Gerard Reve is misschien de beste schrijver van Nederland. Dat zou kunnen, ik weet het niet precies maar er zijn mensen die dat denken. <i>De Avonden</i> is bijvoorbeeld zo'n boek van hem dat he-le-maal te gek schijnt te zijn. Een boek waarin niks gebeurt. En nu is het ook nog als stripboek verschenen. Ik heb dat stripboek dus gelezen, en volgens mij kan je er beter niet aan beginnen. Ik leg uit waarom en hoe als je even doorklikt.

Literatuur

Eerst even over <i>De Avonden</i>: dat is dus een boek over Frits van Egters, een jongen die na de Tweede Wereldoorlog een beetje door Amsterdam loopt. Ja, meer is het boek niet. Wel met veel gedachtes en mysterieuze dromen, maar qua verhaal is het niet veel soeps. Toch is het geen slecht boek. Dat komt denk ik omdat je steeds verwacht dat er iets gebeurt. Dat Frits iets heel raars gaat doen bijvoorbeeld, of dat iemand een gruwelijke moord pleegt.

Strip

Het stripboek is precies hetzelfde. De hele tekst van het boek zit ook in het stripverhaal. Dat lijkt leuk, maar dat is dus niet zo handig. Want als er dan staat "Er komt iemand de kamer binnen", dan zie je ook nog een plaatje van iemand die... de kamer binnenkomt! Ja, logisch. Heel veel plaatjes zijn dus super-overbodig. En allemaal in zwart-wit. Er is geen doorkomen aan, en uiteindelijk lees je net zoveel tekst als in het boek. Maar bij literatuur kan je er tenminste zelf nog iets bij fantaseren in plaats van dat je al die stomme plaatjes hebt. Wel mooi getekend hoor, maar goed, daar gaat het nu even niet over.

Conclusie

Volgens mij hadden ze die strip heel anders moeten aanpakken. Lekker kort houden, want dat boek is van zichzelf al zo dik. En in kleur. Want nu kan je beter het "echte" boek lezen, of de film kijken. Nu is het stripboek saaier en stommer dan het leesboek. Bijna ongelofelijk, want normaal gesproken hou ik juist onwijs van strips. Raar verhaal dus, dat stripboek.

Gepubliceerd op 11 november 2007

---