Pouvez-vous parler Français? Moi, je ne parle pas Français voor geen meter. Een paar zinnetjes kan ik nog wel verstaan, maar dan houdt het toch echt op. Frans is voor mij heel veel geratel met een duur klinkend accent.

Na ongeveer vijf jaar Franse les op school kan nog steeds niemand uit mijn hele klas zich normaal verstaanbaar maken in het brabbeltaaltje. Laat staan een fatsoenlijk gesprek met een Fransman voeren. Toch vonden onze Franse leraren het tijd voor een gezellig uitstapje naar Lille. De opdracht: interview een Fransman. Bonne chance! 

Als je Lille googelt, kom je de meest prachtige, zonnige foto's tegen. Mais Lille n'est pas beau, belle, of whatever. Lille est très moche. Het is een van de lelijkste steden die je ooit hebt gezien: volgebouwd met betonnen blokken en leegstaande buitenwijken. De mensen reizen allemaal met de metro, waar het nog erger stinkt dan de pismetro's in Nederland.

Enfin, wij werden als ervaren en taalvaardige scholieren gedropt in een buitenwijk in Lille. In groepen van vier moesten we naar het centrum reizen. Geen van ons wist de weg, dus die moesten we maar vragen. De enige mensen die we tegenkwamen en ons te woord wilden staan, waren zwervers. Het stikt van de zwervers daar. 'La direction Lille, s'il vous plaît?' Na heel veel geratel en vreemde blikken, wezen zij ons de weg. Maar wat bleek? We gingen de verkeerde kant uit. À la direction Paris, zeg maar. Très, très verkeerd.

Eindelijk in het centrum aangekomen, moesten we de gekste dingen aan Fransen vragen. In de supermarkt moesten we een kaassoort zoeken, waar de hele kaasafdeling nog nooit van gehoord had. Fromage, euhm, brie? Aan een bejaarde man (met hondje aan de lijn!) moesten we vragen welke dieren er vanuit Frankrijk met de post mochten worden verzonden. Hij schrok zichzelf een ongeluk en wilde niet meer met ons praten. Dacht dat we z'n hond wilden vermoorden ofzo.

Na nog driehonderd mislukkingen: 'Qu'est-ce que le bijnaam van de burgermeester de Lille? 'Combien est le omtrek van het centrum?' Oui, oui, interessant!' – waren we het zat. Een paar lieve zwerfkindertjes hebben ons (in ruil voor een foto, drie blikjes cola en vijf repen chocola) gewezen op een McDonald's. Daar kwamen we een hele zwerm klasgenoten tegen. Wat bleek? Internet gratuit. Zo hebben we alle antwoorden kunnen opzoeken via een iPhone en ons cijfer veiliggesteld.

Tijdens de terugreis in de bus kwamen de blikjes bier, alcohol en andere goedkope drankjes tevoorschijn. Want ook al zijn scholieren très horrible in parler Frans, de blikjes avec bière werden natuurlijk wel gevonden tijdens het zoeken naar 'kaassoorten' in de supermarkt. Of we veel geleerd hebben? Non! En of we genoten hebben? Bien sûr: faire du shopping et boire de la bière et du vin!

(O, en voor wie het wil weten: Iedereen haalde hoger dan een 7 voor deze opdracht.) Heureusement!