Amerikaanse aueing-/aanklaagcultuur

Betoog Ik houd mijn betoog over de Amerikaanse sueing-cultuur, de gewoonte om alles en iedereen aan te klagen als ze iets doen wat je niet bevalt. Er zijn in Amerika al vele rechtszaken geweest tegen bedrijven of instanties door burgers die zich op wat voor manier dan ook benadeelt voelen. En dan heb ik het niet over ‘normale’ rechtszaken over fraude of iets dergelijks, ik heb het over de zogeheten ‘McDonalds-rechtszaken’. Hierbij klagen mensen bedrijven aan omdat ze gezondheidsklachten hebben, naar eigen zeggen veroorzaakt door dit bedrijf. Ik ben hier helemaal tegen. Mijn eerste en belangrijkste argument is dat mensen toch vooral zelf verantwoordelijk zijn voor hun gezondheid. Ieder normaal mens weet toch dat roken slecht voor je is, ook al staat het niet met enorme letters op het pakje. Een argument van ‘dikke’ mensen is dan dat McDonalds niet op hun artikelen vermeld hoeveel vet e.d. er in zit. Maar van één hamburger wordt je nog niet kogelrond. Dit gebeurt alleen elke dag een BigMac-menu neemt. En dan het maakt niet uit wat er in zit: overmatig gebruik is altijd slecht, of het nou hamburgers zijn of salade. Je moet afwisseling hebben, en dan kan een burgertje op z’n tijd best. Dit zei de rechter ook: McDonalds-producten zijn niet ongezonder als andere producten. Ook in Amerika zelf is hier aandacht voor. Een regisseur heeft zich voor de documentaire ‘Supersize me’ elke dag alleen maar bij de Mac gegeten, dit een maand lang. Hij deed dit naar aanleiding van de aanklacht van twee meisjes die 5 jaar lang bij McDonalds hadden gegeten en daardoor 130 kg wogen. Mensen die vroeger veel met astbest gewerkt hebben, en nu daardoor kanker hebben gekregen klagen ook soms hun vroegere werkgever aan. Ook dit vind ik grote onzin. Ze zeggen dan: wij wisten niet dat astbest kankerverwekkend is. Maar als ze het zelf niet wisten, hoe kon hun werkgever het dan weten. Je kan moeilijk iemand aanklagen voor iets waar hij niets van af wist. Ook hierbuiten is het grote onzin. Het is een enorme belasting voor het rechtssysteem als iedereen dit soort aanklachten indient. Een rechtbank kan beter voor normale rechtszaken gebruikt worden. Ook kosten dit soort rechtszaken de economie handen vol geld. Als iedereen die teveel eet een miljoen krijgt van een bedrijf, dan is dat bedrijf binnen de kortste keren failliet. Gelukkig is het nog niet vaak voorgekomen dat een bedrijf echt moet betalen. De rechtbanken hebben hun verstand nog wel behouden gelukkig, zelfs in Amerika. En al krijg je geld, inhoudelijk heeft dat niets met jouw probleem re maken. Je wordt er niet slanker van, en je longkanker raak je er ook niet van kwijt. Dan kan je wel zeggen: als smartengeld. Maar het is, zoals ik al eerder heb gezegd, niet de schuld van dat bedrijf dat jij ziek bent geworden. Ook zorgt deze dreiging om aangeklaagd te worden voor allerlei nutteloze maatregelen. De teksten op sigarettenpakjes zijn dan nog wel goed, het ontmoedigd mensen ook om te roken. Maar een ander iets is dat Apple-MP3spelers niet hard kunnen, omdat ze dan bang zijn om aangeklaagd te worden voor gehoorsbeschadiging. Ook staan er in Amerika op allerlei producten allemaal vreemde waarschuwingen om problemen te voorkomen. Op Cd’s van een bepaald merk staat bijvoorbeeld: ‘niet gebruiken als projectiel in een katapult’. Dit is zo achterlijk dat het lachwekkend wordt. Het lijkt mij dat ik mijn punt wel heb gemaakt. Ik vind het grote onzin dat je als bedrijf kan worden aangeklaagd omdat sommige mensen niet zelfstandig kunnen nadenken en risico’s inschatten. Het is een belasting voor het rechtssysteem, het is duur, het zorgt voor allerlei rare maatregelen, en bovenal: je bent grotendeels zelf verantwoordelijk voor je gezondheid.