Feitelijke gegevens

• 1e druk, 2015
• 256 pagina's
• Uitgeverij: Lebowski

Flaptekst

Eerste zin

Niemand weet ervan. Het bos is diep en donker. Ik ren tussen de bomen, spring over stronken, dwars door takken. Sneller, sneller nog. De lucht is koud, het stille water flitst voorbij.

Samenvatting

Het is heel lastig om de inhoud van de roman begrijpelijk samen te vatten: de onderstaande poging is niet zoals de gebeurtenissen in de tekst zelf staan. 

De voorgeschiedenis in België:
Het is 1996. België is in de ban van Dutroux en de verdwijning van een aantal kinderen. Sophie en Hannah (12) leven in een klein Vlaams dorp en zitten net op de overgang tussen lagere school en middelbare school. Ze zijn goed bevriend. Hannah Pittoors  is mooi en zelfverzekerd. Sophie is iel en verlegen. Hun milieu is ook erg verschillend. Sophie leeft voornamelijk met een alcoholistische moeder en een vaak afwezige vader, terwijl Hannah komt uit een gezin dat aanvoelt als een warm bad. Het is ook een tegenstelling tussen ongelovig (Sophie) en katholiek (Hannah). Hannah is in haar lichamelijke ontwikkeling een stuk verder en heeft alle belangstelling van jongens. Naar Sophie kijkt niemand om, terwijl Hannah met de jongens flirt.
Het komt een keer tot  lichamelijke seks met beide meisjes vooral onder invloed van alcohol (gin tonic) , maar als de vader van Hannah hen daarbij betrapt, komt er een kloof. Bovendien heeft Hannah een vriendje gekregen met wie ze samen in een café komt, drinkt en danst. In die relatie past Sophie minder goed, maar ze kan dat slecht verkroppen.
Ze heeft een steeds somberder leven: een alcoholiste als moeder, een vader die er nooit is en bovendien vreemd gaat en een vriendin die haar in de steek laat.
Ze vindt bescherming in de armen van hun enige mannelijke leraar Verhoeven, die eigenlijk ook iets te ver gaat in wat een leraar mag doen. Dan gebeurt er iets verschrikkelijks, maar de schrijfster houdt dat wat er gebeurd is geheim tot aan het einde van de roman, waardoor het boek zelfs iets weg heeft van een thriller. Sophie gaat met een mes naar een schoolfeest. Wat heeft ze voor kwaads in de zin? 

De Amerikaanse periode (2014-2015)
Hannah is een succesvol columniste  die toegang heeft tot het milieu van filmsterren, acteurs, schrijvers.  Ze had een leuke vriend Boy, maar na een miskraam heeft ze die aan de kant gezet. Ze wil haar leven anders inrichten en besluit haar baan op te zeggen en zich te wijden aan een nieuwe opzet voor een boek: de verdwijning van drie succesvolle vrouwen in het verleden. Intussen is ze iemand die zich overgeeft aan drank en drugs en seks.  Dat laatste heeft ze achtereenvolgens met de twijfelaar (een oudere man), de zwijger (iemand met wie ze heftige seks heeft) en de vanger (een drugshandelaar die een heel slecht imago heeft) De zwijger heeft ze ontmoet als serveerster in een restaurant. Hij is ruig en ze heeft hem niet alleen. 
Met het schrijven van het boek over de drie vrouwen schiet ze niet erg op. Ze haalt de deadline die de uitgever heeft gesteld niet.

Het boek gaat over Agatha Christie, een misdaadschrijfster direct na de Eerste  Wereldoorlog die erg succesvol is, maar haar privégeluk ziet verdwijnen als haar man opbiecht dat  hij een minnares heeft. Ze kan ook niet de moederlijke gevoelens voor haar eigen dochter opbrengen. Agatha besluit in 1926 te verdwijnen.

De tweede schrijfster is Barbara Follett, die al op 12-jarige leeftijd succes heeft met een roman. Ze kan  de druk van de buitenwereld  om goede nieuwe romans te schrijven niet aan. Ze haat de glamour er om heen en wil eigenlijk het liefst alleen maar schrijven. Ook haar ouders zijn gescheiden.  Haar man pleegt overspel.  Uiteindelijk willen de uitgeverijen haar manuscripten niet meer en ook zij verdwijnt op een avond en er wordt nooit meer iets van haar gehoord.

De derde schrijfster is de beroemde Virginia Woolf. Die trouwt met een 
man, maar als ze in een bakkerij werkt is ze al meteen haar trouwring kwijt. Ze kon kiezen uit een rijtje mooie mannen, maar kiest min of meer voor een loser. Virginia is op haar dertigste waanzinnig. 

Hannah (is op dat moment ook dertig jaar) heeft in Amerika ook een oudere vriendin (Irminia)  die als een plaatsvervangende moeder voor haar is. Het is een oud-actrice die echter aan kanker lijdt en aan het einde van de roman overlijdt. Dan is Hannah ook haar steun en toeverlaat kwijt.  Toen ze in de shit zat en in de drugs was het Irminia geweest die haar uit  de ellende  had getrokken. Ze komt er echter achter dat deze vrouw de brieven die ze aan haar moeder heeft geschreven nooit heeft weggestuurd.

Wanneer Hannah haar oude spullen raadpleegt, treft ze een mes (het mes!) aan waarmee zoveel jaar geleden iets is gebeurd. Ze gaat ook naar een bieb om internet te raadplegen en te lezen wat er over 17 november 2015 in Belgische kranten is geschreven. Er is een lijkje uit het water gehaald. Hannah heeft steeds meer moeite met de verwerking van de dood van een kind. Ze bezoekt de schoolpsychiater, omdat haar prestaties achteruit gaan.

Ze komt er echter achter dat Irminia de brieven die Hannah  aan haar moeder heeft geschreven nooit heeft weggestuurd. Ze vergeeft het Irminia voordat ze sterft. Een van de brieven aan haar moeder wordt afgedrukt.
Hannah heeft het nu heel moeilijk, neemt te veel drugs en wordt in een hospitaal wakker.( het is "haar zesde leven"; zie onder titelverklaring)  Ze besluit de waarheid onder ogen te zien. Ze belt naar een vrouw in Vlaanderen en zegt dat ze met Sophie spreekt.

Ontknoping

Hannah/Sophie  ontmoet een vrouw in een Belgisch café. Dat is voor de lezer dus Sophie, maar nu komt de omslag in het verhaal. Wie Sophie was, blijkt Hannah te zijn. Het is een 18 jaar lang bewaard geheim.

In flashbacks wordt duidelijk wat er op 17 november 1996 is gebeurd. Sophie had jaloers en zinnend op wraak een mes bij zich gestoken om naar een feest te gaan waar ook Hannah en Damiaan aanwezig waren. Ze zaten elkaar achterna in het bos en het kwam tot een ruzie met handtastelijkheden over en wee. Daarbij kwam Damiaan om het leven en de beide meisjes hebben het lichaam van de jongen verzwaard met keien in een bosvijver gegooid. Enkele maanden later werd zijn lichaam gevonden, maar toen was Sophie al verdwenen. De leraar Verhoeven die haar die nacht had opgevangen, had haar afgezet in een havenplaats aan de Belgische kust. Het is dus Sophie die in Amerika is aangekomen en succesvol is geweest.
Hannah daarentegen was in België gebleven en was met een eenvoudige jongen getrouwd met wie ze drie kinderen had gekregen. Ze leidt eigenlijk een armetierig bestaan. Ze zit aan een gin tonic en is een uitgedijd en onaantrekkelijke vrouw geworden. Ze wil niet dat Sophie haar leven opnieuw komt veranderen. Ze vraagt Sophie te zwijgen.
(‘Ik heb kinderen, Sophie. Ze kunnen me niet missen. Laat het achter ons.’ Verbrand het, sluit het af.
Natuurlijk doe ik dat niet. Ik ben gekomen om Sophie te zijn, om alles te vertellen aan wie het horen wil. Eindelijk de koppen: VERMIST MEISJE TERECHT, POLITIE HEEFT GEBLUNDERD, MOEDER DRONK ZICH DOOD VOOR NIETS. Mijn Witte Mars. Gerechtigheid. Wat daarna gebeurt, kan me weinig schelen. Ik heb mijn naam. Sophie. Al het andere betekent niets. Ik zwijg en kijk weg.)

Eerst wil Sophie dat niet. De beide vriendinnen vechten met elkaar. Dan loopt Sophie in de richting van de bosvijver en gooit het bebloede mes erin. Daarmee verdwijnt ook deze Sophie uit het leven van Hannah.

Ze neemt haar telefoon en belt naar New York. Tegen een mannenstem (Boy??) zegt ze dat ze terugkeert. Het grote geheim zal bewaard blijven.

Personages

Hannah

In 1996 is Hannah een zelfbewust meisje dat ook nog erg mooi is en in de belangstelling van jongens staat. Toch voelt ze zich ook aangetrokken tot Sophie en na wat alcohol vrijen ze met elkaar. Helaas worden ze betrapt en dat heeft grote gevolgen.. Ze is betrokken bij de dood van het vriendje van haar. Sophie vlucht en de sterke Hannah wordt een zwakke afspiegeling van vroeger.Ze trouwt met een nietszeggende man en heeft drie kinderen.Ze wil niet dat Sophie haar leven verziekt. Ze wil dat Sophie verdwijnt. Dat gebeurt. vertrekt z,onder het geheim te onthullen. Sophie doet dat .

Sophie

Sophie is in 1996 een iel en verlegen meisje.Ze hoort er niet bij: jongens kijken niet naar haar om en er komt een breuk met Hannah als ze betrapt worden op seks. Hannah laat haar min of meer in de steek. Sophie wil wraak nemen met een mes en dat loopt verkeerd af.Ze moet vluchten naar Amerika en neemt daar de identiteit aan van Hannah. Ze mist toch wel haar moeder en vindt in Amerika een surrogaat. Daar ontpopt ze zich als een gevierd columniste van de jetset. Maar dat is ze snel zat. Ze wil daarna een boek schrijven over drie verdwenen schrijfsters. Het inzicht dat ze daarbij krijgt versterkt haar schuldgevoel en ze gaat het goedmaken in Vlaanderen. Ze besluit daarna terug te gaan naar New York.

Quotes

"Omdat Clara dood is, omdat Archie weg is, omdat haar dochter niet als een dochter voelt, omdat de roem vervelend is, omdat de droom voorbij is en de poppenkast geklapt. Agatha trekt de voordeur dicht, start de auto in het donker en verdwijnt." Bladzijde 68

"Alles draait. Ze leunt tegen een muur en voelt de warme hand van de twijfelaar in haar hals, langs haar heupen, onder haar jurk. Het is goed, denkt ze, alles beter dan Boy die vraagt waarom ze wegging, en zij die antwoordt dat ze het verdomme ook niet weet. Handen strelen de binnenkant van haar dijen en glijden in haar slip onder de witte communiejurk. Er was iets niet. Er is altijd iets niet. Ze laat haar hoofd vallen op haar schouder, hij zoent haar hals. Something wanting, zeggen de Engelsen zo mooi. Iets bleef hunkeren. " Bladzijde 18

"Drie weken woont Hannah nu bij de zwijger. Wonen is natuurlijk niet het juiste woord, meer een soort van schuilen. De dagen brengt ze binnen door, achter haar laptop of slapend. In de avond wacht ze hem op, ze maakt iets te eten van de restjes die er zijn. ’s Nachts hebben ze seks als wilde beesten. In de ochtend wuift ze hem uit en kijkt hem na tot de grote deur van de loft in zijn dagschoot valt." Bladzijde 82

"Het zijn geen gewone schrijvers, denkt Hannah. Het zijn vrouwen die op een dag spoorloos verdwenen, net als dat twaalfjarige meisje uit het Vlaamse dorp. Een meisje dat ze zo goed kende. Tot morgen, zei ze tegen haar op die donkere novembernacht. Maar het meisje is nooit meer thuisgekomen. Nee, niet aan denken nu." Bladzijde 28

"Het lezen van de namen begint. Valerie Anderson. Conny de Bleekere. Veerle de Buck. Vicky Courteyn. Hannah en Sophie zitten in dezelfde klas. Als Hannah wordt omgeroepen en langs Sophie loopt in de rij, knijpt ze even in haar zij. Sophie lacht. Dit is het dan: de laatste halte voor het echte leven. Nog zes jaar volhouden, en dan!" Bladzijde 24

"Het gaat goed hier in Amerika. De herfst in New England is begonnen en de woeste blaadjes kleuren in alle mogelijke tinten rood, oranje, bruin. Je hebt nog nooit zoiets gezien! Ik wandel vaak door de bossen hier en soms door de achtertuinen die zo prachtig gemaaid zijn en naadloos in elkaar overlopen. Ik zie hoe de planten met hun bloemen pronken, hoe de appelboom met appels strooit, de bramelaar met bramen. Is dat een woord: bramelaar? Het klinkt precies goed." Bladzijde 120

"Met Hannah, wie is dit?’ Eén zin. Alles verbranden. ‘Hannah, ik ben het. e klemt een vuist om de bank, knijpt haar ogen dicht en perst de naam uit haar mond, de naam die ze achttien jaar verzwegen heeft, de naam van een meisje dat ooit spoorloos verdween. ‘Ik ben het, Sophie." Bladzijde 157

Thematiek

Vriendschap

Er worden natuurlijk diverse thema's in deze roman opgevoerd: het geheim van de moord, de zin van het bestaan. Het overkoepelende thema lijkt me tenslotte toch vriendschap. Het is de grote vriendschap tussen Hannah en Sophie die hen bindt, uit elkaar drijft, naar elkaar toetrekt en uiteindelijk weer van elkaar verwijderd. Sophie wil het leven van Hannah niet opnieuw kapot maken en kiest ervoor het grote geheim over de dood van een schoolvriendje te blijven verzwijgen. Symbolisch gooit ze daarbij het moordwapen in het vijvertje waarin ook het lijk van Damiaan is verdwenen. Ze heeft ervoor gekozen om te zijn wie ze is en weer naar Amerika te gaan en dat gebeurt niet uit eigen belang maar om reden dat ze het leven van Hannah niet opnieuw wil omgooien. Dat is een vorm van ware vriendschap: je eigen identiteit inleveren.

Motieven

Whodunit

Het whodunit en whydunit motief zit in in deze roman die sterke trekken vertoont van een thriller.

Het geheim

Achttien jaar lang hebben de meisjes het grote geheim verzwegen wat er die nacht in 1996 is gebeurd. Ze besluiten achttien jaar later het geheim te bewaren.

Schuldgevoel

Hannah (Sophie) kampt met een groot schuldgevoel over wat er in november 1996 is gebeurd. Uiteindelijk wil ze de feiten onder ogen zien en ze vertrekt naar Vlaanderen.

Liefde

Er is sprake van een eerste liefde tussen Hannah en Damiaan. Maar er is ook een uitgebloeide liefdesrelatie tussen Hannah (= Sophie) en Boy. In het open einde wordt gesuggereerd dat ze terug gaat naar New York en mogelijk naar Boy.

Jaloezie

Sophie is jaloers op Damiaan, omdat die haar vriendin Hannah heeft afgepakt. Ze gaat met een mes naar het feestje toe, met alle gevolgen vandien.

Schoolleven

Het schoolleven speelt op de achtergrond mee. Sophie is serieus op haar schoolwerk. Hannah niet. Sophie maakt vaak het schoolwerk van Hannah. Maar er is ook sprake van een te nauwe relatie tussen leraar Sven Verhoeven en Sophie. De leraar gaat misschien net over de grens van wat zou mogen/ kunnen.

Escapisme

De vlucht van Sophie naar Amerika is natuurlijk een vorm van escapisme. Ze ontvlucht België waar ze zou kunnen worden veroordeeld voor moord.

Dood

Sophie en Hannah hebben bij de nachtelijke ruzie het vriendje van Hannah gedood en zijn lijk in het water gegooid.

Heden en verleden

Heden en verleden spelen in deze roman een grote rol. Dat is vooral te zien in de structuur waarin heden en verleden elkaar steeds afwisselen. het verleden drukt een groot stempel op het leven van Sophie/Hannah.

Overspel

Er wordt op allerlei niveaus overspel gepleegd: de vrouwen die beschreven worden in de roman van Hannah/Sophie: Agatha en Barbara worden bedrogen. Ook de moeder van Sophie wordt door haar man bedrogen.

Drugs(gebruik)

In Amerika gebruikt Hannah (dus Sophie eigenlijk) drank en drugs in haar nieuwe leven.

Moeder-dochterrelatie

De relatie tussen Sophie en haar alcoholistische moeder was slecht. Na de dood van Damiaan verdwijnt Sophie naar Amerika en daar krijgt ze een nieuwe moeder in de persoon van Irminia. Die besluit de brieven die Sophie aan haar eigen moeder schrijft niet door te sturen. Sophies moeder drinkt zich o.a. dood en heeft nooit geweten dat Sophie nog leefde.

Seks

Hannah (eigenlijk Sophie) geeft zich in Amerika over aan ongebreidelde seks o.a. met de zwijger. Maar het is ook de tijd van het seksueel misbruik in België ten tijde van het monster Dutroux. Die misbruikte jonge meisjes in zijn kelders. Tussen Hannah en Sophie is er ook een moment waarbij ze onder invloed van alcohol (gin tonic) seksuele handelingen verrichten die door de vader van Hannah worden gezien.

Motto

De roman heeft twee Engelstalige motto's:
‘I am not one and simple, but complex and many.’ – (Virginia Woolf)
Dit motto krijgt betekenis wanneer je aan het einde weet wat er tussen Hannah en Sophie is gebeurd.

‘In another moment down went Alice after it, never once considering how in the world she was going to get out again.’  - ( Lewis Carrol)

Dit motto heeft rechtstreeks relatie met betrekking tot het begrip "verdwijning." 

Trivia

Het is de debuutroman van Sarah Meuleman

Titelverklaring

De titel komt niet letterlijk in de roman voor. Je zou dat overigens wel verwachten met zo'n opvallende titel. Er is wel een indirecte verwijzing in de tekst. Sophie zit in het verleden van 1996 in de problemen. Ze voelt zich als een van de meisjes die door Dutroux is weggelokt. Ze zit in een cocon, niemand kan haar helpen, maar ze moet overleven.

"Haar lichaam is nu een cocon, waar zij boven fladdert als een vlinder. Een kleurige vlinder die vliegt door de donkere kamer met snelle, vrolijke slagen. Vederlicht is ze, sierlijk en flinterdun. Haast onzichtbaar. Alle kanten op zolang. De vlinder beweegt voelt ze niet de pijn. Voelt ze helemaal niets. Mooie, lieve vlinder. Snikken helpt niet, ademen moet ze. Ook al snijdt een touw haar longen. Af ook al zit er geen zuurstof in de lucht die. Ze naar binnen. Zuigt. Alles is intact vijf keer. Ze heeft het geteld, net als kleine Sabine. In de kelder Sabine. Heeft het ook overleefd. Ze weet dat ze het kan en hoe. Je voor de vijfde keer sterft en dan. Gewoon weer. Wakker wordt".

Als je na de vijfde keer sterven toch weet te overleden, is dat je zesde leven.
Aan het einde van de roman als voor de lezer het raadsel bijna ontrafeld is, wordt er nog een keer naar verwezen.
Een kleine handeling, haast verwaarloosbaar. Een alledaagse daad die in het licht van alles, niets betekent, en in de lichtheid van een enkel mensenleven, alles. Twijfel is er niet. Het zijn maar woorden, één zin die het onmogelijke vertelt. Dat ze niet dood is. Dat ze nog bestaat. Nee, dat ze weer bestaat.

En een laatste indirecte verwijzing is de slotpassage. (‘Ik kom terug,’ fluister ik, en hoor een broze glimlach aan de andere kant. Mijn wangen gloeien, vingers spelen in de lichte, lege zakken van mijn regenjas. Vandaag begint het, denk ik. En ik weet het zeker. Het begint.)
Interpretatie: Het zesde leven van Sophie begint na alle overwonnen ellende.

Structuur & perspectief

Het is een roman waarin heden (2014) en verleden (1996) steeds worden afgewisseld in korte  hoofdstukken. Het heden speelt zich af in New York en het verleden in België: Bachte-Maria-Leerne. Op de achtergrond speelt daarin ook mee de zaak -Dutroux die in België in 1996 bekend werd. Hij had diverse meisjes ontvoerd en enkelen waren door uithongering om het leven gekomen.

Daarnaast komen er hoofdstukken voor waarin het leven van drie (beroemde) vrouwen/schrijfsters  wordt gevolgd die ook ineens uit hun woonomgeving vertrokken waren.  Hannah schrijft  een boek over het leven van deze drie verdwijnende vrouwen. Ook deze stukken spelen zich dus in het verleden af en zelfs uit een periode van voor de Tweede Wereldoorlog.

De structuur is daardoor vrij gecompliceerd, en maakt het lezen niet eenvoudig, maar wel spannend.
De roman wordt onderverdeeld in zeven Delen, waarvan er drie de titel Hannah dragen, en verder: Agatha, Barbara, Virginia. Het laatste hoofdstuk heet Sophie. Deze delen worden onderverdeeld in korte, getitelde hoofdstukken waarin, zoals hierboven gesteld, heden en verleden elkaar steeds afwisselen.

Bijna alle vertellers vertellen in een personaal perspectief. Hannah  en Sophie in het verleden in België. Op het laatst van het verhaal zijn de rollen van Hannah en Sophie ineens omgedraaid  en blijkt Sophie naar Amerika te zijn vertrokken en heeft Hannah een huisvrouwenbestaan in België geleid.
In dit laatste deel is er sprake van een ik-vertelster Sophie, die zich al die tijd voor de lezer voorgedaan heeft als Hannah.
 

Decor

Er zijn diverse decors en tijdlagen in de roman:
a) Er is een verhaalverleden in België waarin Sophie en Hanna als vriendinnen opgroeien in een kleine gemeente : Bachte -Maria- Leerne.
Dat speelt zich  vooral af in 1996 en een klein deel in het voorjaar van 2015.
 b) Er is een verhaalheden in New York waarheen Hanna vertrokken is en als columniste haar geld verdient.  Dat gebeurt in 2014 en in 2015. Af en toe speelt de handeling zich af in Noank, waar haar vriendin woont.

 c) Er is een verhaallijn uit 1918-1926, waarin de Engelse schrijfster Agatha  Christie een rol speelt. Ze woont in Londen en later in Torquay. Agatha Christie verdwijnt.
d) Een vierde verhaallijn loopt van 1922 -1932 met als personage de schrijfster Barbara Fowlett. Ook deze vrouw verdwijnt
e) Een vijfde verhaallijn is uit 1912 tot na  met als personage de schrijfster Virginia Woolf.
f) De laatste verhaallijn ligt in het heden van 2015 als Sophie besluit naar Vlaanderen te gaan en de feiten onder ogen te zien.

 

Stijl

Sarah Meuleman heeft een heldere en prettig leesbare  vertelstijl: ze gebruikt geen moeilijke woorden. De zinnen zijn niet lang, soms zelf ultra-kort. De metaforen die ze gebruikt, zijn vaak treffend gevonden en herkenbaar.
Een paar voorbeelden:
Om te beginnen de prachtige oneliner: (Blz. 94 Want vaders en moeders verwachten altijd wisselgeld. Ze willen dingen terug van wat ze op de wereld zetten. Hun verlangen tiert als kleine miertjes onder kinderhuid.)
- Haar lichaam is nu een cocon, waar zij boven fladdert als een vlinder. Een kleurige vlinder die vliegt door de donkere kamer met snelle, vrolijke slagen. Vederlicht is ze, sierlijk en flinterdun. Haast onzichtbaar. Alle kanten op zolang. De vlinder beweegt voelt ze niet de pijn. Voelt ze helemaal niets. Mooie, lieve vlinder. (blz. 97)
"Dat zou ze willen doen voor hem. Een kelk die in de aarde groeit. Een vlinder die zich terug verstopt in haar gebroken cocon "(blz. 102) 
- Geen woord over de nacht, het bos en de stilte toen het was gebeurd. Hoe hij stond met gebalde vuisten, strakke pezen in zijn hals, hijgend als een opgejaagd wild dier. Een roofdier. Onherkenbaar. Lieve, lieve Damiaan. Wat hebben we gedaan? (blz. 112)
Ze heeft de ruggengraat van een weekdier als het om de liefde gaat. Zelfs een makke schoothond als Boy kan ze niet weerstaan. (blz. 123)

Slotzin

Hannah opent haar vuist en geeft Sophie het mes. Ze klikt het lemmet uit de antilope en krast in de beukenschors een grote letter S. Hannah neemt het over en krast haar eigen H. Twee letters voor de eeuwigheid. Hun land, hun water voor altijd. Twee namen. Hun geheim. Ze glunderen zoals kinderen glunderen van trots.

Beoordeling

De debuutroman  van Meuleman is gecompliceerd maar daardoor ook spannend tot het einde toe.Heden en verleden wisselen elkaar veelvuldig toe.Door de afwisseling tussen heden .en verleden en de symbolische combinatie met de, afwisseling van vertellers blijft de spanning aanwezig.De ontknoping is uiteindelijk in zicht. De lezer moet zelf maar oordelen of de aangeboden oplossing realistisch is.

Meuleman schrijft in een vlotte stijl (dialogen) en korte zinnen met herkenbare metaforen. Voor een debuutroman is dit een prima prestatie.De schrIjfster zal nog moeite hebben om met haar vervolgromans hetzelfde niveau te bereiken.

Het boek kan qua thematiek gecombineerd worden met recente romans als:
Griet op de Beeck -Vele hemels boven de zevende
Jessica Durlacher - De held
Isa Maron - Verboden verleden
Vonne van der Meer - Zondagavond
Loes den Hollander - Het scherventapijt
Vincent Overeen - Tobi

Recensies

"Sarah Meuleman schreef met De zes levens van Sophie een indrukwekkend debuut. Door de afwisseling tussen de verschillende tijden en locaties blijft het een spannend en meeslepend verhaal en kan het niet zomaar binnen één genre worden geplaatst. Vooral in het tweede deel van de roman weet ze de clichés grotendeels achter zich te laten. De keuze voor België tijdens de Dutroux-crisis tilt het verhaal naar een hoger niveau en de beschrijving van de impact op een samenleving wordt goed verwoord. Bovendien is de schrijfstijl dusdanig goed dat de teleurstelling over het einde ruimschoots goed wordt gemaakt." http://www.hebban.nl/rece...van-sophie

"De observaties zijn sterk. 'Want vaders en moeders verwachten altijd wisselgeld. Ze willen dingen terug van wat ze op de wereld zetten. Hun verlangen tiert...' Om de andere pagina tref je iets dergelijks, iets ongemakkelijks, iets dat schuurt. Al met al geen vlekkeloos debuut, maar met die alles aaneenrijgende techniek maakt Meuleman toch een fraaie entree." http://www.volkskrant.nl/...~a3917412/

"Het is een gevoelig onderwerp waar Meuleman over schrijft, maar ze brengt het zo integer en geloofwaardig als het maar kan. Vooral opvallend zijn de vlotte, realistische dialogen, die de roman een zekere lichtheid geven. Hannah en Sophie komen er bovendien door tot leven. Met korte en krachtige beschrijvingen worden daarbij de sfeer en achtergrond van het verhaal geschetst. De zes levens van Sophie is een droomdebuut waarmee de auteur zich in de kijker speelt. Het zorgvuldig opgebouwde verhaal over jeugdige (on)schuld, liefde, verlangen, opgroeien en lotsbestemming doet verlangen naar meer." http://mustreads.nl/recen...-meuleman/

"Het is een waardevol inkijkje dat zeker de moeite waard is. Hannahs stem vlecht de verschillende verhalen aan elkaar tot één geheel. Je volgt haar in haar zoektocht naar voldoening, naar geluk, naar antwoorden op haar onbeantwoorde vragen. Haar gevoelens zijn zo raak beschreven dat je haar bijna kunt voelen in haar wanhoop, haar paniek, haar waanzin. Sarah heeft een vlotte schrijfstijl die heerlijk wegleest. Korte zinnen, waarachter grote betekenissen schuilgaan, en lange zinnen, die het verhaal net dat beetje extra kleur geven, wisselen elkaar af. Hierdoor ontstaat er een patroon van snelle, spannende en stille, betekenisvolle momenten; de perfecte mix voor een psychologische thriller. De zes levens van Sophie is een thriller van kwaliteit. Het is een achtbaan van verhalen, gevoelens en gedachten die samen een weg vormen naar een climax die tegelijkertijd onthullend, gruwelijk en bijzonder is." http://www.deleesfabriek....-meuleman/

"Het is een heftig verhaal wat de lezer aan het denken zet. Toch weet Meuleman de verhaallijnen mooi af te ronden. De lezer krijgt niet alleen antwoord op zijn vragen, maar ook worden de achterliggende motieven duidelijk. Waarom er gebeurd is wat er is gebeurd. Ik begon blanco aan dit debuut van Meuleman, had eigenlijk geen verwachtingen. Dat zal met een tweede boek van Meuleman wel anders zijn! Ik hoop dan ook zeer dat zij door gaat met schrijven. De zes levens van Sophie is een debuut wat veel lezers verdient en ongetwijfeld veel lezers zal weten te bekoren. Als dit boek een groot publiek weet te bereiken zou het mij niets verbazen als het in de toekomst verfilmd wordt…" http://www.boekreviews.nl...van-sophie

"Meuleman weet gedurende het verhaal de spanning goed op te voeren door tijdsprongen in te lassen. Het ene moment bevindt je je in het bruisende New York, in Hannahs hoofd, het volgende moment is het weer 1996, en zit je in Sophies hoofd. Dit werkt prettig, want de spanningsboog staat elk moment strak. Pas tegen het einde van het boek kom je erachter wat er nu werkelijk gebeurde, die nacht, en welke desastreuze gevolgen dit had op eenieder die hierbij aanwezig was. De zes levens van Sophie is donker, mysterieus en spannend. Een roman om van te genieten." http://tessaheitmeijer.co...an-sophie/