eens wil meemaken, maar ook omdat ze Joey zelf ook wel erg leuk vindt. Binnen een korte tijd heeft ze een nieuwe look en vele cadeautjes van Joey. Haar geluk kan niet op als ze ook nog eens zijn meisje wordt. Ze doet alles voor hem, beïnvloed door drugs of niet, want hij ‘houdt’ van haar, althans dat denkt ze. Op een avond gaan Karin, Joey, Debbie en Debbie’s vriend, Jurgen, naar ‘Club Privé’, omdat daar Joey’s opdrachtgever zal zijn voor de nieuwe make-up lijn. Als ze Debbie met een oude man ziet weglopen en zij met de ‘opdrachtgever’ naar bed moet, wordt alles duidelijk; ze is in de handen gevallen van een loverboy. Ze wilt het niet en probeert weg te komen, maar Joey haalt haar toch over om het te doen. Eenmaal met de ‘opdrachtgever’ in bed kan ze het niet en rent weg. Haar moeder waarschuwt de politie, maar ze doen geen aangifte. Een jaar later loopt Karin Debbie, helemaal kapot gemaakt door Jurgen, tegen het lijf. Ze vertelt hoe Joey het meisje dat na haar is gekomen, het ziekenhuis heeft ingeslagen. Dit maakt Karin aan het denken en geeft haar een reden om Joey nu toch aan te geven. Eindelijk kan ze een punt achter het verleden zetten en doorgaan met haar leven.
• De hoofdpersoon in dit boek is Karin. Ze is een verlegen meisje dat erg geïnteresseerd is in hardlopen. Ze heeft donkerbruine ogen, een bleek gezicht en lange benen.
• Tijd en ruimte:
Het speelt zich af in onze tijd. Het verhaal begint als Karin net verhuisd is tot twee jaar na de verhuizing, als ze verlost van Joey en naar een avondschool gaat. Het verhaal wordt chronologisch verteld en er zijn geen flashbacks, omdat het niet terug springt naar het verleden. Er komen wel wat tijdsprongen voor, want niet elke minuut van haar leven wordt beschreven. Het is continu, want het wordt zonder onderbrekingen verteld. Geografisch speelt het verhaal zich af in het Noorden van Nederland in Europa. Plaatsen waar Karin veel komt zijn haar school en Joey’s fotostudio. Fysiek worden de ruimtes niet veel beschreven, alleen hoe plaatsen er soms uitzien, maar niet hoe ze zich voelt bij de situatie waar ze zich in bevindt.
• Thema:
Het probleem en de oplossing: Het thema van het boek is loverboys. Karin wordt er dan ook mee geconfronteerd. Eerst had ze er geen idee van dat ze in de handen van een loverboy gevallen was. In het hele verhaal vleide Joey met lieve woordjes, maar in haar achterhoofd wist ze dat er iets mis was. Dit kreeg ze pas door toen ze met de ‘opdrachtgever’ naar bed moest. Ze kan er aan ontsnappen en geeft Joey na een jaar aan.
Verdieping:
Ten aanzien van ander literair werk: comparatistische criteria.
• Gonneke Huizing heeft al vele boeken geschreven, van kinderboeken tot jeugdromans. '4 love' valt onder jeugdroman. Andere boeken die onder jeugdromans vallen zijn ‘Mes of de keel’, ‘Belofte maakt schuld’, ‘Fluiten in het donker’, ‘Slikken of stikken’, ‘Babylove’ en ‘Verboden te zoenen’. Ik heb geen van deze boeken gelezen. Ik heb de samenvattingen wel gelezen. 4 love is het enige boek waarbij loverboys in voorkomen. Wel gaan veel van haar boeken over liefde, pesten en drugs. Alle boeken zijn 13+ waaruit ik concludeer dat ze allemaal ongeveer hetzelfde taalgebruik en dezelfde manier van schrijven bevatten.
• Voor dit onderdeel vergelijk ik ‘4 love’ met het boek ‘Echte mannen eten geen kaas’ van Maria Mosterd. Echte mannen eten geen kaas gaat over Maria, die vier jaar lang in de handen van een loverboy is. Beide boeken gaan dus over loverboys en meisjes, die tot prostitutie gedwongen worden. Het verschil is alleen dat Karin in 4 love nog net aan prostitutie kan ontsnappen en Maria in Echte mannen eten geen kaas kan dit niet en heeft meer moeite gehad met het verwerken hiervan dan Karin.
o Tijd: In ‘echte mannen eten geen kaas’ is er een tijdsduur van vier jaar tot Maria verlost is van Manou, de loverboy. In ‘4 love’ is Karin verlost van Joey in ongeveer één jaar, maar de tijdsduur van het boek is twee jaar, omdat op het einde beschreven hoe Karin zich voelt na een jaar. Beide boeken spelen zich af in onze tijd en worden chronologisch verteld. Er zijn wel tijdsprongen en geen flashbacks in beide boeken.
o Literaire periode: Beide boeken bevatten moderne woorden en spelen zich af in de moderne tijd. Persoonlijk vind ik wel dat ‘echte mannen eten geen kaas’ moeilijkere taal bevat en meer voor 15+ geschreven is. ‘4 love’ bevat makkelijkere en kortere zinnen en ik vind het meer voor 13+. Ze zijn beide nog wel voor dezelfde leeftijdsgroep ongeveer, maar toch vind dat er verschil in zit.
o Ruimte: Beide boeken spelen zich af in het noorden van Nederland in Europa. Karin kwam meer in school en Joey’s huis. Maria zagen we meer in flats waar ze seks moest hebben, in haar eigen huis, in het internaat en op straat. Maria was totaal niet op school te zien. Karin beschrijft haar gevoel in de ruimtes waar zij komt totaal niet, terwijl Maria dat juist heel erg doet. In Karin’s leven lijkt alles goed te zijn, omdat Joey haar blijft versmoezelen met cadeautjes etc. Maria leeft in een gevaarlijke wereld, waarbij drugs en handel in hoeren een grote rol speelt. Zij beschrijft haar angst beter dan Karin. Ik denk persoonlijk dat het niet uitmaakt waar je woont of waar je bent. Loverboys zijn overal.
o Cultuur: Karin en Joey waren beide Nederlanders. Maria was ook Nederlander, maar Manou, de loverboy, is Marokkaans. Echte mannen eten geen kaas is een uitspraak van Manou, want hij vindt dat Nederlandse mannen geen echte mannen zijn (zelf is hij namelijk zwart). Ik vind niet dat ik de boeken kan vergelijken door cultuur, omdat het niet zo’n grote rol speelt.
o Idee: Beide schrijfsters willen de lezer waarschuwen voor loverboys, maar ik weet ook dat Maria Mosterd het schrijven van haar boek gebruikt heeft als verwerkingsproces, omdat zij zelf de hoofdpersoon speelt.
Eindoordeel:
• Persoonlijk vond ik dit een erg leuk boek. Ik heb het dan ook in een avond uitgelezen. Ik vond het jammer dat het wel erg voorspellend was. Ik had namelijk al heel snel door dat het ging over loverboys. Ik had wel gedacht dat Karin ook echt met prostitutie te maken zou krijgen, maar zo ver kwam het niet. Het einde, wat een gesloten eind was, vond ik wel verrassend, vooral dat ze op het einde toch nog Joey ging aangeven. Gonneke Huizing wist mij ook echt in het verhaal te krijgen. Ik vond het boek ook leuker, omdat het realistisch was en ik me dus goed in Karin kon verplaatsen.
• Ik vond de taal ontzettend makkelijk. Het was alledaags taalgebruik en niet al te moeilijke zinnen. Ik vond dit niet heel erg, want ik begreep het boek, maar ik zou wel graag net iets moeilijker en dieper willen. Ik lees dit boek liever dan ‘Terug naar Oegstgeest’, maar ik lees ‘Echte mannen eten geen kaas’ en ‘Het verrotte leven van Floortje bloem’ liever dan ‘4 Love’.
REACTIES
1 seconde geleden