Holiday on Ice - Colours of dance

Colours of dance gaat over een meisje met passie voor dans. Een swingende, mystieke meester voert haar mee door de wereld van dans. Elke scene toont een andere dansstijl en de verschillende ritmes: van snelle tap tot gepassioneerde tango en van romantische duetten tot swingende rock'n'roll. Adembenemend is de "flying act" waarin schaatsers op spookachtige wijze boven het ijs zweven "Colours of dance" is een afspiegeling van alle emoties uit ons dagelijkse leven. De danseres wil je meenemen door de verschillende soorten muziek met verschillende sterren. Zo wil de choreograaf je laten zien dat het niet uit maakt waar je bent, in wat je gelooft of wat je denkt, je beweegt allemaal op dezelfde ritmes en deelt dezelfde gevoelens als anderen. In "Colours of dance" worden verschillende soorten dansen uitgevoerd zoals de tango, de weense wals, maar ook rock'n'roll. De show begint met een een straat vol kinderen die dansen op hiphop, dan laat een oudere heer hun zien hoe je tapdans kunt combineren met hiphop. In de dansshow worden verschillende dansstijlen uit de geschiedenis en het heden geoefend. In de volgende scene zweven spookachtige figuren door de lucht. In de tempel treden tempeldansers toe en een uitgelaten dansfeest met ongelooflijke snelle, indrukwekkende figuren uit de vechtkunst begint. De volgende scene gaat over de romance. De laatste scene gaat de danseres weer terug naar haar straat. Ze is veranderd en deelt die ervaringen met iedereen. Er doen in totaal 65 schaatsers mee aan "Colours of dance" die zijn verdeeld in het 'ensemble' dat is een groep van 48 mensen die in totaal uit 17 verschillende landen komen en dan heb je ook nog 17 bijzondere sterren waaronder 9 mannen en 8 vrouwen. De dansers dansen steeds verschillende scene's dus hebben ze steeds een andere rol waarbij ze iedere keer andere kleren aan hebben. Soms dansen ze solo, maar meestal zijn het scene's met het ensemble en enkele sterren. Zo werd er ook afgewisseld tussen wisselwerking en synchroon dansen. Er werd ook nog een kür door Karen Venhuizen uit Zuidlaren gereden, omdat zij voor de tweede keer Nederlands kunstschaatskampioen was. Er stonden dus verschillende danssoorten centraal zoals klassieke, moderne en internationale. Het was een vloeiend, gecontroleerd en explosieve voorstelling met onder andere aan het eind vuurwerk met veel lampjes. De hele ijsvloer werd door de schaatsers gebruikt. Holiday on Ice werd net zo als voorgaande jaren in de Martinihal Groningen gehouden. Het achtergronddecor is heel functioneel en de belichting was heel afgewogen. Er werden verschillende muzieksoorten gedraait, waaronder Franse muziek en popmuziek. Er werden verschillende kostuums gedragen een danser had
ongeveer per show 6 verschillende kostuums aan. De vrouwen

hadden meestal ook nog pruiken op. Bij iedere dans werd weer
een ander soort muziek gedraaid. De dansers hebben allemaal hun eigen schema waarop ze
kunnen zien hoe ze moeten schaatsen. Zo schaatsen ze niet tegen
elkaar aan en weten ze wat ze moeten doen. De regisseur wil ieder jaar een steeds beter, verrassender, verfijnder en moderner programma. Vooral omdat het steeds
minder draait om romantische, gekunstelde verhalen. Er zitten nog
wel een paar in maar er zweven ook dansers over de vloer. Dat is
iets nieuws. De regisseur wil je dus gewoon blijven verrassen, zodat je het jaar er weer heen wil gaan. De eerste Holiday on Ice show werd gehouden in 1943. Sindsdien werden er 86 verschillende shows gemaakt. Tegenwoordig toeren er 3 verschillende shows door Europa en Zuid - Amerika. De Colours of dance tour duurt in totaal 3 jaar en in die 3 jaar houden ze 453 optredens in 75 steden. In totaal zijn er 24 ijsvloeren en ijsmachines over de hele wereld. Een ijsvloer leggen duurt in totaal 3 dagen. De ijsvloer is gemiddeld -6 graden. Een schaatser legt per show ongeveer 6 km af. In totaal is dat 3558 km. Er werken 15 man backstage. Die in 11 uur alles opbouwen en in 5 uur alles weer afbouwen. Ze gebruiken 18 containers om alles mee te nemen naar een volgende plaats. Sinds Holiday on Ice in 1943 begon is er 500 km elekriciteitskabel gebruikt en hebben ze 900.000 lampen nodig gehad.