Zes aandachtspunten
1. Aandachtspunt: Het motto van dit boek.
Reden van mijn keuze: "Als je de tocht aanvaard naar Ithika, wens dan dat de weg lang mag zijn, vol wederwaardigheden, vol belevenissen." En aan het eind van het boek de rest: "Ithika schonk je de mooie reis. Bestond het niet, dan was je nooit vertrokken. Maar méér heeft het je niet te bieden (K.P. Kavafis)." Sophie kreeg dit gedicht van haar goede vriend Jaap en vertelde haar dat als ze ooit somber of verdrietig was, dit gedicht moest lezen. Het heeft veel te maken over hoe Sophie haar kankerbestrijding aangaat, ze blijft optimistisch en haalt alles eruit wat er in zit.
2. Aandachtspunt: Het thema van het boek.
Reden van mijn keuze: Het thema van het boek is ‘het overleven van kanker’. Tijdens Sophie’s 54 weken van ziekte is nog maar een ding belangrijk voor haar: de kanker overleven. Maar natuurlijk zijn onderwerpen als angst en verdriet erg belangrijk in het verhaal. Sophie’s luchtige studentenleventje staat plotseling op z’n kop en de dood lijkt erg dichtbij. Dat is natuurlijk niet niks, vooral niet voor een 21-jarige.
3. Aandachtspunt: de stijl van het boek.
Reden van mijn keuze: Het boek is geschreven in dagboekvorm en daardoor heeft Sophie heel goed kunnen beschrijven wat ze de lezers wou laten weten over haar bestaan tijdens die 54 weken. Er zijn korte stukjes verteld, maar ook bladzijden vol over maar één gebeurtenis. Bij alles wat Sophie heeft geschreven kom je er iets meer te weten hoe het met haar gaat en hoe zij met de situatie omgaat.
4. Aandachtspunt: de personage Sophie.
Reden van mij keuze: Toen ik het boek las, verbaasde ik me er echt over hoe Sophie met de situatie omging. Je leest natuurlijk wel dat ze hier en daar in een dip zat, maar over het algemeen wil ze gewoon verder gaan met haar oude leventje door uit te gaan en met jongens te flirten. Je krijgt een andere kijk op kanker en kanker hebben betekent niet altijd het einde.
5. Aandachtspunt: de pruiken van Sophie.
Reden van mijn keuze: De pruiken van Sophie spelen een erg grote rol in het boek. Sophie vindt het verschrikkelijk wanneer ze kaal wordt, maar komt er achter dat pruiken niet eens zo erg zijn en dat ze er zelfs lol in heeft. Sophie heeft uiteindelijk negen pruiken verzameld en bij iedere pruik is ze een ander persoon, heeft ze een ander gevoel en een andere persoonlijkheid. Sophie heeft haar pruiken ook een naam gegeven:
Sue, Bebé, Pam, Oema, Daisy, Platina, Blondie, Lydia en Stella.
6. Aandachtspunt: de titel van het boek
Reden van mijn keuze: De pruiken zijn erg belangrijk voor Sophie, en Sophie is ook daadwerkelijk het meisje met de negen pruiken tijdens haar periode van kanker. Dat is wie ze is, en dat is belangrijk om te weten.
Recensie
"Lief dagboek..
Daar zat ik, met open mond. Daar lag ik, jankend op de grond. Daar kroop ik, van schrik onder zijn bureau." Dit beleeft de 21-jarige Sophie wanneer ze van haar dokter te horen krijgt dat ze kanker heeft. Sophie’s studentenleventje is totaal op z’n kop gezet. In het boek "Meisje met negen pruiken" beschrijft Sophie van der Stap haar 54 weken vol met chemokuren en andere ziekenhuisbezoeken, maar laat ook zien dat mensen met kanker niet zielig thuis in hun bedje hoeven te liggen.
Het boek heeft een erg belangrijk motto en dat speelt ook een grote rol in hoe Sophie met de kanker omgaat. "Als je de tocht aanvaard naar Ithika, wens dan dat de weg lang mag zijn, vol wederwaardigheden, vol belevenissen." En aan het eind van het boek de rest: "Ithika schonk je de mooie reis. Bestond het niet, dan was je nooit vertrokken. Maar méér heeft het je niet te bieden (K.P. Kavafis)." Sophie’s kanker heeft veel dingen voor haar duidelijk gemaakt, bijvoorbeeld hoe onbelangrijk de laatste mode is en hoe zorgzaam haar ouders en vrienden eigenlijk zijn. Sophie haalt alles eruit wat er in zit.
Sophie doet er alles aan om de kanker te overleven, dat maakt het ook het thema van dit boek. Maar Sophie wil wel plezier hebben en doet dit onder andere door vele pruiken te dragen. Sophie heeft er negen, iedere pruik heeft haar eigen naam. Bij iedere pruik voelt Sophie zich anders. Sue is een stoute roodharige, Bebé is de lange blonde, Pam is geliefd bij vrouwen, Oema is Sophie’s favoriet, Daisy heeft verleidelijke blonde krullen, Platina is kort en blond en Sophie heeft haar het liefst op met uitgaan, Blondie is als enige gemaakt van echt haar, Lydia en Stella de saaie trut.
De hoofdpersonage Sophie is veel meer dan alleen een kankerpatiënte en dat wil Sophie van der Stap ook laten weten. Ze heeft geen zelfmedelijden. Ze gaat nog steeds op stap, ze flirt nog steeds met jongens, heeft stoute dromen over haar dokters en heeft interessante gesprekken met de zusters in het ziekenhuis.
De stijl van het boek past goed bij het verhaal. Het is in dagboekvorm geschreven en daardoor beleef je precies wat Sophie beleeft. Als zij lacht, lach jij, als zij huilt, huil jij. Sophie heeft leuke humor en kan haar kankersituatie leuk beschrijven en dat lees je ook terug in het boek.
Je kan lachen en huilen om het feit dat zo’n jong meisje al met kanker wordt geconfronteerd en hoe Sophie ermee omgaat. Ze probeert al het goede eruit te halen wat erin zit. Hoe Sophie kaal wordt of de afwisselende personages van Sophie zelf door allerlei pruiken te gebruiken. Laat je ook meesleuren in dit ontroerende, maar ook grappige fantastische boek.
1. Aandachtspunt: Het motto van dit boek.
Reden van mijn keuze: "Als je de tocht aanvaard naar Ithika, wens dan dat de weg lang mag zijn, vol wederwaardigheden, vol belevenissen." En aan het eind van het boek de rest: "Ithika schonk je de mooie reis. Bestond het niet, dan was je nooit vertrokken. Maar méér heeft het je niet te bieden (K.P. Kavafis)." Sophie kreeg dit gedicht van haar goede vriend Jaap en vertelde haar dat als ze ooit somber of verdrietig was, dit gedicht moest lezen. Het heeft veel te maken over hoe Sophie haar kankerbestrijding aangaat, ze blijft optimistisch en haalt alles eruit wat er in zit.
2. Aandachtspunt: Het thema van het boek.
Reden van mijn keuze: Het thema van het boek is ‘het overleven van kanker’. Tijdens Sophie’s 54 weken van ziekte is nog maar een ding belangrijk voor haar: de kanker overleven. Maar natuurlijk zijn onderwerpen als angst en verdriet erg belangrijk in het verhaal. Sophie’s luchtige studentenleventje staat plotseling op z’n kop en de dood lijkt erg dichtbij. Dat is natuurlijk niet niks, vooral niet voor een 21-jarige.
Reden van mijn keuze: Het boek is geschreven in dagboekvorm en daardoor heeft Sophie heel goed kunnen beschrijven wat ze de lezers wou laten weten over haar bestaan tijdens die 54 weken. Er zijn korte stukjes verteld, maar ook bladzijden vol over maar één gebeurtenis. Bij alles wat Sophie heeft geschreven kom je er iets meer te weten hoe het met haar gaat en hoe zij met de situatie omgaat.
4. Aandachtspunt: de personage Sophie.
Reden van mij keuze: Toen ik het boek las, verbaasde ik me er echt over hoe Sophie met de situatie omging. Je leest natuurlijk wel dat ze hier en daar in een dip zat, maar over het algemeen wil ze gewoon verder gaan met haar oude leventje door uit te gaan en met jongens te flirten. Je krijgt een andere kijk op kanker en kanker hebben betekent niet altijd het einde.
5. Aandachtspunt: de pruiken van Sophie.
Reden van mijn keuze: De pruiken van Sophie spelen een erg grote rol in het boek. Sophie vindt het verschrikkelijk wanneer ze kaal wordt, maar komt er achter dat pruiken niet eens zo erg zijn en dat ze er zelfs lol in heeft. Sophie heeft uiteindelijk negen pruiken verzameld en bij iedere pruik is ze een ander persoon, heeft ze een ander gevoel en een andere persoonlijkheid. Sophie heeft haar pruiken ook een naam gegeven:
Sue, Bebé, Pam, Oema, Daisy, Platina, Blondie, Lydia en Stella.
6. Aandachtspunt: de titel van het boek
Reden van mijn keuze: De pruiken zijn erg belangrijk voor Sophie, en Sophie is ook daadwerkelijk het meisje met de negen pruiken tijdens haar periode van kanker. Dat is wie ze is, en dat is belangrijk om te weten.
Recensie
"Lief dagboek..
Daar zat ik, met open mond. Daar lag ik, jankend op de grond. Daar kroop ik, van schrik onder zijn bureau." Dit beleeft de 21-jarige Sophie wanneer ze van haar dokter te horen krijgt dat ze kanker heeft. Sophie’s studentenleventje is totaal op z’n kop gezet. In het boek "Meisje met negen pruiken" beschrijft Sophie van der Stap haar 54 weken vol met chemokuren en andere ziekenhuisbezoeken, maar laat ook zien dat mensen met kanker niet zielig thuis in hun bedje hoeven te liggen.
Het boek heeft een erg belangrijk motto en dat speelt ook een grote rol in hoe Sophie met de kanker omgaat. "Als je de tocht aanvaard naar Ithika, wens dan dat de weg lang mag zijn, vol wederwaardigheden, vol belevenissen." En aan het eind van het boek de rest: "Ithika schonk je de mooie reis. Bestond het niet, dan was je nooit vertrokken. Maar méér heeft het je niet te bieden (K.P. Kavafis)." Sophie’s kanker heeft veel dingen voor haar duidelijk gemaakt, bijvoorbeeld hoe onbelangrijk de laatste mode is en hoe zorgzaam haar ouders en vrienden eigenlijk zijn. Sophie haalt alles eruit wat er in zit.
De hoofdpersonage Sophie is veel meer dan alleen een kankerpatiënte en dat wil Sophie van der Stap ook laten weten. Ze heeft geen zelfmedelijden. Ze gaat nog steeds op stap, ze flirt nog steeds met jongens, heeft stoute dromen over haar dokters en heeft interessante gesprekken met de zusters in het ziekenhuis.
De stijl van het boek past goed bij het verhaal. Het is in dagboekvorm geschreven en daardoor beleef je precies wat Sophie beleeft. Als zij lacht, lach jij, als zij huilt, huil jij. Sophie heeft leuke humor en kan haar kankersituatie leuk beschrijven en dat lees je ook terug in het boek.
Je kan lachen en huilen om het feit dat zo’n jong meisje al met kanker wordt geconfronteerd en hoe Sophie ermee omgaat. Ze probeert al het goede eruit te halen wat erin zit. Hoe Sophie kaal wordt of de afwisselende personages van Sophie zelf door allerlei pruiken te gebruiken. Laat je ook meesleuren in dit ontroerende, maar ook grappige fantastische boek.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden