Tears of my soul door Kim Hyon-hi

Zakelijke gegevens Titel: Tranen van mijn ziel
Auteur: Kim Hyon-hi
Uitgegeven door: Uitgeverij Barnabas te Heerenveen
Jaar van verschijnen: 1999
Oorspronkelijke titel: The Tears of my Soul
Oorspronkelijk uitgegeven door: Writers House Inc. in 1993
Vertaald uit het Engels door: Rob van Baarle
ISBN: 90-5030-979-8 Samenvatting van de inhoud Kim Hyon-hi werd op zevenentwintig januari 1962 geboren in de Noord-Koreaanse stad Kaesong. Ze was heel knap en kon goed leren. Als kind speelde ze de hoofdrol in propagandafilms en toen ze ouder werd, leidde ze groepen kinderen van het Jeugdkorps. In de communistische maatschappij waarin Hyon-hi opgroeide, draaide alles om ‘De Grote Leider’ Kim Il-song. Na de middelbare school mocht ze biologie studeren aan de Kim-Il-song-universiteit. Ze voelde zich hier niet zo op haar gemak en ging Japans studeren aan de School voor Vreemde Talen in Pjongjang, de hoofdstad van Noord-Korea. Hierbij hoorden zware militaire trainingen, waaraan elke student(e) moest voldoen. In het tweede jaar van haar studie, even nadat ze achttien geworden was, werd ze door de Partij verkozen als geheim agente. Ze werd op de militaire academie van Kumsong geplaatst; ver van de buitenwereld verwijderd. Ze mocht vanaf dat moment haar echte naam niet meer gebruiken en heette Kim Ok-hwa. Ze woonde samen met Suk-hi op een kamer; zij was haar partner gedurende de opleiding en ze was Hyon-hi’s beste vriendin. Ook had ze een goede band met Un-hye, haar Japanse lerares op de academie. Hier werd ze geestelijk en lichamelijk uitgebuit. Per dag kreeg ze zes uren les; onder andere in Kim Il-songs gedachten en deugden, wiskunde, vreemde Talen en wapens. Daarnaast kreeg ze anderhalf uur per dag lichamelijke oefening, een uur vechtsporten en een uur marcheren. Doordat Hyon-hi de beste van de klas was, werd ze uitgezonden voor een reis door Europa. Samen met een andere geheim agent reisde ze rond als Japanse toeriste. Hierdoor konden ze de westerse cultuur beter leren kennen. Daarna werd ze, samen met Suk-hi, in de Chinese stad Kwangju gestationeerd en later in Macao. Op twaalf november 1987 werd aan haar de opdracht gegeven door Kim Il-song om samen met een andere geheim agent, Kim Sung-il, een vliegtuig van de Korean Air op te blazen. Op negenentwintig november hebben ze het Zuid-Koreaanse vliegtuig met 115 passagiers laten exploderen door middel van een tijdbom. Ze reisden gedurende deze actie weer als Japanse toeristen, onder een valse naam en een vals paspoort. Op het vliegveld van Bahrein werden ze op één december 1987 aangehouden bij een paspoortcontrole, omdat men door had, dat het paspoort van Hyon-hi vals was. Toen de politie arriveerde, kreeg Hyon-hi van Sung-il een ampul met blauwzuur, een giftige vloeistof. Omdat ze verdacht waren, zouden ze deze moeten doorbijten als ze meegenomen werden. Kim Sung-il stierf na enkele seconden, toen hij de ampul doorgebeten had, maar Hyon-hi stierf niet en werd naar het ziekenhuis gebracht, waar haar maag leeggepompt werd. Toen ze weer wat aangesterkt was, werd ze ondervraagd door de politie van Bahrein en door leden van de Zuid-Koreaanse ambassade in Bahrein. Ze deed zich voor als Chinese wees, die niets met de zaak te maken had. Op een gegeven moment vond ze, dat de vragen te ver gingen, en sloeg haar ondervragers buiten westen. Dit werd niet getolereerd en daarom werd ze uitgeleverd aan Zuid-Korea. Informatie over de auteur Dit boek is een autobiografie. Een levensbeschrijving kun je dus in de samenvatting vinden. Kim Hyon-hi heeft geen andere boeken geschreven. Over haar boek heb ik geen recensies kunnen vinden.