Waar heb jij je schoolspullen gekocht?

Doe mee aan het Back To School onderzoek over schoolspullen en maak kans op een Bol.com bon van 25 euro.

Oorlogs gedichten

Beoordeling 5.8
Foto van een scholier
  • Gedichtbespreking door een scholier
  • 5e klas havo/vwo | 339 woorden
  • 16 oktober 2007
  • 33 keer beoordeeld
Cijfer 5.8
33 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Laat van je horen: schrijf een brief en kom in de krant 📰

Ook dit jaar organiseert Nieuws in de Klas een schrijfwedstrijd waarbij het winnende verhaal wordt gepubliceerd in de krant. Schrijf jij het meest vlammende betoog, best onderbouwde of scherpste opinie over wat er nu speelt in de wereld, dichtbij of ver weg? Of het nu gaat over het milieu, geloof, vluchtelingen of het nieuwe kabinet, AI of gender-issues, alle meningen zijn welkom. 

Doe mee!
Interbellum

We lopen langs het stille strand
De lucht staat strak

Scheve bunkers in het zand
De oorlog zwijgt

Opkomend tij
Mijn moeder pakt me bij mijn hand

Ik ben niet bang
Wel klein

Jules Deelder

Ik vind dit een mooi gedicht omdat het mooi rijmt en lekker kort maar toch goed overkomt.

Een foto

Van die razzia\'s zijn foto\'s
Jonas Daniël Meijerplein
waar de Duitse militairen
joden aan het treiteren zijn

Een bange man met keurige schoenen

lange jas en vlinderdas
wordt over het plein gedreven
of het daar een veemarkt was

Kijk, daar staan drie Duitse soldaten
met een spottend lachje bij
en daar kijkt een vierde Duitser
misschien toch beschaamd, opzij

Stel je voor je zag die foto
van de man met vlinderdas
en je zou opeens ontdekken
dat het je eigen vader was

Soms moet ik er ook aan denken
hoe het die andere zoon vergaat
die ontdekte, kijk mijn vader
is die lachende soldaat

Willem Wilmink

Dit is een gedicht dat mij aan het nadenken zet en het rijmt mooi.

Wubke Bos

Mijn zoon is dood! \'s Morgens wil ik hem wekken,

en eensklaps weet ik weer: mijn zoon is dood!
\'s Middags als ik de tafel wil gaan dekken,
staat op het tafelkleed: mijn zoon is dood!
Wanneer ik met de buurvrouwen ga praten,
zeggen hun woorden mij: mijn zoon is dood!
en in de winkelruiten in de straten
spiegelt zich dit alleen: mijn zoon is dood!
Waarom bracht men hem niet thuis zonder benen,
of zonder armen, of zonder verstand?
Waarom moest hij zich voor dit nachtwerk lenen,
waarom niet Sipke Hut of Eltjo Lant?
En moet ik trots zijn, omdat hij gevallen
is voor zijn land? Ach, onverstand en waan!
Was hij de lafste maar geweest van allen,
wat ging hèm deze domme oorlog aan?


Koos Schuur

Ik vind dit een gedicht dat mij aan het nadenken zet want het kan je gebeuren dat je zomaar je kind kwijt raakt.

Ik heb deze 3 gedichten van Internet : http://www.leestafel.info/Poezie/productssimple87.html

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.