Aids

Een grote ziekte met een kleine naam

Sinds aids in 1981 ontdekt was, is de ziekte uitgegroeid tot een wereldwijd probleem. In het begin had aids vrijspel, men wist niet hoe je ermee besmet kon raken. Sommigen waren ervan overtuigd dat als je iemand een zoen gaf je de ziekte kon krijgen. Nu weten we wel beter, maar de oplossing is er nog steeds niet.
Vooral in de derdewereldlanden is Hiv/Aids een bedreiging. Er is te weinig geld om goede voorlichting te kunnen geven.
Daarnaast werkt ook de kerk tegen door te verkondigen dat aids tegengegaan kan worden door middel van een condoom.. Men veronderstelt dat het virus gaatjes in het condoom kan passeren. Zij vindt periodieke onthouding beter, hoewel het condoom een goedkoop middel is om aids te voorkomen.

Ook in Nederland word Aids een groeiend probleem. Alleen niet door invloed van de Kerk. Hier is men niet meer zo gelovig. Nee, hier is men gewoon te laks in het omgaan. Veel mensen denken dat de ziekte alleen in landen als Afrika kan voorkomen en nemen niet genoeg voorzorgsmaatregelen of ontdekken de ziekte te laat. Daardoor stijgt het percentage met Hiv-besmetten in Nederland ieder jaar. Gelukkig heeft men hier wel geld genoeg om Aids-remmende medicijnen te kopen. Aids-remmende, want een definitieve genezing is nog steeds niet gevonden.
Maar als er nog geen medicijn voor Hiv/Aids is gevonden wat moeten we dan?
In de eerste plaats kun je het bloed van (besmette) mensen vermijden, geen onveilige anale, orale of "gewone" seks hebben, en oppassen met gebruikte naalden, vooral met drugsgebruik. Als je zwanger bent en je bent seropositief kan je kind ook besmet worden door de moedermelk.
Het is best mogelijk dat jij dit al wist. En dat is super. Maar om de rest van de wereld te informeren moet er veel geld komen, heel veel geld. En dat word een probleem, want voor veel regeringen in derde wereldlanden is de financiering van voorlichtingscampagnes op landelijke en persoonlijke schaal te duur. Zij krijgen daarom geld van Aids fondsen of van andere regeringen.
Jammer genoeg gebruiken deze overheden dat geld niet altijd voor het doel waarvoor ze bedoeld zijn, maar om wapens te kopen of voor andere vaak onnodige projecten.
En de bevolking blijft maar in onwetendheid, beïnvloed door de geloof en bijgeloof. Veel Hiv-positieve afrikaanse mannen geloven bijvoorbeeld dat zij hun ziekte kwijt kunnen raken door met een maagd gemeenschap te hebben. Veel jonge meisjes worden dus verkracht en blijven zwanger en besmet achter.
Ook door het eer –en schaamtegevoel worden veel mensen besmet en of blijven ze ongeïnformeerd. Wist je dat moeders die weten dat ze besmet zijn met Hiv hun kinderen vaak toch borstvoeding geven? Dat komt omdat niemand mag weten dat ze besmet zijn, ze geven nog liever hun ziekte verder door aan de kinderen.
Als je in Afrika ten zuiden van de Sahara onderzoek doet naar Hiv/Aids en je weet dat meer dan de helft van de bevolking besmet is, zul je, na enig navragen, aan jezelf beginnen te twijfelen. Niemand blijkt namelijk aan Aids te zijn gestorven. Terwijl je toch zeker wist dat er in de voorgaande jaren duizenden mensen gestorven zijn aan de ziekte.
Dat komt doordat de mensen inderdaad niet aan aids zijn gestorven, de doodsoorzaak was vaak een andere ziekte. Maar de aanleiding, dat was Aids. Aids zorgt er namelijk voor dat je immuumsysteem word aangetast.

De familie zet in de dodenadvertentie nooit dat de oorzaak Aids was. Omdat ze het niet weten, of omdat het een schande is voor de familie dat er iemand met aids besmet was.

De sleutel naar een aids vrije wereld is dus kennis en geld. Meer voorlichting voor de mensen, meer kennis over een genezing en geld om die kennis te financieren. Als je er over nadenkt wisten we dat eigenlijk al. Het is alleen een ding om erover te praten, en een ander om het ook werkelijk te doen.