Net op tijd, zo heet de film die ik maakte. Ironisch, want hij was ook net op tijd klaar voor de deadline van Kunstbende Flevoland. Samen met mijn goede vriend Robert had ik maar een paar dagen om een filmplan te bedenken, te gaan filmen en monteren. Na behoorlijk wat nachtwerk en een reis door heel Nederland hebben we de tweede prijs weten te behalen. Hoe we dat geflikt hebben? Nou, zo.

Koffie leuten

Al in het begin hebben we flink wat regels van het film maken gebroken. Normaliter maak je eerst een mindmap of iets dergelijks en ga je brainstormen. Daarna bepaal je concrete elementen die je in je film wilt en ga je beginnen aan het script. Dan pas begint het filmen. Wat deden wij? Beetje koffie zuipen, overpriced salades bestellen en de ober lastig vallen. Tuurlijk waren we aan het brainstormen, en we kwamen ook zeker op ideeën. Maar dat duurde wel even een paar weken.

Nadat we al een locatie hadden geregeld in Maastricht en redelijk wat op papier hadden geschreven, besloten we een paar dagen voor de filmdag om alles helemaal om te gooien. En we hebben helemaal geen script gemaakt; we hadden alleen wat locaties op papier staan. De rest improviseerden we wel op de dag zelf.

Stedentrip

Op de geplande filmdag hadden we een route langs een hoop steden gepland: we zouden heel Nederland rondtoeren. Onze eerste locatie was Amsterdam, alleen zat het weer niet helemaal mee. Onze spiegelreflexcamera kan niet tegen de regen, en wat gebeurde er? Juist. Op de Dam namen we ons eerste shot, maar al gauw begon het te regenen. Onze tweede locatie op de Zaanse Schans viel ook in het water. Op het shot leek het mooi weer, maar achter mijn rug kwamen wolken des doods naar ons toewaaien. 

Later in de trein naar Rotterdam klaarde het weer buiten gelukkig wel op. Maar de wind was nog steeds een enorme lastpak  Op de Erasmusbrug was ik bang dat er een hele dure spiegelreflexcamera in de Maas zou waaien. Op onze laatste filmlocatie, Den Haag, waait meestal ook een fikse kustwind, maar gelukkig is onze camera gespaard gebleven.

Zoals je waarschijnlijk al verwacht is het ons niet gelukt om alles te filmen binnen één dag. Na al die verschillende locaties bezocht te hebben zijn we op een andere dag nog verder aan de slag gegaan in Lelystad, gelukkig wat dichter bij huis.

Haastklus

Ook de montage was nogal last minute: pak 'm beet een week voor de deadline dook ik de montagekamer in. Met mijn toetsweek op het oog kon ik hier niet erg veel tijd mee bezig zijn, tenzij ik met een rapport vol onvoldoendes wilde eindigen. 

Op het nippertje haalden we de deadline en voor we het wisten was het alweer zondag 21 juni, de voorronde van Kunstbende. Ik en Robert konden blij met een tweede prijs naar huis. Met het juryrapport op zak weten we wat we volgende keer beter zouden kunnen doen. Misschien overwegen we zelfs nog wel om een herfilming te doen. Nog zo'n avontuurtje is leuk, maar dit keer dan wel met iets minder improvisatie.  En dan noemen we de film dit keer Ruim op tijd.