Verhandeling over wereldconferenties

Kunnen wereldconferenties over het milieu onze planeet van de ondergang redden? Door de eeuwen heen heeft de mens de natuur en de waarde ervan ontdekt. De mens beschouwde de natuur als voorraadtuin van alles wat hij nodig had. Hij dacht toen nog niet aan het beschermen van al deze schatten. Hij dacht niet na bij wat hij deed. Wij zijn onze rijke, mooie aarde stuk voor stuk aan het vernietigen: reeds veel planten en diersoorten zijn uitgestorven waardoor de biodiversiteit afneemt; in de Arabische landen blijven ze maar olie oppompen en verkopen maar binnenkort zal de olie- en gasvoorraad opgebruikt zijn, de afval van de westerse wereld wordt gedumpt waar het hen belieft. De wereld zal ten onder gaan door het slimste dier op aarde. Er stelt zich dus een serieus milieuprobleem. Sinds enkele decennia beseft de mens dit en heeft de VN geprobeerd hier iets aan te doen door het organiseren van de milieuconferenties. Er zijn al veel conferenties gehouden over het milieu. De eerste milieuconferentie was in Rio de Janeiro in 1982. Toen werden er veel goede voornemens en ambitieuze plannen gesmeed. Het leek dat de mensheid besefte dat er dringend werk gemaakt moest worden van de bescherming van deze planeet. De goede aanzet was gegeven, nu moest men allemaal nog vergaderen over de concrete problemen en de oplossingen hiervan. Daarna volgden er nog andere waaronder in Bonn en Den Haag. De belangrijkste conferenties was ongetwijfeld Kyoto. Daar hebben vele landen zowel Westerse als andere ingestemd om de uitstoot van koolstofdioxide (co2) te verminderen.Massale uitstoot van co2 veroorzaakt het broeikaseffect waardoor onze aarde opwarmt, het zeeniveau stijgt en de laaggelegen eilanden en gebieden zullen onder water komen te staan. De belangrijkste aanwezige was de VS want zij hebben het grootste deel in handen van de wereldeconomie en industrie en zijn daarmee ook de grootste uitstoters van CO2. Jammer genoeg hebben zij niet ingestemd met het akkoord, omdat ze vreesden dat dit hun eigen economie te veel geld zou kosten. Ook op de VN-top in Johannesburg heeft men de regering van de Verenigde Staten niet over de streep gekregen voor het goedkeuren van de CO2-afspraken gemaakt in Kyoto. De regering denkt alleen aan eigenbelang en niet aan de gevolgen op wereldschaal. Toch zijn er belangrijke beloftes gedaan: in 2010 moet de snelle achteruitgang van de biodiversiteit zijn teruggedrongen, tegen 2004 zou er een plan moeten zijn tegen de vervuiling van de oceanen, tegen 2020 mogen er geen gevaarlijke chemische stoffen meer gebruikt worden. Ontwikkelingslanden moeten toegang krijgen tot alternatieven voor chemicaliën die de ozonlaag aantasten. Men blijft maar produceren en bouwen. De industrie draait op volle toeren. Er wordt zeer veel vervuild. Pas over enkele generaties zal men beseffen wat we hier gedaan en beslist hebben, welke verkeerde beslissingen er genomen zijn. Milieugroepen in johannesburg waren vooral kwaad over het akkoord over duurzame energie. In de slottekst staan geen doelstellingen geformuleerd voor het gebruik van alternatieve energiebronnen.Ook de auto’s zorgen voor problemen. Zij vervuilen de lucht en veroorzaken gaten in de ozonlaag. De ozonlaag beschermt de mens tegen gevaarlijke stralen van de zon die bij de mens huidkanker kunnen veroorzaken. Om dit te voorkomen zal de mens alternatieven moeten zoeken. Daar is men nu druk mee bezig. Auto’s zullen op water of elektriciteit moeten rijden en er zal energie gewonnen moeten worden uit natuurlijke energiebronnen zoals de zon, water. Voor dit soort conferenties is men te laat begonnen. Het co2 gehalte is de laatste 40 jaar spectaculair gestegen: er is een toename van 315ppm naar 370ppm. Deze toename wordt veroorzaakt door de verbranding van grote hoeveelheden fossiele brandstoffen en het kappen van het regenwoud. Elk jaar vermindert de oppervlakte van het regenwoud in Zuid-Amerika met een grootte van Denemarken, België en Nederland samen. Als men zo voort doet zal het regenwoud er niet meer zijn binnen 20 jaar of zelfs minder. Daardoor zal de belangrijkste zuurstofleverancier er niet meer zijn. Er zijn reeds heel veel inspanningen geleverd door de VN om tot belangrijke milieuafspraken te komen maar het resultaat is eerder mager. Vooral de VS werkt tegen omdat ze hun economie willen beschermen. Zolang het grootste industrieland ter wereld niet meedoet kunnen er geen goede resultaten behaald worden. Aan straffe verklaringen ontbreekt het meestal niet op deze conferenties en aan de onderhandelingstafels is puur eigenbelang troef. Niets doen is nog slechter …dus op naar de volgende conferentie.