Terrorisme

Wat is terrorisme en welke soorten zijn er? Regeringen over de hele wereld willen terrorisme bestrijden. Al in 1937 werd er voor het eerst een internationale conferentie over terrorisme gehouden. En dat bleef ook niet bij die ene keer. Maar ondanks alle pogingen om tot een antiterrorismeverdrag te komen is het nog steeds niet gelukt. Dat komt omdat al die landen het niet met elkaar eens kunnen worden over wat nu wel een terreurdaad was en wat niet… Dit blijft dus de grote vraag: wat is terrorisme nu precies? Daar zal ik in dit hoofdstuk een beeld van geven. Daarnaast zijn er ook nog verschillende soorten terrorisme die ik ga beschrijven. Ten slotte geef ik mijn conclusie op die beantwoorde vragen. Definities en kenmerken Voor het woord terrorisme bestaat helaas geen eenduidige definitie. Dat komt onder andere door het feit dat er een subjectieve lading aan het woord terrorisme zit. Dit betekent, dat terrorisme door verschillende partijen weer verschillend word gezien. Vanuit het oogpunt van het slachtoffer kan het een terroristische aanslag zijn, maar vanuit het oogpunt van de dader een goede actie voor de vrijheidsstrijd. In het meest recente rapport, van april 2001, van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) staat, dat er maar liefst 109 verschillende definities van terrorisme zijn! Wel zijn er een aantal belangrijke “bouwstenen” voor het begrip terrorisme:  Terroristen zijn organisaties die niet voor de staat werken. Ze hebben vaak een grote mate van onafhankelijkheid en bewegingsvrijheid. Aanslagplegers die in dienst van de staat werken worden geen terroristen genoemd, maar een soort soldaten of ambtenaren. Verder zijn individuen die doden om te doden ook geen terroristen maar psychopaten, net zoals mensen die “voor de grap” nepaanslagen plegen.  Terroristen proberen politieke, maatschappelijke en/of religieuze orde te veranderen door gebruik van geweld of dreiging met geweld. Er zijn een aantal belangrijke hoofdmotieven voor terrorisme: gedwarsboomd nationalisme, extreem - rechtse of extreem - linkse ideologieën en religieus extremisme. Hierover leg ik later meer uit.  Terroristen zijn niet herkenbaar: ze hebben geen lidmaatschapskaart en dragen ook geen uniform. Verder zijn ze niet in staat om grondgebied van de tegenstander te veroveren. Vaak maken ze de grote stad onveilig, een plek met veel mensen.  Terroristen maken vaak gebruik van een ‘all-channel’ netwerk. Ze willen de risico’s van het oprollen van de hele organisatie natuurlijk zo klein mogelijk houden, daarom werken ze in cellen (kleine groepen). Door de opkomst van moderne communicatiemiddelen zoals mobiele telefonie en Internet kunnen de leden gemakkelijk en op afstand contact houden.  Terroristen streven ook naar het winnen van publieke sympathie voor hun zaak. Meestal willen ze daarom ook weer niet te afschrikwekkend worden. Ze willen vaak onderhandelen met hun tegenstanders over wat zij graag zouden willen.
Terrorisme of vrijheidsstrijd? Wat voor de een een terrorist is, is voor de ander een vrijheidsstrijder. Er zijn vele voorbeelden te noemen. De plegers van de aanslag op een Duitse politiechef Rauter waren volgens veel Nederlanders vrijheidsstrijders en helden. Volgens de Duitsers waren het terroristen. China vermoordde in 1989 zesduizend studenten op het Tiananmenplein, maar we moesten handel blijven drijven, dus als terrorisme kunnen we die tragedie daar niet bestempelen. Ook komt het voor dat de mening van inwoners over een bepaalde terroristische organisatie totaal veranderd. Een goed voorbeeld:in de jaren zestig waren er veel mensen die het Zuid-Afrikaanse regime (het ANC) als een terroristische organisatie zagen, de leider van die organisatie: Nelson Mandela. Maar al voor de val van het apartheidsregime werd Nelson Mandela binnen en buiten Zuid-Afrika steeds meer gezien als vrijheidsstrijder. Nu als een held…. Het hangt ook allemaal een beetje af van de omstandigheden in het land zelf. Soorten terrorisme Er zijn een aantal belangrijke soorten terrorisme, dat zijn deze: Anarchistisch terrorisme Tegenwoordig komt anarchistisch terrorisme niet zo veel meer voor. Het kwam veel meer voor tussen 1870 en 1920 en de terroristen behoorden tot de eersten. Anarchisten zijn mensen die vinden er geen overheid zou moeten bestaan, de manier waarop mensen dan leven is dus hun eigen verantwoordelijkheid. Niemand zou ondergeschiktheid, op geen enkele manier, moeten accepteren. Nationalistisch terrorisme Nationalistische terroristen willen een eigen staat voor hun bevolkingsgroep. Door een ‘’nationale bevrijding’’ proberen ze aandacht te trekken. De overheersende
macht in een land proberen de terroristen te verslaan of moedeloos te maken. Staatsterrorisme Staatsterrorisme is terrorisme dat wordt gesteund of uitgevoerd door de staat. Ze willen graag een politiek of religieus doel bereiken. Religieus terrorisme Religieuze terroristen streven naar een doel die zij als opdracht van hun geloof ervaren. Een voorbeeld hiervan is al-Qaida.
Links terrorisme Linkse terroristen zijn tegen het kapitalisme. Ze willen dat er een communistische of socialistische regeringsvorm voor in de plaats komt. Een kleine groep (het kapitalisme) bezit de productiemiddelen van de samenleving. Zij bepalen hoe de economie moet draaien, zodat (alleen) zij er profijt van kunnen maken. Ze houden vaak weinig rekening met de arbeiders en beslissen zo ook het lot van hen. Linkse terroristen willen dat de opbrengsten van de productiemiddelen zoveel mogelijk ten goede komen aan de hele bevolking. Rechts terrorisme Rechtse terroristen zijn vaak racistisch en xenofoob. Dat betekent dat ze haat tegen vreemdelingen hebben. Meestal behoren ze tot een of meerdere neonazi groeperingen. Zij vinden dat alle ‘’rassen’’ van mensen die niet gelijk zijn aan die van hen mogen worden uitgebuit, gemarteld en vermoord. Vooral in Amerika zijn er rechtse terroristen die tegen elke vorm van de overheid zin en de staat willen afschaffen. Conclusie Wat is terrorisme? Niet echt een moeilijke vraag dacht ik eerst. Maar het bleek dat het helemaal niet zo gemakkelijk was om die vraag te beantwoorden. Er zit een subjectieve lading aan het woord: wat voor de een een terrorist is, is voor de ander een vrijheidsstrijder. Die mening kan in de loop van de jaren ook nog veranderen, dat zagen we bij Nelson Mandela. Verder ben ik erachter gekomen dat er een aantal belangrijke hoofdmotieven voor terrorisme zijn. Die hebben te maken met anarchistisch terrorisme, links terrorisme, rechts terrorisme, nationalistisch terrorisme, religieus terrorisme en staatsterrorisme.