Euthanasie

Zakelijke tekst over het thema euthanasie die voorkomt in het boek: 'De keuze' van Karel Verleyen. Euthanasie ********** We kunnen gemakkelijk zeggen: "Dit is mijn leven", maar wie zijn wij? "Elk uur van de dag zegt de mens, mijn, mijn, mijn. Mijn huis, mijn lichaam, mijn leven. Maar wie is die mijn? Wie ben ik, die vraag stelt hij nooit. Het thema in het boek: 'De Keuze' van Karel Verleyen is euthanasie. Het woord euthanasie komt van het Griekse -eu (= goed) en thanatos (= dood ). Dus letterlijk betekent het goede dood. In deze moderne tijden heeft het woord echter een meer uitgebreide betekenis: het volbrengen van een zachte dood. De definitie van het woord euthanasie volgens het humanistisch verbond luidt: "Onder euthanasie verstaan we de pijnloze levensverkorting door een arts bij een mens die, door welke oorzaak ook, in een lichamelijke en / of geestelijke toestand verkeert, waaruit de betrokkene geen herstel tot een zinvolle en waardige levensstaat verwacht en uitdrukkelijk en zo mogelijk bij herhaling zijn/haar wil terzake kenbaar heeft gemaakt." Euthanasie is echter een heel algemene vorm en mag niet verward worden met levensbeëindiging (= vb. bij pasgeborenen met zeer ernstige afwijkingen, zowel lichamelijk als geestelijk, die normaal niet sterven). In België kunnen bewuste en handelsbekwame meerderjarigen met een ondraaglijk psychisch lijden als gevolg van een ongeneeslijke aandoening euthanasie vragen. De patiënt hoeft niet terminaal te zijn. In dat laatste geval zijn de voorwaarden strikter: drie artsen moeten ermee instemmen. Eιn van hen moet gespecialiseerd zijn in de aandoening waaraan de patiënt lijdt. De patiënt moet niet in een stervensfase verkeren om hulp bij zelfdoding te krijgen. Vele mensen hebben een eigen mening over euthanasie
ZORGVULDIGHEID

Het verzoek tot euthanasie dient vrijwillig, overwogen en herhaald te zijn en de patiënt moet zich in een medisch uitzichtloze toestand van aanhoudend en ondraaglijk fysiek of psychisch lijden bevinden. Tussen het verzoek en het euthanaserend handelen dient een maand te verlopen. Ook als de patiënt niet terminaal ziek is, moet de arts nog een tweede dokter raadplegen. Na de euthanasiepleging moet de arts binnen de vier dagen het registratiedocument overmaken aan de federale controle- en evaluatiecommissie. Dat document bestaat uit twee delen. Een eerste deel met o.m. de persoonlijke gegevens van patiλnt en arts wordt door deze laatste verzegeld en door de commissie slechts geopend bij twijfel over het niet naleven van de wettelijke voorschriften. Het tweede deel bevat gedepersonaliseerde gegevens op basis van dewelke de commissie moet nagaan of de toepassing van euthanasie volgens de regels is verlopen. SOORTEN
Er bestaan 3 vormen van euthanasie: actieve euthanasie, passieve euthanasie, en hulp bij zelfmoord. J Actieve euthanasie is het beëindigen van het leven door een medische ingreep. Deze vorm wordt onderverdeeld in: -indirect actief: het toedienen van pijnstillende middelen met het risico dat dit indirect eveneens een levensverkorting tot gevolg heeft. - direct actief of "mercy killing": een medische ingreep die tot doel heeft het einde van een uitzichtloos lijden te verhaasten. J passieve euthanasie is het niet gebruik maken van middelen tot verlenging van de levensduur
Ook hier bestaat er indirect passief: de medische behandeling stopzetten en direct passief : het afzien van een medische ingreep. J Hulp bij zelfmoord dit wil zeggen dat artsen de patiënt de middelen (= medicatie) geven om zichzelf, wanneer hij wil, een overdosis te geven. Opgepast: dit mag men niet verwarren met het gewone zelfmoord uit ellende / problemen, deze telt enkel voor terminale zieken. EUTHANASIE IN HET ZIEKENHUIS. A) De middelen
Wanneer men in ziekenhuizen passieve euthanasie gaat toepassen, gebeurt dit meestal met het stopzetten van het ademhalingsapparaat en dergelijke. Wanneer ze actieve euthanasie gaan toepassen, doen ze dit het liefst via een infuus (=baxter) met een kleurloze vloeistof. Deze vloeistof is kleurloos opdat de familie, … niet zou weten wanneer de vloeistof is toegediend. Deze vloeistof bevat zware opiaten (= drogerend product) die de pijn verlagen en zeer kalmerend werken, en/of spierverlammers, waardoor het mogelijk is dat de ademhaling kan stilvallen. Een voorbeeld van zo’n vloeistof is morfine (als opiaat) B) Eventuele problematiek
Wanneer er mensen zijn die al gedurende een bepaalde tijd behandeld worden met een van de genoemde producten, kan het zijn dat hun lichaam went aan dat product. Wanneer men dan euthanasie moet uitvoeren, moeten de middelen aan een zeer hoge dosis worden toegediend, en zelfs dan is er een grote kans dat de patiënt enkel in coma belandt. Een ander probleem kan optreden wanneer een arts tabletten voorschrijft waarmee de patiënt dan zelf een einde kan maken aan zijn leven, want als de persoon in kwestie op tijd gevonden word, dan kan in het ziekenhuis zijn maag leeggepompt worden en is bij manier van spreken die poging tot zelfeuthanasie mislukt. Daarom wordt deze manier weinig toegepast. In de Belgische euthanasiewet is geen strafmaat bepaald voor artsen die onzorgvuldig handelen. De federale evaluatiecommissie controleert de dossiers en stuurt die eventueel door naar het parket, dat een arts kan beschuldigen van doodslag (maximaal twaalf jaar). Artsen die euthanasie pleegden zonder wilsbeschikking van de patiënt, pleegden eigenlijk geen euthanasie, maar moord.