Shouf shouf habibi! (2004)

Regisseur: Albert ter Heerdt
Jaartal: 2004
Land van Herkomst: Nederland
Hoofdrols pelers: Mimoun Oaissa, Najib Amhali,Touriya Haoud, Tanja Jess
Waar heb ik de film gezien: De city in Roosendaal tijdens het filmfestival
Grondgenre: comedy Plot Dit verhaal gaat over Ap, die samen met zijn familie in Nederland woont. Ze zijn vroeger vanuit Marokko naar Nederland vertrokken, omdat de vader van Ap, Ali, hier werk kon vinden. Thuis gaat het er heftig aan toe, omdat de hele familie worstelt met het integreren. Ali zoekt hevig naar een verloofde voor zijn dochter, Leila, terwijl zij daar niet zo behoefte aan heeft. Ze wil liever niet uitgehuwelijkt worden. Ze besluit om weg te lopen. De oudste zoon heeft een buitenechtelijke affaire met zijn politie-collega. De jongste zoon heeft problemen o school, en in het huwelijk van de ouders is ook een hoop mis. Ap moet een keuze maken of hij een traditionele Marokkaan word, of dat hij ook verwesterd. Middelen - Het verhaal speelde zich op verschillende plaatsen af. Een van de belangrijkste plaatsen is het huis van de familie Bewarek. Doordat er veel gebeurtenissen hier afspelen krijg je een goede sfeer van het Marokkaanse huishouden. - De belichting van de verschillende scènes spelen amper een rol in het verhaal. - De hoofdpersonen waren normaal gekleed. Ap, Leila, Sam en Driss droegen vooral een spijkerbroek met een trui. De ouders waren wel traditioneel Marokkaans gekleed. Moeder Khadija draagt een hoofddoek, en vader Ali draagt ook iets Marokkaans. De functie van de kleding is om het Marokkaanse te accentueren. - Er werd weinig gebruik gemaakt van muziek. De muziek diende vrijwel alleen als achtergrond van de film. - Er waren geen speciale geluidseffecten.
Personages Abdullah, Ap, Bewarek: Ap is de 2e zoon van de familie bewarek. Hij heeft een nogal ruig en crimineel verleden, maa r dat wilt hij graag achter zich laten. Zijn broer regelt een baantje voor hem, maar als hij ook hier voor weer ontslagen word besluit hij dat hij een traditionele Marokkaan wordt. Sam(ir) Bewarek: Sam is de oudste zoon. Hij is het huis uit en hij is getrouwd met Naima. Hij is politieagent en hij is al aardig ingeburgerd in Nederland. Hij is erg bezorgd om zijn jongere broers en zussen. Hij heeft een geheime relatie met Maja. Leila Bewarek: Leila is de enige dochter van de familie Bewarek. Ze volgt een opleiding aan de modeacedemie. Haar vader wilt dat ze trouwt met een Marokkaanse man, maar Leila wilt dat niet en ze besluit om weg te lopen. Ali Bewarek: Ali is het hoofd van het gezin. Hij is een aantal jaren terug als gastarbeider samen met zijn gezin naar Nederland gekomen. Ali is door de jaren heen steeds meer verbitterd geraakt. Hij Word al oud, maar hij voelt zichzelf nog erg jong. Khadija Bewarek: Khadija is de vrouw des huizes en word opgezadeld met al het huishoudelijke werk. Ze is analfabeet, en ze moet telkens het gezeur van haar man aanhoren. Daardoor heeft ze een plan gesmeed om ervan af te komen. Driss Bewarek: Driss is de jongste van de familie Bewarek. Hij is erg intelligent en hij verzint telkens de raarste dingen om onder bepaalde dingen uit te komen. Hij heeft grote bewondering voor zijn broer Ap. - Je krijgt bij deze film alleen maar een indruk van de personen doordat wat zij meemaken. Er is geen sprake van flashbacks of van wat andere personen over hun denken. - Zij vertegenwoordigen denk ik goed de plaats van Marokkanen in de Nederlandse samenleving; dat de jongere generatie juist meer verwesterd en dat de oude generatie hier soms nog wel moeite mee heeft. Thematiek en interpretatie - Het belangrijkste thema in deze film is de verwesterlijking van het traditionele Marokkaanse gezin. De film gaat vooral over hoe Marokkaanse mensen zich steeds meer gaan onthouden van het geloof. Ook gaat het over vooroordelen die Marokkanen en Nederlanders naar elkaar toe hebben. - Ik denk dat de belangrijkste bedoeling van de regisseur was om het publiek te vermaken. Boeiende werking - In de film boeide me vooral wat er verder zou gaan gebeuren met Leila. Verder was ik ook benieuwd naar wat Ap uiteindelijk zou gaan kiezen. - De regisseur heeft vooral erg veel grappen in het script gestopt, zodat je door de humor bij de film blijft. Daarentegen waren niet alle grappen even leuk en waren er maar een paar momenten waarbij ik echt gelachen heb. De meeste grappen waren erg flauw Camerawerk en montage De scène die het meeste indruk heeft gemaakt is de scène waarin Ap en Driss Leila bij haar schuiladres hebben gevonden. Driss wist waar Leila was en dat had hij aan Ap verteld. Ap ging daar gelijk naar toe. Bij het huis van Daan aangekomen dwingt hij Leila om met hem mee te gaan. Leila weigert, en Ap slaat haar vol in haar gezicht. Het camerawerk hierbij was niet heel erg spectaculair. Ze gingen van de ene personage naar de andere personage. In de hele film was het camerawerk gewoon goed, maar het sprong er niet uit. Recensie Ik vond het uiteindelijke resultaat wel goed. De regisseur heeft het thema goed uitgewerkt. Hij heeft goed verfilmd hoe een Marokkaans gezin in Nederland leeft. Ik vind de film geloofwaardig, omdat er dingen in voorkomen die ook in het echte leven zouden voorkomen. Zoals bijvoorbeeld dat de dochter Leila niet uitgehuwelijkt wil worden, en dat een Marokkaanse jongen worstelt met zijn identiteit. Wel vind ik dat er te laconiek word gedaan bij de overval die ze pleegden. Dat kwam niet erg geloofwaardig bij mij over. Ik vond dat er goed werd geacteerd. Ze hadden goede spelers uitgekozen voor de rollen, want zo zou een echt Marokkaans gezin er ook uitgezien kunnen hebben. De kleding vond ik goed bij het verhaal passen. Er werd weinig gebruik gemaakt van licht en muziek. Dit was niet zo heel erg, omdat er niet perse muziek bij deze film hoefde. Een licht achtergrond muziekje paste er ook goed bij. Het eindoordeel is voldoende, omdat ik had verwacht dat het verhaal grappiger was, en dat het me meer zou boeien. Het was wel leuk, maar heeft geen diepe indruk op mij achtergelaten. Recensie Shouf Shouf habibi

http://www.filmvisie.nl/films/Q-T/shoufshoufhabibi.html Niet geslaagd Albert ter Heerdt probeert met Shouf Shouf Habibi! kritiek te leveren op de Nederlandse maatschappij en haar omgang met Marokkaanse jongeren. Aan de ene kant vergroot hij de vooroordelen uit, maar hij probeert ze ook te weerleggen. Helaas slaagt hij daar in zijn totaal niet in… Shouf Shouf Habibi! is weer een treurig voorbeeld van een Nederlandse komedie die ook probeert de maatschappelijke normen en waarden op de hak te nemen.. Nee, een ‘Bend it Like Beckham’ of ‘Mambo Italiano’ is het niet. Albert ter Heerdt had zelfs nog wat kunnen leren van ‘My Big Fat Greek Wedding’. Ach, soms zit het nou eenmaal een beetje tegen en komen je goede ideeën niet helemaal uit de verf. Conclusie Shouf Shouf Habibi! is een flauwe komedie over de vooroordelen over Marokkaanse jongeren die in Nederland heersen. Tegelijkertijd probeert de film deze vooroordelen te weerleggen en de andere kant van het verhaal te laten zien. Evenwicht vindt Ter Heerdt nooit in zijn film, en de film weet uiteindelijk niet te vermaken en enkel te irriteren. Shouf Shouf Habibi! mislukt volkomen in zijn idee en opzet en wil je de film per sé zien, wacht dan gewoon tot de film te huur is op video.