Anthrax

-Wat is Anthrax precies en waar komt het voor?- Anthrax is een acute infecterende ziekte, veroorzaakt door de sporenvormende bacterie Bacillus anthracis. Anthrax komt het meeste voor in het wild en bij kleinere planteneters (schapen, geiten, kamelen, antelopes en andere herbivoren), maar het kan ook bij mensen voorkomen als zij in contact zijn gekomen met geïnfecteerde dieren of weefsel van geïnfecteerde dieren. Anthrax komt dus het meeste voor in agriculturele gebieden waar het voorkomt in dieren. Onder andere in Zuid en Centraal Amerika, Zuid en Oost Europe, Azië, Afrika, en het Midden Oosten. Wanneer een persoon met Anthrax in aanraking komt, komt dat meestal door diens werk met (geïnfecteerde) dieren. Mensen die in aanraking komen met dode dieren en dierlijke producten uit andere landen waar anthrax meer normaal is kan geïnfecteerd raken met B. anthracis (industriële anthrax). Een infectie van anthrax kan in drie vormen voorkomen: oppervlakte (huid), inhalatie en inname (voedsel). B. anthracis sporen kunnen voor vele jaren in de aarde leven, en mensen kunnen geïnfecteerd raken met anthrax door te werken met producten van geïnfecteerde dieren of door het inhaleren van anthrax sporen van aangetaste dierenprodukten. Anthrax kan ook verspreid worden door het eten van slecht gekookt vlees van geïnfecteerde dieren. Het is vrij zeldzaam geïnfecteerde dieren te vinden in landen als de Verenigde Staten. Symptonen van ziekte variëren afhankelijk van hoe de ziekte was verkregen, maar symptomen verschijnen meestal binnen 7 dagen. -Oppervlakte: De meeste (ongeveer 95%) van de anthrax infecties komen voor wanneer de bacterie een wond binnengaat van de huid, zoals wanneer het gaat om het omgaan met geïnfecteerd wol, huiden, leer or haar produkten (vooral geitenhaar) of geïnfecteerde dieren. Huidinfectie begint als een jeukend pukkeltje dat lijkt op een insectenbeet, maar binnen 1-2 dagen ontwikkeld het in een cyste en daarna in een pijnloos gezwel, normaal 1-3 cm in diameter, met een karakteristiek zwarte necrose (stervende) plek in het midden. Lymfeklieren in de buurt kunnen opzwellen. Ongeveer 20% van de onbehandelde zaken van oppervlakte anthrax zal resulteren in een sterfgeval. Sterfgevallen zijn zeldzaam met de juiste antimicrobacteriële therapie. -Inhalatie: In eerste instantie lijken de symptonen op een normaal koutje. Na een aantal dagen, ontwikkelen de symptonen naar hevige ademhalingsproblemen en een shock. Anthrax via inhalatie is normaalgesproken fataal. -Inname: De ingenomen vorm van anthrax door bijvoorbeeld het eten van geïnfecteerd vlees is gekarakteriseerd door een acute ontsteking van de maag/het darmkanaal. Eventuele tekens van duizeligheid, verlies aan eetlust, overgeven, koorst worden gevolgd door buikpijn, overgeven met bloed, en ernstige diarree. Deze vorm van anthrax resulteert in een sterfgeval in 25% to 60% van de gevallen. Anthrax kan overal in de wereld te vinden zijn. Het is vaker voorkomend in ontwikkelingslanden of landen zonder gezondheidsprogramma's. Sommige gebieden van de wereld (Zuid en Centraal Amerika, Zuid en Oost Europa, Azië, Afrika en het Midden Oosten) hebben meer anthrax in dieren dan andere delen van de wereld. Directe persoon-tot-persoon verspreiding van anthrax is zeel zeldzaam. Het zal geen probleem zijn om patiënten met inhalatie-anthrax te bezoeken. -Is er een vaccin tegen Anthrax?- In landen waar anthrax vaak voorkomt en de vaccinatiemate van kuddes dieren laag is, zouden mensen contact moeten vermijden met alles wat met deze dieren te maken heeft. Het vlees is enigszins eetbaar, mits het goed geslacht en bereidt is. Een anthrax vaccin is er wel voor mensen. Het vaccin is getest en zou 93% effectief zijn in het beschermen tegen anthrax. Voor de volgende groepen wordt een vaccin aangeraden: -Personen die direct met het organisme in laboratoria in aanraking komen. -Personen die werken met geïmporteerde dierenhuiden of kleden in gebieden waar het niet beschermt genoeg is om uitsluiting van aanraking met anthrax sporen veilig te stellen. -Personen die werken met potentieel geïnfecteerde dierenprodukten in gebieden waar anthrax vaak voorkomt. -Militair personeel dat gestationeerd is in gebieden met een hoge kans op blootstelling aan het organisme (zoals wanneer gebruikt bij biologische oorlogvoering). (gegeven volgens het Advisory Committee on Immunization Practices in de VS) The immunizatie bestaat uit drie onderhuidse injecties met 2 weken tussen elke injectie, gevolgd door nog drie onderhuidse injecties gegeven na 6, 12, en 18 maanden. Jaarlijkse 'booster' injecties van het vaccin zijn aan te raden na deze injecties. Milde lokale reacties komen voor in 30% van de gevallen en bestaan uit een zachte plek en een roodkleurig gebiedje op de plaats van de injectie. Ernstige lokale reacties zijn niet vaak voorkomend en bestaan uit extensieve zwelling op de voorarm, samengaande met de milde lokale reactie. Systematische reacties komen voor bij minder dan 0.2% van de gevallen. De diagnose van anthrax wordt verkregen door het isoleren van de B. anthracis van het bloed, weefsel van de huid, het opgehoeste slijm of door het meten van specifieke antilichaampjes in het bloed van personen die mogelijk geïnfecteerd zijn. Dokters kunnen effectieve antibiotica voorschrijven mocht er een patiënt daadwerkelijk anthrax hebben. Om effectief te zijn, moet de behandeling zo vroeg mogelijk beginnen. Als er niets aan gedaan wordt, wordt de ziekte hoogstwaarschijnlijk fataal.
-Is Anthrax reeds gebruikt bij terroristische aanslagen?- Wereld Oorlog I was de mogelijke introductie van anthrax als een wapen tegen het vee en transportdieren. Een klandestiene biologisch onderzoekslaboratorium was opgezet in Baltimore, door de Duitse regering in 1915. Een aantal gevallen van verdacht gebruik van anthrax door de Duitse overheid tijdens Wereld Oorlog I werd verdacht, maar is net goed opgeslagen. Japan, Groot-Brittannië, en de Verenigde Staten gingen allemaal verder met het onderzoek voor het gebruik van anthrax bacillen als een wapen in WW II. Hoeveel geen soldaat anthrax gebruikt heeft deze oorlog, werd de anthrax bacille wel getest op zowel dieren als gevangenen. Wapenaflevering systemen werden ook ontwikkeld. De voormalige Sovjet Unie ontwikkelde ook een biologisch nderzoeksprogramma tijdens de Koude Oorlog. De niet opzettelijke loslating van anthrax uit een geheim bio-wapen onderzoeksfaciliteit in Sverdlovsk, USSR, resulteerde in de dood van 66 van de 77 diagnose gestelde gevallen. Met de opzetting van een biologische wapens onderzoeksfaciliteit in al-Hakim, Irak, in 1988, had de troepen van de VS zorgen gemaakt over het gebruik van anthrax tijdens de Perzische Golf Oorlog, en werden dus gevaccineerd. Het was naderhand onwaarschijnlijk dat anthrax gebruikt is door de Iraakse troepen. In 1993, probeerde de Aum Shrinkyo cult om anthrax sporen los te laten in het centrum van Tokyo, één maand voorafgaand aan de aanval met het zenuwgas. Dit incident markeert de eerste aanval met anthrax als wapen tegen burgers. Er zijn rapporten over Al-Quada, dat deze van plan zijn om als volgende stap biologische oorlogvoering te beginnen. Omdat deze rapporten niet met zekerheid vast te stellen zijn, zal ik er verder niet op in gaan. Maar de angst is er. -Anthrax is één van de gevaarlijkste biologische wapens.- Zoals inmiddels duidelijk is geworden, is anthrax een erg gevaarlijke stof, die, in combinatie met de juiste apparatuur, heel wat schade aan kan richten. Als de diagnose niet snel gesteld wordt, is het al vaak te laat voor de desbetreffende persoon. Een vaccin bestaat, maar het duurt een aardige tijd voordat het immuunsysteem hierop is ingesteld en als men eenmaal besmet is met anthrax, kunnen alleen sommige antibiotica helpen (mits men op tijd ermee is begonnen). Omdat anthrax op verschillende manieren te verkrijgen is, is het niet moeilijk om onder de juiste omstandigheden iemand besmet te krijgen. Het makkelijkst zal zijn via de lucht, omdat dat makkelijk verspreid en de symptomen zijn in eerste instantie niet als kwaad te zien. Een massale voedselvergiftiging is mogelijk, maar onwaarschijnlijk, aangezien het erg veel tijd in beslag zal nemen. Tot nu toe zijn er weinig gevallen waarin sprake was van anthrax als wapen. Wel is duidelijk gebleken dat men er erg bang voor kan zijn en zelfs uit voorzorgsmaatregelen al een vaccin toegediend kan krijgen. Zelfs nu zijn er onderzoeken bezig overal ter wereld over hoe men anthrax het beste als wapen kan inzetten en als men daar over nadenkt, is dat best een angstaanjagende gedachte. Ieder moment kan er ergens een perfecte manier zijn uitgevonden om anthrax te verspreiden en als massa vernietigingswapen te gebruiken. Al met al zijn er tot nu toe weinig tot geen aanvallen geweest met anthrax en de onderzoeken lopen al ruim sinds WW I. Er is slechts één aanval op burgers geweest met anthrax, en deze had niet zulke ernstige gevolgen als andere keren het geval was als het ging om een dodelijker stof. Dat anthrax gevaarlijk is staat dus vast, maar er is geen vol bewijs dat het goed inzetbaar is als wapen. Op den duur zal dit er wel komen, als men kijkt naar de vooruitgangen in de wetenschap en wat de laatste jaren met zich meegebracht heeft. Deze ontwikkelingen leiden tot verdenking van vijanden en het gebruik in het geheim van verschillende groepen. Anthrax is nog niet één van de gevaarlijkste biologische wapens, maar wordt dit wel.