Islam en Christendom

Dit is mijn nieuwe werkstuk van 2007, Ik had in 2003 ook een werkstuk "Christendom versus Islam" gemaakt, maar dat was bestemd voor een andere doelgroep, ik had dat werkstuk niet zo serieus genomen, maar dit werkstuk heb ik voor school gemaakt, en heb een 8,5 gekregen. Dus serieus bezig geweest
Doelgroep: Moslims (serieuze werkstuk) voor Christenen ga naar http://www.scholieren.com/werkstukken/10495 , dat is ouder werkstuk maarjah, wel te doen. Hoop dat iemand er iets aan heeft, want dit werkstuk maken heeft me veel moeite gekost. Alvast Succes . . . .
Inleiding De laatste tijd is de verhouding tussen het Westen en de Islam erg actueel. Sinds de gebeurtenis van 11 september 2001 heeft vooral een groot deel van de Amerikanen een haat ontwikkeld tegen alles wat te maken heeft met de Islam. De reden dat de Amerikanen (en nog vele anderen uit westerse landen) Moslims haten is de "terroristische aanslag". Er zijn aanslagen op het Pentagon en het WTC gepleegd en daarbij zijn vele doden gevallen. Het was een enorme schok voor de wereld. Het ‘machtige’ Amerika was getroffen door een terroristische aanslag. In eerste instantie werd gevreesd voor een derde wereld oorlog, maar die bleef gelukkig uit. George Bush de president van de Verenigde Staten, heeft het volk beloofd deze aanslag te wreken en bombardeert Afghanistan, omdat Osama Bin Laden, zich daar schuil zou houden. Daarna wordt Irak aangevallen door de Amerikanen , omdat Saddam Hussein massavernietiging wapens zou hebben en Al-Qaida steunen , de netwerk van Osama bin Laden die aanslagen voorbereid op de westerse doelen. In ‘het westen’ kijkt men nu heel anders aan tegen moslims, ook hier in Nederland. Bij de verkiezingen van 2006, wint de PvdV van Geert Wilders, verrassend 9 zetels met een “anti islamitische” campagne. Dit is maar een voorbeeld wat de gevolgen zijn in Nederland na 11 september 2001, maar met dit werkstuk wil ik erachter komen hoe het komt dat er een negatieve verhouding is tussen het Westen en de Islam. Omdat het Westen overwegend Christelijk is, maak ik de vergelijking tussen het Christendom en de Islam. Is er een groot verschil tussen het Islamitische en het Christelijke geloof? Waarom geven de autochtone Nederlanders de allochtone Nederlanders de schuld als er iets niet goed gaat in ons land. Hoe is een groot deel van de allochtonen ook alweer ooit in Nederland gekomen? We hadden gastarbeiders nodig voor de klusjes waar we ons zelf te goed voor voelden. Op internet las ik een artikel over vijf Marokkaanse mannen die in 1971 in een groep naar Nederland werden gehaald. Ze woonden in Al houchima, een klein Marokkaans plaatsje aan de Middellandse Zee. Ze belandden van de ezel in het vliegtuig. Eenmaal in Nederland kregen ze een kop soep, met pen en papier om naar huis te schrijven (aardig van die Nederlanders … jammer dat ze er niet aan gedacht hadden dat het grootste deel analfabeet was). Na een medische keuring moesten ze aan het werk in de Daf-autofabriek in Born, zonder dat ze precies wisten waar ze terecht waren gekomen en zonder dat ze een woord Nederlands spraken. Tijdens het werk was er geen tijd om te praten. Bechir Zoufri een van de mannen heeft de Nederlandse taal nooit beheerst, in de fabriek moesten ze hard werken en taallessen waren niet nodig. Tijdens de eerste weken vroeg een ander, Ali Lazrak, in het Frans aan een voorman van de Daf of het mogelijk was om taallessen te krijgen. Niks ervan. Lazrak: ’Dan zouden we alleen maar praatjes krijgen.’ En nu dwingen wij deze mensen dat ze de Nederlandse taal maar eens moeten kennen. De gastarbeiders die nu rond de 60 jaar zijn, willen wij nog dwingen om de taal te leren. Toen ze uit Marokko weggehaald werden heersten daar andere normen en waarden dan hier. Hier kwamen ze nauwelijks met onze waarden en normen in contact. Deze gastarbeiders hebben hun gezinnen naar Nederland mogen halen, omdat ze hier voorgoed zouden blijven. In de tijd dat vader in Nederland was, heeft in Marokko de tijd ook niet stil gestaan. De vaders hebben daardoor in de ogen van de kinderen een veel te ouderwetse opvatting wat betreft waarden en normen. De vaders hebben zo weinig grip op hun kinderen. De eigenlijke oorzaak van het probleem ‘allochtonen’ ligt dus bij ons. Maar waarom heerst er vijandigheid tussen beide geloven? Met dit werkstuk wil ik daar achter komen. Ik stel mezelf de volgende deelvragen: - Hoe is de Islam ontstaan en hoe heeft het zich verspreidt? - Wat zijn de grondslagen van het Islamitische geloof? - Hoe is het Christendom ontstaan en hoe heeft het zich verspreidt? - Wat was de oorzaak en wat het gevolg van de kruistochten? - Wat zijn de tien geboden? - Wat is het verschil tussen de Bijbel en de Koran - Hoe leven de Moslims en Christenen? Mijn gehele werkstuk moet ik toch kort houden. Ik zou over dit onderwerp hele boeken kunnen schrijven, maar dat is niet de bedoeling. Bij elke vraag probeer ik dan ook de meest belangrijke en concrete dingen te vermelden. Hieronder een korte verantwoording voor de keuze van de deelvragen: De deelvragen over het ontstaan van beide geloven, stel ik om mij een beeld te kunnen vormen van de beide geloven. De grondslagen van de geloven, de vijf zuilen bij de Islam en de tien geboden bij het Christendom vind ik van belang als basis voor de geloven. De kruistochten hebben een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van de positie van het Christendom tegenover de Islam. Over de kruistochten kan je heel uitgebreid zijn. Ik heb geprobeerd zo kort en bondig mogelijk de belangrijkste zaken op een rijtje te zetten. Het verschil tussen de Bijbel en de Koran is natuurlijk van belang, omdat beiden volkeren van het boek zijn. De bijbel en de Koran gelden als maatstaf voor de leefwijze van beide geloven. De leefwijzen van de Moslims en Christen zijn ook van belang, omdat leefwijze iets heel concreets is. Aan het eind probeer ik een antwoord te geven op mijn hoofdvraag: Hoe komt het dat er een negatieve verhouding is tussen het Christendom en de Islam? Hoe is de Islam ontstaan en hoe heeft het zich verspreidt? Het Arabishe woord “Islam” betekent onderwerping of overgave aan de wil van de enige echte God : die alleen is het waard aanbeden te worden. Iemand die dit doet wordt een “Moslim” genoemd. Het woord “Moslim” betekent “gehoorzaam aan God” , maar het betekent ook “vredelievend”. De Islam is een monotheïstisch godsdienst. Dat betekent dat ze in 1 God geloven. De moslims geloven dat de Islam een leefwijze is van alle profeten van God. De moslims geloven dat Adam de eerste mens en de eerste profeet is. Profeten zijn volgens moslims mensen die door God gezonden zijn om de mensheid te leren hoe ze zich moeten gedragen ten opzichte van alles wat hij geschapen heeft. De boodschap van de profeten werd door de mensen vaak verkeerd begrepen of verdraaid. In de Koran worden 25 profeten genoemd die door God naar de aarde zijn gezonden. Velen van deze profeten zijn ook te vinden in de Bijbel en de Thora. Ongeveer 4000 jaar geleden leefde de profeet Ibrahim in het Midden- Oosten. In die tijd geloofden de meeste stammen in meerdere goden. Ibrahim toonde de mensen dat het verkeerd was om afgoden te vereren. Ibrahim en zijn zoon Ismaël bouwden in Mekka “het huis van God”. Een andere naam voor dit gebouw is Ka’ba. Zij riepen allen op hier de eredienst bij wonen. De Ka’ba ligt tegenwoordig in de grote moskee in Mekka en is al vele malen uitgebreid om ruimte te scheppen voor het groeiende aantal bedevaartgangers. Profeet Mohammed werd geboren in het jaar 571 in de stad Mekka. Zijn vader overleed voor zijn geboorte en zijn moeder overleed toen hij zes was. Hij werd daarna door zijn grootvader opgevoed en na diens dood, nam zijn oom hem onder zijn hoede. Hij groeide op als goedhartig, eerlijk en een verstandig persoon. Al op jonge leeftijd viel hij op door zijn zuiver en onbesproken gedrag, hij kreeg de bijnaam Al-amien (de betrouwbare). Zijn gedrag en zijn gevoel voor moraal, maakten hem toen al bijzonder. Hij was 40 jaar, toen Allah, de eerste verzen van de Koran aan hem openbaarde: Verkondig de naam van uw Heer, de Schepper. Die de mens uit Alaq* schiep. Verkondig, want uw Heer is de meest Eerbiedwaardige Die (de mens) door middel van de pen onderwees. Hij leerde aan de mens datgene wat deze niet kende. ( Koran 96: 1-5 ) Zodra de profeet de Islam begon te verkondigen, werd hij en zijn volgelingen vervolgd. Op zijn missie ontmoette hij medestanders en tegenstanders, zoals al zijn voorgangers. Zijn tegenstanders schuwden geen middel om een einde te maken aan zijn missie en maakten de situatie voor de bekeerlingen ondraaglijk. Mohammeds volgelingen werden mishandeld en soms zelf gedood. Door de gevestigde orde (hoge priesters en clanleiders) werden de moslims schuldig geacht aan het verwerpen van hun afgoden. De Moslims geloofden slechts in één God en trachtten onrecht en onderdrukking te bestrijden en erkenden het profeetschap van Mohammed. De eerste 13 jaar van zijn profeetschap, had Mohammed in Mekka doorgebracht. In Medina, waarheen hij op Gods gebod naartoe was gevlucht, stichtte hij een Islamitische staat. In Medina openbaarde God aan Mohammed wetten voor sociaal en maatschappelijk leven, het strafrecht, zedenwet etc. De profeet werkte 10 jaar lang onafgebroken in Medina aan de verspreiding van Allah’s boodschap. Onderdrukking, onwetendheid, onrecht, racisme etc. werden door hem verfoeid en uitgebannen. De Islam bleek een zeer grote aantrekkingkracht op mensen te hebben. In korte tijd verspreidde de Islam zich door geheel Arabië tot verre daarbuiten en vandaag de dag zijn er meer dan miljard Moslims in de wereld. De profeet, Mohammed, overleed op 63 jarige leeftijd, en werd begraven in Medina. In zijn laatste toespraak, in Mekka, zei hij o.a. het volgende: “O mensen, uw Heer is één, allen zijn jullie de kinderen van Adam, en Adam is geschapen uit aarde. Bij Allah is de waardigste onder jullie, degene die het meeste eerbied toont voor Allah” De gehele openbaring van de Koran heeft in totaal 23 jaar geduurd
Er bestaat een misvatting dat de islam is verspreid met het zwaard, dit beeld is in Europa bekend gemaakt ten tijde van de Kruistochten, is totaal ongefundeerd. Ten eerste, de Koran zegt duidelijk “Er is geen dwang in de godsdienst” ( Koran 2: 256 ). De verspreiding van de Islam staat in contrast met de daden van de volgelingen van het Christendom, die vanaf de tijd van Keizer Constantijn vrijelijk gebruik maakte van het zwaard, die hun gedrag vaak ontleenden aan Bijbelse verzen. Dit was vooral gedurende de kolonisatie van Zuid-Amerika en Afrika, waar de oorspronkelijke bewoners systematisch werden afgeslacht of gedwongen te bekeren. Het is interessant om te noemen dat toen de Mongoliërs grote delen van het Islamitische Rijk binnenvielen en veroverden, zij de religie overnamen in plaats die te vernietigen. Dit is een uniek verschijning in de geschiedenis, de veroveraars die de religie van de veroverden aannemen! Omdat zij de overwinnaars waren, konden zij zeker niet gedwongen zijn om Moslims te worden. Als men één van de meer dan miljard Moslims die vandaag de dag op deze wereld leven of zij zijn gedwongen. Het grootste Moslimland van de wereld is Indonesië en daar zijn nooit veldslagen gevochten, dus waar was het zwaard? Wat zijn de grondslagen van het Islamitische geloof? Het geloof in de Islam steunt op vijf pilaren. Deze pilaren zijn als de fundering van een huis; wanneer je een van de fundering weghaalt dan stort het huis in. Bij het volgen van de juiste weg in de Islam en om te kunnen zeggen: “ik ben een moslim” is het dus noodzakelijk je probeert te voldoen aan alle vijf de pilaren van de Islam. Hieronder vind je de vijf pilaren: 1) Sahada (Geloofsgetuigenis) 2) Salaat (Gebed) 3) Zakaat (Armenbelasting) 4) Ramadan/Sawm (Vasten) 5) Hadj (Bedevaart) Sahada (Geloofsgetuigenis) Het geloof begint met de Sahada oftewel de getuigenis: “Ashadou an La-ilaha Illallah wa ashadou ana Muhammadan Rasoulallah” Door dit te zeggen getuig je dat er geen God is dan Allah en Mohammed zijn dienaar en profeet is. Alleen het uitspreken met de mond van deze getuigenis heeft geen waarde. Dit houdt in dat men de getuigenis niet accepteert door het enkel uit te spreken, maar dat men er met zijn hart in gelooft dat Allah één is en dat hij geen deelgenoten kent. Hiernaast dient men er met zijn hart in te geloven dat Mohammed Allah’s profeet is. Salaat (Gebed) Het gebed wordt vijf keer per dag verricht. Voor zonsopgang, het midden van de dag, de namiddag, de avond en ’s nachts. Met een schoon lichaam, schone kleren en op een schone plek onderwerp je aan je Heer met toewijding, in herinnering, dank en vragend voor vergiffenis. Er worden verzen uit de Koran gereciteerd met bepaalde fysieke bewegingen om je lichaam en geest te zuiveren en om zo gedurende de dag in contact te komen met je Schepper, Ontwikkelaar en Ondersteuner. Het gebed maakt je rechtvaardig, in en om je heen. Behalve de vijf tijden van de verplichte gebeden die over de dag en nacht verspreid zijn, zijn er de jaarlijkse feestdagen, de wekelijkse vrijdaggebed en de dagelijkse vrijwillige gebeden voor alle volwassen mannen en vrouwen. Al deze gebeden bestaan uit een verplichte deel en een deel naar keuze waarvan je de onderdelen met wat inzet gemakkelijk kunt leren en uitvoeren. Dit is je eeuwige bereidheid tot vrijwillige onderwerping aan Allah’s bevelen voor eigen bestwil.
Zakaat (Armenbelasting) De derde verplichte zuil is de zakaat (armenbelasting) en heeft invloed op het economische welzijn en spirituele opleving van de mens. Het netto spaargeld van iedere moslim behoort niet alleen hem en zijn familie toe, maar eveneens de behoeftige, de armen, zoals voorgeschreven in de Koran. Dit wordt betaald uit 2,5% over de jaarlijkse netto spaargeld met een limiet voor contanten, juwelen, voorraden enzovoorts, gedurende het jaar waarvan de afrekening plaatsvindt in de maand Ramadan. De zakaat zuivert volgens een moslim je vermogen en helpt het vestigen van economisch evenwicht en sociale veiligheid. Moslimstaten zijn verplicht de zakaat te verzamelen en te verdelen, maar elders is het de plicht van de moslims zelf om deze zakaat gedurende het jaar te verzamelen en vervolgens te verdelen aan de zakaatgerechtigden. Sawm (Vasten) Het verplichte jaarlijkse vasten houdt in dat men tijdens de hele maand Ramadan een groot deel van het etmaal niet eet, drinkt of rookt en zich onthoudt van seksuele gemeenschap. Daarnaast zijn kwaadspreken en vloeken niet toegestaan. Dit vasten is voorgeschreven in de Koran en geldt vanaf de zonsopgang tot zonsondergang. Tijdens de nacht zijn deze beperkingen opgeheven. Mensen blijven in de praktijk dus laat op om te eten en staan vroeg op voor een uitgebreid ontbijt. Wanneer vasten te bezwaarlijk zou zijn, bijvoorbeeld voor zwangere en ongestelde vrouwen, zieken, jonge kinderen en soldaten in oorlogstijd, mag het worden overgeslagen. Wel wordt later inhalen van het vasten aangemoedigd. Tijdens deze vastenperiode bidden veel moslims meer dan gewoonlijk. Vasten is bedoeld om moslims geduld en zelfdiscipline te leren. Hadj (Bedevaart) De pelgrimstocht naar heiligste stad Mekka in Saoedi-Arabië wordt uitgevoerd tijdens de maand Dhul Hijja (de hajj-maand, de twaalfde maand van de islamitische kalender). Iedere moslim (zowel mannen als vrouwen) die het zich financieel en qua gezondheid kan permitteren is verplicht dit ten minste eenmaal in het leven te doen. Naast de vijf pilaren (zuilen) waarop de Islam steunt, zijn er ook zuilen van het geloof, waarin een moslim moet geloven. De islam is pas geaccepteerd wanneer men ook op de zes zuilen van het geloof baseert. Hieronder zie je de zes zuilen van het geloof uitgelegd: Eenheid van God Er is geen God dan Allah. In naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle. Zeg: Allah is de Enige. Allah is Zichzelf genoeg, Eeuwig. Hij verwekte niet, noch werd Hij verwekt
En niemand is Hem in enig opzicht gelijk. (Koran 112: 1-4) Wat bovenstaand vers uit de Koran aangeeft is Allah de Enige in Zijn Soort.Er is geen God dan Allah, niemand is Hem in enig opzicht gelijk. Hij verwekte niet noch werd Hij verwekt: Allah is er nu, was er altijd al en zal er altijd zijn. Hieruit blijkt ook dat Hij geen kinderen kan verwekken, dit zijn menselijke eigenschappen. Wanneer Allah wil dat er iets is zegt Hij 'WEES' en er is. Geloof in alle Profeten De Islam vereist geloof in alle profeten zonder onderscheidt, van Adam tot Mohammed. De moslims beschouwen alle profeten als hemelse leraren, die kwamen om de mensheid te bekeren en te leiden naar God. In sommige religies wordt het schelden op profeten van andere religies ook wel eens als een vorm van vroomheid beschouwd, maar als een moslim ook maar in het minst geen respect zou tonen aan het adres van grondleggers van het Judaïsme of het Christendom, zal dat gaan ten kostte van zijn eigen overtuiging. Een moslim moet na het bezigen van een naam van een profeet, het doen volgen met de lofuiting; "Aleihi-assalam" ofwel "Vrede zij met hem". De moslims geloven in alle profeten en daarbij ook dat alle religies van uit de Waarheid ontsprongen zijn. Maar door de tijd heen zijn ze vermengd met menselijke uitvindingen en verzinsels. Bovendien waren de meeste van deze leerstellingen plaats en tijdgebonden, waaraan later universele waarden werden toegevoegd. Moslims geloven dat de Koran al deze en aanvullende leerstellingen bevat die permanent en universele waarden bezitten en die bedoeld zijn voor alle volken. Geloof in alle boeken Geloof in alle openbaringen van God: waaronder de Thora aan Mozes, de Psalmen aan David, het Evangelie aan Jezus, die oorspronkelijk door God zijn geopenbaard en die allen destijds zuivere bronnen van leiding waren voor de mensen van die tijd. Deze boeken zijn echter niet meer intact en niet meer in gebruik. Hun fundamentele waarheden echter, zijn terug te vinden in de Heilige Koran. De Heilige Koran is het geschrift voor de gehele mensheid. Dit woord van God is geopenbaard in de Arabische taal aan de Heilige profeet Mohammed 1400 jaren geleden en is geheel behouden gebleven zonder enig wijziging. Er zijn talloze moslims die het hele boek letterlijk uit het hoofd kennen. De leerstelling is gebalanceerd, flexibel en universeel en er zijn vele vertalingen van. Geloof in de Engelen Allah heeft de Engelen geschapen uit puur licht. Engelen zijn Gods dienaren, die in opdracht van Hem taken uitvoeren. De belangrijkste Engel is Djibriel. Hij is degene die van Allah de openbaringen kreeg en die vervolgens aan Profeet Mohammed gaf. De andere Engelen zijn de engelen die alleen als doel hebben om Allah te aanbidden. Andere Engelen zitten op de schouders van mensen. De rechter schrijft alle goede daden van de mens op en de linker de slechte daden. In het Hiernamaals worden die geteld. Als je meer slechte daden dan goede hebt ga je naar de Hel, heb je meer goede daden dan slechte dan ga je naar de Hemel. Geloof in het Hiernamaals De Hel is een plaats waar de menselijke ziel wordt gestraft. De Hemel is het verkrijgen van een eeuwig leven van volledige blijheid en geluk door verbondenheid met God en door het ontwikkelen van de spirituele kwaliteiten en eindeloze positieve capaciteiten die een mens bezit. Geloof in de Voorbeschikking Moslims geloven in de Goddelijke voorbeschikking, goed of slecht, die Allah voor al Zijn schepselen volgens Zijn allesomvattende kennis heeft voorbestemd. Allah heeft alles geschapen in perfecte verhoudingen en Hij is de absolute Beheerser en Regeerder. Wanneer je het geloof goed gebaseerd hebt op al deze elementen, dan heb je de Islam geaccepteerd. En door het geloof te verklaren (de Sahadah, geloofsgetuigenis op te zeggen), onderwerp je aan de Islam en word je een herboren moslim waarmee je de poorten van genade en vergiffenis voor jezelf opent. Hierboven de Sahada in het Arabisch: Er is geen god dan Allah en Mohammed is zijn profeet. Hoe is het Christendom ontstaan en hoe heeft het zich verspreidt? Het Christendom is ontstaan tijdens het leven van Jezus, maar honderden jaren voordat Jezus werd geboren voorspelden profeten dat er een bijzonder persoon op aarde zou komen die goed zou zijn voor iedereen en die veranderingen zou brengen. Het Joodse volk wachtte op die persoon maar toen Jezus werd geboren vonden ze dat hij niet de belangrijke persoon was die de profeten bedoelden. Andere Joden zeiden dat Jezus dat wel was en volgden hem. Door deze verschillende meningen is het Christendom ontstaan. Mensen die vinden dat hij wel de persoon was die de profeten voorspelden noemen we nu de Christenen. De eerste volgelingen van Jezus waren er van overtuigd dat Jezus de lang verwachte Messias was, die het volk zou redden en zicht zou geven op een betere toekomst. Dit was goed nieuws voor de hele wereld. Daarom gingen de leerlingen op reis om intensief over Jezus te vertellen. Het woord Messias is afkomstig van het Hebreeuwse woord “Masji’ach” en betekent “gezalfde”. Christos is de Griekse vertaling ervan. Langzamerhand ontstond het Christendom. Door de verspreiding van het Christendom in een steeds grote gebied en door het verstrijken van de tijd verdwenen steeds meer de oorspronkelijk joodse elementen. Nieuwe volgelingen brachten ook hun eigen invloed mee. Christendom en Jodendom vervreemdden van elkaar. De christenen stuitten bij de verbreiding van hun geloof op tegenstand. Ze werden zelfs vervolgd en gemarteld. De Romeinse overheid was daarvoor verantwoordelijk. De vervolgingen werden steeds erger, en tegelijkertijd breidde de aanhang van het Christendom steeds meer uit. De boodschap sprak veel mensen aan. Zo kon het Christendom groeien in tal en macht. Uiteindelijk bekeerde Keizer Constantijn de Grote zich tot het Christendom. Hij geloofde in de boodschap en kon mede door zijn bekering een eind maken aan de vervolgingen. Vanaf toen konden de christenen vrij hun geloof beleven en gingen zij over tot het bouwen van plaatsen van samenkomst, die later kerken werden genoemd. Wat was de oorzaak en wat het gevolg van de Kruistochten? De Islam breidde zich tussen 600 en 700 snel uit over de landen in het Zuiden en Oosten van de Middellandse Zee. In het begin leverde dat voor de Christenen geen probleem op. De Arabieren behandelden hen niet als vijanden. Dat veranderde toen de Islam zich had verspreid in Palestina. Palestina was het gebied rond de stad Jeruzalem, dat nu Israël heet. De Christenen noemden Palestina het heilige land. Jezus had daar geleefd en was daar aan het kruis gestorven. Veel Christenen trokken daarom als pelgrim daarheen. De groei van de steden en hun toenemende welvaart kunnen we als motief noemen. In Europa ontstond namelijk een sterke ontwikkeling van handel, commercie en de op winst gebaseerde economie. Door deze factoren werden de steden steeds maar groter. Toch verliep niet alles goed in de steden. De groei van de steden was groter dan de productiegroei van bijvoorbeeld voedsel. Stedelingen gingen zoeken naar andere bestaansmiddelen (voedsel en een plaats om te wonen) in andere gebieden. Een andere economische oorzaak van het ontstaan van de kruistochten is het belang van handel. De stadsbevolking wilde steeds meer hun handelsbelangen uitbreiden. In deze tijd werd het steeds belangrijker handel te drijven met Azië en Afrika. Zo wilde men dat Syrië binnen de kring van de westerse wereld zou worden getrokken, dit leverde namelijk vele voordelen op. Voor de handel van Oost naar West en van Noord naar Zuid was dit woestijnland van groot belang. De belangrijkste karavaanwegen liepen door dit land en via Jeruzalem. Ook was de onafhankelijkheid van de Arabische handelaren voor de westerse kooplieden een grote belemmering. Het Christelijke Europa wilde zich tegen het einde van de 11e eeuw uitbreiden. In 1095 riep de paus Urbanus de tweede tijdens het concilie van Clermont op om het “Heilige land” te bevrijden. De paus wilde bereiken dat Europese koningen hem als de belangrijkste leider in Europa zouden beschouwen. Dit was voor de Christenen het startsein van de eerste kruistocht. Enthousiaste ridders, in staat tot wreedheden wilde niet-christenen dwingen dat wel te worden. De kruistochten hadden als doel het Christendom op te dringen aan andere volkeren. Idealisme en hebzucht waren twee belangrijke drijfveren. Vooral Palestina en Syrië moesten bevrijdt worden. De Christenen beschouwden Jeruzalem het centrum van het Oostelijk Middellandse-Zeegebied als het Heilige land, omdat Jezus daar leefde en stierf. De mensen die meededen naaiden een kruis op hun pak en werden kruisvaarders genoemd, omdat ze vochten in naam van het kruis waaraan Jezus was gestorven. Onderweg tijdens de kruistocht werden belangrijke overwinningen behaald, zoals de inname van Nicea (1097) en in Antiochie (1098). In 1099 veroverden de kruisvaarders onder leiding van Godfried van Bouillon Jeruzalem. Er zijn meerdere verschillende soorten kruistochten geweest. Tegen het einde van de 13e eeuw kwam er een eind aan de laatste kruistocht. De kruistochten hadden weinig tot stand gebracht dan Romantische verhalen en verbitterdheid tussen de Volkeren van het boek (Joden, Christenen, Moslims). De kruistochten waren krijgsondernemingen geweest over en rondom de Middellandse Zee. De handel met het Oosten was zo wel op gang gekomen. Een van de belangrijkste gevolgen van de kruistochten zijn op economisch gebied. Door de kruistochten ontstonden grote steden. De handelaren gingen over steeds grotere afstanden handel drijven. Door deze handel kwamen sneller nieuwe producten en nieuwe wetenschappen in het Westen vanuit de Arabische wereld. Ook de slavenhandel was een belangrijk onderdeel dat verspreid werd door de kruistochten. De belangrijkste handelsplaatsen lagen rond de Middellandse-, Noord- en Oostzee, duizenden pelgrims werden vervoerd per schip over de Middellandse Zee. Er kwamen ook producten mee. Op religieus gebied waren door invloed van de kruistochten ook gevolgen te zien. Het Westen kwam in contact met het Oosterse denken en het Latijn, de taal van de wetenschap. Mensen gingen door nieuwe wetenschappen twijfelen aan het gelijk van de kerk. De Moslims gingen echter niet door de nieuwe kennis uit de Westerse wereld anders denken over hun geloof. Wat zijn de 10 geboden? God gaf Mozes opdracht het volk Israël te bevrijden uit de slavernij in Egypte. Kort daarna kreeg het volk van god twee stenen borden met daarop tien leefregels. Later vatte Jezus deze tien woorden samen in het evangelie. Hij noemde dat het grote gebod. Hieronder de 10 geboden: 1.‘U zult geen andere goden voor mijn aangezicht hebben. 2.U zult u geen gesneden beeld maken noch enige gestalte van wat boven in de hemel, noch van wat beneden op de aarde, noch van wat in de wateren onder de aarde is. U zult u voor die niet buigen, noch hen dienen; want Ik, de Here, uw God, ben een naijverige God, die de ongerechtigheid der vaderen bezoek aan de kinderen, aan het derde en aan het vierde geslacht van hen die Mij haten, en die barmhartigheid doe aan duizenden van hen die Mij liefhebben en mijn geboden onderhouden. 3.U zult de naam van de Here, uw God, niet ijdel gebruiken, want de Here zal niet onschuldig houden wie zijn naam ijdel gebruikt. 4.Gedenk de sabbatdag, dat u die heiligt; zes dagen zult u arbeiden en al uw werk doen; maar de zevende dag is de sabbat van de Here, uw God; dan zult u geen werk doen, u noch uw zoon, noch uw dochter, noch uw dienstknecht, noch uw dienstmaagd, noch uw vee, noch de vreemdeling die in uw steden woont. Want in zes dagen heeft de Here de hemel en de aarde gemaakt, de zee en al wat daarin is, en Hij rustte op de zevende dag; daarom zegende de Here de sabbatdag en heiligde die. 5.Eer uw vader en uw moeder, opdat uw dagen verlengd worden in het land dat de Here, uw God, u geven zal. 6.U zult niet doodslaan. 7.U zult niet echtbreken. 8.U zult niet stelen. 9.U zult geen valse getuigenis spreken tegen uw naaste. 10.U zult niet begeren het huis van uw naaste; u zult niet begeren de vrouw van uw naaste, noch zijn dienstknecht, noch zijn dienstmaagd, noch zijn rund, noch zijn ezel, noch iets dat van uw naaste is. (Bijbel, Exodus 20:1-17; Deuteronomium 5:6-21)
Wat is het verschil tussen de Bijbel en de Koran? Christenen lezen en bestuderen de Bijbel als het boek dat hun geloof en hun leven inspireert. Moslims kennen delen van de koran uit hun hoofd. Zij zeggen die op bij hun gebeden en bij allerlei gebeurtenissen in hun leven. Eerbied voor het heilige boek speelt bij beide groepen een gewichtige rol. Christenen en Moslims zou men daarom “volkeren van het boek” kunnen noemen. De koran bedoelt bij deze benaming vooral de Joden en Christenen. De Bijbel biedt in het oude testament de samenbundeling aan van woorden, profetieën, geschiedenissen, liederen, evangeliën en brieven. De Bijbel is vertaald in meer dan 2000 talen. Zo kan de boodschap ieder mens in haar of zijn taal bereiken. Het eerste deel van de bijbel heet het oude testament. Hierin staan verhalen over het oude of eerste verbond tussen god en het joodse volk. Het vertelt het verhaal van de schepping, hoe Abraham ervoor koos de weg van God te volgen en de geschiedenis van het volk van Israël en de Profeten. Het tweede deel van de Bijbel heet het Nieuwe testament. Het nieuwe testament geeft het nieuwe of tweede verbond van God en alle mensen. Er staan veel verhalen in over het leven en werk van Jezus en zijn leerlingen. Het woord testament betekent verbond. Het oude- en nieuwe testament vormen samen de Bijbel. Omdat de Bijbel eerder is ontstaan spreekt hij niet over de Koran. Christenen hebben er moeite mee de Koran als openbaring te erkennen. Ze vinden in de Bijbel de oorspronkelijke openbaring van god. Ook hebben ze moeite met de manier waarop Bijbelse gegevens plaats hebben gekregen in de Koran. De koran is een boek in het Arabisch. Alle vertalingen ervan zijn voor moslims slechts benaderingen van de eeuwige woorden van god. Zijn woorden werden in een oorspronkelijk boek in de hemel bewaard. Gedurende 23 jaar ontving de profeet Mohammed, via de engel Djibriel, openbaringen uit dit Boek. Later zijn die openbaringen samengebundeld in de koran. De koran geeft in 114 soera’s (hoofdstukken) de boodschappen weer die de profeet Mohammed aan zijn volk moest doorgeven. De eerste soera heet al-Fatiha (de opening). Deze opening wordt vergeleken met het “onze vader” uit de bijbel. Alle soera’ s behalve de 9e beginnen met de aanroeping: “In naam van god, de Erbarmer, de Barmhartige”. De openbaring van God zoals vastgelegd in de Koran is voor de moslims uniek. God heeft, volgens hen, dezelfde openbaring ook eerder in de Thora gegeven: aan Mozes voor de Joden, in het evangelie aan Jezus voor de Christenen en tenslotte de Koran aan Mohammed, bestemd voor de hele wereld. Daardoor drukt de Koran zijn definitieve zegel op alle voorafgaande openbaringen. Veel moslims vinden dat Joden en Christenen de aan hen gegeven openbaringen niet zuiver hebben bewaard. Ook zouden Christenen de boodschap van Jezus verkeerd uileggen. Moslims vinden de Koran de volmaakte openbaring van God. Daarnaast is de Bijbel meer een soort overlevering van tradities, vergelijkbaar met de overleveringen (Hadith) over het doen en laten van de profeet Mohammed. In de Koran staan ook een aantal teksten die in de tien geboden ook genoemd worden. Voor de Christenen en de Moslims is God de almachtige. Christenen geloven dat zij God kunnen kennen voor de moslims is dat onmogelijk. God openbaart zich niet aan de mensen, op geen enkele manier, hij openbaart hen slechts zijn wil. Christenen zien God die niet alleen boven hen staat als hemelse vader, maar ook als Christus de schepper en binnen in hen de heilige geest. Christenen zeggen dat mensen van nature zondig zijn, moslims geloven dat een mens niet met een zondige aard wordt geboren. Moslims hebben een leider nodig, god is hun leider. De Koran maakt samen met de Hadieth (overleveringen van de profeet Mohammed) en andere geschriften deel uit van de Shari’a. De Shari’a is volgens de moslims de wet van God. Moslims geloven dat het Gods doel was om een nieuwe gemeenschap te stichten, die geleid werd door de Shari’a. Moslims in een dergelijke gemeenschap voelen zich hoog verheven boven andere samenlevingsvormen, zoals het communisme en kapitalisme, omdat deze vormen door mensen zijn bedacht (Karl Marx) en de Shari’a is de wet van god, de alwetende. Om echt onderwerping (islam) te verkrijgen moet er een Islamitische regering zijn. Christenen staan los van een regering. Zolang er godsdienstvrijheid is, kunnen zij in elke cultuur leven en is dat niet verbonden aan een regeringsapparaat. Het aanbreken van het veertigste Jubeljaar in de christelijke jaartelling (2000) bepaalt de mens opnieuw bij de door God ingestelde plicht tot kwijtschelding aan de armen van alle schulden na elke vijftig jaar. Als iedereen zich aan de wet van god had gehouden betreffende het jubeljaar en de zakaat was de derde wereld niet ontstaan. Mensen interpreteren Gods woord verkeerd of verdraaien zijn woorden expres, waar door het fout is gegaan en gaat in de wereld. Er loopt nog ergens een dominee, Dominee Paisley. In naam van God mag je de rooms-katholieken vermoorden, daar komt het ongeveer op neer. Jezus zei: heb elkaar lief, Heb je vijanden lief. Nooit van gehoord. Sommige moslims beweren dat ze ook alles mogen in de naam van Allah. Zoals heilige oorlogen, Christenen hebben dat ook gedaan. Alleen het woord al. Heilige oorlogen. "Heilig” en “oorlog" Twee grotere tegenstellingen kan je niet bedenken. Het staat haaks op elkaar maar we trekken het gewoon bij elkaar, en dan mag alles in naam van Allah (God). En als je dan via een dominee hoort dat het er op neer komt dat je de bijbel eigenlijk in de rij van mythen en sagen kan plaatsen, dan is het te begrijpen dat mensen elkaar gewoon afmaken. Als je het boek van de mens, de bijbel of de koran, verkeerd krijgt uitgelegd, dan krijg je vreemde dingen. Een groot verschil tussen de Bijbel en de Koran is de liefde en vergiffenis. De bijbel staat er vol van. God vergeeft zondaars altijd, een mens is namelijk niet zonder zonden. Christenen moeten mensen ook altijd vergeven. God houdt van de mensen. In de Koran staat dat god niet houd van mensen die zondigen, arrogant en ondankbaar zijn. Moslims worden uiteindelijk wel vergeven door God als zij bidden en hem volgen. God houdt van het goede, niet van zondaars. De Koran bevat een aantal verhalen die ook in de Bijbel voorkomen. Bijvoorbeeld over de schepping en de zondvloed; over Abraham, die uit zijn land wegtrekt en later zijn zoon Ismaël moet offeren; over Mozes en Jozef, Salomo en anderen. In de Koran wordt de wonderlijke geboorte van Jezus uitvoerig verteld. Hij is een groot profeet, een gezant van God. Aan hem is de openbaring voor zijn volgelingen gegeven. Jezus wordt ook de Messias genoemd. De bijbelse boodschap over zijn lijden, sterven en opstanding staan niet in de Bijbel. Jezus en Maria komen ieder ongeveer 20 keer in de Koran voor. De Koran erkend dat Jezus onbevlekt ontvangen is, maar ontkent dat hij een zoon van God is. De moslims beschuldigen de Christenen ervan te overdrijven in hun verering van Jezus, God komt daardoor te kort vinden ze. Christenen geloven dat god een is. Zij geloven dat God zich op drie manieren laat kennen: als vader, zoon en als heilige geest. Volgens de moslims is het vereren van iemand als zoon van God, het begaan van de zonde van het meergodendom. Bij zowel de islam als bij het christendom is een gebod of een zuil; “Er is geen god dan God (Allah)” De moslims geloven dat Jezus niet aan het kruis is gestorven, maar God (Allah) hem heeft gered. Ook geloven de moslims dat Jezus terug zou keren naar de wereld, omdat hij nog leeft. Door zijn komst zal hij kwade op het wereld vernietigen en 40 jaar op aarde leven en dan sterven. Het is voor een moslim ondenkbaar dat God zou toestaan, dat zijn heilige profeet aan een kruis zou sterven. Een dergelijke dood wordt beschouwd als het toppunt van vernedering en mislukking, terwijl het ontkomen aan de dood, een teken is van Gods machtig ingrijpen. Jezus wordt in de Koran dus erkend als een groot profeet en behoort temidden van het rijtje heilige profeten en gezanten van God. Hoe leven de Moslims en Christenen? Voor de Christenen is de bijbel de bron waaraan zij hun leefregels ontlenen. De Bijbel geeft richting aan en hun leefwijze. Ze proberen op basis van die regels vorm aan hun leven te geven. In de kerk leest de voorganger uit de Bijbel en legt uit wat er, met oog op het dagelijkse leven, staat. Daardoor kunnen gelovigen de leefregels beter begrijpen. Het zijn richtingwijzers voor een Christen: de weg van het geloof die je kunt gaan. Christenen willen leven zoals Jezus hen leert: een leven gericht op naastenliefde en rechtvaardigheid. Jezus, leerde zijn volgelingen omgaan met de regels van de Joodse godsdienst. Hij legde meer nadruk op de bedoeling dan het navolgen van de letterlijke tekst. In een toespraak die de christenen de Bergrede noemen, legt Jezus de leefregels verder uit. Hij ging in de Bergrede in op de praktische zaken. De leerlingen van Jezus schreven later brieven aan de eerste gemeenschappen over wat in het leven van Christenen belangrijk is. Deze brieven zijn opgenomen in de bijbel. De Islam geeft leefregels, zowel voor het alledaagse bestaan als voor grote zaken. De Islam verdeelt menselijke activiteiten in 5 categorieën; - verboden, - afgekeurd maar niet verboden, - neutraal (geen wet voor vastgesteld, niet van belang of het uitgevoerd of nagelaten wordt), - - goed en door god beloond, - verplicht (het nalaten ervan is een zonde) De Islamitische wet is gebaseerd op de Koran en de Hadieth (daden en uitspraken van de profeet) en de uitleg van de schriftgeleerden. De mate waarin de Shari’a wordt toegepast in moslimlanden verschilt. Sommige landen kennen een zuiver wereldlijk stelsel terwijl in andere landen een gemengd stelsel bestaat, waarin Europese en Islamitische wetten met elkaar zijn gemengd. In sommige landen worden de Shari’a als rechtssysteem toegepast. Moslims zeggen op momenten dat ze iets gaan doen of wensen “Bismallah”. Dat betekent: in naam van god. Daarmee geven ze aan dat ze door voorbeeldig te handelen en de leer van de islam te verkondigen, verlangen te leven volgens de wil van de schepper. De islam organiseert het leven van de mens in al zijn aspecten (economisch, politiek, sociaal en religieus). De Islam wijst de gelovigen de juiste levensweg en biedt alle oplossingen voor alle problemen. Zo is de Islam niet alleen een geloof, maar ook een volmaakte richtlijn voor een goed leven. Het geloof in de eenheid van god leidt tot de “rechte weg”, dat wil zeggen de manier van leven die is vastgelegd in de Shari’a. De Islam geldt voor het leven van de mens in alle tijden: overgave aan god is de beste garantie op succes in dit leven en in het hiernamaals. De Koran beschrijft helder de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen. Zij hebben dezelfde rechten en plichten zoals het vasten, het bidden het geven van aalmoezen en het gedenken van God. De Islam roept alle mensen op onderwijs te volgen en stimuleert het beoefenen van de wetenschap. Gelovigen moeten zich inspannen hun kennis aan anderen over te dragen. Tevens roept de islam op om eerlijk met geld om te gaan. Moslims moeten dan ook een zakaat afdragen, zoals hierboven in een deelvraag beschreven. De christenen hebben ook een soort van hulpverlening; de Diaconie. Het woord diaconie is van Griekse oorsprong. Diaconie betekent het mogelijk maken van zorg, dienst en hulp. Het woord werd onder andere gebruikt voor het bedienen aan tafel, een taak voor vrouwen en slaven. In de eerste Christen gemeente veranderde dat. Het dienen van anderen hoorde wezenlijk bij het leven van een Christen. Volgelingen van Jezus moesten bereid zijn om te dienen, niet om te heersen. Naast gebed en vieringen is de diaconie een belangrijk element in de Christelijke kerken. In het werk van de Diaconie wordt zorg voor armen en zieken tot uitdrukking gebracht. De Christelijke traditie schrijft de bedevaart niet las een plicht voor. Er is ook niet een bepaalde plaats waar Christenen uit de hele wereld zich moeten verzamelen. Niettemin houden vooral rooms- katholieken tot op heden veel bedevaarten. Bedevaartgangers bezoeken Jeruzalem en plaatsen die in Jezus’ leven belangrijk waren. In een bedevaartplaats bevindt zich soms een beeld of een relikwie van een heilige. De gebruiken beperken zich gewoonlijk tot bidden, vereren, kaarsen aansteken en het wijden van water en brood. De Islam vraag van de moslims een keer in het leven, als hij of zij daar de mogelijkheid toe heeft, een bedevaart naar Mekka te maken.