Legalisering soft drugs

De legalisering van soft drugs drug [drug; Engels]middel dat je geest verdooft of bedwelmt of waardoor je dingen ziet die er in werkelijkheid niet zijn • soft drugs waar je niet zo gauw aan verslaafd raakt, zoals hasj; hard drugs waar je gemakkelijk verslaafd aan raakt, zoals heroïne. Dit is de betekenis van drugs, die het “Basiswoordenboek Van Dale” heeft. Softdrugs worden vooral als genotsmiddel gebruikt, maar het komt ook voor dat men het als geneesmiddel gebruikt. De werkende stof in drugs, THC, heeft als effect dat men zorgeloos en ontspannen wordt. Ook zorgt het voor veranderingen van waarnemingen als tijd en ruimte, het vermindert het concentratie- en denkvermogen, het zorgt voor spierverslapping en versterkte gevoelens. Veel mensen zijn tegen het legaliseren van soft drugs, omdat ze van mening zijn dat steeds jongere mensen ermee in aanraking kunnen komen, ook als ze niet in die kringen verkeren; het is immers niet moeilijk om eraan te komen. Neem bijvoorbeeld het gebruik van sigaretten. Het is in de meeste verkooppunten verboden om het te verkopen aan jongeren onder de 16 jaar, maar toch zie je deze jongeren wel roken. Sommigen krijgen het gewoon mee, omdat ze ouder lijken, en als het niet lukt, vragen ze gewoon aan een ander het voor hun te gaan halen. Verder zijn de tegenstanders van deze legalisering bang dat als er steeds meer mensen soft drugs gebruiken, er ook steeds meer mensen overgaan tot zwaardere drugs. Deze overstap van soft drugs naar zwaardere drugs zal immers veel kleiner worden. Bovendien denken veel mensen dat er dan meer “gevaarlijke buurten” zullen ontstaan, waardoor de buurtbewoners zich niet meer veilig zullen voelen. Voorstanders van de legalisering van soft drugs denken met een “softdrugswet” meer grip op het geheel te krijgen, omdat er dan afspraken en regels zijn waaraan deze drugsgebruikers zich moeten houden. Zij zullen er dan minder misbruik van maken, omdat ze dan bang zijn dat het wordt afgeschaft en dat ze het niet meer vrij kunnen verkrijgen. Ook denken ze met deze wet de criminaliteit rond soft drugs tegen te gaan, want als men weet waar de verkooppunten zijn, weten ze waar er ongeveer de meeste druggebruikers zitten, en kunnen ze de boel daar beter in de gaten houden. Verder willen zij met deze legalisering voorkomen dat er geld wordt verdiend aan de illegale handel ervan, er wordt immers bijgehouden hoeveel er wordt geproduceerd en verkocht. Illegale handel zal dan bijna niet mogelijk zijn. Bovendien zullen er kwaliteitseisen worden gesteld, waardoor er geen slechte, verontreinigde spullen worden gebruikt bij de produktie van soft drugs. Zo is er minder kans op ziekten onder druggebruikers. Kortom, tegenstanders van het legaliseren van soft drugs zijn bang dat er meer mensen soft drugs gaan gebruiken, en dat de overstap naar zwaardere drugs groter wordt. Ook denken zij dat er dan meer “gevaarlijke buurten” zullen ontstaan, waardoor de buurtbewoners zich niet meer veilig zullen voelen. Voorstander van de legalisering zijn ervan overtuigd dat ze hiermee meer grip op het geheel zullen krijgen. Ze denken hierbij te kunnen voorkomen dat er geld wordt verdiend aan de illegale handel ervan. Verder denken ze ook de criminaliteit rond soft drugs tegen te gaan en bovendien kunnen er door het legaliseren van soft drugs kwaliteitseisen worden gesteld aan de produktie ervan.