Doodstraf

Ik houd mijn betoog over de doodstraf. De doodstraf is in Nederland al niet meer uitgevoerd sinds 1952. In 1983 werd hij dan ook definitief afgeschaft. Helaas is in vele landen de doodstraf nog niet afgeschaft, bijvoorbeeld in de VS, China en de Verenigde Arabische Emiraten. In de Vs werd de doodstraf in 1976 opnieuw ingevoerd en sinds die tijd zijn er al 6180 mensen ter dood veroordeeld, waar bij al zeker 25 onschuldige mensen zaten. Een artikel uit de Trouw van mei 2001 meld dat het systeem in de VS ziek is. Partijdigheid en onzorgvuldigheden zitten ingebakken. Politie en Justitie zijn gebrand op zoveel mogelijk veroordelingen, zonder zich druk te maken of die veroordelingen wel terecht zijn. Mijn stelling luidt dan ook als volgt: Ik ben tegen de doodstraf en vind dan ook dat hij over geheel de wereld afgeschaft moet worden. Ten eerste, omdat als iemand de doodstraf krijgt de persoon in kwestie niet meer geconfronteerd kan worden met de daad die hij gepleegd heeft als de doodstraf kort volgt nadat hij een bekentenis heeft gegeven voor de gepleegde daad. Met levenslange gevangenisstraf is het eigenlijk vel erger. De dader wordt er dan elke dag mee geconfronteerd waarom hj nu in de gevangenis zit en gat hopelijk goed over zijn daden nadenken. Ten tweede is het een groot nadeel dat de doodstraf onherroepelijk is. Het wil nog wel eens gebeuren dat een ter dood veroordeelde achteraf toch onschuldig blijkt te zijn. Dit overkwam vier jonge mannen in de VS. Men dacht dat deze mannen een jonge blanke vrouw en haar verloofde hadden ontvoerd uit een benzinestation. De vrouw hebben ze in een verlaten huis verkracht en twee kogels door het hoofd heen gejaagd, de man werd ook doodgeschoten. Twee van de gevangenen kregen lange gevangenisstraffen en de andere twee de doodstraf. Alleen: ze hadden het niet gedaan! Hier kwam een groep studenten journalistiek achter. Zij toonde in 1996 de onschuld aan van de 4 zwarte jonge mannen, omdat ze nog nooit eerder verhoorde getuigen hadden opgespoord en verhoord. Een voorbeeld wat al eerder in de VS was gebeurd is het volgende: in 1973 werden er namelijk 80 mensen vrijgelaten die al op hun dood zaten te wachten, maar omdat er nieuw bewijsmateriaal boven tafel kwam wat hun onschuld bewees. Wat als er nu geen verder onderzoek was geweest, dan lagen deze mensen nu ergens op het kerkhof. Ten derde tot eigen inkeer komen. Dit gebeurde bij Carla Tucker. Zij had drie mensen vermoord met een hakbijl en had hiervoor de doodstraf gekregen. Maar tijdens haar verblijf in de gevangenis had zij haar leven gebeterd. Ze was een heel ander mens geworden en zelfs een voorbeeld voor andere gevangenen. Ten vierde, vind ik de doodstraf onmenselijk. De voltrekking is niet altijd een pijnloze gebeurtenis. Bij sommige methodes, zoals bijvb. De stoel is er sprake van lichamelijke pijn, maar bij alle methodes lijden de veroordeelden geestelijke pijn. Deze pijn begint al jaren van tevoren, omdat sommige veroordeelden al 20 jaar op hun dood zitten te wachten. Ten vijfde, is het nog maar de vraag of de doodstraf mensen afschrikt. Veel moorden worden namelijk niet met voorbedachte rade gepleegd. Dat wil zeggen dat de mensen van te voren dus niet nadenken over de mogelijke consequenties die kunnen volgen en worden dus niet afgeschrikt door de doodstraf. De doodstraf kan zelfs averechts werken. Zo blijkt dat na elke executie het aantal moorden in het gebied tijdelijk stijgt. Onderzoek in de VS heft uitgewezen dat het aantal zware misdrijven in de staten met de doodstraf zelfs hoger ligt dan in de staten zonder doodstraf. Of dit echt aan de de doodstraf ligt is niet met zekerheid vast te stellen, maar het is toch een duidelijk teken. Ten zesde is de doodstraf vaak niet objectief. Ik bedoel hiermee te zeggen dat toen de moord op Nienke in Schiedam gepleegd werd, iedereen zei dat de dader verrot getrapt moest worden en dat die man de dood verdiende. Als een politiek leider op zo'n moment had gezegd dat hij voor de doodstraf was, had die persoon waarschijnlijk veel stemmen op dat moment kunnen winnen. De doodstraf wordt ook nog steeds niet altijd objectief uitgevoerd. Zo kan in sommige landen je de doodstraf opgelegd worden op grond van ras, geloof of politieke overtuiging. In de VS is het namelijk zo dat 42% van de ter dood veroordeelde zwart is, terwijl maar 12% van de gehele bevolking daar zwart is. De doodstraf is ook niet objectief, omdat dictators er misbruik van maken. Zij gebruiken de doodstraf om politieke tegenstanders uit te schakelen. Hierdoor kunnen zij de bevolking onder de duim houden en zo aan de macht blijven. At last but not least is dat mensen niet het recht hebben om over een andermans leven te beschikken. Een Nederlands gezegde luidt: hetgeen wat u niet geschied doe dat ook een ander niet. Dit houdt in dat als je zelf niet vermoord wilt worden, je dat ook een ander niet moet aandoen. In de wet staat ook dat je een ander niet mag vermoorden, maar het gekke hiervan is dat juist de overheid deze regel aan z'n laars lapt. Enkele argumenten voor de doodstraf zouden kunnen zijn: Het kost ongeveer 20.000 gulden om een doodstraf te voltrekken, maar een gevangenisstraf voor een zware delinquent kost ongeveer 2 ton per jaar. Bij een gevangenisstraf van 20 jaar kom je uit op ongeveer 4 miljoen. Dit geld kan allicht beter besteed worden. Ik vind dan dat een mensenleven niet in geld is uit te drukken, omdat het leven een geschenk is. Als tweede hebben het slachtoffer en de nabestaanden recht op vergelding. Hierbij moet je goed realiseren waarom we ooit straffen in het leven hebben geroepen. Straf is een middel van correctie en geen wraak of vergeldingsactie. Het nut van straf geven is dat je iemand op de vingers tikt en daarmee duidelijk maakt dat deze actie niet door de beugel kan en dat die persoon dat geen tweede keer moet doen. Hierna krijgt de overtreder de kans om zijn leven te beteren en kan hij gewoon terug keren in de maatschappij. Iemand die geëxecuteerd is kun je nooit meer terug brengen in de samenleving. En zelfs de grootste crimineel heeft hier recht op. Misschien is het ook wel zo, dat de nabestaanden er niet voor gekozen hebben om al het leed door te maken. Het feit dat de dader de doodstraf krijgt maakt het voor de nabestaanden misschien iets dragelijker. Maar ook hier vind ik dat het argument naar boven komt dat je niet over een andermans leven mag beslissen. Nog een ander argument voor kan zijn
Dat moordenaars de maatschappij niet meer in mogen, want de kans dat ze weer een moord plegen is veel te groot. Dit kan ontkracht worden doordat van alle misdrijven die gepleegd worden moord het laagste cijfer van herhaling heeft. Om een voorbeeld te geven: In Amerika zijn tussen 1900 en 1976 2.646 moordenaars vrijgelaten. !6% van hen zijn later opnieuw opgepakt wegens het plegen van een moord. Dat is slecht 0,6%. Alles bij elkaar ben ik dus overtuigend tegen de doodstraf, omdat: 1. mensen dan niet geconfronteerd worden met hun daden

2. de doodstraf onherroepelijk is
3. mensen tot inkeer kunnen komen
4. de doodstraf onmenselijk is
5. of het mensen afschrikt is nog maar de vraag
6. de doodstraf is vaak niet objectief
7. niemand heeft het recht om over een andermans leven te beschikken
8. een mensenleven is niet in geld uit te drukken
9. mensen een tweede kans verdienen
10. slechts een klein deel valt weer in herhaling.