Ik leg mijn pen neer, sla mijn antwoordenblad vol berekeningen en beredeneringen dicht en maak er een stapeltje van met het havo-examen economie 2023. Mijn teamleider staat al op me te wachten als ik mijn bladen inlever. Hij zal me in quarantaine zetten.
De klok aan de muur van de gymzaal vertelt me dat het half twaalf is. Dat, terwijl de rest van de 32.000 havo-leerlingen pas over twee uur aan economie zullen beginnen.
Geen contact met de buitenwereld
Het eerste wat mijn teamleider doet, is mijn telefoon innemen, want "je mag absoluut geen contact hebben met de buitenwereld". Als een ganzenkuiken loop ik achter hem aan de gymzaal uit, een kamertje in omdat hij nog iets moet pakken, naar buiten, door de ingang van de school, om uiteindelijk binnen te komen in een vrijwel kale kamer. Er staan enkel twee bureaus, met erop twee computers en erachter twee stoelen. De stekkers zijn uit de computers gehaald, want "anders kan je online contact maken met anderen".
Mijn teamleider verlaat me en even later komt mijn babysitter voor de komende twee uur de kamer binnen. Het is een jonge stagiair die hier vroeger ook als leerling heeft rondgelopen. Hij vraagt wat de bedoeling is van het hele gebeuren. Ik leg hem uit dat ik als eerste het havo-economie-examen heb gemaakt, en dat ik daarom moet worden 'opgesloten’ (zoals mijn teamleider het beschrijft), omdat ik anders de inhoud zou kunnen doorspelen. De rest maakt het examen immers pas over twee uur.
Onderwijsinspectie
Wegens dat risico is er een hoop papierwerk aan voorafgegaan: een uitleg zwart op wit waarom ik het examen eerder moet maken, met daaronder de handtekeningen van mijn teamleider en de surveillant. Mocht de onderwijsinspectie langskomen en er is iets niet op orde, dan kan het examen voor al die 32.000 leerlingen als ongeldig worden verklaard.
De stagiair (van wie ik de naam niet eens weet) en ik praten wat over studie, roddelen over docenten en grappen over het doorverkopen van de exameninhoud via zijn telefoon. Op die manier verstrijken de twee uur sneller dan ik had gedacht.
Tien minuten voordat de middagexamens beginnen, loopt mijn oppas met me mee, terug naar de examenzaal. Hij wenst me succes en ik loop met mijn pen, geodriehoek en grafische rekenmachine de zaal in. Alle leerlingen zitten al en ik zwaai naar mijn vriendinnen met wie ik de eerste vijf jaar op het vwo heb gezeten. Als ik zit krijg ik mijn examen voor mijn neus. Dat, terwijl de rest van de 40.000 havoleerlingen met wiskunde A hun wiskunde-examen een week geleden maakten. Maar ik ga nu voor de vwo-versie.
Havo met wiskunde op vwo
Toen ik vorig jaar niet over mocht naar gymnasium-6, besloot ik om naar havo te gaan, om toch nog dit jaar examen te kunnen doen. Bovendien waren de meeste vakken voor mij hopeloos op vwo. Het enige vak dat me goed afging, was wiskunde A. Daarom vroeg ik mijn school of ik in dit vak examen mocht doen op vwo in plaats van havo. Je kan namelijk een of twee vakken op een hoger niveau doen.
Al jaren is het mijn droom om te studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Ik ga volgend jaar naar het hbo om mijn propedeuse te halen, om zo over te stappen naar de universiteit. De UvA eist echter bij de opleiding die ik wil gaan doen wiskunde op vwo-niveau als je van het hbo komt. Je kan hiervoor staatsexamen doen of bepaalde toetsen maken om aan de eis te voldoen. Maar omdat er op mijn diploma (als ik slaag, fingers crossed) aangegeven zal staan dat ik wiskunde op vwo heb afgerond, bespaar ik mezelf die extra moeite.
Verantwoordelijkheid
In het afgelopen jaar was ik zelf verantwoordelijk voor het bijwonen van de wiskundelessen op vwo. Dat kon weleens lastig zijn, omdat ze soms tegelijk vielen met mijn andere lessen. Ook was het vaak aantrekkelijk om niet naar de les te gaan als die aan het begin of eind van mijn schooldag was. Maar ik heb er vertrouwen in dat ik voor dit vak op vwo ben geslaagd. En zo'n quarantaine heeft toch wel iets nostalgisch.
