Ben jij 16 jaar of ouder? Doe dan mee aan dit leuke testje voor het CBR. In een paar minuten moet je steeds kiezen tussen 2 personen.

Meedoen

De Amerikaanse droom, discriminatie & crisis jaren 20

Beoordeling 4.6
Foto van een scholier
  • Praktische opdracht door een scholier
  • 1e klas vwo | 1440 woorden
  • 27 juni 2007
  • 20 keer beoordeeld
Cijfer 4.6
20 keer beoordeeld

ADVERTENTIE
Nieuw seizoen Studententijd de podcast!

Studenten Joes, Tess en Annemoon zijn terug en bespreken alles wat jij wilt weten over het studentenleven. Ze hebben het onder andere over lentekriebels, studeren, backpacken, porno kijken, datediners, overthinken, break-ups en nog veel meer. Vanaf nu te luisteren via Spotify en andere podcast-apps! 

Luister nu
DEELONDERWERP 1 DISCRIMINATIE Welke rol speelde de discriminatie in de crisis van de Amerikaanse Droom? Wat hield de zwartendiscriminatie in de VS in en wat waren de gevolgen? Wat hield de Ku Klux Klan in? Het begon allemaal toen Amerika besloot Afrikaanse mensen naar de Verenigde Staten te halen om voor ze te werken. De slavenhandel groeide uit tot een winstgevende sector en al gauw werden veel Amerikaanse arbeiders vervangen door Afrikaanse. Ze kwamen vooral in de zuidelijke staten terecht en moesten daar op de katoenplantages werken. Ze kregen niet betaald voor het werk, werden vrij verhandeld en zelfs een menselijke behandeling kon er niet van af. In het noorden keken ze anders tegen slaven aan, omdat ze daar nauwelijks waren. Na het boek van Harriet Beecher Stowe ‘Uncle Tom’s Cabin’, kwam er zelfs sympathie vanuit het noorden! Dit zorgde voor een verschil in mening tussen de twee helften van het land. Het noorden wilde afschaffing van de slavernij, maar daar was het zuiden fel op tegen. De verschillende meningen leidde zelfs tot een burgeroorlog! Na vier jaar (1861-1865) oorlog, veel veldslagen en slachtoffers, gaf het zuiden zich over aan het noorden. Uiteindelijk kwam er een afschaffing van de slavernij, maar dit betekende niet dat de zwarten van hun naam af waren. Vooral in de zuidelijke staten werden ze gediscrimineerd. Het was duidelijk dat de scheiding tussen noord en zuid met de afschaffing van de slavernij nog niet verdwenen was. Veel zwarten trokken tussen 1890 en 1920 van het zuiden naar het noorden. Ze hoopten daar een beter leven te krijgen. Ze zagen het noorden zelfs als ‘hun beloofde land’. Helaas kregen ze het daar niet zo gemakkelijk als ze gedacht hadden. Sommigen kregen wel een baan, maar vrijwel altijd voor weinig loon. De zwarten kwamen terecht in speciale woonwijken, ook wel de ‘getto’s’ genoemd. Hier zaten ze met z’n allen opgepropt en leefden ze onder slechte omstandigheden. Doordat zwarten het werk van de blanken overnamen, bijvoorbeeld bij stakingen, ontstond er onrust. Uiteindelijk leidde dat tot agressie en gevechten tussen blanken en zwarten. Nog steeds waren ze niet van de discriminatie af! Op dit punt ontstonden er ook organisaties met racistische intenties. De meeste van die organisaties begonnen ‘onschuldig’, als bijvoorbeeld een gezelligheidsvereniging. Zo werd ook de Ku Klux Klan gevormd. Alleen deze groep scheidde zich af door zichzelf een mysterieus beeld te geven. Dit deden ze doormiddel van spooktochten in het holst van de nacht en door het dragen van uniformen. Deze werden gekenmerkt door: maskers, witte puntmutsen en lange witte gewaden. Hiermee wilden ze hun tegenstanders angst aanjagen en onherkenbaar zijn voor de regering. Door hun kleding schrokken ze de zwarte bevolking, die zeer bijgelovig was, goed af. Dit was de reden, samen met de al bestaande angst voor een invasie van zwarte slaven, om aan de groep een racistische draai te geven. De ideeën van de Ku Klux Klan veranderden. Ze breidden de spooktochten uit en ze besloten zich te richten op de zwarte bevolking. Het eerste wat ze deden, was proberen het racisme in het zuiden te herstellen. In de zomer van 1867 ontstond: ‘The invisible empire of the Ku Klux Klan’. Deze ‘empire’ bleef alleen niet lang bestaan, want zodra het noorden achter hun bedoelingen kwam, begonnen deze een tegenactie. Al deze gebeurtenissen belemmerden het idee van de ‘Amerikaanse droom’. Deze gaf namelijk iedereen een gelijke kans om op te klimmen naar de top. Naar eigen zeggen zou iedereen tot de toplaag van de bevolking kunnen horen, als ze er maar hun best voor deden. Helaas stond de discriminatie dit idee in de weg. De zwarten kregen namelijk helemaal niet dezelfde kansen als de blanken! Zelfs toen ze naar de steden verhuisden, om hard te gaan werken en hun ambitie te tonen, bleven ze achtergesteld. En zelfs toen de Ku Klux Klan opgeheven was, bleven er nog kleine groepen aanhangers met dezelfde ideeën over. Het leek wel alsof ze nooit meer geaccepteerd zouden worden. Helaas is dat ook niet gebeurd, want tot op het heden bestaat er nog (te) veel racisme in Amerika, veel zwarten leven nog in getto’s, veel blanken hebben nog steeds hun afkeur en ook de Ku Klux Klan bestaat nog in een minder bedreigende vorm. De Amerikaanse droom heeft sowieso meer ‘verliezers’ dan ‘winnaars’ opgeleverd. Het heeft namelijk geleid tot een splitsing in de welvaart. In Amerika bestaat er nu een groep heel rijke en een veel grotere groep arme mensen. DEELONDERWERP 2 DE CRISIS Wat betekende de economische crisis, ofwel de Grote Depressie, voor de Amerikanen? Wat zijn de belangrijkste oorzaken voor de crisis en hoe verliep die? Wat hield de aanvankelijke oplossing, Roosevelts ‘New Deal’ in? Gedurende de jaren ’20 vertoonde de Amerikaanse economie enkele zwakke plekken. Vooral de ontstane consumptiemaatschappij was daarvan de oorzaak. Zo profiteerde slechts een kwart van de bevolking van de welvaart en ontstond er overproductie, zowel in de Amerikaanse industriesector als in de landbouwsector. Dat zorgde voor werkloosheid, daling van de winsten en faillissementen. In de industriesector werd dit effect versterkt door de mechanisering. Deze symptomen werden door politici niet serieus genomen, waardoor er geen oplossingen werden gezocht en het dus alleen maar erger werd. Doordat er veel gespeculeerd werd met aandelen, waren de koersen onnatuurlijk hoog geworden. Toen de koersen in de zomer van 1929 daalden, werden aandelen halsoverkop verkocht, omdat aandeelhouders hun schulden moesten afbetalen. De koersdaling die daaruit voortkwam zorgde dat nog meer mensen hun aandelen gingen verkopen. Zo was er een sneeuwbaleffect ontstaan, waardoor het probleem steeds groter werd. Op donderdag 24 oktober 1929, ofwel ‘zwarte donderdag’, klapte uiteindelijk de New Yorkse beurs op Wall Street in elkaar, in de vorm van een zogenaamde ‘beurskrach’. Een beurskrach is een snelle en meestal onverwachte daling van de koersen op de effectenbeurs. Bij de beurskrach van 1929 daalde de Dow Jones Index van de belangrijkste fondsen die dag met 12,8%. Een economische wereldcrisis was het gevolg. De hele wereld leed onder de crisis van Amerika, omdat het land veel handelscontacten gelegd had met het buitenland. Voor de Amerikanen zorgde deze crisis er niet alleen voor dat het vertrouwen in de banken weg was, ook hongersnood was een gevolg. Mensen leefden lange tijd in armoede. Pas in de zomer van 1932 kwam de koersdaling tot stilstand. In 1932 werd democraat Franklin D. Roosevelt tot president gekozen. Ten eerste verlangden de Amerikaanse kiezers naar een krachtiger persoonlijkheid, maar de voornaamste reden waarom Roosevelt werd gekozen, was zijn belofte tot een ‘New Deal’, een Nieuwe Aanpak. In de eerste drie maanden na de benoeming van Roosevelt en het dieptepunt van de Depressie, de zogenaamde ’Honderd Dagen’, werden er vele ingrijpende wetten opgesteld en aangenomen. Deze werden onderverdeeld in drie doelen, de drie R’s, namelijk reform (hervorming), recovery (herstel), en relief (hulp). Het doel hulp bestond vooral uit het creëren van werkgelegenheid. Dit probeerde Roosevelt te bereiken door enkele (werklozen-)projecten, waar het land economisch ook daadwerkelijk wat aan had, op te zetten. Daardoor was het enthousiasme bij de deelnemers groot. Voor het bedrijfsleven werd als recovery de wet NIRA (National Industrial Recovery Act) aangenomen. Deze zorgde ervoor dat de overheid zich meer met het bedrijfsleven ging bemoeien, maar het bleek niet het verwachte succes op te leveren. Teveel bedrijven deden niet mee en de maatregelen zorgden voor prijsverhoging. Ook een belangrijke maatregel was de Emergency Bank Act, waardoor het vertrouwen in de banken door de bevolking werd hersteld. De New Deal wordt onderverdeeld in de Eerste New Deal en de Tweede New Deal. Deze twee worden onderscheiden doordat in de Eerste New Deal de recovery en relief aan bod komen en in de Tweede New Deal de reform (van het kapitalistische stelsel). Ook ligt het verschil in het feit dat in de eerste fase Roosevelt zijn plannen in harmonie met het bedrijfsleven wilde uitvoeren en in de tweede fase moest het gedwongen. De waarde van de New Deal was niet zo hoog als aanvankelijk bedoeld; er was nog tweederde van het aantal werklozen over. Bovendien kwam Roosevelt in conflict met het Hooggerechtshof, dat het recht had zijn wetten te toetsen aan de grondwet. Daarop stelde de president weer voor, nieuwe leden voor het hof aan te wijzen. Wat Amerika uiteindelijk uit de Depressie sleepte is de Tweede Wereldoorlog. Die zorgde namelijk dat de industrie weer goed op gang kwam, wat veel werkgelegenheid schiep. Ook maakte de Tweede Wereldoorlog een einde aan de New Deal. Dit kwam doordat een groot deel van de bevolking wilde dat de VS pas aan de oorlog mee zou doen als er een einde werd gemaakt aan verdere maatregelen van de New Deal. Hierdoor was president Roosevelt gedwongen een eind te maken aan zijn Nieuwe Aanpak.

REACTIES

Log in om een reactie te plaatsen of maak een profiel aan.