Gelukkig zijn de eindexamens alweer even achter de rug. Voor velen was dit het laatste kunstje op de middelbare school. Maar niet voor mij, want ik ga na het (hopelijk) behalen van mijn mavodiploma nog de havo doen. Eén vraag houdt mij echter telkens weer bezig: wat moet ik in godsnaam volgend jaar op de havo doen zonder mijn allerbeste vriendinnen?
Na de eindexamens gaat iedereen zijn eigen pad bewandelen: de één is gezakt en blijft nog 'n jaar zitten, de ander gaat na de mavo nog de havo doen en een derde gaat een mbo-opleiding volgen. Omdat ik de enige uit mijn vriendengroep ben die na de examens havo gaat doen, ga ik dus ook totaal mijn eigen kant op.
Afscheid is kut
Dat dat gaat gebeuren is dubbel: aan de ene kant ga ik mijn vriendengroep onwijs missen, want na een periode van elkaar dagelijks zien, zie je sommigen na de examens slechts maandelijks en velen zelfs helemaal nóóit meer. Daarnaast is daardoor de kans groot dat je uit elkaar groeit, terwijl je eerst een onwijs hechte band met je vrienden had. Sowieso vind ik het kut om afscheid te nemen van leuke periodes, maar daar krijg je dan ongetwijfeld ook weer een hoop voor terug. Namelijk (als het een beetje meezit) nieuwe vrienden, een frisse, nieuwe school en natuurlijk het behalen van je diploma op een hoger niveau.
Geen eentonig gedoe
Daarbij gaat iedereen uiteindelijk toch wel zijn eigen weg en je zal altijd alleen opnieuw moeten beginnen, en dat is misschien ook juist wat het leven spannend houdt. Het telkens ontmoeten van nieuwe mensen en het zien van nieuwe plekken is nou net hetgeen dat zorgt voor niet te veel gestructureerd en eentonig gedoe. Hoe saai zou het leven bijvoorbeeld zijn als je altijd bij dezelfde mensen bent en je altijd op dezelfde plek verblijft? Ik moet er in ieder geval niet aan denken!
Het zal dus zeker even onwennig zijn straks op de havo zonder mijn gezellige vriendengroep, maar wat ik niet moet vergeten is dat ik daar ook weer een heleboel voor terugkrijg. Er komen namelijk vast wel weer nieuwe mensen op m'n pad. Al die variatie maakt het leven nou net zo fijn. En daarbij: echte vriendschappen blijven bestaan, ook wanneer het contact terugloopt. Dus: kom maar op met die havo, zelfs zonder mijn oude, vertrouwde vriendengroep, ik ben er helemaal klaar voor!
