Ik was acht toen ik hem voor het eerst zag. Met zijn lange, fluwelen rode jas, rubberen handschoentjes en creepy smile. De man met zijn eigen chocoladefabriek, de uitvinder van nooit-smeltend-ijs en snoepeitjes waar zingende chocoladevogeltjes uitvliegen. Ik was verkocht.

Nieuw: de reeks over mannelijke film- en televisie-idolen. Onze vrouwelijke bloggers zwijmelden in hun jonge jaren bij helden als Harry Potter, Ash, Superman en Peter Pan. Tussen het dromen door schreven ze een blog over hun stiekeme 'crush' van vroeger.

Ik weet dat hij niet echt de doorsnee gozer is waar meisjes van gaan kwijlen. Helemaal niet als je zo jong bent en hij zo oud: ik was een soort omgekeerde pedofiel. Ik weet dat hij Mister Ongemakkelijkheid was, en dat alle kinderen hem een beetje raar vonden. Ik weet dat hij hele legers kleine slaven had en schattige eekhoorntjes non-stop op Chinees naaiatelier-tempo liet werken. 

De rol en het kostuum

Maar toch. Het was iets in die grinnikjes, die paar lieve opmerkingen die hij maakte, dat hij mijn hart stal. Meneer Wonka. Toen we op school Charlie and the Chocolate Factory als toneelstuk speelden, lag ik kwijlend op de grond toen ik mijn droomrol had. En stoof ik daarna extatisch met gladde handschoentjes en een hoge hoed door de school. 

Ik was al helemaal door het dolle heen toen ik zijn originele kostuum in het Roald Dahl Museum vond! Het leek alsof hij en z'n chocoladegeur ontzettend dichtbij waren..

Liefde gaat door de..

Eigenlijk val ik niet op contactgestoorde kluizenaars. En heb ik het niet zo op z'n gladde haar dat op een middeleeuwse schildknaap-manier is geknipt. Of op z'n tandartshandschoentjes en lullige opmerkingen. Eigenlijk heb ik hem an sich nooit zo hartveroverend gevonden. Maar één aspect van Mr. Wonka laat mijn hart nog steeds astronomisch snel kloppen: CHOCOLADE. 

In mijn dromen lig ik in zijn snoepweiland terwijl hij de meest uitzinnige chocoladerepen voor me bedenkt. Een enorm suikerrietje verbindt mijn mond met zijn chocoladerivier. Z'n Oempa Loempa's doen sukkelige dansjes voor me en ééntje wappert me toe met een palmblad van marsepein. 

Oh, meneer Wonka. Mijn lieve Willy Wonka. We gaan een glanzende toekomst tegemoet, ons huwelijk wordt de meest solide en zoete ooit. Getrouwd. Voor eeuwig. Tot de obesitas-dood ons scheidt.