Herr Biedermann und die Brandstifter door Max Frisch

1. Bibliothecaire gegevens:
Naam van de auteur: Max Frisch
Titel: Biedermann und die Brandstifter
Uitgever: Suhrkamp Verlag
Druk: -
Jaar van eerste uitgave: 1958

2. Beschrijving van het verhaal

Lijst van personen + omschrijving:
Herr Biedermann: De hoofdpersoon in het verhaal. Is erg goedgelovig en wil niet meer denken aan het slechte van de mens. Is best wel dom.
Babette: De vrouw van Biedermann. Is niet echt op de logees gesteld en is net zo dom als haar man. Heeft hersenkanker.
Anna: Het dienstmeisje. Is slim en ziet het gevaar in de mannen, maar houd haar mond omdat ze maar een dienstmeisje is

Schmitz: De Brandstichter. Maakt handig gebruik van de domheid van Herr Biedermann. Komt met een smoes binnen en
Eisenring: De tweede brandstichter. Net zo slim als Schmitz

Opbouw verhaal:
Het verhaal wordt in chronologische volgorde verteld, en door een soort koorleider geïntroduceerd. Het is een rollenspel. Het boek speelt zich ongeveer af in deze tijd, hier zijn niet veel indicaties voor. Het boek speelt zich af in Seldwyla dat door de schrijver zelf is bedacht.

Samenvatting van het verhaal:
Op een dag wordt er bij Herr Biedermann aangebeld en er staat een man voor de deur. De man stelt zich voor als meneer Schmitz en vraagt of hij in God gelooft, eerst heeft hij hier niet erg zin in, maar hij laat de man toch binnen komen. Biedermann is een goed gelovige man en gaat uit van het beste van de mens. Hij staat de man toe om binnen te komen en laat hem logeren. Zijn vrouw is daar niet blij mee en laat dat ook merken, maar daar reageert Biedermann niet op. Schmitz en Biedermann hebben een aardige gesprekken en hebben het dan ook over een brandstichter, wat Biedermann net in de krant had gelezen.
In het verhaal blijkt dat Biedermann een conflict heeft met ene Knechtling over een haargroeimiddel.
Schmitz begint zich steeds vrijer te voelen en nodigt zelfs nog een gast uit die ook blijft slapen. Biedermann wordt boos en wil zijn vriend (Eisenring) het huis uitgooien. Eisenring zegt dan tegen Schmitz, “zie je nou wel je had het eerst moeten vragen”. Na een woorden wisseling komt het er toch op uit dat de man mag blijven. Tijdens het verblijf ziet Biedermann allemaal spullen om brand te stichten zoals benzine, maar hij denkt dat het allemaal een grap is. Als er zelfs een politieagent komt vragen wat er in dat vat zit, liegt hij en zegt dat er haargroeimiddel in zit.
Biedermann blijft geloven in het goede van de mens en wantrouwt zijn gasten nog steeds niet.

Maar uiteindelijk wordt zijn huis toch in de fik gestoken en heeft Biedermann zijn lesje geleerd

Interpretatie van het verhaal:

Titelverklaring:
De titel slaat op de hoofdpersonen. Herr Biedermann heeft brandstichters te logeren.
Logischer kon het eigenlijk niet, het is de hoofdpersoon met de hoofdgebeurtenis.

Bedoeling van de schrijver:
Het is een soort boodschap voor ons, dat we niet altijd mensen moeten vertrouwen en dat wij niet altijd door een roze bril moeten kijken en niet zomaar alles geloven.

Soort verhaal/ roman
Er zit niet echt een genre aan dit boek vast.

Beoordeling van het verhaal:

Meest opvallende passage
De meest opvallende passage vind ik toch dat hij Schmitz binnenlaat, dat zou ik nooit hebben gedaan!!

Eigen mening over het verhaal/ leeservaringen
Ik vond het een saai, langdradig en oninteressant boek.
Het enige wat goed was van het boek is, dat het een boodschap heeft, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Het kan gewoon niet. Zo onrealistisch!