Charles Taylor sociale fragmentatie

Blank extremisme in de westerse wereld Ku Klux Klan (KKK) verwees oorspronkelijk naar een geheime wit-supremacistorganisatie die door veteranen van het Leger in 1865 wordt opgericht, maar het werd illegaal in 1880. De originele groep verzette zich tegen de hervormingen (de afschaffing van slavernij) die in het Zuiden door Federale troepen werden geforceerd. Een tweede groep die de zelfde naam gebruikt (kkk) was opgericht in 1915 door William Simmons in de buurt van de stad Atlanta. Deze tweede groep bestond als broederlijke club en vocht tegen het stijgende aantal buitenlanders (Joden, Zwarten immigranten, rooms katholieken) wat Amerika binnenkwam. De KKK bereikte zijn piek in de jaren 20, toen beschikten zij over ongeveer 4 miljoen leden. De populariteit viel samen en was misschien ook wel te danken aan de “Grote Depressie”. En het werd afgeschaft tijdens de 2e wereld oorlog. Sinds die tijd is de naam “Ku Klux Klan” openbaarder geworden. Ze zijn nog steeds een legale club, aangezien ze zijn goedgekeurd door de overheid en het feit dat ze geen illegale activiteiten ondernemen. Vandaag de dag is de naam een symbool van haat en onverdraagzaamheid aan velen, maar door sommige kleine slecht georganiseerde organisaties nog gebruikt. Tayler en Sociale fragmentatie: Tayler beschouwt sociale fragmentatie als een gevolg van twee kwalen: Egocentrisch individualisme en hegemonie van de instrumentele rede. Fragmentatie betekend dat men steeds meer uit is op het individuele belang, of in dit geval op het groep belang(de KKK). (het individuele belang is een belangrijke aspect in Tayler zijn opvattingen. De KKK is ook erg gericht op eigen belang. In dit geval dus het wit zijn! Zwarte mensen horen er gewoon niet bij, en moeten het liefst allemaal worden uitgemoord. Dit is een zeer goed voorbeeld van Egocentrisch individualisme. Taylor is ook van mening dat de vorming van een eigen, authentieke identiteit een met anderen gedeelde betekenishorizon veronderstelt. En daarmee ook een subcultuur waarin iemand zich veilig voelt en geaccepteerd. Ook dit kan je terug vinden in de KKK

Mensen die zich daarbij aanmelden, vinden het fijn om hun mening te delen met andere leden van de clan. Maar misschien ook wel als ze zelf thuis niet echt “liefde” hebben gekregen van hun ouders, vinden ze bij een groep “gedachte genoten” misschien wel erkenning en een gevoel van in een groep worden opgenomen. Ook lijkt het ons zo dat het toch een soort van onwetendheid is wat er bij deze mensen speelt. Op t.v was er eens een jongen die bij een Nederlandse extreme politieke partij zat, er werd hem gevraagd waarom hij dan zo’n hekel aan buitenlanders had. Hij kon alleen maar antwoorden dat het “normaal” was in de groep dat buitenlanders gehaat werden, waarom en met welke reden wist hij verder ook niet. Hij bekende zelfs eerlijk geen enkele buitenlander persoonlijk te kennen. Best raar toch……zo kortzichtig terwijl je er geen kent. Dan zie je dus dat hij duidelijk zijn mening verandert en aanpast aan wat de “de groep” “normaal” acht. Gevolg hiervan is dat de democratie hiermee kapot gaat. Onder invloed van het instrumentele denken (Instrumentele gedachten zijn mentale gesteldheden waarmee iemand over het leven wil nadenken om zijn eindwaarden gestalte te geven: ruimdenkend, ambitieus, beleefd, verantwoordelijk en gedisciplineerd zijn hier enkele voorbeelden van) Schakelen mensen elkaar als middel in om hun eigen doelen te bereiken
Neem een voorbeeld aan de vorming van de KKK in 1880. Organisaties als de KKK gaan hier dus recht tegen in, zonder enig respect voor sociale/mentale ontplooiing van buitenlandse mensen waar ze verder helemaal geen last van hebben. Sociale fragmentatie kan je eventueel tegen gaan door het stimuleren van democratische initiatieven waardoor burgers een gezamenlijk doel of ideaal ervaren. Dus dat mensen in levende lijve ervaren dat die b.v buitenlandse mensen helemaal niet zo dom of erg zijn als ze denken. Mening Joris & Tale Wij vinden het erg dat organisaties als de KKK nog steeds bestaansrecht hebben. Gelukkig zijn ze tegenwoordig wel minder, en zijn hun leden niet meer zo actief. Toch kan je duidelijk zien dat dingen als discriminatie en rassenhaat voortkomen uit pure dom en onwetendheid. Ze kennen die mensen nota bene niet eens en ze weigeren ze ook te leren kennen en hun cultuur te begrijpen. Tolerantie en interesse zijn de sleutelwoorden voor een verdraagzame samenleving.