Daar zat ik dan. Twijfelend of het wel een goed idee was. Meestal ben ik nogal enthousiast en sla ik iets te veel door in mijn spontaniteit, maar deze keer niet. Na lang wikken en wegen ging ik uiteindelijk toch overstag. Mijn eerste post stond online en ik noemde mijn blog: Little keys to happiness.

Naomi van Kleef (16) is de maker van het succesvolle blog Little keys to happiness. Op Scholieren.com vertelt ze over hoe ze dat doet, en hoe het leven als bekende blogger is. 

Inmiddels zijn we twee jaar verder. Ik blog niet meer zo consequent als eerst, maar heb een aantal lezers verzameld die (volgens mij) elke post weer met plezier lezen. Het is iets waarvan ik nooit had kunnen dromen.

Keuzes

Ik ben zestien, vertoef momenteel nog anderhalf jaar in de schoolbanken op een categoraal gymnasium in Amsterdam en heb het net als ieder ander, heel erg druk. Ik werk (geen wonder, waar zou ik anders al die kopjes koffie en taartjes van kunnen betalen) en houd het liefst mijn sociale leven ook een beetje bij. Ik krijg het daardoor niet altijd voor elkaar om tijd vrij te maken voor het bloggen.

Want dat bloggen neemt meer tijd in dan mensen denken. Mijn leven staat in het teken  van schrijven, fotograferen en keer op keer mijn brein prikkelen om nieuwe content te creëren. Al die vrijheid en al die keuzes die je kan maken doen me soms duizelen. Ik begon mijn blog met het idee dat ik af en toe iets zou plaatsen en had vooral niet gedacht dat het uit zou groeien tot wat het nu is. Een stukje internet, helemaal voor mezelf alleen.

 

Brieven

Mijn lezers verwachten iets van me, willen iets interessants lezen en ik wil zelf ook iets goeds leveren. Natuurlijk, je kan binnen korte tijd een onbenullig artikeltje in elkaar flansen zonder enige waarde of aandacht en dat heb ik heus ook wel eens gedaan, maar ik probeer toch elke keer iets te leveren waar mijn publiek iets aan heeft. 

Langzamerhand heeft het bloggen mijn leven overgenomen. Ik heb nieuwe medeblogsters én instagrammers ontmoet die vriendinnen voor het leven geworden zijn, heb al mijn spaargeld geïnvesteerd in een goede spiegelreflex camera en hield afgelopen zomer zelfs twee meet-ups met mijn lieve lezers in Utrecht! Bijna dagelijks krijg ik mailtjes van bedrijven die graag een samenwerking aan willen gaan (die ik overigens 80% van de tijd afwijs) en soms ontvang ik mailtjes (of zelfs brieven) van lieve lezers die een dringende vraag stellen of iets leuks te vertellen hebben.

Verantwoordelijkheid

Ik zal content blijven creëren en mezelf altijd blijven verbeteren. Al hoef ik op dit moment niet heel veel groter te worden. Tuurlijk, het gevoel dat veel mensen achter je staan geeft een enorme boost en is heel gaaf, om maar niet te spreken over alle mogelijkheden die er dan ontstaan. Maar een nog groter blog hebben betekent meer druk en meer verantwoordelijkheid. En daar ben ik nu, als zestienjarige blogger, nog niet helemaal klaar voor. 

Gepubliceerd op 5 januari 2016

---