1. Op welke locatie(s) speelt het verhaal zich af?
Het verhaal heeft 2 verhaallijnen. Dit zorgt er ook voor dat er veel verschillende locaties zijn.
De film speelt zich af op verschillende locaties. De eerste scène speelt zich af in een ontwikkelingsland, ver van zijn huis in Amerika af. Hier spelen veel delen van het verhaal zich af. Het is een belangrijke locatie, want er gebeuren hier veel dingen die zorgen voor de spannende momenten in een film. De vader van Elias (Anton), werkt hier als arts. Hij verzorgt de mensen daar op een vluchtelingenkamp. Als Anton klaar is met zijn werk op het vluchtelingenkamp, dat gaat hij naar zijn eigen hutje waar hij een beetje tot rust kan komen. Het verhaal hier op dit kamp, heeft veel invloed op het verhaal op andere locaties. De andere verhaallijn speelt zich af in Amerika. Hier leven 2 families. De familie van Anton, waar zijn vrouw woont, samen met hun 2 zoontjes: Elias en zijn broertje. En de familie van Christian met zijn vader. Deze 2 families wonen bij elkaar in de buurt. Het gezin van Christian is hier net komen wonen, en komt in de klas bij Elias. Zo leren de 2 elkaar kennen. School is ook een belangrijke locatie in de film, niet alleen omdat de 2 elkaar hier leren kennen, maar ook omdat hier het begin van de pesterijen is, en omdat hier ook het begin van alle problemen zit. Het huis van is bij beide personen ook van belang, maar niet zo erg als de locaties hier boven. Het is evengoed wel een klein beetje belangrijk, want hier spreken de 2 met elkaar af, en maken ze allemaal plannetjes over wat ze uit gaan voeren. Later in de film is er ook nog een belangrijke locatie, het industrieterrein. Hier leren de jongens en Anton een man kennen op een negatieve manier. Later na wordt deze locatie erg belangrijk, want hier voeren Christian en Anton hun plannen uit.
2. Hoe zijn de hoofdpersonages gekleed (en geschminkt)?
Het was erg verschillend wat de personages droegen. Anton droeg vaak niet de allernieuwste kleding. Hij droeg op zijn werk een wit shirt, met een wat lossere spijkerbroek. Deze waren extra wat vies gemaakt, omdat hij daar veel in het vieze werkt. Als hij thuis was, droeg hij ook een normaal shirtje met een spijkerbroek, maar wel net iets netter dan op zijn werk. Hij droeg er dan ook wel eens een jasje over, waardoor het wat beter eruit zag. Daaronder droeg hij wat nettere schoenen. Op zijn werk droeg hij ook vaker een operatiejas, omdat dit nodig was om steriel te blijven tijdens een operatie. Ook zijn gezicht was extra een beetje vies gemaakt, ook door het werk wat hij deed. Anton had ook een baardje laten staan. Ik denk dat ze dit hebben gedaan omdat hij er dan wat stoerder uit zag. Elias droeg ook niet de nieuwste en duurste kleren. Hij droeg een spijkerbroek, met een normaal shirt en een vest eroverheen. Dit paste wel bij zijn karakter, want hij kwam een beetje over als een loser. Hier horen ook niet de nieuwste kleren bij, dus hier was wel echt goed over nagedacht. Hij was niet geschminkt. Marianne (moeder van Elias, dus vrouw van Anton) is meestal wat netter gekleed. Ze droeg soms een coltrui, met een spijkerbroek. Ook droeg ze wel eens een jurk. Dit verschilde per scène. Ze droeg ook altijd wel wat make-up. Haar kleding was verder niet zo belangrijk voor de film. Je lette er bij haar niet zo erg op. Het broertje van Elias (waar de naam niet wordt van genoemd) droeg ongeveer dezelfde kleding als Elias zelf. Hij droeg gewoon simpele kleding. Een shirt met daarover een vest, en een spijkerbroek. Hij was verder ook niet geschminkt. Christian droeg in tegenstelling tot Elias, erg nette kleding. Hij kwam soms een beetje over als een kakker. Hij droeg een polo shirtje, met daaronder soms een witte blouse. Hierbij droeg hij een spijkerbroek en stoere schoenen. Vaak droeg hij hierover een jasje. Op het begin van de film droeg hij een pak, omdat dit op de begrafenis van zijn moeder was. De vader van Christian (Claus) droeg ook wat nettere kleding. Hij droeg vaak een blouse, soms een witte, en soms een blauwe. Ook speelde er een man in de film, waar Anton ruzie mee krijgt. Hij droeg wat slordige werkkleren, omdat hij bij een autobedrijf werkt. Hij droeg een geruite blauwe blouse, met een shirtje en een spijkerbroek. Verder waren de personen niet geschminkt. De kinderen in het ontwikkelingsland, droegen vaak alleen maar een broek, en sommige droegen ook een hemd. De meisjes droegen meestal een jurkje. De wat oudere vrouwen droegen een soort van wit gewaad, wat hun lijf bedekten. De soldaten op het kamp droegen allemaal een heel soldatenpak, en hadden geweren bij. Ook waren ze een beetje vies gemaakt.
3. In hoeverre bepalen locaties, kleding en make-up de sfeer van de film?
De locatie, kleding en make-up bepalen een groot deel van de sfeer van de film. Vooral de locatie maakte niet alleen duidelijk in welk deel je van de film zat, maar ook hoe het daar aan toe ging. Je zag bijvoorbeeld ook aan de kleding van de kindjes van het ontwikkelingsland (die best armoedig waren) dat wij het hier wel wat beter hebben. Hierdoor kon ik me weer beter inleven in de kinderen, maar ook vooral in Anton. Je zag ook dat hij het hier moeilijk had met bepaalde situaties. Als het nou in een iets rijker land afspeelde, was het een stuk minder duidelijk overgekomen. Er was goed voor gekozen om Anton en de soldaten wat vies te maken. Het zag er namelijk ook niet helemaal fris uit daar, dus door ze vies te maken kwam het er beter uit dat ze hier leefden. Als er overgeschakeld werd van een scène in het ontwikkelingsland, naar een scène in Amerika was dit ook duidelijk te zien. Vooral door de locatie, want je ziet sowieso al erg goed het verschil tussen Amerika en Afrika, maar doordat je nieuwe huizen zag, met bijvoorbeeld een grote tuin, werd dit allemaal veel duidelijker. Ook zag je aan de kleding goed dat ze in Amerika wat meer ontwikkeld zijn. Hier hadden ze wat modernere kleding, niet de allernieuwste, maar wel moderner als daar. In Amerika gebruikten ze ook echt bommen om dingen mee te vernielen, maar in Afrika gebruikten ze het om te dreigen. Dit bepaalde wel een deel van de sfeer. Verder bepaalde sommige locaties in Amerika zelf ook de sfeer. Als je zag dat ze weer bij de haven en het industrieterrein stonden, dan wist je weer dat er iets ging gebeuren wat niet helemaal goed zat. Je voelde het gewoon al aan de plek zelf. Als ze bijvoorbeeld op de toren stonden, en ze zagen de man weer, dan wist je weer dat ze een plannetje gingen bedenken. Ook als Anton met de kinderen naar de garage gaat, wordt de sfeer ook meteen bepaald, want je weet dat er iets gaat gebeuren wat niet goed is. Dit is wel fijn voor de film, want je kunt je alvast voorbereiden op wat er gaat gebeuren.
4. Zijn je bijzondere camerapunten of –bewegingen opgevallen? Beschrijf twee scènes waarin dit het geval was. In hoeverre bepaalt de cameravoering de sfeer in de film?
Er zijn enkele camerapunten en –bewegingen opgevallen in de film. Ten eerste was het neutraal standpunt het meeste gebruikt in deze film. Ik vond dat ze hier goed voor hadden gekozen, want ik denk dat als ze bijvoorbeeld van bovenaf of onderaf ging filmen, dat het niet zo handig keek voor de kijker. Dit bepaalt, als je erover nadenkt, dus een groot deel van de sfeer van de film, want als het anders was gefilmd, dan zou het er heel ander uit hebben gezien. Soms leek het dat er een subjectief standpunt werd gebruikt. Dit was vooral aan het begin van de film. Hier was best rommelig gefilmd, en het zou kunnen dat dit een subjectief standpunt is, maar ik denk dat er gewoon wat gerommeld is met de camera. Dit gebeurde helemaal op het begin van de film toen Anton met spoed iemand iets moest opereren. Je kwam eigenlijk dus meteen de film invallen. Dit was best heftig, omdat je niet meteen weet wat er gebeurt. Dit vond ik best spannend, want je wordt in spanning gehouden totdat de volgende scène die daar plaatsvindt komt. Ook gebeurde dit wanneer Anton met zijn dokters op de terugweg van zijn artsenpost was. Het leek dan net alsof er iemand tegenover hem in de auto zat die het filmde, want ook de camera trilde mee met de auto. Het kikvorsperspectief werd in deze film maar een aantal keren toegepast. Dit gebeurde wanneer Elias en Christian samen op een gebouw stonden. Er werd dan van beneden gekeken waar ze op het gebouw stonden. Je kon vanaf hier erg goed zien dat het een hoog gebouw was. De sfeer van de film werd hierdoor erg goed bepaald, want je voelde een beetje de spanning van het hoge gebouw en zonder bescherming. Ook het vogelperspectief werd hier goed toegepast. Dit werd gebruikt op dezelfde plaats, dus op de toren. Eerst we d er dan op de toren gefilmd, wat ze tegen elkaar zeiden. En als het erover ging dat ze eigenlijk niet op de toren mochten komen, dan ging de camera extra over de rand van de toren filmen, zodat je extra goed zag hoe hoog de toren wel niet was. Dit voerde de spanning van de gesprekken tussen Elias en Christian wel op, want je zag dat Elias het niet altijd wilde om op de toren te staan. Ik vind dat er goed voor deze camerastandpunten is gekozen, omdat dit een goed beeld weergaf van de situatie, en het bouwde de spanning van de scène, maar ook van de rest van de film, goed op. Ook vielen er een aantal camerabewegingen op. Bijvoorbeeld toen de auto van de baas van de soldaten aan kwam rijden, kwam deze steeds dichterbij. Hierbij werd de pan beweging gebruikt. Ik vond dit goed gekozen, want als je iets anders zou hebben gekozen, zie je niet dat je je aandacht echt daarop moet richten, en als de camera de auto echt volgt, weet je dat je je daar wel op moet richten. Ook werd er gebruik gemaakt van tilt. Dit werd gedaan door vanaf de grond langzaam naar boven te filmen, naar het plekje waar de jongens op stonden. Dit voerde de spanning best op, omdat je best lang een wit gebouw zag staan, en niet wist wat hierop stond. Voor de rest zijn er niet veel camerabewegingen opgevallen, alleen dat het dan op het begin van de film erg rommelig was gefilmd. Ik vond het fijn dat ze het zo hebben gedaan, want ik denk dat het geen toegevoegde waarden zou hebben als ze dit wel deden. Het zou alleen maar onoverzichtelijker worden.
5. Heeft de muziek een opvallende rol in de film of dient de muziek vooral als achtergrond? Geef voorbeelden.
In sommige delen van de film heeft de muziek een opvallende rol, maar in sommige delen diende het ook vooral als achtergrond. Aan het begin van de film was er bijvoorbeeld wat muziek, maar daar doorheen hoorde je ook de geluiden in de film. Zoals een rijdende auto, of pratende dokters. Je zou denken dat de muziek dan als achtergrond dient, maar hij kwam toch boven de geluiden van de film uit, dus ik denk dat het toch een opvallende rol had in de film. Het bepaalde ook een beetje van de sfeer, want het zag er wat rommelig en gestrest uit, maar omdat er redelijk rustige muziek onder stond, werd je er toch een beetje rustig van. Ook als de jongens op de toren stonden, werd er wat muziek gedraaid. Deze viel niet erg op, maar was er misschien alleen wat om geen stille achtergrond te hebben. De dag voordat Elias werd geraakt door de bom, hadden Anton en Elias afgesproken om de volgende dag met elkaar te gaan chatten. Anton bleef maar wachten op Elias, maar hij wist dus niet dat zijn zoontje in het ziekenhuis lag. Ondertussen dat Anton rond aan het dwalen was in zijn kamer, en ondertussen dat hij na aan het denken was waarom Elias er niet was, werd er ook muziek gedraaid. Dit vond ik zeer opvallend. Het leek net alsof de regisseur je door de muziek wilde voelen wat Anton ook voelde. Er klonk een beetje trieste muziek, en Anton zat ook in een moeilijke situatie. Ik vond het echt perfect uitgekozen, want door de muziek kon ik me echt heel goed inleven in wat Anton voelde. Bij dit voorbeeld was het dus een opvallende rol. Voor de rest was me geen muziek opgevallen. Het zou verder goed kunnen dat er muziek werd gedraaid in de film, maar dat deze me niet is opgevallen. Hier zou het dus gewoon als achtergrond dienen.
6. Is er sprake van speciale geluidseffecten? Zo ja, noem er enkele.
Er was in de film wel sprake van geluidseffecten. Er waren een paar scènes waar de jongens elkaar te lijf gingen. In de ene scène ging het er harder toe dan in de andere. Waar het niet zo hard aan toe ging, werden ook niet veel geluidseffecten gebruikt. Toch waren er een paar slagen die je hoorde. Deze zijn later aan de film toegevoegd als geluidseffect. Waar de ruzies er wat harder aan toen gingen, waren wat meer effecten toegevoegd. Christian sloeg de pestkop met zijn fietsenpomp, en dus hoorde je dit erg goed op het lijf van de jongen. Ik neem niet aan dat ze dit echt hebben gedaan, dus hebben ze ook dit er later aan toegevoegd. Ik denk dat als ze dit niet hadden gedaan, dat het effect op de kijker veel minder was geweest. Dan zou je als kijker geen harde klappen horen, terwijl je het wel ziet. Dit hadden ze dus goed gedaan. Ook waren er nog andere effecten die ervoor zorgden dat je aandacht werd gevestigd op dingen. In het ontwikkelingsland was het bijvoorbeeld een aantal keren dat Anton op het kamp aan het werk was, en dat je dan een auto aan hoorde komen. Je ziet de auto niet, maar je weet wel dat hij eraan komt, omdat je hem hoort. Dit zorgt ook voor een bepaald effect op jou. Je ziet dat Anton nog aan het werk is, maar je weet dat het geen goed teken is als er een auto aan komt rijden. Dit zorgt voor een beetje spanning, omdat je niet weet wie er in de auto zit. Hier hebben ze dus goed voor gekozen. Ook hoorde je, toen Christian op de toren stond, dat er iemand de trap op kwam lopen. Je weet dus dat er iemand aan komt, maar je weet niet wie, en wat deze gaat doen. Het zorgt vooral voor spanning dat je wel weet dat er iets komt, maar dat je niet weet wat er precies gaat komen. Toen Christian op de toren stond, waaide het ook erg hard. Dit hoorde je ook heel erg goed, dus ik denk dat de wind er ook later aan toegevoegd is. Dit zorgt ervoor dat ook hier weer de spanning wordt opgebouwd, Christian staat op het randje van het gebouw terwijl het erg hard waait. Dit soort geluidseffecten zorgen ook voor de spanning in het verhaal. De situatie wordt hierdoor wat beter uitgebeeld, en het wordt ook wel eens duidelijk of het een onheilspellende situatie is, of dat het een rustige situatie is. Hier werkt dit allemaal in mee.
7. Is de film ‘logisch’ gemonteerd (continuïteitsmontage) of zitten er rare sprongen in (discontinue montage)? Leg dit kort uit aan de hand van enkele voorbeelden.
De film was erg apart gemonteerd. Aan het begin leek het op een discontinue montage, maar in de loop van de film werd de montage ook steeds meer constant. Aan het begin sprong je echt van de ene naar de andere plek, zonder dat je wist waar de film over ging. Het begon in Afrika, en je wist er niks vanaf. Je wist niet over wie het ging, wat er aan de hand was, en voordat je het ook maar enigszins zou kunnen gaan snappen, sprongen ze naar de scène in Amerika. Hier gebeurde hetzelfde. Het begon hier bij, dat de jongen een gedichtje ging voorlezen bij de doodskist van (achteraf) zijn moeder. Voordat je dit gaat begrijpen, springt hij weer naar de andere scène. Het was aan het begin van de film dus erg moeilijk te begrijpen waar het nu precies over ging. Gelukkig werd het in de loop van de film wel duidelijk wat er nu aan de hand was, en op welke plek bepaalde dingen gebeuren. Aan het begin leek het dus discontinue, maar toen het duidelijk was waar het verhaal over ging begon ik het verhaal ook te snappen. De film werd hierna dus goed en logisch gemonteerd. Er zaten geen rare sprongen van tijd of ruimte in. Soms ging je bijvoorbeeld wel ineens van Amerika naar Afrika of andersom, maar dit was meer om de spanning op te bouwen, dan om je op het verkeerde been te zetten. Ik denk dat het goed is dat ze hiervoor hebben gekozen, omdat je op het begin van de hak op de tak springt en dus niks van die film snapt. Hierdoor wordt de spanning al aan het begin van de film aangehouden. In de loop van de film is toch al veel spanning, dus zijn de rare sprongen in tijd en ruimte niet meer nodig voor de spanning.
8. Welke scènes zijn je het meest bijgebleven? In hoeverre heeft de art director, de cameravoering, het geluid of de montage hierbij een rol gespeeld. Geef enkele voorbeelden. Hoe is dat in de rest van de film?
Er zijn me verschillende scènes uit de film bijgebleven. Ten eerste de scène dat de leider (Big men) met de auto op het terrein van het ontwikkelingsland kwam. Hij kwam hier met zijn soldaten om buiken en benen van jonge meisjes en vrouwen open te snijden. Dit was geen prettig gezicht. Elke dag kwamen er wel een aantal vrouwen en meisjes bij de dokter om zich te laten operen. Hij maakte de grote wonden dan dicht. Ook waren er bij een aantal vrouwen de buiken doorgesneden. Dit was best triest want er was ook een vrouw die zwanger was. Anton probeerde deze vrouw nog wel te helpen, maar het was hem niet meer gelukt. Anton zat hier best wel mee, want hiermee had de baby ook geen leven meer. Deze is me goed bijgebleven, omdat je dan toch ziet hoe het er in die landen aan toegaat. Dat mensen met macht er veel kunnen maken in dat land. Ze proberen zoveel mogelijk meisjes pijn te doen. Dit was best heftig om te zien, vooral omdat zulke dingen hier niet gebeuren. Daar zijn die dingen normaal de cameravoering speelde hier wel een rol bij, omdat er ineens een paar mensen in beeld kwamen met een gewond persoon, zonder dat je ze van tevoren zag aankomen met de vrouw. Ook het geluid was hier erg belangrijk. Je hoorde een auto aankomen, en je hoorde dat er wat dingen gebeurden. Maar je weet niet precies wat. Toen je de gewonde vrouw aan zag komen wist je de eerste keer niet wat er aan de hand was, maar toen dit vaker gebeurde wist je wel wat er weer aan de hand was. Ook de art direction was hier erg belangrijk. De filmset was erg goed ingericht. Het deel waar de patiënten verzorgd werden door Anton was afgezet door een soort van hutje. Daarnaast leefden de mensen gewoon verder in het dorp. Het was niet met de computer gemaakt, maar het was een bestaande buitenlocatie. Rekwisieten waren hier ook belangrijk. De soldaten van de leider hadden geweren, die toch een groot deel van de sfeer bepaalden in de film. Ook de auto waar ze in reden was belangrijk. Het was een soort van jeep. Ook de kostuums die de artdirector heeft gebruikt zijn belangrijk om het verhaal goed te begrijpen. Hij had voor de kinderen in het dorp een beetje armoedige kleding, en voor de dokters hij had echte doktersjassen uitgekozen. Ik denk dat als ze deze kleding niet hadden gebruikt, dan zou de sfeer in de film ook anders zijn. Ze kunnen er moeilijk voor kiezen om de kinderen moderne kleding aan te doen. Een andere scène die me nog goed bij is gebleven was de scène dat Elias werd geraakt door de bom die hij samen met Christian had gemaakt. Ze wilden het busje van de man opblazen. Deze man sloeg Anton steeds, dus vooral Christian wilde hem terugpakken, maar Elias wilde ook meehelpen. Ze maakten dus samen een bom om de auto op te blazen. Ze deden dit vroeg in de morgen, zodat niemand het zou merken dat zij het hebben gedaan. Ze staken de bom aan, en renden snel weg. Ze schuilden achter een muurtje, zodat ze toch nog konden zien hoe de bom ontplofte. Op dit moment kwam er een vrouw en een meisje aan die aan het joggen waren. Elias zag het, maar hij wilde echt niet dat de vrouw en het meisje gewond zouden raken. Hij rende snel naar de vrouw en het meisje om ze weg te halen bij deze bom. Wat hij niet in de gaten had, wat dat de bom elk moment af zou kunnen gaan. Op het moment dat hij een aantal meter van de auto was, ging de bom af. Elias lag na de ontploffing op de grond, en bewoog niet meer. Christian voelde zich er schuldig, en kon het niet aanzien. De ziekenwagen werd gebeld, en Elias werd opgehaald. Toen hij in het ziekenhuis lag kwamen Anton en Marianne zo snel mogelijk naar hem heen. Christian wilde ook even op bezoek bij zijn vriend, maar dit mocht van Marianne niet. Ze greep hem helemaal vast, want ze wilde niet dat deze twee jongens elkaar nog een keer zouden zien. Dit was omdat het toch wel Christians schuld was. Elias zei tegen haar moeder dat het de schuld van hem zelf was, terwijl het eigenlijk de schuld van Christian was. Later na ging Christian het gebouw op, om hier even goed na te denken over wat hij heeft gedaan. Hij stond op het punt om van de toren af te springen. Hij stond op de rand, en het waaide erg hard. Ondertussen wist Claus maar niet waar hij uithing. Hij belde al naar Marianne, of zei misschien wist waar hij was. Het was namelijk al erg laat. Marianne wist dit niet, maar Anton wel. Hij wist dat de jongens vaker naar de toren gingen, maar dit mocht niet van hem. Hij reed snel met zijn auto naar de toren. Hij zag de fiets van Christian onder staan. Hij rende snel naar boven. Hij zag Christian op de rand staan, en Anton zei dat Christian niet moest springen. Hij reageerde hier niet op, en bleef gewoon op de rand staan. Anton liep heel stil naar de rand om hem hier weg te halen. Hij pakte hem weg, en Christian was veilig. Anton vertelde dat alles goed was met Elias, en dat hij er bovenop zou komen. Hier was Christian er opgelucht om, want Marianne had tegen hem gezegd dat Elias dood was gegaan. Ik vond dit een redelijk spannende scène. Dit had vooral te maken met de plekken waar het zich afspeelde. Het deel dan de auto ontplofte, speelde zich af op een gewone oprit bij wat huizen. Dit maakte het niet echt spannend, maar wel de montage was erg spannend, omdat eerst het lontje van de bom werd gefilmd, en daarna werden de 2 rennende mensen gefilmd, gevolgd door de jongens die weer werden gefilmd. Je zag dus verschillende beelden door elkaar. Dit bouwde de spanning op, omdat je wist dat een persoon geraakt werd door de bom, maar je wist niet wat. Dit was ook bij de scène dat Christian van het gebouw wilde springen. Hier was het zo gemonteerd dat je eerst Christian op het gebouw zag staan, en daar doorheen kwam Claus die Marianne belde. Ook dit ging zo een aantal keren door. In deze scènes was de art direction ook belangrijk. Want de locaties waren goed uitgekozen. Ik denk dat als het op een minder spannende plek was gefilmd, dat het dan ook lang die zo spannend was als nu. De enige rekwisiet die belangrijk was, was de bom. Voor de rest waren er geen rekwisieten. Dit was niet nodig, want het verhaal was zo goed te snappen. Kostuums waren ook niet van belang. De mensen droegen normale dagelijkse kleding. Hier viel niet iets op. Ook verder aan het uiterlijk viel niet veel op. Ik denk dat deze scènes zijn bijgebleven omdat dit toch de spannendste en belangrijkste scènes in de film waren. De spanning werd hier goed opgebouwd. In de rest van de film was het ook redelijk spannend, maar daar werden niet echt montagetrucs gebruikt. En dat was in deze scènes wel.
9. Kun je het verhaal indelen volgens de ‘klassieke’ verhaalstructuur?
Je kunt het verhaal indelen in de klassieke verhaalstructuur. Eerst kwam de introductie en de uitleg van de situatie. Het was nog wel wat onduidelijk aan het begin van de film wat er precies aan de hand was. Je leert aan het begin de personages kennen, in wie ze zijn en wat ze doen. Anton is de arts, die in het ontwikkelingsland werkt. Hij is bezig met scheiden van zijn vrouw Marianne die nu in Amerika woont. Ze gaan scheiden omdat Anton vreemd is gegaan. Je leert beide personages hier kennen. Ook leer je Christian kennen. De eerste scène waar hij in voorkomt is waar hij een gedichtje voorleest voor zijn overleden moeder. Ook leer je Elias hier kennen. Je ziet meteen dat hij het mikpunt van de pestkoppen is. Zijn band is elke dag lek, en hij wordt voor school opgehouden door de ‘stoer jongens’. Hierna komt het echte probleem pas echt. Je ziet dat Elias erg gepest wordt, en dat hier niet veel aan wordt gedaan. Ook zie je dat Anton in Afrika steeds meer problemen krijgt met de leider van de soldaten. Hij merkt dat hij steeds meer vrouwen en meisjes moet operen die door hem worden opengesneden. Hier beginnen de problemen van de film. Hier volgt snel genoeg de reactie van andere personen of van de persoon zelf. Christian helpt Elias in de film, zodat hij niet meer gepest wordt. Hij haalt bijvoorbeeld ook de ventielen weg van de pestkoppen. In Afrika gaat het steeds maar door, en het wordt steeds erger. Later na in de film komt de leider naar het kamp, met allemaal soldaten en geweren. Zijn been ligt helemaal open, en er zitten wormen in zijn been. Hij vraagt Anton om hem te helpen, en Anton moet dit doen. Ook de ruzie tussen de man van de garage en Anton wordt steeds groter. In dit gedeelte bedenken Christian en Elias ook hun plannetje met de bom. Hierna volgt de climax. Het terugpakken van de pestkoppen gaat te ver. Als Elias met de pestkop op de wc is, zegt hij dat Elias niet door mag vertellen wat er allemaal met hem gedaan wordt. Christian hoort dit, en hij pakt zijn fietsenpomp erbij. Hij slaat de jongen zo hard met zijn fietspomp, en bedreigt hem daarna ook nog met een mes. Dit was ten strengste verboden op deze school. Ook bij Anton bereikt het verhaal de climax. Er worden namelijk steeds meer mensen aangevallen. Als Christian en Elias de bom hebben gemaakt en deze onder de auto hebben gelegd, en als Elias in het ziekenhuis beland, wordt het steeds rustiger. Nadat alles tot de climax is gekomen, komt het einde eraan. Het einde is dat Elias beter wordt in het ziekenhuis. Ook zorgt Anton ervoor dat de man uit het verzorgingskamp weg gaat. Op het laatste komt het zelf ook nog goed tussen de scheiding van Anton en Marianne. Ze komen weer bij elkaar. Ook de pesterijen worden gestopt, en hebben ze vrede gesloten.
10. Vat aan de hand van de verhaalelementen in enkele regels de uitgangspunten voor het verhaal samen. Gebruik hiervoor de wwwww-vraag.
Er gebeuren verschillende dingen in de film. Het begint bij Anton die mensen gaat helpen in het ontwikkelingsland. Hij gaat met een auto naar het gebied waar hij helpt. Als hij hiermee klaar is, dan gaat hij weer een stukje verderop naar zijn eigen hutje. Hier heeft hij ook internetverbinding waar hij met zijn kinderen contact kan maken. Aan het begin is ook de begrafenis van de moeder van Christian. Over de moeder weet je verder niks. Hierna gaan ze weer verder met het filmen in Afrika. Hier blijft Anton de mensen helpen. In Amerika leven de zoontjes en de vrouw van Anton. Het zoontje (Elias) wordt erg gepest op school. Steeds worden zijn banden leeg gelaten, en wordt hij voor school opgehouden door wat jongens. Als Christian dit ziet wil hij dit meteen laten stoppen. Het is de eerste dag van Christian op school, en hij wordt langs Elias gezet. De klas lacht hem hier over uit, en ze vinden het zielig voor Christian, maar hij vind dit helemaal niet erg. Ze zijn vanaf de eerste al goede vrienden. In Afrika is ondertussen een man gearriveerd die de hele tijd vrouwen open wil snijden, en wil verminken. Het is dus een drukke tijd voor Anton. Hij opereert alle vrouwen die met deze man te maken krijgen. Als Anton even een tijdje naar huis komt, krijgt hij ruzie met een man van de garage. Dit komt omdat het zoontje van deze man tegen het kleinste zoontje van Anton zegt, dat hij niet op de schommel mag. De jongetjes beginnen te vechten. Anton probeert ze uit elkaar te halen. Als de man ziet dat hij wat tegen zijn zoontje zegt, vind hij dit niet zo leuk. Hij komt eraan en gaat ruzie zoeken met Anton. Anton gaat hier niet op in, en wil weg lopen, maar de man slaat hem. Hij doet evengoed niks terug. Elias en Christian zeggen dat hij maar eens terug moet vechten, en het hem niet zo laten gebeuren. De 2 jongens bedenken dan ondertussen een plannetje hoe ze de man terug kunnen pakken en gaan hem bespieden. Hierdoor komen ze te weten in welke garage de man werkt. Ondertussen gaan de pesterijen allemaal door, en Christian kan het niet meer aanzien. Hij bedreigt de pestkop met een mes. De jongen vertelt dit aan de directeur, en Elias en Christian moeten met hun ouders op gesprek bij de directeur. Ze zeggen allebei dat er geen mes aan te pas is gekomen, maar ondertussen hebben ze dit verstopt ergens in het plafond in de gang van de school. In Afrika gaat de situatie ook weer verder, de vrouwen en meisjes worden nog steeds open gesneden. Dit gebeurt ook steeds vaker. Er wordt zelfs een vrouw naar de post gedragen die zwanger is. Hiervan hebben ze de buik opengesneden. De vrouw heeft het niet gehaald, en dus is het kind ook vanzelf niet meer levensvatbaar. Het verhaal gaat verder in Amerika. De pesterijen blijven maar doorgaan, en ook al praten de ouders van Elias met zijn lerares, er wordt maar niks aan gedaan. De lerares gelooft namelijk niet dat die jongen hem pest. Tussen Anton en Marianne gaat het nog steeds niet geweldig. Ze bellen wel steeds vaker, en ze kunnen het ook steeds beter vinden. Christian en Elias hebben ook tegen Anton gezegd dat hij er maar iets van tegen de man moet gaan zeggen die hem laatst had geslagen. Anton doet dit, en gaat met hun kinderen naar de garage van de man om hem d e waarheid te vertellen. Hier krijgt hij nog een paar klappen van de man, maar hij slaat zelf niet terug. Elias en Christian vinden hem maar een mietje omdat hij niets terug doet. Christian bedenkt dat ze een bom kunnen maken, en hiermee de auto van de man op te blazen. Eerst vind Elias dit niet zo’n goed idee, maar daarna vind hij het wel stoer. Ze maken met kruid een bom. Ondertussen in Afrika komt de leider van de soldaten ineens met een auto het kamp oprijden, met daarbij een aantal soldaten met wapens. Anton gaat kijken wat er aan de hand is, en de leider heeft zijn been helemaal open liggen. Het lag waarschijnlijk al wat langer open, want er zaten allemaal wormen in. De leider vroeg aan Anton of hij het wilde opereren. Het liefste zou Anton dit niet doen, want hij heeft al zoveel meiden pijn gedaan. Toch doet hij dit, maar alleen als de wapens van het kamp afgaan. De mensen die er wonen vinden het niet goed dat hij hem opereert, maar hij heeft geen andere keuze. Ondertussen in Amerika zijn Christian en Elias bezig met het plannetje van de bom maken. Ze gaan hem ’s morgens om 7 uur onder de auto van de man leggen. Claus en Christian krijgen steeds vaker wat ruzie, omdat Claus niet wil toegeven dat hij het niet erg vond als de moeder dood zou gaan. Dit was omdat ze zo veel leed, en er was erg veel werk mee, omdat ze kanker had. Als Claus dit toegeeft, dan is Christian wat boos op hem, maar na wat uitleg snapt hij zijn vader ook wel wat. Op school wordt er nog steeds gepest. Christian is het helemaal zat, en als hij ziet dat de pestkop naar de wc loopt met Elias, dan gaat hij erachteraan. Hij neemt zijn fietsenpomp mee, en slaat de jongen helemaal in elkaar. Ook dit komt de directrice te weten, en alweer moeten ze met hun ouders op gesprek komen. Alles wordt hier opgelost, en de pesterijen stoppen na dit gesprek ook allemaal. Ondertussen zijn Christian en Elias klaar met de bom. Ze leggen hem onder het bed van Christian, zodat hij deze de volgende dag snel kan pakken. De volgende dag gaan ze naar het gebied waar de auto staat. Hier pakken ze de bom, en tot Elias’ verbazing heeft Christian de bom een stuk groter gemaakt. Ze leggen de bom onder de auto van de man en steken hem aan. Snel rennen ze weg, maar dan ineens komt er een vrouw met een meisje rennend voorbij. Elias ziet dit en rent er snel heen, hij schreeuwt dat ze niet verder moeten lopen. Op dat moment gaat de bom af, en ligt Elias roerloos op de grond. Christian is helemaal geschokt en gaat huilend bij hem zitten. Er wordt een ambulance gebeld, en Elias komt in het ziekenhuis terecht. Marianne is erg boos op Christian omdat ze weet dat het zijn idee was. Elias verdedigt hem wel, door te zeggen dat het ook zijn idee was. Christian mag van Marianne niet in het ziekenhuis op bezoek komen. Christian vind dit echt niet leuk, hij denkt ook dat Elias dood is, omdat Marianne dat zei. Ze gaat naar de toren waar de 2 jongens vaker staan. Hij staat op de rand om er vanaf te springen. Claus is erg bezorgd, want hij heeft geen idee waar zijn zoontje uithangt. Hij belt naar Marianne om te vragen of zei misschien weet waar hij is. Marianne weet dit niet, maar Anton weet dit wel. Anton weet dat de jongens vaker op de toren kwam, omdat Elias dat wel een vertelde. Hij reed meteen naar de toren heen om te kijken of hij daar was. Daar aangekomen zag hij onder al een fiets van hem staan. Hij zag de fiets, en hij ging snel naar boven. Daar zag hij Christian op de rand van de toren staan. Hij haalt hem hier snel weg en praat even met hem. Christian is opgelucht dat zijn vriend niet dood is gegaan. Onder aangekomen stond Claus daar. Ze waren blij elkaar weer te zien. Ook zijn Elias en Christian later blij om elkaar weer te zien. In Afrika komt ook weer alles goed, de leider wordt door de bevolking daar weggesleept, en zal voorgoed wegblijven. Het verhaal speelt af in Afrika in een arm gebied. Hier helpt Anton de slachtoffers. Het speelt ook af in Amerika, en op de school in Amerika. Het kan zich in deze tijd afspelen, maar aan de kleren te zien speelt het zich een paar jaar terug af. Niet te lang geleden, want daar hebben ze al laptops, en ze kunnen met elkaar via internet videochatten. Dit kon veel jaar geleden nog niet. De drijfveren van de persoon heb ik hierboven net genoemd. Maar vooral om het pesten tegen te gaan, en om de man te laten stoppen.
11. Wie zijn de belangrijkste personages? Geef een korte karakterisering. Hoe zijn de onderlinge relaties tussen die personages?
Er zijn verschillende belangrijke personages. De personages die in het verhaal voorkomen zijn Anton. Anton is een rustige man, maar hij is met veel dingen bezig. Hij heeft het druk op het werk, maar wil toch ook veel tijd voor zijn gezin overhouden. Je ziet wel dat hij veel over heeft voor zijn werk. Hij werkt namelijk erg hard, en probeert iedereen te helpen. Zelfs zijn vijanden helpt hij. Dit laat zien het toch een erg behulpzame man is. Ondanks dat hij zijn kinderen niet vaak ziet, zie je wel dat hij erg veel van ze houdt. Anton is ook de hoofdpersoon, want je ziet veel van zijn leven. Er worden ook veel scènes zonder hem gefilmd, maar toch is hij de hoofdlijn van de film. Ook een belangrijk personage in de film is Elias. Het is een jongen die erg veel wordt gepest. Hij gaat ook snel mee met personen. Als Christian hem dingen zegt of vraagt, gaat hij meteen in hem mee. Als Christian bijvoorbeeld een bom wil maken samen met Elias, dan wil hij meteen meehelpen, terwijl je aan hem ziet dat hij het toch niet echt wil doen. Dit geld ook voor het op de toren staan. Elias weet dat dit niet mag, maar omdat Christian het doet, doet hij het ook maar. Het is een beetje een sulletje. Christian is dus ook een belangrijke persoon in de film. Het is een redelijk opdringerige jongen, want hij wil dat Elias dingen doet, die hij ook durft. Het is ook een agressieve jongen. Hij denkt en doet erg agressief. Hij slaat de jongen meteen met de fietsenpomp, en zet het mes aan zijn keel. Dit doet een normale jongen van 12 jaar niet. Ook wordt hij agressief tegenover zijn vader, want Christian weet dat zijn vader om een of andere reden wilde dat zijn vrouw dood ging. Hier reageert hij best fel op. Achter het agressieve jongetje schuilt toch een lieve jongen, die veel om andere mensen geeft. Dit blijkt bij de begrafenis van de moeder, hier komt hij over als een lieve jongen. Ook als Elias is toegetakeld bij het ongeluk, blijkt maar weer dat hij het beste wil voor zijn vriend. Een ander persoon is Marianne, de vrouw van Anton. Ze zit er nog steeds elke avond mee dat Anton is vreemd gegaan. Het is een erg zorgzame moeder, want elke keer dat er iets gebeurd met Elias, wil ze het beste voor haar kind. De rest van de personen zoals Claus en de leider van de groep, zijn niet echt belangrijke personen, maar toch zijn ze van belang in het verhaal. Er is niet echt wat over te vertellen, maar de leider is in ieder geval een gemene man die zoveel mogelijk vrouwen probeert te verminken. De vader van Christian is een aardige man, die het beste probeert voor iedereen, en niet alleen voor zijn kind, maar hij wil ook dat anderen niet de dupe worden van het gedrag van zijn zoontje.
12. Laat de film ‘gewone’ mensen zien die een psychologische ontwikkeling doormaken? Of toont de film vooral stereotype personages die ‘actiegericht’ handelen? Verklaar je antwoord.
De film laat verschillende soorten personages zien. Ten eerste Elias. Hij maakt een psychologische ontwikkeling door. Eerst is het een jongen die zich maar laat pesten, en alles bij zich laat doen. Ook durft hij zich niet te verweren tegenover de pestkoppen. Als hij Christian leert kennen, leert hij hoe hij terug moet vechten en hoe hij zichzelf moet verdedigen. Het wordt een ander persoon, want nu durft hij ineens veel meer dingen. Hij gaat ook mee in alles wat Christian wil dat hij doet. Anton is vooral actiegericht. Hij maakt geen ontwikkeling door in de film. Het blijft steeds een behulpzame en lieve man. Ondanks dat hij vreemd is gegaan blijft hij lief voor zijn vrouw. En wat er ook gebeurt, hij doet er alles voor om mensen in leven te houden. Dit blijft zo de hele film. Hij wil ook het beste voor andere mensen, en denkt niet alleen maar aan zichzelf. Christian maakt ook wel een psychologische ontwikkeling door. Het is vanaf het begin van de film al een pittige jongen, die tegen de pestkoppen ingaat. Ook wil hij de mensen wat pijn doen, die hem of zijn vriend Elias ook pijn doen. Dit verandert op het einde van de film een beetje. Hij begint zich dan te realiseren dat hij toch echt fout is geweest. Als hij op de toren staat om na te denken, denkt hij er pas aan hoe fout hij bezig was, en dat het heel anders had af kunnen lopen met Elias, want hij had namelijk wel dood kunnen zijn. Marianne maakte geen ontwikkeling door in de film. Ze blijft van het begin tot het einde van de film erg behulpzaam naar mensen toe, en wil ook dat andere mensen het goed hebben.
13. Met wie heb je het meest meegeleefd? Hoe komt dat?
Ik heb het meeste meegeleefd met Christian. Als ik zou zien dat er een hele groep mensen een andere persoon zou pesten, dan zou ik het ook opnemen voor diegene. Ik vond het gewoon aardig van Christian hoe hij dit deed. Hij deed dit ook vaker niet op de goede manier, met erg veel geweld. Hier kon ik me minder goed in vinden, want ik ben niet zo iemand die veel geweld gebruikt. Maar evengoed kon ik me goed inleven in hem, want ik zou ook tussen pesterijen inkomen. Ik kon ook erg goed meeleven met Anton. Anton ziet overal wel wat uitdaging in. Vooral als hij patiënten krijgt, doet hij er alles voor om deze mensen te redden. Hij gaat in een razend tempo te werk. Zelfs de vijand ging hij helpen. Als er dan iets ergs voor hem gebeurden, vond ik het best sneu voor hem. Hij doet overal zo erg zijn best voor, en krijgt er alleen maar ellende voor terug. Ik vind het jammer voor zo’n soort mensen. Ik kon echt niet meeleven met de leider van de soldaten. Hij vermoordde en verminkte allemaal meisjes op het kamp. Dat was verschrikkelijk om te zien. Ik kon dus echt niet met hem meeleven toen zijn been helemaal open lag. Ik vond dat hij dit eerlijk had verdiend, want wie zo’n verschrikkelijke dingen doet, die mag dit ook wel overkomen. Ik kon ook best goed meeleven met Elias. Hij werd namelijk erg gepest, en dat vond ik best zielig. Het is sowieso niet eerlijk als je met een hele groep een persoon gaat pesten. Maar ik kon me niet super goed in hem inleven, omdat hij niet terugsloeg. Ik vind dat als je gepest wordt, dat je er ook wat van mag zeggen en het niet allemaal over je heen moet laten komen. Hierdoor kon ik ook minder goed meeleven met hem, omdat ik me niet geweldig goed in hem kon inleven. Ik kon ook niet zo goed met Marianne meeleven. Dit was omdat ik meer op andere personen aan het letten was dan op haar zelf. Ze had ook een beetje een andere mening als mij, want ze ging meteen naar school toen Elias thuis kwam met een lekke band. Ik denk dat ik niet zo goed met haar mee kon leven, omdat ik me niet zo goed in kon leven in haar.
14. Wat kun je zeggen tussen het verschil tussen verhaal en plot?
a. Er wordt veel verteld dat niet in beelden te zien is, het verhaal is dus groter dan de plot.
b. Wat wordt verteld is ook zo ongeveer wat er in beelden te zien is, het verhaal is gelijk aan de plot.
c. Er wordt bijna niets verteld in heel veel beelden, het verhaal is kleiner dan de plot
B, wat wordt verteld is ook zo ongeveer wat er in beelden te zien is, het verhaal is gelijk aan de plot. Er wordt niet veel verteld wat je in beelden ook niet ziet. Ik denk dat als ze minder beelden dan verhaal hadden laten zien, dat het dan een stuk ingewikkelder zou zijn geweest. Je zou dan zelf moeten bedenken wat er allemaal gebeurde, en dat is erg moeilijk. Ik denk dat als ze weinig vertelden in veel beelden, dat het verhaal dan ook te onduidelijk zou worden. Dan zouden ze het verhaal denk ik niet afkrijgen, omdat het toch een best lange film was. Ze hebben goed voor deze gekozen, omdat nu de beelden ongeveer steeds lieten zien, wat er verteld werd. Zo was het verhaal simpel te begrijpen.
15. Op welke manier wordt het verhaal verteld?
a. In (tamelijk) chronologische volgorde.
b. Het verhaal verspringt voortdurend in tijd en ruimte.
c. Anders, namelijk…
B, het verhaal verspring voordurend in tijd en ruimte. Na elke scène gaan we naar een andere scène. Bij deze verspringing van scène, kom je bijna elke keer op een andere locatie. Had je net de pesterijen op de school gezien, dan ging je weer naar het werk van Anton in Afrika. Als je dit weer had gehad, ging je naar een scène waar de jongens op de haven zaten te spelen, of op de toren zaten. Dan ging je naar de schuur waar de bom werd gemaakt. En zo ging het de hele tijd door. Ik vind dat ze hier goed voor hebben gekozen, want op verschillende plekken gebeurde veel interessante dingen. Als ze dit een heel stuk minder hadden gedaan, kreeg je een soort van effect dat de film uit veel losse delen bestaat. Het kon zelfs niet eens in een chronologische volgorde worden verteld. Dan zou er niks van deze film niet eens gemaakt kunnen worden. De film is juist gemaakt om het in een bepaalde volgorde te vertellen, en dit moest per se door scènes en ruimten door elkaar te plaatsen. Als ze voor iets ander hadden gekozen, dan hadden dus beter voor een andere film kunnen kiezen, want dit hoort echt bij deze film. Iets anders zou hier niet bij gepast hebben.
16. Bij welk genre kun je het verhaal indelen? Waarom?
Deze film kun je indelen bij het genre ‘melodrama’. Dit is omdat het hier vooral gaat om de gevoelens van stereotype personages. Ook gaat de film over problemen die hedendaags voorkomen, en niet alleen vroeger of nu. Problemen zoals pesten, komen nu ook gewoon voor in het dagelijkse leven. Ook scheidingen komen nu gewoon voor, en ook werkende vaders komen in deze tijd voor. Ook heeft de film te maken met relaties die bepaalde personen met elkaar hebben, en die ze onderling hebben. Ook zitten er veel conflicten in de film tussen een aantal personen. Bijvoorbeeld tussen Elias en zijn moeder, of tussen Christian en zijn vader. Ook komt er verdriet voor in de film. Vooral in Afrika, als er weer wat meiden verwond zijn is dit erg triest. Niet alleen daar maar ook hier komt verdriet voor, bijvoorbeeld de dood van de moeder van Christian, of de verwondingen van Elias. Deze kenmerken horen allemaal bij drama. Ook speelt de film in op de gevoelens van de kijker. Het ligt bij veel mensen gevoelig, dat er gepest wordt op school. Dit is niet leuk voor de mensen zelf. Ook speelden ze heel erg op de gevoelens in op dat ontwikkelingsland. De grote leider was ineens helemaal aan de macht en zei vervelende dingen tegen Anton, zoals dat zijn soldatenvrienden liever houden van dode lichamen van mensen, dan van levende lichamen van mensen. Ik merkte dat dit best heftig was, vooral voor andere mensen die in de bioscoop zaten. Het is geen komedie, want er worden niet veel grappen in gemaakt. Het is ook geen romantisch komedie, want het verhaal gaat niet echt over een man en een vrouw die voor elkaar bestemd zijn, en waar er een ontmoeting tussen de twee is of zo. Het was geen vrolijke film, maar is dacht niet echt dat het zo’n erge trieste film was. Ook was het geen oorlogdrama omdat het juist helemaal niet over een oorlog ging. Het was niet eens in de tijd van oorlog. Ook was het geen psychologische drama, want het was geen film waar een held in zat, of er zat ook niet super veel actie in.
17. Welke middelen (in vorm en/of inhoud) heeft de regisseur gebruikt om het publiek te boeien? Welke waren het meest effectief?
De regisseur heeft een aantal middelen gebruikt om het publiek te boeien. Hij sprong bijvoorbeeld goed van de ene scène naar de andere scène. Dit maakte het erg spannend, want net op het moment dat er iets spannends ging gebeuren, sprong het beeld naar een andere ruimte. Als bijvoorbeeld de pestkop net aan het dreigen was om te gaan slaan, sprong hij naar een andere scène. Zo bleef je in spanning wachten tot het beeld terug kwam. De montage vond ik in deze film dus erg belangrijk. Ook vond ik dat de film maar niet saai werd. De inhoud was best interessant, want je wist vaak niet wat er in de film ging gebeuren, dus werd ik steeds verrast. Ook heeft de klassieke verhaalstructuur meegeholpen aan de spanning in de film. De spannendste momenten kwam pas in de climax, dus pas ergens op het einde van de film. Ook kwam bij de climax pas alles goed. Dus je zit de hele film in afwachting of het wel goed komt, en wat er gaat gebeuren, en op het einde komt het allemaal weer goed. Zo wordt je dus goed in spanning gehouden. De geluidseffecten waren ook wel van belang in de film. Je hoorde vaak wel dingen aan komen, maar je wist niet precies wat. Dit was dan maar een korte spanning, maar hierdoor bleef je wel geboeid naar de film kijken. Ook de locatie zorgde voor wat spanning. Doordat Amerika wel erg ontwikkeld was, en Afrika niet, was het best leuk om te zien hoe die verschillen duidelijk werden. In Afrika hadden ze weinig technieken, en vooral op het gebied van operatie. Hierdoor was het best spannend of daar wel alles goed ging. Het laatste wat me erg bleef boeien, is hoe de camera’s bewogen. Soms bewoog hij heel langzaam naar de plek waar je iets hoorde. Of toen hij met de tilt naar boven ging, zag je eerst heel lang een toren voordat je werkelijk de jongens erop zag staan. Ik denk dat dit ook wel hielp voor de spanning, en als er spanning in een film zit, dan blijf ik meestal als snel geboeid.
18. Wat is het doel van de film?
a. De film is vooral bedoeld om het publiek te amuseren.
b. De film wil een mening of een boodschap overbrengen, namelijk…
c. De film wil informatie verstrekken, namelijk…
B, de film wil een mening of een boodschap overbrengen, namelijk dat je met geweld niets oplost. In elk deel van de film merk je wel dat de regisseur duidelijk wil maken dat je niet moet gaan vechten als je iets wilt. Bijvoorbeeld als dat jongetje gepest wordt, wordt de pestkop net zo hard teruggepakt. Maar hier schieten ze allemaal niks mee op, want het loopt allemaal uit op een grote ruzie, terwijl het daarna met praten wordt opgelost. Ook in Afrika verminkt de leider allemaal meisjes, terwijl hij hier ook niks mee opschiet. Hij wordt zelf ook helemaal open gesneden, en daarna alsnog het verzorgingsstuk uitgezet. Ook de ruzie tussen Anton en Marianne (de scheiding) is nergens voor nodig, want achteraf komt het ook tussen deze twee personen weer helemaal goed. De film is natuurlijk ook bedoeld om het publiek te amuseren, anders zou de film niet gemaakt worden. De regisseur probeert je te boeien, wil niet alleen en boodschap over laten komen, maar hij wil ook dat je een beetje geniet van het verhaal om zijn boodschap heen.
19. Als de film een mening of boodschap wil overbrengen, gebeurt dit dan aan de hand van een bepaalde symboliek? Leg dit uit.
Het gebeurt niet echt aan de hand van een bepaalde symboliek, want het wordt al duidelijk zonder dat er een symbool wordt gebruikt. De wapens kunnen wel vaak al een symbool zijn van geweld. Toen de auto van de leider van de soldaten aan kwam rijden, zag je al soldaten op de auto staan met geweren. Je weet dan van tevoren al dat ze niet maar even op bezoek komen. Ook in het stukje dat het mes aan de keel gezet wordt, weet je dat er gewoon veel geweld gebruikt wordt, evenals met de fietsenpomp. Vooral met de bom die onder de auto wordt gelegd, wordt toch echt duidelijk gemaakt dat er veel geweld in de film wordt gebruikt. Op het einde van de film wordt dus duidelijk dat al dat geweld nergens voor nodig is en dat je er juist alleen nog maar meer problemen van krijgt, en dat je er al helemaal niks mee oplost.
20. Hoe zijn de verschillende relaties weergeven tussen man en vrouw, rassen, klassen, enzovoorts.
De relatie tussen Anton en Marianne wordt weergegeven, door elkaar niet te zien, maar toch door elkaar te bellen. De twee zijn uit elkaar gegaan met ruzie, omdat Anton vreemd is gegaan. Je gaat dan niet meteen uit elkaar, maar wilt elkaar toch nog wel spreken over de reden die daarachter zat. Je merkt dus al meteen op het begin dat het nog een beetje onwennig is. Ze willen elkaar wel spreken, maar toch ook weer niet. De relatie tussen Anton en Elias is erg goed. De twee kunnen erg goed met elkaar opschieten, en dit is weergegeven door dat ze, elke keer dat ze bij elkaar zijn, goed met elkaar opschieten. Ze hebben bijna nooit ruzie, en doen veel dingen met elkaar. Je ziet meteen dat het dikke maatjes zijn. Ook de relatie tussen Christian en Elias is zo beschreven. De twee jongens hebben ook bijna nooit ruzie met elkaar. Ze waren al vanaf de eerste dag dat ze elkaar zagen dikke vrienden, en zijn dit altijd zo gebleven. Ze doen alles samen, en zeggen ook alles tegen elkaar. De relatie tussen Christian en Claus is een normale vader-zoon relatie. De twee krijgen na de dood van de moeder wel een wat hechtere band, omdat ze dan in dezelfde situatie zitten. Ook hebben deze twee wel eens ruzie, maar dat is normaal. Ik dacht dat het verschil in klassen wel duidelijk zou worden in het ontwikkelingsland, maar dat was niet helemaal zo. Anton gedroeg zich gewoon als een van de donkere mensen daar, en voelde zich helemaal niet speciaal. Het verschil tussen de leider met zijn soldaten en de rest was wel duidelijk zichtbaar. De leider kon daar alles maken, en had veel macht. Ook met de geweren zag je al dat ze boven de rest stonden. Dit zag je best goed, door hoe ze zich gedroegen, want ze gedroegen zich alsof ze veel meer waren als de rest.
21. Welk effect heeft de film op je? Word je er bijvoorbeeld vrolijk van of juist verdrietig? Hoe komt dat?
De film heeft een beetje een verdrietig effect op me. Ik hou niet zo van mensen die anderen mensen pesten, of van geweld. En ik hou al helemaal niet van mensen die denken dat ze meer zijn dan de rest. Het was voor de rest wel een leuke film, maar van de inhoud wordt ik niet blij. Ik snap niet dat mensen andere mensen zover de grond in boren, alsof ze meer zijn als de rest. Bij zo’n kleine jongetjes is het alleen maar om stoer te doen, dacht ik. Totdat de wapens van pas kwamen was het best serieus. Ik vind het best erg dat een jongen van 12 met een mes op zak door school loopt. Ik vond de film zelf wel leuk, want ik vind het wel leuk om te zien hoe alles uiteindelijk goed wordt opgelost, en dat de film laat zien dat dingen ook op een goede manier op kan worden gelost, en niet alleen de slechte manier.
Het verhaal heeft 2 verhaallijnen. Dit zorgt er ook voor dat er veel verschillende locaties zijn.
De film speelt zich af op verschillende locaties. De eerste scène speelt zich af in een ontwikkelingsland, ver van zijn huis in Amerika af. Hier spelen veel delen van het verhaal zich af. Het is een belangrijke locatie, want er gebeuren hier veel dingen die zorgen voor de spannende momenten in een film. De vader van Elias (Anton), werkt hier als arts. Hij verzorgt de mensen daar op een vluchtelingenkamp. Als Anton klaar is met zijn werk op het vluchtelingenkamp, dat gaat hij naar zijn eigen hutje waar hij een beetje tot rust kan komen. Het verhaal hier op dit kamp, heeft veel invloed op het verhaal op andere locaties. De andere verhaallijn speelt zich af in Amerika. Hier leven 2 families. De familie van Anton, waar zijn vrouw woont, samen met hun 2 zoontjes: Elias en zijn broertje. En de familie van Christian met zijn vader. Deze 2 families wonen bij elkaar in de buurt. Het gezin van Christian is hier net komen wonen, en komt in de klas bij Elias. Zo leren de 2 elkaar kennen. School is ook een belangrijke locatie in de film, niet alleen omdat de 2 elkaar hier leren kennen, maar ook omdat hier het begin van de pesterijen is, en omdat hier ook het begin van alle problemen zit. Het huis van is bij beide personen ook van belang, maar niet zo erg als de locaties hier boven. Het is evengoed wel een klein beetje belangrijk, want hier spreken de 2 met elkaar af, en maken ze allemaal plannetjes over wat ze uit gaan voeren. Later in de film is er ook nog een belangrijke locatie, het industrieterrein. Hier leren de jongens en Anton een man kennen op een negatieve manier. Later na wordt deze locatie erg belangrijk, want hier voeren Christian en Anton hun plannen uit.
2. Hoe zijn de hoofdpersonages gekleed (en geschminkt)?
Het was erg verschillend wat de personages droegen. Anton droeg vaak niet de allernieuwste kleding. Hij droeg op zijn werk een wit shirt, met een wat lossere spijkerbroek. Deze waren extra wat vies gemaakt, omdat hij daar veel in het vieze werkt. Als hij thuis was, droeg hij ook een normaal shirtje met een spijkerbroek, maar wel net iets netter dan op zijn werk. Hij droeg er dan ook wel eens een jasje over, waardoor het wat beter eruit zag. Daaronder droeg hij wat nettere schoenen. Op zijn werk droeg hij ook vaker een operatiejas, omdat dit nodig was om steriel te blijven tijdens een operatie. Ook zijn gezicht was extra een beetje vies gemaakt, ook door het werk wat hij deed. Anton had ook een baardje laten staan. Ik denk dat ze dit hebben gedaan omdat hij er dan wat stoerder uit zag. Elias droeg ook niet de nieuwste en duurste kleren. Hij droeg een spijkerbroek, met een normaal shirt en een vest eroverheen. Dit paste wel bij zijn karakter, want hij kwam een beetje over als een loser. Hier horen ook niet de nieuwste kleren bij, dus hier was wel echt goed over nagedacht. Hij was niet geschminkt. Marianne (moeder van Elias, dus vrouw van Anton) is meestal wat netter gekleed. Ze droeg soms een coltrui, met een spijkerbroek. Ook droeg ze wel eens een jurk. Dit verschilde per scène. Ze droeg ook altijd wel wat make-up. Haar kleding was verder niet zo belangrijk voor de film. Je lette er bij haar niet zo erg op. Het broertje van Elias (waar de naam niet wordt van genoemd) droeg ongeveer dezelfde kleding als Elias zelf. Hij droeg gewoon simpele kleding. Een shirt met daarover een vest, en een spijkerbroek. Hij was verder ook niet geschminkt. Christian droeg in tegenstelling tot Elias, erg nette kleding. Hij kwam soms een beetje over als een kakker. Hij droeg een polo shirtje, met daaronder soms een witte blouse. Hierbij droeg hij een spijkerbroek en stoere schoenen. Vaak droeg hij hierover een jasje. Op het begin van de film droeg hij een pak, omdat dit op de begrafenis van zijn moeder was. De vader van Christian (Claus) droeg ook wat nettere kleding. Hij droeg vaak een blouse, soms een witte, en soms een blauwe. Ook speelde er een man in de film, waar Anton ruzie mee krijgt. Hij droeg wat slordige werkkleren, omdat hij bij een autobedrijf werkt. Hij droeg een geruite blauwe blouse, met een shirtje en een spijkerbroek. Verder waren de personen niet geschminkt. De kinderen in het ontwikkelingsland, droegen vaak alleen maar een broek, en sommige droegen ook een hemd. De meisjes droegen meestal een jurkje. De wat oudere vrouwen droegen een soort van wit gewaad, wat hun lijf bedekten. De soldaten op het kamp droegen allemaal een heel soldatenpak, en hadden geweren bij. Ook waren ze een beetje vies gemaakt.
De locatie, kleding en make-up bepalen een groot deel van de sfeer van de film. Vooral de locatie maakte niet alleen duidelijk in welk deel je van de film zat, maar ook hoe het daar aan toe ging. Je zag bijvoorbeeld ook aan de kleding van de kindjes van het ontwikkelingsland (die best armoedig waren) dat wij het hier wel wat beter hebben. Hierdoor kon ik me weer beter inleven in de kinderen, maar ook vooral in Anton. Je zag ook dat hij het hier moeilijk had met bepaalde situaties. Als het nou in een iets rijker land afspeelde, was het een stuk minder duidelijk overgekomen. Er was goed voor gekozen om Anton en de soldaten wat vies te maken. Het zag er namelijk ook niet helemaal fris uit daar, dus door ze vies te maken kwam het er beter uit dat ze hier leefden. Als er overgeschakeld werd van een scène in het ontwikkelingsland, naar een scène in Amerika was dit ook duidelijk te zien. Vooral door de locatie, want je ziet sowieso al erg goed het verschil tussen Amerika en Afrika, maar doordat je nieuwe huizen zag, met bijvoorbeeld een grote tuin, werd dit allemaal veel duidelijker. Ook zag je aan de kleding goed dat ze in Amerika wat meer ontwikkeld zijn. Hier hadden ze wat modernere kleding, niet de allernieuwste, maar wel moderner als daar. In Amerika gebruikten ze ook echt bommen om dingen mee te vernielen, maar in Afrika gebruikten ze het om te dreigen. Dit bepaalde wel een deel van de sfeer. Verder bepaalde sommige locaties in Amerika zelf ook de sfeer. Als je zag dat ze weer bij de haven en het industrieterrein stonden, dan wist je weer dat er iets ging gebeuren wat niet helemaal goed zat. Je voelde het gewoon al aan de plek zelf. Als ze bijvoorbeeld op de toren stonden, en ze zagen de man weer, dan wist je weer dat ze een plannetje gingen bedenken. Ook als Anton met de kinderen naar de garage gaat, wordt de sfeer ook meteen bepaald, want je weet dat er iets gaat gebeuren wat niet goed is. Dit is wel fijn voor de film, want je kunt je alvast voorbereiden op wat er gaat gebeuren.
4. Zijn je bijzondere camerapunten of –bewegingen opgevallen? Beschrijf twee scènes waarin dit het geval was. In hoeverre bepaalt de cameravoering de sfeer in de film?
Er zijn enkele camerapunten en –bewegingen opgevallen in de film. Ten eerste was het neutraal standpunt het meeste gebruikt in deze film. Ik vond dat ze hier goed voor hadden gekozen, want ik denk dat als ze bijvoorbeeld van bovenaf of onderaf ging filmen, dat het niet zo handig keek voor de kijker. Dit bepaalt, als je erover nadenkt, dus een groot deel van de sfeer van de film, want als het anders was gefilmd, dan zou het er heel ander uit hebben gezien. Soms leek het dat er een subjectief standpunt werd gebruikt. Dit was vooral aan het begin van de film. Hier was best rommelig gefilmd, en het zou kunnen dat dit een subjectief standpunt is, maar ik denk dat er gewoon wat gerommeld is met de camera. Dit gebeurde helemaal op het begin van de film toen Anton met spoed iemand iets moest opereren. Je kwam eigenlijk dus meteen de film invallen. Dit was best heftig, omdat je niet meteen weet wat er gebeurt. Dit vond ik best spannend, want je wordt in spanning gehouden totdat de volgende scène die daar plaatsvindt komt. Ook gebeurde dit wanneer Anton met zijn dokters op de terugweg van zijn artsenpost was. Het leek dan net alsof er iemand tegenover hem in de auto zat die het filmde, want ook de camera trilde mee met de auto. Het kikvorsperspectief werd in deze film maar een aantal keren toegepast. Dit gebeurde wanneer Elias en Christian samen op een gebouw stonden. Er werd dan van beneden gekeken waar ze op het gebouw stonden. Je kon vanaf hier erg goed zien dat het een hoog gebouw was. De sfeer van de film werd hierdoor erg goed bepaald, want je voelde een beetje de spanning van het hoge gebouw en zonder bescherming. Ook het vogelperspectief werd hier goed toegepast. Dit werd gebruikt op dezelfde plaats, dus op de toren. Eerst we d er dan op de toren gefilmd, wat ze tegen elkaar zeiden. En als het erover ging dat ze eigenlijk niet op de toren mochten komen, dan ging de camera extra over de rand van de toren filmen, zodat je extra goed zag hoe hoog de toren wel niet was. Dit voerde de spanning van de gesprekken tussen Elias en Christian wel op, want je zag dat Elias het niet altijd wilde om op de toren te staan. Ik vind dat er goed voor deze camerastandpunten is gekozen, omdat dit een goed beeld weergaf van de situatie, en het bouwde de spanning van de scène, maar ook van de rest van de film, goed op. Ook vielen er een aantal camerabewegingen op. Bijvoorbeeld toen de auto van de baas van de soldaten aan kwam rijden, kwam deze steeds dichterbij. Hierbij werd de pan beweging gebruikt. Ik vond dit goed gekozen, want als je iets anders zou hebben gekozen, zie je niet dat je je aandacht echt daarop moet richten, en als de camera de auto echt volgt, weet je dat je je daar wel op moet richten. Ook werd er gebruik gemaakt van tilt. Dit werd gedaan door vanaf de grond langzaam naar boven te filmen, naar het plekje waar de jongens op stonden. Dit voerde de spanning best op, omdat je best lang een wit gebouw zag staan, en niet wist wat hierop stond. Voor de rest zijn er niet veel camerabewegingen opgevallen, alleen dat het dan op het begin van de film erg rommelig was gefilmd. Ik vond het fijn dat ze het zo hebben gedaan, want ik denk dat het geen toegevoegde waarden zou hebben als ze dit wel deden. Het zou alleen maar onoverzichtelijker worden.
5. Heeft de muziek een opvallende rol in de film of dient de muziek vooral als achtergrond? Geef voorbeelden.
In sommige delen van de film heeft de muziek een opvallende rol, maar in sommige delen diende het ook vooral als achtergrond. Aan het begin van de film was er bijvoorbeeld wat muziek, maar daar doorheen hoorde je ook de geluiden in de film. Zoals een rijdende auto, of pratende dokters. Je zou denken dat de muziek dan als achtergrond dient, maar hij kwam toch boven de geluiden van de film uit, dus ik denk dat het toch een opvallende rol had in de film. Het bepaalde ook een beetje van de sfeer, want het zag er wat rommelig en gestrest uit, maar omdat er redelijk rustige muziek onder stond, werd je er toch een beetje rustig van. Ook als de jongens op de toren stonden, werd er wat muziek gedraaid. Deze viel niet erg op, maar was er misschien alleen wat om geen stille achtergrond te hebben. De dag voordat Elias werd geraakt door de bom, hadden Anton en Elias afgesproken om de volgende dag met elkaar te gaan chatten. Anton bleef maar wachten op Elias, maar hij wist dus niet dat zijn zoontje in het ziekenhuis lag. Ondertussen dat Anton rond aan het dwalen was in zijn kamer, en ondertussen dat hij na aan het denken was waarom Elias er niet was, werd er ook muziek gedraaid. Dit vond ik zeer opvallend. Het leek net alsof de regisseur je door de muziek wilde voelen wat Anton ook voelde. Er klonk een beetje trieste muziek, en Anton zat ook in een moeilijke situatie. Ik vond het echt perfect uitgekozen, want door de muziek kon ik me echt heel goed inleven in wat Anton voelde. Bij dit voorbeeld was het dus een opvallende rol. Voor de rest was me geen muziek opgevallen. Het zou verder goed kunnen dat er muziek werd gedraaid in de film, maar dat deze me niet is opgevallen. Hier zou het dus gewoon als achtergrond dienen.
6. Is er sprake van speciale geluidseffecten? Zo ja, noem er enkele.
Er was in de film wel sprake van geluidseffecten. Er waren een paar scènes waar de jongens elkaar te lijf gingen. In de ene scène ging het er harder toe dan in de andere. Waar het niet zo hard aan toe ging, werden ook niet veel geluidseffecten gebruikt. Toch waren er een paar slagen die je hoorde. Deze zijn later aan de film toegevoegd als geluidseffect. Waar de ruzies er wat harder aan toen gingen, waren wat meer effecten toegevoegd. Christian sloeg de pestkop met zijn fietsenpomp, en dus hoorde je dit erg goed op het lijf van de jongen. Ik neem niet aan dat ze dit echt hebben gedaan, dus hebben ze ook dit er later aan toegevoegd. Ik denk dat als ze dit niet hadden gedaan, dat het effect op de kijker veel minder was geweest. Dan zou je als kijker geen harde klappen horen, terwijl je het wel ziet. Dit hadden ze dus goed gedaan. Ook waren er nog andere effecten die ervoor zorgden dat je aandacht werd gevestigd op dingen. In het ontwikkelingsland was het bijvoorbeeld een aantal keren dat Anton op het kamp aan het werk was, en dat je dan een auto aan hoorde komen. Je ziet de auto niet, maar je weet wel dat hij eraan komt, omdat je hem hoort. Dit zorgt ook voor een bepaald effect op jou. Je ziet dat Anton nog aan het werk is, maar je weet dat het geen goed teken is als er een auto aan komt rijden. Dit zorgt voor een beetje spanning, omdat je niet weet wie er in de auto zit. Hier hebben ze dus goed voor gekozen. Ook hoorde je, toen Christian op de toren stond, dat er iemand de trap op kwam lopen. Je weet dus dat er iemand aan komt, maar je weet niet wie, en wat deze gaat doen. Het zorgt vooral voor spanning dat je wel weet dat er iets komt, maar dat je niet weet wat er precies gaat komen. Toen Christian op de toren stond, waaide het ook erg hard. Dit hoorde je ook heel erg goed, dus ik denk dat de wind er ook later aan toegevoegd is. Dit zorgt ervoor dat ook hier weer de spanning wordt opgebouwd, Christian staat op het randje van het gebouw terwijl het erg hard waait. Dit soort geluidseffecten zorgen ook voor de spanning in het verhaal. De situatie wordt hierdoor wat beter uitgebeeld, en het wordt ook wel eens duidelijk of het een onheilspellende situatie is, of dat het een rustige situatie is. Hier werkt dit allemaal in mee.
7. Is de film ‘logisch’ gemonteerd (continuïteitsmontage) of zitten er rare sprongen in (discontinue montage)? Leg dit kort uit aan de hand van enkele voorbeelden.
De film was erg apart gemonteerd. Aan het begin leek het op een discontinue montage, maar in de loop van de film werd de montage ook steeds meer constant. Aan het begin sprong je echt van de ene naar de andere plek, zonder dat je wist waar de film over ging. Het begon in Afrika, en je wist er niks vanaf. Je wist niet over wie het ging, wat er aan de hand was, en voordat je het ook maar enigszins zou kunnen gaan snappen, sprongen ze naar de scène in Amerika. Hier gebeurde hetzelfde. Het begon hier bij, dat de jongen een gedichtje ging voorlezen bij de doodskist van (achteraf) zijn moeder. Voordat je dit gaat begrijpen, springt hij weer naar de andere scène. Het was aan het begin van de film dus erg moeilijk te begrijpen waar het nu precies over ging. Gelukkig werd het in de loop van de film wel duidelijk wat er nu aan de hand was, en op welke plek bepaalde dingen gebeuren. Aan het begin leek het dus discontinue, maar toen het duidelijk was waar het verhaal over ging begon ik het verhaal ook te snappen. De film werd hierna dus goed en logisch gemonteerd. Er zaten geen rare sprongen van tijd of ruimte in. Soms ging je bijvoorbeeld wel ineens van Amerika naar Afrika of andersom, maar dit was meer om de spanning op te bouwen, dan om je op het verkeerde been te zetten. Ik denk dat het goed is dat ze hiervoor hebben gekozen, omdat je op het begin van de hak op de tak springt en dus niks van die film snapt. Hierdoor wordt de spanning al aan het begin van de film aangehouden. In de loop van de film is toch al veel spanning, dus zijn de rare sprongen in tijd en ruimte niet meer nodig voor de spanning.
Er zijn me verschillende scènes uit de film bijgebleven. Ten eerste de scène dat de leider (Big men) met de auto op het terrein van het ontwikkelingsland kwam. Hij kwam hier met zijn soldaten om buiken en benen van jonge meisjes en vrouwen open te snijden. Dit was geen prettig gezicht. Elke dag kwamen er wel een aantal vrouwen en meisjes bij de dokter om zich te laten operen. Hij maakte de grote wonden dan dicht. Ook waren er bij een aantal vrouwen de buiken doorgesneden. Dit was best triest want er was ook een vrouw die zwanger was. Anton probeerde deze vrouw nog wel te helpen, maar het was hem niet meer gelukt. Anton zat hier best wel mee, want hiermee had de baby ook geen leven meer. Deze is me goed bijgebleven, omdat je dan toch ziet hoe het er in die landen aan toegaat. Dat mensen met macht er veel kunnen maken in dat land. Ze proberen zoveel mogelijk meisjes pijn te doen. Dit was best heftig om te zien, vooral omdat zulke dingen hier niet gebeuren. Daar zijn die dingen normaal de cameravoering speelde hier wel een rol bij, omdat er ineens een paar mensen in beeld kwamen met een gewond persoon, zonder dat je ze van tevoren zag aankomen met de vrouw. Ook het geluid was hier erg belangrijk. Je hoorde een auto aankomen, en je hoorde dat er wat dingen gebeurden. Maar je weet niet precies wat. Toen je de gewonde vrouw aan zag komen wist je de eerste keer niet wat er aan de hand was, maar toen dit vaker gebeurde wist je wel wat er weer aan de hand was. Ook de art direction was hier erg belangrijk. De filmset was erg goed ingericht. Het deel waar de patiënten verzorgd werden door Anton was afgezet door een soort van hutje. Daarnaast leefden de mensen gewoon verder in het dorp. Het was niet met de computer gemaakt, maar het was een bestaande buitenlocatie. Rekwisieten waren hier ook belangrijk. De soldaten van de leider hadden geweren, die toch een groot deel van de sfeer bepaalden in de film. Ook de auto waar ze in reden was belangrijk. Het was een soort van jeep. Ook de kostuums die de artdirector heeft gebruikt zijn belangrijk om het verhaal goed te begrijpen. Hij had voor de kinderen in het dorp een beetje armoedige kleding, en voor de dokters hij had echte doktersjassen uitgekozen. Ik denk dat als ze deze kleding niet hadden gebruikt, dan zou de sfeer in de film ook anders zijn. Ze kunnen er moeilijk voor kiezen om de kinderen moderne kleding aan te doen. Een andere scène die me nog goed bij is gebleven was de scène dat Elias werd geraakt door de bom die hij samen met Christian had gemaakt. Ze wilden het busje van de man opblazen. Deze man sloeg Anton steeds, dus vooral Christian wilde hem terugpakken, maar Elias wilde ook meehelpen. Ze maakten dus samen een bom om de auto op te blazen. Ze deden dit vroeg in de morgen, zodat niemand het zou merken dat zij het hebben gedaan. Ze staken de bom aan, en renden snel weg. Ze schuilden achter een muurtje, zodat ze toch nog konden zien hoe de bom ontplofte. Op dit moment kwam er een vrouw en een meisje aan die aan het joggen waren. Elias zag het, maar hij wilde echt niet dat de vrouw en het meisje gewond zouden raken. Hij rende snel naar de vrouw en het meisje om ze weg te halen bij deze bom. Wat hij niet in de gaten had, wat dat de bom elk moment af zou kunnen gaan. Op het moment dat hij een aantal meter van de auto was, ging de bom af. Elias lag na de ontploffing op de grond, en bewoog niet meer. Christian voelde zich er schuldig, en kon het niet aanzien. De ziekenwagen werd gebeld, en Elias werd opgehaald. Toen hij in het ziekenhuis lag kwamen Anton en Marianne zo snel mogelijk naar hem heen. Christian wilde ook even op bezoek bij zijn vriend, maar dit mocht van Marianne niet. Ze greep hem helemaal vast, want ze wilde niet dat deze twee jongens elkaar nog een keer zouden zien. Dit was omdat het toch wel Christians schuld was. Elias zei tegen haar moeder dat het de schuld van hem zelf was, terwijl het eigenlijk de schuld van Christian was. Later na ging Christian het gebouw op, om hier even goed na te denken over wat hij heeft gedaan. Hij stond op het punt om van de toren af te springen. Hij stond op de rand, en het waaide erg hard. Ondertussen wist Claus maar niet waar hij uithing. Hij belde al naar Marianne, of zei misschien wist waar hij was. Het was namelijk al erg laat. Marianne wist dit niet, maar Anton wel. Hij wist dat de jongens vaker naar de toren gingen, maar dit mocht niet van hem. Hij reed snel met zijn auto naar de toren. Hij zag de fiets van Christian onder staan. Hij rende snel naar boven. Hij zag Christian op de rand staan, en Anton zei dat Christian niet moest springen. Hij reageerde hier niet op, en bleef gewoon op de rand staan. Anton liep heel stil naar de rand om hem hier weg te halen. Hij pakte hem weg, en Christian was veilig. Anton vertelde dat alles goed was met Elias, en dat hij er bovenop zou komen. Hier was Christian er opgelucht om, want Marianne had tegen hem gezegd dat Elias dood was gegaan. Ik vond dit een redelijk spannende scène. Dit had vooral te maken met de plekken waar het zich afspeelde. Het deel dan de auto ontplofte, speelde zich af op een gewone oprit bij wat huizen. Dit maakte het niet echt spannend, maar wel de montage was erg spannend, omdat eerst het lontje van de bom werd gefilmd, en daarna werden de 2 rennende mensen gefilmd, gevolgd door de jongens die weer werden gefilmd. Je zag dus verschillende beelden door elkaar. Dit bouwde de spanning op, omdat je wist dat een persoon geraakt werd door de bom, maar je wist niet wat. Dit was ook bij de scène dat Christian van het gebouw wilde springen. Hier was het zo gemonteerd dat je eerst Christian op het gebouw zag staan, en daar doorheen kwam Claus die Marianne belde. Ook dit ging zo een aantal keren door. In deze scènes was de art direction ook belangrijk. Want de locaties waren goed uitgekozen. Ik denk dat als het op een minder spannende plek was gefilmd, dat het dan ook lang die zo spannend was als nu. De enige rekwisiet die belangrijk was, was de bom. Voor de rest waren er geen rekwisieten. Dit was niet nodig, want het verhaal was zo goed te snappen. Kostuums waren ook niet van belang. De mensen droegen normale dagelijkse kleding. Hier viel niet iets op. Ook verder aan het uiterlijk viel niet veel op. Ik denk dat deze scènes zijn bijgebleven omdat dit toch de spannendste en belangrijkste scènes in de film waren. De spanning werd hier goed opgebouwd. In de rest van de film was het ook redelijk spannend, maar daar werden niet echt montagetrucs gebruikt. En dat was in deze scènes wel.
9. Kun je het verhaal indelen volgens de ‘klassieke’ verhaalstructuur?
Je kunt het verhaal indelen in de klassieke verhaalstructuur. Eerst kwam de introductie en de uitleg van de situatie. Het was nog wel wat onduidelijk aan het begin van de film wat er precies aan de hand was. Je leert aan het begin de personages kennen, in wie ze zijn en wat ze doen. Anton is de arts, die in het ontwikkelingsland werkt. Hij is bezig met scheiden van zijn vrouw Marianne die nu in Amerika woont. Ze gaan scheiden omdat Anton vreemd is gegaan. Je leert beide personages hier kennen. Ook leer je Christian kennen. De eerste scène waar hij in voorkomt is waar hij een gedichtje voorleest voor zijn overleden moeder. Ook leer je Elias hier kennen. Je ziet meteen dat hij het mikpunt van de pestkoppen is. Zijn band is elke dag lek, en hij wordt voor school opgehouden door de ‘stoer jongens’. Hierna komt het echte probleem pas echt. Je ziet dat Elias erg gepest wordt, en dat hier niet veel aan wordt gedaan. Ook zie je dat Anton in Afrika steeds meer problemen krijgt met de leider van de soldaten. Hij merkt dat hij steeds meer vrouwen en meisjes moet operen die door hem worden opengesneden. Hier beginnen de problemen van de film. Hier volgt snel genoeg de reactie van andere personen of van de persoon zelf. Christian helpt Elias in de film, zodat hij niet meer gepest wordt. Hij haalt bijvoorbeeld ook de ventielen weg van de pestkoppen. In Afrika gaat het steeds maar door, en het wordt steeds erger. Later na in de film komt de leider naar het kamp, met allemaal soldaten en geweren. Zijn been ligt helemaal open, en er zitten wormen in zijn been. Hij vraagt Anton om hem te helpen, en Anton moet dit doen. Ook de ruzie tussen de man van de garage en Anton wordt steeds groter. In dit gedeelte bedenken Christian en Elias ook hun plannetje met de bom. Hierna volgt de climax. Het terugpakken van de pestkoppen gaat te ver. Als Elias met de pestkop op de wc is, zegt hij dat Elias niet door mag vertellen wat er allemaal met hem gedaan wordt. Christian hoort dit, en hij pakt zijn fietsenpomp erbij. Hij slaat de jongen zo hard met zijn fietspomp, en bedreigt hem daarna ook nog met een mes. Dit was ten strengste verboden op deze school. Ook bij Anton bereikt het verhaal de climax. Er worden namelijk steeds meer mensen aangevallen. Als Christian en Elias de bom hebben gemaakt en deze onder de auto hebben gelegd, en als Elias in het ziekenhuis beland, wordt het steeds rustiger. Nadat alles tot de climax is gekomen, komt het einde eraan. Het einde is dat Elias beter wordt in het ziekenhuis. Ook zorgt Anton ervoor dat de man uit het verzorgingskamp weg gaat. Op het laatste komt het zelf ook nog goed tussen de scheiding van Anton en Marianne. Ze komen weer bij elkaar. Ook de pesterijen worden gestopt, en hebben ze vrede gesloten.
10. Vat aan de hand van de verhaalelementen in enkele regels de uitgangspunten voor het verhaal samen. Gebruik hiervoor de wwwww-vraag.
Er gebeuren verschillende dingen in de film. Het begint bij Anton die mensen gaat helpen in het ontwikkelingsland. Hij gaat met een auto naar het gebied waar hij helpt. Als hij hiermee klaar is, dan gaat hij weer een stukje verderop naar zijn eigen hutje. Hier heeft hij ook internetverbinding waar hij met zijn kinderen contact kan maken. Aan het begin is ook de begrafenis van de moeder van Christian. Over de moeder weet je verder niks. Hierna gaan ze weer verder met het filmen in Afrika. Hier blijft Anton de mensen helpen. In Amerika leven de zoontjes en de vrouw van Anton. Het zoontje (Elias) wordt erg gepest op school. Steeds worden zijn banden leeg gelaten, en wordt hij voor school opgehouden door wat jongens. Als Christian dit ziet wil hij dit meteen laten stoppen. Het is de eerste dag van Christian op school, en hij wordt langs Elias gezet. De klas lacht hem hier over uit, en ze vinden het zielig voor Christian, maar hij vind dit helemaal niet erg. Ze zijn vanaf de eerste al goede vrienden. In Afrika is ondertussen een man gearriveerd die de hele tijd vrouwen open wil snijden, en wil verminken. Het is dus een drukke tijd voor Anton. Hij opereert alle vrouwen die met deze man te maken krijgen. Als Anton even een tijdje naar huis komt, krijgt hij ruzie met een man van de garage. Dit komt omdat het zoontje van deze man tegen het kleinste zoontje van Anton zegt, dat hij niet op de schommel mag. De jongetjes beginnen te vechten. Anton probeert ze uit elkaar te halen. Als de man ziet dat hij wat tegen zijn zoontje zegt, vind hij dit niet zo leuk. Hij komt eraan en gaat ruzie zoeken met Anton. Anton gaat hier niet op in, en wil weg lopen, maar de man slaat hem. Hij doet evengoed niks terug. Elias en Christian zeggen dat hij maar eens terug moet vechten, en het hem niet zo laten gebeuren. De 2 jongens bedenken dan ondertussen een plannetje hoe ze de man terug kunnen pakken en gaan hem bespieden. Hierdoor komen ze te weten in welke garage de man werkt. Ondertussen gaan de pesterijen allemaal door, en Christian kan het niet meer aanzien. Hij bedreigt de pestkop met een mes. De jongen vertelt dit aan de directeur, en Elias en Christian moeten met hun ouders op gesprek bij de directeur. Ze zeggen allebei dat er geen mes aan te pas is gekomen, maar ondertussen hebben ze dit verstopt ergens in het plafond in de gang van de school. In Afrika gaat de situatie ook weer verder, de vrouwen en meisjes worden nog steeds open gesneden. Dit gebeurt ook steeds vaker. Er wordt zelfs een vrouw naar de post gedragen die zwanger is. Hiervan hebben ze de buik opengesneden. De vrouw heeft het niet gehaald, en dus is het kind ook vanzelf niet meer levensvatbaar. Het verhaal gaat verder in Amerika. De pesterijen blijven maar doorgaan, en ook al praten de ouders van Elias met zijn lerares, er wordt maar niks aan gedaan. De lerares gelooft namelijk niet dat die jongen hem pest. Tussen Anton en Marianne gaat het nog steeds niet geweldig. Ze bellen wel steeds vaker, en ze kunnen het ook steeds beter vinden. Christian en Elias hebben ook tegen Anton gezegd dat hij er maar iets van tegen de man moet gaan zeggen die hem laatst had geslagen. Anton doet dit, en gaat met hun kinderen naar de garage van de man om hem d e waarheid te vertellen. Hier krijgt hij nog een paar klappen van de man, maar hij slaat zelf niet terug. Elias en Christian vinden hem maar een mietje omdat hij niets terug doet. Christian bedenkt dat ze een bom kunnen maken, en hiermee de auto van de man op te blazen. Eerst vind Elias dit niet zo’n goed idee, maar daarna vind hij het wel stoer. Ze maken met kruid een bom. Ondertussen in Afrika komt de leider van de soldaten ineens met een auto het kamp oprijden, met daarbij een aantal soldaten met wapens. Anton gaat kijken wat er aan de hand is, en de leider heeft zijn been helemaal open liggen. Het lag waarschijnlijk al wat langer open, want er zaten allemaal wormen in. De leider vroeg aan Anton of hij het wilde opereren. Het liefste zou Anton dit niet doen, want hij heeft al zoveel meiden pijn gedaan. Toch doet hij dit, maar alleen als de wapens van het kamp afgaan. De mensen die er wonen vinden het niet goed dat hij hem opereert, maar hij heeft geen andere keuze. Ondertussen in Amerika zijn Christian en Elias bezig met het plannetje van de bom maken. Ze gaan hem ’s morgens om 7 uur onder de auto van de man leggen. Claus en Christian krijgen steeds vaker wat ruzie, omdat Claus niet wil toegeven dat hij het niet erg vond als de moeder dood zou gaan. Dit was omdat ze zo veel leed, en er was erg veel werk mee, omdat ze kanker had. Als Claus dit toegeeft, dan is Christian wat boos op hem, maar na wat uitleg snapt hij zijn vader ook wel wat. Op school wordt er nog steeds gepest. Christian is het helemaal zat, en als hij ziet dat de pestkop naar de wc loopt met Elias, dan gaat hij erachteraan. Hij neemt zijn fietsenpomp mee, en slaat de jongen helemaal in elkaar. Ook dit komt de directrice te weten, en alweer moeten ze met hun ouders op gesprek komen. Alles wordt hier opgelost, en de pesterijen stoppen na dit gesprek ook allemaal. Ondertussen zijn Christian en Elias klaar met de bom. Ze leggen hem onder het bed van Christian, zodat hij deze de volgende dag snel kan pakken. De volgende dag gaan ze naar het gebied waar de auto staat. Hier pakken ze de bom, en tot Elias’ verbazing heeft Christian de bom een stuk groter gemaakt. Ze leggen de bom onder de auto van de man en steken hem aan. Snel rennen ze weg, maar dan ineens komt er een vrouw met een meisje rennend voorbij. Elias ziet dit en rent er snel heen, hij schreeuwt dat ze niet verder moeten lopen. Op dat moment gaat de bom af, en ligt Elias roerloos op de grond. Christian is helemaal geschokt en gaat huilend bij hem zitten. Er wordt een ambulance gebeld, en Elias komt in het ziekenhuis terecht. Marianne is erg boos op Christian omdat ze weet dat het zijn idee was. Elias verdedigt hem wel, door te zeggen dat het ook zijn idee was. Christian mag van Marianne niet in het ziekenhuis op bezoek komen. Christian vind dit echt niet leuk, hij denkt ook dat Elias dood is, omdat Marianne dat zei. Ze gaat naar de toren waar de 2 jongens vaker staan. Hij staat op de rand om er vanaf te springen. Claus is erg bezorgd, want hij heeft geen idee waar zijn zoontje uithangt. Hij belt naar Marianne om te vragen of zei misschien weet waar hij is. Marianne weet dit niet, maar Anton weet dit wel. Anton weet dat de jongens vaker op de toren kwam, omdat Elias dat wel een vertelde. Hij reed meteen naar de toren heen om te kijken of hij daar was. Daar aangekomen zag hij onder al een fiets van hem staan. Hij zag de fiets, en hij ging snel naar boven. Daar zag hij Christian op de rand van de toren staan. Hij haalt hem hier snel weg en praat even met hem. Christian is opgelucht dat zijn vriend niet dood is gegaan. Onder aangekomen stond Claus daar. Ze waren blij elkaar weer te zien. Ook zijn Elias en Christian later blij om elkaar weer te zien. In Afrika komt ook weer alles goed, de leider wordt door de bevolking daar weggesleept, en zal voorgoed wegblijven. Het verhaal speelt af in Afrika in een arm gebied. Hier helpt Anton de slachtoffers. Het speelt ook af in Amerika, en op de school in Amerika. Het kan zich in deze tijd afspelen, maar aan de kleren te zien speelt het zich een paar jaar terug af. Niet te lang geleden, want daar hebben ze al laptops, en ze kunnen met elkaar via internet videochatten. Dit kon veel jaar geleden nog niet. De drijfveren van de persoon heb ik hierboven net genoemd. Maar vooral om het pesten tegen te gaan, en om de man te laten stoppen.
11. Wie zijn de belangrijkste personages? Geef een korte karakterisering. Hoe zijn de onderlinge relaties tussen die personages?
Er zijn verschillende belangrijke personages. De personages die in het verhaal voorkomen zijn Anton. Anton is een rustige man, maar hij is met veel dingen bezig. Hij heeft het druk op het werk, maar wil toch ook veel tijd voor zijn gezin overhouden. Je ziet wel dat hij veel over heeft voor zijn werk. Hij werkt namelijk erg hard, en probeert iedereen te helpen. Zelfs zijn vijanden helpt hij. Dit laat zien het toch een erg behulpzame man is. Ondanks dat hij zijn kinderen niet vaak ziet, zie je wel dat hij erg veel van ze houdt. Anton is ook de hoofdpersoon, want je ziet veel van zijn leven. Er worden ook veel scènes zonder hem gefilmd, maar toch is hij de hoofdlijn van de film. Ook een belangrijk personage in de film is Elias. Het is een jongen die erg veel wordt gepest. Hij gaat ook snel mee met personen. Als Christian hem dingen zegt of vraagt, gaat hij meteen in hem mee. Als Christian bijvoorbeeld een bom wil maken samen met Elias, dan wil hij meteen meehelpen, terwijl je aan hem ziet dat hij het toch niet echt wil doen. Dit geld ook voor het op de toren staan. Elias weet dat dit niet mag, maar omdat Christian het doet, doet hij het ook maar. Het is een beetje een sulletje. Christian is dus ook een belangrijke persoon in de film. Het is een redelijk opdringerige jongen, want hij wil dat Elias dingen doet, die hij ook durft. Het is ook een agressieve jongen. Hij denkt en doet erg agressief. Hij slaat de jongen meteen met de fietsenpomp, en zet het mes aan zijn keel. Dit doet een normale jongen van 12 jaar niet. Ook wordt hij agressief tegenover zijn vader, want Christian weet dat zijn vader om een of andere reden wilde dat zijn vrouw dood ging. Hier reageert hij best fel op. Achter het agressieve jongetje schuilt toch een lieve jongen, die veel om andere mensen geeft. Dit blijkt bij de begrafenis van de moeder, hier komt hij over als een lieve jongen. Ook als Elias is toegetakeld bij het ongeluk, blijkt maar weer dat hij het beste wil voor zijn vriend. Een ander persoon is Marianne, de vrouw van Anton. Ze zit er nog steeds elke avond mee dat Anton is vreemd gegaan. Het is een erg zorgzame moeder, want elke keer dat er iets gebeurd met Elias, wil ze het beste voor haar kind. De rest van de personen zoals Claus en de leider van de groep, zijn niet echt belangrijke personen, maar toch zijn ze van belang in het verhaal. Er is niet echt wat over te vertellen, maar de leider is in ieder geval een gemene man die zoveel mogelijk vrouwen probeert te verminken. De vader van Christian is een aardige man, die het beste probeert voor iedereen, en niet alleen voor zijn kind, maar hij wil ook dat anderen niet de dupe worden van het gedrag van zijn zoontje.
12. Laat de film ‘gewone’ mensen zien die een psychologische ontwikkeling doormaken? Of toont de film vooral stereotype personages die ‘actiegericht’ handelen? Verklaar je antwoord.
De film laat verschillende soorten personages zien. Ten eerste Elias. Hij maakt een psychologische ontwikkeling door. Eerst is het een jongen die zich maar laat pesten, en alles bij zich laat doen. Ook durft hij zich niet te verweren tegenover de pestkoppen. Als hij Christian leert kennen, leert hij hoe hij terug moet vechten en hoe hij zichzelf moet verdedigen. Het wordt een ander persoon, want nu durft hij ineens veel meer dingen. Hij gaat ook mee in alles wat Christian wil dat hij doet. Anton is vooral actiegericht. Hij maakt geen ontwikkeling door in de film. Het blijft steeds een behulpzame en lieve man. Ondanks dat hij vreemd is gegaan blijft hij lief voor zijn vrouw. En wat er ook gebeurt, hij doet er alles voor om mensen in leven te houden. Dit blijft zo de hele film. Hij wil ook het beste voor andere mensen, en denkt niet alleen maar aan zichzelf. Christian maakt ook wel een psychologische ontwikkeling door. Het is vanaf het begin van de film al een pittige jongen, die tegen de pestkoppen ingaat. Ook wil hij de mensen wat pijn doen, die hem of zijn vriend Elias ook pijn doen. Dit verandert op het einde van de film een beetje. Hij begint zich dan te realiseren dat hij toch echt fout is geweest. Als hij op de toren staat om na te denken, denkt hij er pas aan hoe fout hij bezig was, en dat het heel anders had af kunnen lopen met Elias, want hij had namelijk wel dood kunnen zijn. Marianne maakte geen ontwikkeling door in de film. Ze blijft van het begin tot het einde van de film erg behulpzaam naar mensen toe, en wil ook dat andere mensen het goed hebben.
Ik heb het meeste meegeleefd met Christian. Als ik zou zien dat er een hele groep mensen een andere persoon zou pesten, dan zou ik het ook opnemen voor diegene. Ik vond het gewoon aardig van Christian hoe hij dit deed. Hij deed dit ook vaker niet op de goede manier, met erg veel geweld. Hier kon ik me minder goed in vinden, want ik ben niet zo iemand die veel geweld gebruikt. Maar evengoed kon ik me goed inleven in hem, want ik zou ook tussen pesterijen inkomen. Ik kon ook erg goed meeleven met Anton. Anton ziet overal wel wat uitdaging in. Vooral als hij patiënten krijgt, doet hij er alles voor om deze mensen te redden. Hij gaat in een razend tempo te werk. Zelfs de vijand ging hij helpen. Als er dan iets ergs voor hem gebeurden, vond ik het best sneu voor hem. Hij doet overal zo erg zijn best voor, en krijgt er alleen maar ellende voor terug. Ik vind het jammer voor zo’n soort mensen. Ik kon echt niet meeleven met de leider van de soldaten. Hij vermoordde en verminkte allemaal meisjes op het kamp. Dat was verschrikkelijk om te zien. Ik kon dus echt niet met hem meeleven toen zijn been helemaal open lag. Ik vond dat hij dit eerlijk had verdiend, want wie zo’n verschrikkelijke dingen doet, die mag dit ook wel overkomen. Ik kon ook best goed meeleven met Elias. Hij werd namelijk erg gepest, en dat vond ik best zielig. Het is sowieso niet eerlijk als je met een hele groep een persoon gaat pesten. Maar ik kon me niet super goed in hem inleven, omdat hij niet terugsloeg. Ik vind dat als je gepest wordt, dat je er ook wat van mag zeggen en het niet allemaal over je heen moet laten komen. Hierdoor kon ik ook minder goed meeleven met hem, omdat ik me niet geweldig goed in hem kon inleven. Ik kon ook niet zo goed met Marianne meeleven. Dit was omdat ik meer op andere personen aan het letten was dan op haar zelf. Ze had ook een beetje een andere mening als mij, want ze ging meteen naar school toen Elias thuis kwam met een lekke band. Ik denk dat ik niet zo goed met haar mee kon leven, omdat ik me niet zo goed in kon leven in haar.
14. Wat kun je zeggen tussen het verschil tussen verhaal en plot?
a. Er wordt veel verteld dat niet in beelden te zien is, het verhaal is dus groter dan de plot.
b. Wat wordt verteld is ook zo ongeveer wat er in beelden te zien is, het verhaal is gelijk aan de plot.
c. Er wordt bijna niets verteld in heel veel beelden, het verhaal is kleiner dan de plot
B, wat wordt verteld is ook zo ongeveer wat er in beelden te zien is, het verhaal is gelijk aan de plot. Er wordt niet veel verteld wat je in beelden ook niet ziet. Ik denk dat als ze minder beelden dan verhaal hadden laten zien, dat het dan een stuk ingewikkelder zou zijn geweest. Je zou dan zelf moeten bedenken wat er allemaal gebeurde, en dat is erg moeilijk. Ik denk dat als ze weinig vertelden in veel beelden, dat het verhaal dan ook te onduidelijk zou worden. Dan zouden ze het verhaal denk ik niet afkrijgen, omdat het toch een best lange film was. Ze hebben goed voor deze gekozen, omdat nu de beelden ongeveer steeds lieten zien, wat er verteld werd. Zo was het verhaal simpel te begrijpen.
15. Op welke manier wordt het verhaal verteld?
a. In (tamelijk) chronologische volgorde.
b. Het verhaal verspringt voortdurend in tijd en ruimte.
c. Anders, namelijk…
B, het verhaal verspring voordurend in tijd en ruimte. Na elke scène gaan we naar een andere scène. Bij deze verspringing van scène, kom je bijna elke keer op een andere locatie. Had je net de pesterijen op de school gezien, dan ging je weer naar het werk van Anton in Afrika. Als je dit weer had gehad, ging je naar een scène waar de jongens op de haven zaten te spelen, of op de toren zaten. Dan ging je naar de schuur waar de bom werd gemaakt. En zo ging het de hele tijd door. Ik vind dat ze hier goed voor hebben gekozen, want op verschillende plekken gebeurde veel interessante dingen. Als ze dit een heel stuk minder hadden gedaan, kreeg je een soort van effect dat de film uit veel losse delen bestaat. Het kon zelfs niet eens in een chronologische volgorde worden verteld. Dan zou er niks van deze film niet eens gemaakt kunnen worden. De film is juist gemaakt om het in een bepaalde volgorde te vertellen, en dit moest per se door scènes en ruimten door elkaar te plaatsen. Als ze voor iets ander hadden gekozen, dan hadden dus beter voor een andere film kunnen kiezen, want dit hoort echt bij deze film. Iets anders zou hier niet bij gepast hebben.
16. Bij welk genre kun je het verhaal indelen? Waarom?
Deze film kun je indelen bij het genre ‘melodrama’. Dit is omdat het hier vooral gaat om de gevoelens van stereotype personages. Ook gaat de film over problemen die hedendaags voorkomen, en niet alleen vroeger of nu. Problemen zoals pesten, komen nu ook gewoon voor in het dagelijkse leven. Ook scheidingen komen nu gewoon voor, en ook werkende vaders komen in deze tijd voor. Ook heeft de film te maken met relaties die bepaalde personen met elkaar hebben, en die ze onderling hebben. Ook zitten er veel conflicten in de film tussen een aantal personen. Bijvoorbeeld tussen Elias en zijn moeder, of tussen Christian en zijn vader. Ook komt er verdriet voor in de film. Vooral in Afrika, als er weer wat meiden verwond zijn is dit erg triest. Niet alleen daar maar ook hier komt verdriet voor, bijvoorbeeld de dood van de moeder van Christian, of de verwondingen van Elias. Deze kenmerken horen allemaal bij drama. Ook speelt de film in op de gevoelens van de kijker. Het ligt bij veel mensen gevoelig, dat er gepest wordt op school. Dit is niet leuk voor de mensen zelf. Ook speelden ze heel erg op de gevoelens in op dat ontwikkelingsland. De grote leider was ineens helemaal aan de macht en zei vervelende dingen tegen Anton, zoals dat zijn soldatenvrienden liever houden van dode lichamen van mensen, dan van levende lichamen van mensen. Ik merkte dat dit best heftig was, vooral voor andere mensen die in de bioscoop zaten. Het is geen komedie, want er worden niet veel grappen in gemaakt. Het is ook geen romantisch komedie, want het verhaal gaat niet echt over een man en een vrouw die voor elkaar bestemd zijn, en waar er een ontmoeting tussen de twee is of zo. Het was geen vrolijke film, maar is dacht niet echt dat het zo’n erge trieste film was. Ook was het geen oorlogdrama omdat het juist helemaal niet over een oorlog ging. Het was niet eens in de tijd van oorlog. Ook was het geen psychologische drama, want het was geen film waar een held in zat, of er zat ook niet super veel actie in.
De regisseur heeft een aantal middelen gebruikt om het publiek te boeien. Hij sprong bijvoorbeeld goed van de ene scène naar de andere scène. Dit maakte het erg spannend, want net op het moment dat er iets spannends ging gebeuren, sprong het beeld naar een andere ruimte. Als bijvoorbeeld de pestkop net aan het dreigen was om te gaan slaan, sprong hij naar een andere scène. Zo bleef je in spanning wachten tot het beeld terug kwam. De montage vond ik in deze film dus erg belangrijk. Ook vond ik dat de film maar niet saai werd. De inhoud was best interessant, want je wist vaak niet wat er in de film ging gebeuren, dus werd ik steeds verrast. Ook heeft de klassieke verhaalstructuur meegeholpen aan de spanning in de film. De spannendste momenten kwam pas in de climax, dus pas ergens op het einde van de film. Ook kwam bij de climax pas alles goed. Dus je zit de hele film in afwachting of het wel goed komt, en wat er gaat gebeuren, en op het einde komt het allemaal weer goed. Zo wordt je dus goed in spanning gehouden. De geluidseffecten waren ook wel van belang in de film. Je hoorde vaak wel dingen aan komen, maar je wist niet precies wat. Dit was dan maar een korte spanning, maar hierdoor bleef je wel geboeid naar de film kijken. Ook de locatie zorgde voor wat spanning. Doordat Amerika wel erg ontwikkeld was, en Afrika niet, was het best leuk om te zien hoe die verschillen duidelijk werden. In Afrika hadden ze weinig technieken, en vooral op het gebied van operatie. Hierdoor was het best spannend of daar wel alles goed ging. Het laatste wat me erg bleef boeien, is hoe de camera’s bewogen. Soms bewoog hij heel langzaam naar de plek waar je iets hoorde. Of toen hij met de tilt naar boven ging, zag je eerst heel lang een toren voordat je werkelijk de jongens erop zag staan. Ik denk dat dit ook wel hielp voor de spanning, en als er spanning in een film zit, dan blijf ik meestal als snel geboeid.
18. Wat is het doel van de film?
a. De film is vooral bedoeld om het publiek te amuseren.
b. De film wil een mening of een boodschap overbrengen, namelijk…
c. De film wil informatie verstrekken, namelijk…
B, de film wil een mening of een boodschap overbrengen, namelijk dat je met geweld niets oplost. In elk deel van de film merk je wel dat de regisseur duidelijk wil maken dat je niet moet gaan vechten als je iets wilt. Bijvoorbeeld als dat jongetje gepest wordt, wordt de pestkop net zo hard teruggepakt. Maar hier schieten ze allemaal niks mee op, want het loopt allemaal uit op een grote ruzie, terwijl het daarna met praten wordt opgelost. Ook in Afrika verminkt de leider allemaal meisjes, terwijl hij hier ook niks mee opschiet. Hij wordt zelf ook helemaal open gesneden, en daarna alsnog het verzorgingsstuk uitgezet. Ook de ruzie tussen Anton en Marianne (de scheiding) is nergens voor nodig, want achteraf komt het ook tussen deze twee personen weer helemaal goed. De film is natuurlijk ook bedoeld om het publiek te amuseren, anders zou de film niet gemaakt worden. De regisseur probeert je te boeien, wil niet alleen en boodschap over laten komen, maar hij wil ook dat je een beetje geniet van het verhaal om zijn boodschap heen.
19. Als de film een mening of boodschap wil overbrengen, gebeurt dit dan aan de hand van een bepaalde symboliek? Leg dit uit.
Het gebeurt niet echt aan de hand van een bepaalde symboliek, want het wordt al duidelijk zonder dat er een symbool wordt gebruikt. De wapens kunnen wel vaak al een symbool zijn van geweld. Toen de auto van de leider van de soldaten aan kwam rijden, zag je al soldaten op de auto staan met geweren. Je weet dan van tevoren al dat ze niet maar even op bezoek komen. Ook in het stukje dat het mes aan de keel gezet wordt, weet je dat er gewoon veel geweld gebruikt wordt, evenals met de fietsenpomp. Vooral met de bom die onder de auto wordt gelegd, wordt toch echt duidelijk gemaakt dat er veel geweld in de film wordt gebruikt. Op het einde van de film wordt dus duidelijk dat al dat geweld nergens voor nodig is en dat je er juist alleen nog maar meer problemen van krijgt, en dat je er al helemaal niks mee oplost.
20. Hoe zijn de verschillende relaties weergeven tussen man en vrouw, rassen, klassen, enzovoorts.
De relatie tussen Anton en Marianne wordt weergegeven, door elkaar niet te zien, maar toch door elkaar te bellen. De twee zijn uit elkaar gegaan met ruzie, omdat Anton vreemd is gegaan. Je gaat dan niet meteen uit elkaar, maar wilt elkaar toch nog wel spreken over de reden die daarachter zat. Je merkt dus al meteen op het begin dat het nog een beetje onwennig is. Ze willen elkaar wel spreken, maar toch ook weer niet. De relatie tussen Anton en Elias is erg goed. De twee kunnen erg goed met elkaar opschieten, en dit is weergegeven door dat ze, elke keer dat ze bij elkaar zijn, goed met elkaar opschieten. Ze hebben bijna nooit ruzie, en doen veel dingen met elkaar. Je ziet meteen dat het dikke maatjes zijn. Ook de relatie tussen Christian en Elias is zo beschreven. De twee jongens hebben ook bijna nooit ruzie met elkaar. Ze waren al vanaf de eerste dag dat ze elkaar zagen dikke vrienden, en zijn dit altijd zo gebleven. Ze doen alles samen, en zeggen ook alles tegen elkaar. De relatie tussen Christian en Claus is een normale vader-zoon relatie. De twee krijgen na de dood van de moeder wel een wat hechtere band, omdat ze dan in dezelfde situatie zitten. Ook hebben deze twee wel eens ruzie, maar dat is normaal. Ik dacht dat het verschil in klassen wel duidelijk zou worden in het ontwikkelingsland, maar dat was niet helemaal zo. Anton gedroeg zich gewoon als een van de donkere mensen daar, en voelde zich helemaal niet speciaal. Het verschil tussen de leider met zijn soldaten en de rest was wel duidelijk zichtbaar. De leider kon daar alles maken, en had veel macht. Ook met de geweren zag je al dat ze boven de rest stonden. Dit zag je best goed, door hoe ze zich gedroegen, want ze gedroegen zich alsof ze veel meer waren als de rest.
De film heeft een beetje een verdrietig effect op me. Ik hou niet zo van mensen die anderen mensen pesten, of van geweld. En ik hou al helemaal niet van mensen die denken dat ze meer zijn dan de rest. Het was voor de rest wel een leuke film, maar van de inhoud wordt ik niet blij. Ik snap niet dat mensen andere mensen zover de grond in boren, alsof ze meer zijn als de rest. Bij zo’n kleine jongetjes is het alleen maar om stoer te doen, dacht ik. Totdat de wapens van pas kwamen was het best serieus. Ik vind het best erg dat een jongen van 12 met een mes op zak door school loopt. Ik vond de film zelf wel leuk, want ik vind het wel leuk om te zien hoe alles uiteindelijk goed wordt opgelost, en dat de film laat zien dat dingen ook op een goede manier op kan worden gelost, en niet alleen de slechte manier.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden