De vos van de Biesbosch door Ad van Gils

Titelverklaring De vos van de Biesbosch Jacht op een verrader Ik denk dat het boek de titel 'De vos van de Biesbosch' heeft gekregen omdat de hoofd- persoon (Dirk Kromvoort) de bijnaam 'De vos van de Biesbosch' heeft. Het boek heeft de ondertitel 'Jacht op een verrader' gekregen omdat Dirk Kromvoort op jacht is naar een luitenant van de NSB genaamd Richard Bloks ookwel genoemd De zwarte meester. geïllustreerd door Dick van de Pol
uitgeverij Kluitman Alkmaar 1e druk Heerhugowaard, 1991 Samenvatting Het is eind 1944, de geallieerden komen steeds dichter in de buurt van de Biesbosch. De duitsers zijn terug gedrongen tot aan Nijmegen. De duitsers die tenoorden van de grote rivieren zijn gelegerd kunnen alleen nog via West- en Noord-Nederland naar Duitsland. Maar de bruggen over de ri- vieren worden konstand gebombardeerd dus moeten de Duitsers zich terug trekken naar de Biesbosch.Onder die mensen zit N.S.B luitenant Richard Bloks, de aartsvijand van de hoofdpersoon Dirk Kromvoort, mede omdat hij al lang jacht maakt op zijn joodse vriendinnetje genaamd Judith en haar fa- milie. Dirk houd zich samen met zijn vrienden (Chiel van Kerkum, Jan Zoete en Piet van Dijk) scheul in een oude woonboot. Als Dirk en zijn vrienden naar Dordrecht gaan botst hij op Bloks en krijgt de kans om hem neer te schieten, maar toch doet hij dat niet. Ondertussen zit Judith ondergedoken bij een boerderij in de Achterhoek. Als er plotseling een paar Duitsers de boerderij komen controleren kunnen alleen Judith en de andere kinderen die er ondergedoken zitten vluchten. Als ze later terugkomen zijn hun ouders al meegenomen door de Duitsers. Dirk wil Judith en Bloks gaan zoeken en leent dan een duitse motor van een vriend van hem genaamd Martien van Lent. Samen met ene de Kok die zijn familie wil bevrijden rijden ze naar de Ach- terhoek maar ze worden niet opgehouden omdat iedereen denkt dat ze duit- sers zijn. Als ze bij een boerderij aankloppen blijkt Judith daar ondergedoken te zitten en heeft Dirk haar gevonden. Met een list proberen ze de familie de Kok te bevrijden, ze gaan met een duitse leger truck naar de gevangenis toe en doen net alsof ze Duitsers zijn en de familie de Kok mee moet nemen. De list lukt en dan rijden ze met z'n allen terug naar de Biesbosch. Over de auteur Ad van Gils is pas gestart met schrijven toen hij vijfenveertig was. Hij heeft streek- en volks-romans, jeugdboeken, educatieve lektuur voor de Stichting Volwassenen Educatie, bijdragen voor het Wereld Natuur Fonds, korte ver- halen en feuilletons geschreven. Hij heeft zelf de Tweede Wereldoorlog mee- gemaakt. In Tilburg heeft hij zelf meegemaakt het te kort aan voedsen, aan fatsoenlijke kleding, broers die onder moesten duiken voor de bezetters, een onderwijzer die in N.S.B.-uniform voor de klas stond, zijn vader die werd opgepakt omdat hij zich bezighield met het drukken van valse persoons-bewijzen en een tante die doodgeschoten werd bij een aanval van Engelse vliegtuigen. Hij heeft ook een bombardement op het vliegveld van Gilze-Rij- en gezien en een trein vol joodse landgenoten die op weg waren naar de vresselijke vernietigingskampen. Toen is bij hem opgekomen om te gaan schrijven over deze spannende en dramatische tijd. Hij heeft geprobeerd om, voor al voor de jeugd, een beeld te schetsen van de oorlogstijd. De hoofdpersoon De hoofdpersoon is Dirk Kromvoort, hij is ongeveer 21 jaar oud (in het boek stond niet de preciese leeftijd). Hij heeft vroeger in Tilburg gestudeerd maar toen de oorlog uitbrak is hij teruggegaan naar zijn ouders in de Biesbosch. Hij heeft de bijnaan 'De vos van de Biesbosch' omdat hij de duitsers vaak te slim af in het begin van het verhaal lukt het hem bijvoorbeeld om een zware mitrialleur van de duitsers te stelen op nog geen tien meter afstand ervan. Of hij doet gestolen duitse motorkleding aan en wort nieteens gecontroleerd door de duitsers. 'Maar de Feldwebel liet zich niet vermurwen. ,,Pa- piere, bitte." ,,Na, gut!" zei Dirk berustend en ging met zijn hand naar zijn binnenzak. Op dat moment naderde een officier, die op een afstand al riep: ,,Was ist das, Schwarz? Machen Sie den Weg frei!". (pag. 169 r. 6 t/m 9). Hij is ook heel erg eigenwijs en dramt altijd zijn zin door, bijvoorbeeld als hij die mitrialleur heeft gestolen, ,,Zo erg is het niet,'' probeerde Dirk. ,,O nee? Is dat zo?" vroeg Klaas. (pag. 15 r.13 en 14). en als hij het risico wil nemen om de Bloks in Dordrecht te zoeken en zijn moeder hem tegen wil houden luistert hij niet 'En wat u ook zegt of doet, het zal niet helpen. Ik doe wat ik meen dat ik moet doen! Het spijt me! (pag. 53 r. 1 en 2). Hij voeld zich ook de baas over zijn vrienden ',,Ga halen,'' zei Dirk spontaan. ,,En blijf niet te lang weg. (pag. 43 r.24 en 25). Ik kom dit te weten door het verhaal te lezen. De personen zijn levensecht maar ik vind dat Dirk wel opvallend veel geluk heeft want iedere keer ont- snapt hij maar net aan de dood bijvoorbeeld als hij neergeschoten Engelse piloten zoekt 'Vanaf de Vijf Ambachten schoten plotseling twee, drie lichtkogels de lucht in. (pag. 148 r. 5 en 6), als hij gecontroleerd word door de duitsers ',,Herr Major," antwoordde Dirk met een glimlach, waarbij hij de man opzettelijk een paar rangen te hoog aansloeg, ,,das kann ich leider nicht sagen! Wir haben eine Schweigenpflicht, das wissen sie doch!" (pag.169 r. 1 t/m 3). of als hij de familie de Kok als duitser verkleed komt ophalen ',,Geen vragen!" riep Dirk ,,Rennen!" Want op de andere speelplaats klonken onrustbare geluiden van schreeuw- ende soldaten en er klonken schoten. (pag. 205 r. 13 t/m 15). De onderlingen realaties van de hoofdpersonen zijn allemaal goed. Ze zitten allemaal in het zelfde verzet tegen de duitsers, alleen ze haten Bloks waar- naar ze ook op zoek zijn. Omdat hij joden achtervolgd en Dirk en zijn vrien- den al meerdere malen heeft proberen te vermoorden. Verder maakt de hoofdpersoon geen ontwikkeling door, hij blijft even eigenwijs en blijft zijn zin doordrammen.
Bijzonderheden 1.Het is een spannend boek omdat het over de Tweede Wereldoorlog gaat en er komen veel spannende momenten in voor als hij bijvoorbeeld een mitrailleur onder de ogen van de duitsers mee wil nemen 'Het volgende moment omklemde hij de mitrailleur, tilde die met een ruk van zijn voetstuk en liet zich meteen zakken met het zware gevaarte in zijn armen. Het bleef stil, de wachten hadden het te druk mt zichzelf.'(pag. 11 r. 9 t/m 12) Het verhaal is in de hij vorm geschreven 'Maar hij gaf zich niet zo makkelijk gewonnen.' (pag.62 r. 26). Er staan vaak lange zinnen in het boek 'Met het oog op de waarschuwing van zijn vrienden dat de Duitsers volop aan het patrouilleren waren, bleef hij dicht langs de Noordplaat, wat hem makkelijk afging. (pag. 137 r. 12 t/m 13). Maar de tekst is wel makkelijk te begrijpen. Er staan wel wat moeilijke woorden in maar onder aan de bladzijde staat de betekenis, bijvoorbeeld 'griendgronden' (pag. 5 r.5), 'postgaatje' (pag. 27 r. 1) en 'Jacomien' (pag. 90 r. 2). Er staan plaatjes in het boek. Ze zijn goed getekend en passen bij het verhaal en er staat een stukje onder bij welke zin en welke bladzijde het hoort. 2.De gebeurtenissen worden in de zelfde volgorde verteld als dat ze hebben plaatsgevonden. Het verhaal speelt zich af eind 1943 begin 1944 ',,Ach, Stalingrad was eind januari voor ons voorbij, de wintermaanden staan nu weer voor de deur.' (pag. 7 r. 4 en 5). Het verhaal begint ongeveer november 1943 en eindigt ongeveer februari 1944. Er zijn dus 4 maanden verlopen tus- sen het begin en het einde van het boek. 4.De belangrijkste gebeurtenis van het verhaal gebeurt vlak voor het einde van het boek. Dirk, de Kok en de Jong gaan proberen de familie van de Kok meteen list uit een gevangenis halen, hij lukt gedeeltelijk maar de duitsers gaanze achterna. De Kok probeert ze tegen te houden en rent dat hals over kopnaar de vrachtwagen 'Struikelend en schietend tegelijk kwam Kok om de hoek van de school, hij rende voor zijn leven. Achter hem aan kwamen de S.S.'ers. Dirk sprong overeind en staande in de laadbak opende hij het vuur op de achtervolgers, die onmiddellijk terugweken. Kok haalde het. Hij vloog door de poort, klampte zich aan de truck vast en hijgde: ,,Rijden!" (pag. 205 r. 21 t/m 26). Ik denk dat dit de belangrijkste gebeurtennis is omdat hierna het doel van Dirk is bereikt, Judith en de familie de Kok bevrijd uit de han- den van de nazi's. 5.De auteur (Ad van Gils) heeft met dit boek geprobeer, om vooral voor de jeugd, een beeld te schetsen van de oorlogstijd. Ik vind dat dit goed gelukt is want hij heeft duidelijk de bevrijding verteld wat er eerst bevrijd werd wat daarna. Hij heeft ook verteld waar de geallieerden moeite mee hadden en waar de meeste duitsers zich schuil hielden. Eigen mening Ik heb dit boek gekozen omdat ik in de 1e al twee andere boeken over de Vos van de Biesbosch heb gelezen namelijk deel 1 Een verzetsgroep in actie en deel 3 Terug in bezet gebied en ik vond dat leuke boeken. Dit boek is dus deel 2. Ik vind geen enkele persoon echt opvallend alleen Dirk vind ik erg boeiend. Ik vind Dirk erg boeiend ik me goed in hem kan verplaatsen omdat er duidelijk word uitgelegd hoe hij zich voelt of wat hij denkt 'Hij voelde de kou optrekken in zijn benen en ging wat sneller lopen om warm te blijven' (pag. 139 r. 22 en 23) 'Dit red ik nooit, dacht hij. Voor ik tien meter heb afgelegd, ga ik door mijn rug! (pag. 11 r. 18 en 19). Ik herken geen proble- men die in dit boek voorkomen omdat het over de Tweede Wereldoorlog gaat en ik heb die niet meegemaakt. Er kwamen geen vreemde of onver- wachten gebeurtenissen in dit boek voor omdat ik al lang weet hoeveel risico Dirk durft te nemen (ik heb de twee andere delen al gelezen). Het ontroer- endste moment vond ik toen Dirk Judith na lange tijd weer terug zag 'Het was Dirk die het eerst tot zichzelf kwam. ,,Judith!" stootte hij uit, met een schorre stem van ontroering. Ze antwoordde niet, ze kon alleen maar heftig knikken, terwijl de tranen over haar wangen stroomden.' (pag. 186 r. 21 t/m 24). Ik vond het een goed boek omdat het spannend is omdat Dirk heel vaak heel veel risico neemt en iedere keer maar net aan de dood ontsnapt. En ik weet zo gauw geen slechte punten over het boek.