Verschil Malcolm X en Martin King

Voorwoord In de jaren 1800 was er in Amerika veel slavernij. De zwarten mensen werden verkocht aan de blanken om voor hen te werken. Ze werden behandeld als dieren en hadden totaal geen rechten. Een ware hel op aarde dus. In 1860 zagen sommige mensen in dat dit verkeerd was. Er kwam een burgeroorlog om de slaven te bevrijden. Nog voor het einde van de oorlog, in 1863, werd de slavernij afgeschaft door de president Lincoln. Ondanks de afschaffing van de slavernij en de groeiende welvaart, leefden de blanken en zwarten toch gescheiden. De zwarten werden nog altijd slecht behandeld en er waren rassendiscriminerende wetten die op gewelddadige manier werden nageleefd. In de eerste helft van de twintigste eeuw waren er al gelijke rechtenbewegingen en zwarte vakbonden, maar pas na de tweede wereldoorlog werd de strijd voor gelijke rechten feller. Steeds meer zwarten durfden voor hun mening uit te komen. Dit dankzij de inspirerende en krachtige woorden van ’s werelds grootste vrijheidsstrijders: Martin Luther King en Malcolm X. Hoewel hun aanpak op bijna elk gebied van elkaar verschillend was , wisten zowat de gehele zwarte gemeenschap achter zich te krijgen… De jonge jaren van Martin Luther King: Hij werd op 15 januari 1929 geboren in Atlanta onder de naam Michael King. Dit werd later verandert in Martin Luther King jr. Hij groeide op in een zeer gelovig gezin. Zijn vader was namelijk dominee en zijn moeder was lerares. Hij kreeg dus al op jonge leeftijd een zeer sterke interesse voor het geloof. Ze hadden het niet slecht thuis. Hij groeide op met een jongere broer en een oudere zus. De kinderen konden naar school en hoefden niet te werken. Martin besefte al vroeg dat hij anders werd behandeld vanwege zijn donkere huidskleur. In Amerika was er toen nog een strenge rassenscheiding, dat hield in dat je als zwarte andere regels had dan een blanke. Zo moest je in de bus gescheiden van de blanken zitten. Toen Martin zes jaar was wilde hij met twee jongetjes spelen die hij aardig vond. Dat mocht niet van de ouders van de jongetjes. Zij waren wit en Martin zwart. De vader van Martin kon ook niet tegen de rassenscheiding. Heel zijn leven is King Sr. zeer actief voorstander geweest op gebied van sociale vernieuwingen en burgerrechten. Als voorzitter van NAACP (National association for the Advancement of Colored People) had hij o.a. in Atlanta de strijd om de gelijkmaking van de onderwijzerssalarissen geleid en had hij bijgedragen tot de afschaffing van de Jim Crowe-liften in het gerechtsgebouw. Al voor de geboorte van Martin had hij standvastig geweigerd gebruik te maken van de gesegregeerde bussen, nadat hij getuige was geweest van een barbaarse overval op daarin vervoerde negers

Hij vond dat je de zwarte mensen niet als slaaf of mindere persoon mocht behandelen. Zo werd Martin thuis ook opgevoed. Toen Martin samen met zijn vader schoenen wilde gaan kopen moesten ze in een aparte ruimte voor zwarten gaan zitten. Zijn vader weigerde dit. Hij pakte Martin bij de hand en ging weg zonder schoenen te kopen. Deze ervaring is Martin nooit vergeten, want hij had zijn vader nog nooit zo boos gezien; Martin herinnerde zich nog goed dat hij met zijn vader de straat uitliep terwijl hij mopperde: ‘Hoe lang ik ook nog met dit stelsel zal moeten leven, ik zal het nooit aanvaarden’. Ondanks de omgeving waarin Alberta zelf is opgegroeid was ze niet blind voor de onrechtvaardigheden en leerde haar kinderen al van vroeg af aan dat zelfrespect het belangrijkste wapen was tegen deze onrechtvaardige onderdrukking. Ze deed ook haar best om het stelsel van apartheid in het zuiden uit te leggen als een maatschappelijk bestel dan als iets dat door de natuur zelf zo geregeld was. Zoals alle negers werd ook Martin keer op keer gezegd; ‘Jij bent niets minder dan een ander’. Nooit kon Martin zich aanpassen aan de afzonderlijke wachtkamers, de afzonderlijke gelegenheden en de afzonderlijke rustplaatsen, gedeeltelijk omdat de apartheid altijd ongelijkheid betekende en gedeeltelijk omdat hij vond dat alleen al de gedachte van afzondering hem op de een of andere manier aantastte in zijn gevoel van eigenwaarde en zelfrespect. Hierdoor interesseerde hij zich al op jonge leeftijd voor de rassenproblemen. Toen hij 15 jaar was ging hij sociologie studeren. Het was een goede school en hij presteerde goed. De leerlingen werden aan het denken gezet om oplossingen te zoeken voor het rassenprobleem. Hier kwam hij er ook achter dat hij graag dominee wilde worden net zoals zijn vader. Hij wilde de mensen laten inzien hoe oneerlijk racisme en discriminatie zijn. Als vervolgopleiding ging hij theologie studeren. Hier hoorde hij over het geweldloosheididee van Ghandi. Dat maakte een grote indruk op hem. In zijn toekomstige strijd voor de gelijke rechten zal dit ook centraal komen te staan. De jonge jaren van Malcolm Hij werd op 19 mei 1925 geboren in Omaha, Nebraska onder de naam Malcolm Little. Hij had een zwarte vader Earl Little genaamd die dominee was. En een blanke moeder genaamd Louise Little.Zijn vader geloofde in het bepalen van je eigen richting en vocht voor de eenheid van de zwarte gemeenschap. Malcolm groeide op in een omgeving waarin etnische bewustzijn en waardigheid een grote rol speelde. Hij vond ook dat je je moest verzetten, want God zei dat iedereen gelijk was, en dan moet je niet accepteren dat de een hoger is dan de ander. De familie Little had het niet makkelijk. Ze werden continu lastig gevallen door blanke racisten die probeerde zwarten, zoals dominee Little, tegen te houden om te prediken voor de eenheid van de zwarte gemeenschap. De eerste herinnering van Malcolm is wanneer het huis van zijn ouders in brand werd gezet. Hij hoorde pistoolschoten van zijn vader die op twee blanke mannen schoot die het huis in de fik zette en toen wegrende. Als we kijken naar de omstandigheden waarin Malcolm opgroeide, kunnen we opmaken dat zijn toewijding aan de zwarte gemeenschap daaruit is voortgekomen. Bij hem thuis leidde overtredingen meteen tot ranselpartijen. Malcolm wordt gespaard door Earl omdat, zo verklaart Malcolm later, de vader een zwak heeft voor zijn blankere zoon
Malcolm verhuist veel als kind, dit was grotendeels doordat ze zwart waren en zijn vaders denkbeelden niet geaccepteerd werden. In 1931 werd Earl gevonden onder de tram. Ze denken dat het de daden van de ‘black Muslims’waren. Veel zwarten zijn werkloos. Door de dood van zijn vader en de armoede waarin Malcolm verkeerd verwildert hij. Hij zwerft rond en gaat stelen. Malcolm ziet ook dat zijn moeder langzaam maar zeker de controle over haar leven verliest. 6 zware jaren na de dood van Earl wordt ze officieel krankzinnig verklaard. Malcolm komt na de overplaatsing van een religieus gezin bij een tuchtschool en vervolgens komt hij te wonen bij de Fam. Swerlins. Hier vond hij zich net een huisdier. Ze gaven hem eten en verzorgde hem, maar zaken bespraken ze alsof hij er niet was. Hij was er niet als menselijk wezen
Hij is ijverig op de blanke junior high school en krijgt een baantje. Op school wordt hij geaccepteerd, maar aan de andere kant gebruiken ze hem. Op 15 jarige leeftijd vertrekt hij naar zijn zus in Boston. Op school in Boston leert hij professor Ostrowski kennen en komt in gesprek. Dit is een gesprek dat een van de keerpunten in zijn leven wordt. Malcolm verteld hem namelijk dat hij advocaat wilt worden maar professor Ostrowski laat hem duidelijk merken dat hij maar een ‘nigger’ is en dat een baantje als timmerman meer in zijn richting zou komen, ondanks dat hij Malcolm een goede leerling vond. Hij merkt op dat alle andere leerlingen wel door hem aangemoedigd worden. Hij houdt het uiteindelijk niet meer uit op school en houdt het onderwijs voor wat het is. Het gaat slecht met hem en hij komt in het criminele circuit terecht. Hij gaat dealen en uiteindelijk raakt hij zelfs verslaafd aan de drugs. Hij doet in deze tijd alles wat niet mag. Hij heeft ook een blanke vriendin. Maar er heerst ook enige onrust over de relatie want het is tenslotte een taboe. Samen met zijn vriendin en een vriend van hem vormen ze een inbrekersbende. Alles verloopt op rolletjes totdat Malcolm een gestolen horloge laat repareren dat blijkt dat gestolen is, nadat hij zijn eigen gegevens al had doorgegeven. Hierdoor weten ze hem te traceren en ontdekt de politie zijn bende. Hij en zijn vriend krijgen een gevangenisstraf van 10 jaar, terwijl de normale straf voor een veroordeelde overval 2 tot 3 jaar is. Hij komt er later achter dat het niet om de gestolen waren ging, maar om het feit dat ze welgestelde blanken vrouwen betrokken in hun bende en ook nog eens seks met hun hadden. Zo eindigde zijn jeugd in de gevangenis. Criminaliteit Malcolm was als klein kind zijnde nooit crimineel opgevoed. Van zijn ouders kreeg hij dan ook normen en waarden mee. Maar toen zijn vader was overleden en zijn moeder niet meer voor hem kon zorgen werd hij overgeplaatst van het ene pleeggezin naar het ander. Hier veranderde hij. Hij voelde zich niet langer geliefd en was kwaad op de wereld voor wat deze hem had aangedaan. Maar dit uitte hij toen nog niet. Pas toen hij in Boston bij zijn zus in ging wonen, zagen we Malcolm ook deze woede tonen. Hij raakte geheel in het criminele circuit van Boston terecht toen hij zijn toenmalige vriend ‘Shorty’ leerde kennen. Deze leerde hem om te gaan in het nachtleven en leerde hem meteen een agent in burgerkleding te herkennen. Hij raakte ook verzeild in het drugsleven waardoor hij regelmatig overvallen pleegt. Hij heeft in deze tijd ook altijd een revolver bij zich. In deze periode van zijn leven voelt hij zich een opgejaagd dier en leeft op de toppen van zijn zenuwen. Bang voor de politie en bang van zichzelf. Maar aan deze periode in zijn leven komt een einde wanneer hij samen met Shorty en zijn blanke vriendin Sophia een inbrekersbende vormen. Zoals eerder vermeld wordt uiteindelijk de bende opgerold en eindigt zo de criminele periode in zijn leven. Hij zal nog wel dreigementen uiten in zijn verder leven, maar meer dan dreigementen komen er ook niet. Aanhang/organisatie Malcolm heeft in zijn leven verschillende organisaties opgericht die allen bestaand waren voor alleen het zwarte volk. De eerste organisatie die hij zelf oprichte na het verlaten van de NOI, was de ‘organization for Afro-American Unity. Hiermee probeerde hij de bredere lagen van de zwarte bevolking achter zich te krijgen. Malcolm’s aanhang was vooral in zijn tijd van de NOI beperkt tot de radicalere negers die niet terugdeinsde voor geweld. Hij heeft de NOI veel aanhang bezorgd. Iets wat ze voor Malcolm helemaal nog niet hadden. De personen die vooral achter de NOI stonden waren vooral de negers die inde sloppenwijken woonde van New York, Harlem, en Detroit. De reden dat hij zo’n grote aanhang had, was omdat ze hem zagen als voorbeeld. Malcolm wist zichzelf namelijk op te werken van een aan lager wal geraakte neger tot een gerespecteerd leider die zelfdiscipline enb zelfrespect in de zwarte gemeenschap bracht. In die tijd waren namelijk veel mensen er net zo aan toen als Malcolm in het begin. Met Malcolm als voorbeeld kregen veel zwarte mensen weer hoop op een nieuw leven waarin ze wel gerespecteerd worden. Maar na de NOI tijdens zijn eigen organisatie groeide zijn aanhang nog sterker doordat hij zich niet meer alleen concentreerde op de moslimse negers maar op alle negers. Hij stond nu voor dingen die de mensen konden begrijpen en waar ze achter konden staan en waardoor zijn aanhang flink groeide. Niet alleen de negers maar ook een aantal blanken steunde de organisatie. Vijanden Als iemand Vijanden had dan was het ‘s werelds kwaadste neger’ Malcolm X wel. Al in zijn puberteit bouwde hij vijanden op doordat hij verslingerd raakte in het criminele milieu. Hier was grotendeels zijn vijand de politie, die ervoor kon zorgen dat hij in de gevangenis raakte. Maar hierbij kan je ook denken aan de andere dealers waar hij de klanten van wegjaagde. In het milieu waarin hij toen verkeerde was eigenlijk iedereen wel een potentiële vijand. Toen hij bij de NOI kwam nam hij de standpunten van de NOI over en zag hij elke blanke als vijand. Maar dit niet alleen. Iedereen die het niet eens wat met de leer van de NOI was Malcolm’s vijand. Zo streden meerder zwarten leiders voor de rechten van de zwarten maar, was dit niet op de militante manier zoals Malcolm dit wilde dan was hij al eigenlijk een tegenstander. Kijk maar na malcolm X en Martin L King. Integratie was voor hem onmogelijk in de tijd van de NOI en iedere neger die de integratie tussen zwart en blank wilde bevorderen, was dus automatisch zijn tegenstander. Hij noemde deze negers ook wel ‘integratie gekke zwarte marionetten’ of ‘zwarte lijven met een blank hoofd’ Kort gezegd iedereen die in zijn weg stond was zijn tegenstander. Toch is er in de periode van de NOI nooit een aanslag op hem gepleegd. Pas toen hij de NOI verliet en zijn eigen organisatie oprichtte die een totaal andere leer predikte kwamen er dreigementen vanuit de NOI. Ze wilden namelijk voor eens en voor altijd afrekenen met de overloper, de verrader, de concurrent.
Zijn overlijden Malcolm wist dat hij het doelwit was van vele groeperingen, vooral in het laatste jaar voor zijn overlijden. Ondanks dat, was hij niet bang om datgene te zeggen waarvoor hij stond. Hij zei hierover: ‘ik weet dat de gemeenschappen vaak die mensen hebben gedood die juist hielpen de gemeenschap te veranderen. Als ik kan sterven terwijl ik enig licht heb gebracht, of dat ik waardevolle informatie heb doorgegeven dat heeft geholpen met het gezwel van racisme, dat aanwezig is in de Amerikaanse samenleving, te vernietigen, dan is alle eer aan Allah. Alleen de fouten zijn aan mij’ Toen hij een lezing hield in een ballroomzaal in Harlem werd hij voor de ogen van zijn vrouw en kinderen vermoord (neergeschoten) Hij was 39 jaar oud, 3 maanden voor zijn 40ste levensjaar, de leeftijd van volwassenheid volgens de Islam. Een jaar later worden 3 verdachte veroordeeld voor de moord op Malcolm X. Maar of dit nu de werkelijke daders waren is nog altijd niet bekend. Velen hadden namelijk baat bij de internationale onruststoker te doden. Misschien zullen we wel nooit te weten komen wie nu daadwerkelijk de dader was. De begrafenis werd bijgewoond door zo’n 1500 mensen in The Unity funeral home in Harlem. Niet zo veel als je bedenkt wat voor een impact hij heeft gehad over de zwarte gemeenschap. Maar Malcolm werd pas meer gewaardeerd na zijn dood. Sommige zeggen zelfs dat hij bijna geheiligd is terwijl dit feitelijk helemaal niet zo was. Dit kwam grotendeels door de rap muziek die hem in de jaren 70 en 80 erg ging vereren omdat ze zich opnieuw bedreigt voelde in hun eigenwaarde. Malcolm heeft dus na zijn dood een vele grotere invloed gehad op de politiek en de cultuur dan toen hij nog leefde. Verschillen in geloof en de invloed ervan; Geboren uit een gezin dat tot de goede middenklasse behoorde, werd Dr.King van de ergste effecten van de Great Depression bespaart. De ‘’community’’ waar King jr. in opgroeide is te omschrijven als een simpele sterk religieuze gemeenschap met haast geen criminaliteit en uitgesproken armoede. In deze bijna idyllische omgeving kon King Jr. zich makkelijk ontpoppen tot de streng godsdienstige persoon die hij later was. Zijn karakter dat alles in vraag stelt kwam al zeer vroeg in zijn leven tot uiting. Op 12 jarige leeftijd begint hij zijn geloof in vraag te stellen. Ook met het opstellen van zijn ideeën met het oog op geweldloos verzet van Mahatma Gandhi was hij zeer grondig. Dit heeft dan ook een grote invloed gehad op de handelswijze waarop hij later zijn doel wilde bereiken. De methoden van Martin Luther King en zijn organisatie zijn er dan ook een van overreding, en niet van dwang. Zij zullen tot de mensen zeggen;’Laat je door je geweten leiden’. En nadruk leggend op het christelijk gebod van liefde; onze daden moeten worden geleid door de diepgewortelde beginselen van ons christelijk geloof. De liefde moet hetideaal zijn waar wij ons mee bezighouden. Laat ons opnieuw luisteren naar de woorden van Jezus zoals zij door de eeuwen heen hebben geklonken; “Hebt uw vijanden lief, zegent hen die u vervloeken en bidt voor hen die u vervolgen”. Naarmate de tijd verstreek begon de invloed van Mahatma Gandhi steeds sterker te worden. Hij was reeds vroeg gaan inzien dat het christelijk gebod van liefde dat sterk overeenkwam met de Gandhiaanse methoden van geweldloosheid een van de meest machtigste wapens was die de neger kon gebruiken in zijn strijd voor vrijheid. De zwarten moesten als doel de blanken niet de baas worden en vernederen, maar zijn vriendschap en begrip winnen. Van begin af aan brachten de aanhangers van MLK deze levensbeschouwing met verbazingwekkende ijver in praktijk. Zijn keuze voor geweldloosheid en zijn standpunt voor gelijke rechten kwam gedeeltelijk voort uit zijn jonge jaren dat hij boeken las over bijvoorbeeld Karl Marx, lenin, Rauschenbusch en Nietzsches. Maar wat hem toch het meeste (raakte en hem) beïnvloed heeft was (een lezing over) Mahatma Gandhi. Het raakte hem zo erg en het was zo diepzinnig dat hij meteen een dozijn van zijn boeken kocht. Onder het lezen werd MLK steeds meer geboeid door zijn campagnes van geweldloos verzet. Hij begon in te zien dat dit de enige moreel en praktische verantwoorde methode was die openstond voor onderdrukte volken in hun strijd voor de vrijheid. In de eerste plaats is geweldloos verzet niet een methode voor lafaards, maar een methode dat verzet pleegt. Een tweede basis van geweldsloosheid is niet het verslaan of vernederen van de tegenstander, maar zijn vriendschap en begrip te winnen. Het einddoel is verlossing en verzoening. Een derde kenmerk is dat de aanval gericht is tegen de krachten van het kwade en niet tegen de personen die de kwade daden verrichten. Hun zijn erop uit het onrecht uit te roeien, en niet de blanken die zo onrechtvaardig zijn. Een vierde kenmerk is om bereid te zijn het leiden te aanvaarden en niet om wraak te nemen. Een vijfde punt wat betreft het geweldloos verzet is dat het niet alleen het uiterlijke, lichamelijke geweld moet vermijden, maar eveneens het innerlijke geweld van de geest, daarmee bedoelen we dat de geweldloze verzetspleger niet alleen weigert zijn tegenstander neer te schieten maar ook weigert zijn tegenstander te haten. Had hij (in zijn jongere jaren te) maken met criminaliteit of niet? Doordat Martin opgroeide in een gezin dat tot de goede middenklasse behoorde, werd King bespaart van de Great Depression. Hij groeide op in een omgeving waar haast geen armoede en criminaliteit was te bekennen. Martin was een jongen dat goed studeerde en zich liever bezighield met het geloof. Maar in de tijd dat Martin een actieve strijder was, is hij wel een aantal keren opgepakt. Het schijnt zelfs zo te zijn dat hij dertig keer is opgepakt wegens deelname in verscheidene activiteiten in de strijd voor vrijheid. Zo werd hij op een dag in oktober (1960) in een broodjeszaak gearresteerd,maar hij werd hierop niet vervolgd. In plaats daarvan werd hij opgesloten vanwege een onbeduidende verkeersovertreding. Deze zaak kreeg nationale aandacht en presidentskandidaat John F. Kennedy slaagde er uiteindelijk in om King vrij te krijgen. Organisatie In de tijd van King was er grote behoefte aan organisaties die opkwamen voor de zwarten en de onrechtvaardigheid die er destijds bestond. Op 9 en 10 januari 1927, twee maanden na het einde van de Montgomery busboycot ( die zullen we later in het verslag bespreken), vormen meer dan 60 zwarte dominees die zich inzetten voor gelijkheid in het zuiden, op verzoek van King, The Southern Christian Leadership Conference (SCLC). In februari van dat zelfde jaar wordt King uitgeroepen tot voorzitter van deze organisatie. Deze organisatie voert alleen actie over heel het zuiden
Maar dit was niet de enige organisatie waarin hij actief was. Zo sloot King zich ook aan bij de Raad voor menselijke betrekkingen, na het voorval van de zaak Reeves. De zaak Reeves was een zaak waarbij een zestienjarige jongen gearresteerd werd wegens een beschuldiging van verkrachting op een blanke vrouw. Deze jongen had onder dwang een bekentenis afgelegd. Na een zaak van zeven jaar werd hij op 28 maart 1958 geëxecuteerd. De zaak Reeves was een typisch voorbeeld van de partijdigheid van de Zuidelijke Rechtbanken. In de jaren dat hij in de gevangenis zat werden er verscheidene blanke mannen in Alabama van verkrachting beschuldigd. Maar in die gevallen waren zij negermeisjes. Zij werden zelden gearresteerd en als ze werden gearresteerd stelde de Grand Jury hen snel in vrijheid; geen van hen werd ooit berecht. King sloot zich dus aan bij de organisatie van de Raad voor menselijke betrekkingen van Alabama die bestond uit een groep van gemengd ras. Deze groep hield zich bezig met de menselijke betrekkingen in de staat van Alabama en maakte gebruik van opvoedkundige methoden, wetenschappelijk onderzoek, en het voeren van acties om haar doel te bereiken. Haar doel was het verkrijgen van gelijke methoden voor de gehele bevolking van de staat van Alabama. Haar levensbeschouwing had ten grondslag ‘dat alle mensen gelijkelijk geschapen zijn voor God’. Hoewel de raad in Montgomery nooit een groot aantal leden had, vervulde hij toch een belangrijke rol. Als enige groep in Montgomery van gemend ras, diende hij om de noodzakelijke verbindingskanalen tussen beide rassen open te houden. Doordat de raad voorzag in een weg tot communicatie voldeed hij aan een voorwaarde die noodzakelijk was om in het zuiden de rassenverhoudingen in betere banen te leiden. King vergeleek methodes van zijn organisatie met die van de Klu Klux Klan en die van de Blanke Burgerraden. Maar hij wees erop dat waar ‘deze organisatie zich inzetten voor het voortbestaan van onrecht in de gemeenschap, hun daarentegen zich inzetten voor het in het leven roepen van rechtvaardigheid in de gemeenschap’. In tegenstelling tot de methodes van de Blanke Burgerraden en de KKK die leiden tot geweld en wetteloosheid zal er nooit sprake zijn van bedreigingen en intimidaties.
Zijn vijanden Martin had eigenlijk niet zoveel vijanden. En hij zag ook eigenlijk niemand als zijn vijand
Maar hij was ervan overtuigd dat een persoon die haat propageerde een product was van haat gericht tegen hemzelf. Het was netjuist zo, dat veel mensen hem als een vijand en bedreiging zagen. Dit waren natuurlijk de blanke burgers, de politie, de Blanke Burgerraden en de Klu Klux Klan. Deze probeerde er dan ook alles aan te doen om Martin van het doek af te krijgen. Zo werd hij ook vaak bedreigt door hen,vooral toen Martin veel aanzien en aanhang begon te krijgen. Zo begonnen deze hem ook steeds meer als een bedreiging te zien. Dus des te meer was het dringend nodig om hem zo snel mogelijk weg te krijgen. Zo werd er ook al eens een keer een bomaanslag op zijn huis gepleegd door de KKK. Op dat moment was Martin niet thuis, maar op een van zijn wekelijkse kerkbijeenkomsten. Zijn vrouw en kinderen waren op dat moment wel thuis, maar gelukkig bleven deze ongedeerd. Ondanks al deze bedreigingen en aanslagen, probeerde hij toch hun vriendschap en begrip te winnen. Hij had geen hekel aan de blanken, want volgens hem waren er genoeg blanken die net zoals hem gelijkheid nastreefden. Maar dit waren niet de enige die hem als vijand zagen. Ook een enkele zwarten zagen hem als vijand. Dit kwam vooral doordat veel van hen, en vooral de jongeren zijn geweldloosheid niet langer konden aanvaarden. Zo gebeurt een eerste aanslag op Martin zijn leven op 20 september 1958, tijdens het signeren van zijn net uitgegeven boek ‘Stride Towards Freedom, the Montgomery story’ in een warenhuis in Harlem, NY. een zwarte krankzinnige vrouw is degene die met een briefopener Martin’s aorta raakt. Zijn dood In de loop der jaren werd het steeds duidelijker dat Martin een probleem was voor de racisten in Amerika. Op 28 maart 1968, leid Martin een demonstratie in Memphis als steun voor de vuilnismannen die dan al enkele weken het werk stil hadden gelegd. Wanneer deze vreedzame betoging uitmond in puur geweld verlaat Martin sterk aangedaan Memphis. Op 3 april keert hij terug in de hoop deze maal de optocht wel in vrede te kunnen begeleiden. ‘Ik zal er misschien niet samen met jullie geraken, maar ik wil dat jullie het vanavond weten: Als een volk zullen we wel in het beloofde land eindigen’, vertelde hij aan de massa voor Memphis Masonic Temple. Op 4 april 1968 maakte een blanke schutter een einde aan het leven van Martin Luther King. Martin wordt neergeschoten op de balustrade van een motel in Memphis, vermoedelijk door James Earl Ray. Enkele uren later zal hij overlijden aan zijn verwondingen in het St.Joseph ziekenhuis. De moordaanslag gaat als een schokgolf door het hele land. In vele steden over heel Amerika breken rellen uit, terwijl Martin steeds geweldloosheid had nagestreefd. In Atlanta wordt Martin begraven. Zijn lichaam werd naar het graf gebracht op een wagen getrokken door twee muilezels, als teken van de armoede waartegen King vocht. Meer dan 150.000 mensen, zwart en blank, liepen met de wagen mee. Miljoenen anderen volgden het trieste gebeuren op tv. De natie neemt afscheid van een van de meest invloedrijkste personen van de twintigste eeuw. Op het monument boven zijn graf staan de laatste woorden van zijn bekendste speech te lezen: Free at last, Free at Last, Thank God Almighty, I’m Free at last. Uit eerbied werd door de Amerikaanse regering besloten de derde maandag van januari als nationale feestdag uit te roepen ter ere van Martin Luther King. Zijn doel Martin vocht niet alleen voor vrijheid en gelijke rechten van de zwarten, maar hij streef ook voor een commissie om de godsdienstige opvoeding nieuw leven in te blazen. Een commissie van sociale diensten om de hulpverlening aan de zieken in banen te leiden en te bevorderen. Een commissie om een studiebeursfonds in het leven te roepen en een culturele commissie ter aanmoediging van veelbelovende kunstenaars. Verder probeerde hij ook de wereldwijde armoede te bestrijden en demonstreerde hij tegen de oorlog die Amerika tegen Vietnam voerde. Dmv het onderwijs probeerde hij de persoonlijke houding te veranderen. Dmv wetgeving en gerechtelijke uitspraken probeerde hij een gedragslijn te trekken . Dmv onderwijs en opvoeding probeerde hij verandering in te brengen in de innerlijke gevoelens (vooroordeel, haat enz.) Dmv wetgeving en gerechtelijke uitspraken probeerde hij de uitwerking van die gevoelens in de buitenwereld te beheersen. Verder probeerde hij zijn doelen vooral te bereiken dmv geweldloze acties. De acties die hij organiseerde haalde meestal de krantenkoppen. Mensen gingen beseffen wat rassenscheiding eigenlijk was. Hij en andere actievoerders kwamen vaak in problemen met de politie. Ze werden gearresteerd, geslagen en gevangen gezet. Het geweld van de politie en de aandacht van de journalisten zorgden ervoor dat steeds meer mensen zagen wat er aan de hand was. Ook president Kennedy was het niet eens met al het geweld jegens de zwarten en hun actievoerders. Hij vond hierdoor dat er een aantal veranderingen in de wetten moesten komen. De bestuurders in het land werden door de verschrikkelijke beelden en Kennedy’s invloed, gedwongen de wetten in het land te veranderen. De rassenscheiding in parken, bibliotheken en andere openbare gebouwen werden afgeschaft. Ook al waren er bepaalde wetten veranderd, er waren nog steeds dingen die niet konden. Zwarten werden nog altijd vaak bedreigt, daarom organiseerde hij marsen tegen de angst. Malcolm’s doel In zijn jonge jaren had Malcolm nooit een doel voor ogen. Hij was boos op de gemeenschap en dacht er verder niet bij na. Hij gaf de blanken de schuld, want dat was de gemakkelijkste weg. Pas toen hij in de gevangenis kwamn werd hem duidelijk waar hij nu precies voor stond, dit was voor hem de NOI. Hier heeft hij nog steeds de haat na de blanken toe maar hij weet het nu te onderbouwen met kwesties over het geloof. Malcolm was altijd iemand die niet terug deinsde voor geweld en een van zijn bekendste kreten was dan ook; ‘freedom, by all means necessary’. Maar deze kreet blijft alleen maar een dreigement. Volgens Malcolm in de tijd van de NOI moesten de blanken de zwarten de mogelijkheid geven om naar een eigen land te gaan, want na 300 jaar uitbuiting en gratis arbeid voor blanken is het nu niet meer dan vanzelfsprekend dat zwarten nu voor de komende 25 jaar gesteund worden. Ook gruwde hij toendertijd van de geweldloosheidleer die o.a King predicte. Zwarten hebben volgens hem een principieel recht op zelfverdediging. Passief verzet hebben de blanken namelijk verzonnen, zodat ze de zwarten machteloos konden krijgen wanneer ze onrustig werden. Toen in 1963 de mars van Washington gehouden werd was hij eerst een voorstander. Hij zag dit namelijk als een ongecontroleerde en militante manier om de blanke staatsmacht te confronteren. Maar toen het zo bleek te zijn dat de mars van Washington geheel georganiseerd zou verlopen, waarin zelfs bepaald werd wat er gedragen en gezegd werd, was Malcolm X razend. Volgens hem was het een complete overname van de blanken tijdens de zogenaamde zwarte mars. Hij geloofde niet dat ze zouden overwinnen door te zingen. De mars van Washington vond precies plaats op 28 augustus 1963, er waren maar liefs 250 duizend mensen zwart en blank wandelend door Washington. King houdt daar zijn ‘I have a dream’ speech. Maar Malcolm gelooft niet in zijn speech. Hij zegt hierop vol woede: ‘Wat nou dromen als miljoenen in de nachtmerrie van de ghetto wonen. Malcolm stond toentertijd bekend als ’s werelds kwaadste neger en zo is hij ook de geschiedenis ingegaan. Maar in zijn laatste levensjaar is hij verandert in zijn geloofsovertuiging, maar ook zijn doel was anders. Hij wilde nu niet meer gescheiden leven van de blanken, maar wilt nu een samenleving waarin mensen als menselijke wezens met elkaar samen kunnen leven op basis van gelijkheid. In zijn organisatie van ‘Afro-American Unity’riep hij zelfs zowel zwart als blank op tot de ware religie van de mensheid namelijk, de Islam. Hij realiseerde zich dat de Islam het antwoord was op de individuele en nationale problemen zoals racisme. En misschien wel de enige hoop voor Amerika. Nu was zijn ommekeer na het blanke ras zo groot dat hij als doel stelde: Amerika zou de Islam moeten begrijpen omdat dit de enige religie is die het racisme uit de samenleving kan verwijderen. En het overbrengen van de Islam op de gehele Amerikaanse bevolking was in zijn laatste levenjaar zijn doel. Conclusie
Je kunt uit het verslag opmaken dat Malcolm en Martin al van kinds af aan tot aan hun dood sterk van elkaar verschillen. Malcolm en Martin werden beide op gedisciplineerde en religieuze wijze opgevoed. Hoewel het geloof bij beide gezinnen centraal stond was er toch een groot verschil in de huiselijke sfeer. Zo kwam huiselijk geweld bij Malcolm thuis zeer regelmatig voor, terwijl ze bij Martin thuis met praten hun problemen probeerde op te lossen. Je ziet hier dus al een duidelijk verschil in hun opvoeding die een grote invloed zal hebben op de persoon die hun later zullen worden. Terwijl Martin opgroeit in een liefdevol gezin komt Malcolm na de dood van zijn ouders te wonen bij verschillende pleeggezinnen die ervoor zorgen dat hij een haat ontwikkeld naar de wereld toe. Ze gaan beiden studeren, maar Malcolm houdt uiteindelijk de school toch voor gezien. Intussen ontwikkeld Martin zich tot een scherp intellectueel. Hij verdiept zich vooral in het geloof en zoekt naar oplossingen voor de problemen in de wereld. Op hetzelfde moment raakt Malcolm in het criminele circuit verzeild. Hij leert alles wat niet mag en wordt juist een probleemveroorzaker in de wereld. Het wordt zo erg dat hij uiteindelijk eindigt in de gevangenis. Dit wordt een grote ommekeer in Malcolm’s leven. Hier gaat Malcolm zich sterk verdiepen in zaken als het geloof, hetgeen wat Martin al jaren doet. Voor beide staat nu dus het geloof centraal. Bij Martin blijft dit het christelijke geloof, maar Malcolm verwerpt zijn christelijke geloof voor de Islam wanneer hij vrijkomt. Rond deze tijd wordt hun levensdoel steeds sterker. Ze willen beide niet meer ondergeschikt zijn aan de blanken. Martin’s belangrijkste doelstelling is het winnen van gelijke rechten voor de zwarten, zodat zwart en blank hand in hand met elkaar kunnen leven. Malcolm veracht deze gedachte, want met blanken valt niet samen te leven. Zij zijn het product van de duivel. Hij wil een eigen stuk land voor de zwarten waar ze geschieden kunnen leven. Beiden geloven hebben nu een grote invloed op de wijze waarop ze hun doel willen bereiken. Hoewel ze allebei voor de zwarten strijden is hun doel en de wijze waarop ze het willen bereiken zeer verschillend. Martin gaat uit op het christelijke gebod van de liefde en de geweldloosheidleer van Ghandi. Malcolm deinsd juist niet terug voor geweld bij het bereiken van zijn doel. Daarom heeft hij vooral de jonge zwarten achter zich en mensen uit de armoedige ghetto’s. Martin bereikte vooral de bredere lagen van de bevolking. Wanneer Malcolm de NOI verlaat, verandert zijn zienswijze. Hij wordt gematigder naar de blanken toe en ziet ze niet meer als zijn vijand. De verschillen tussen Martin en Malcolm worden steeds kleiner. Hoewel Malcolm’s geloofovertuiging nog steeds verschilt, neigt hij steeds meer na de opvattingen die Martin al jaren predict. Hij wil geen apart land meer voor de zwarten maar wilt net als Martin een samenleving waarin blank en zwart op nauwe voet met elkaar samen kunnen leven. Hun acties en hun invloed hebben voor veel veranderingen gezorgd. De zwarten worden nu meer gerespecteerd. In winkels worden negers zelfs met mevr. meneer of u aangesproken. De busboycot die Martin heeft geleid heeft ervoor gezorgd dat de zwarten niet meer verplicht achter de blanken moeten zitten. De zwarten kunnen nu ongestraft voor, en zelfs naast de blanken zitten. Ook op arbeidsgebied wordt minder onderscheid gemaakt tussen blank en zwart, wat er weer voor zorgt dat het gevoel van eigenwaarde onder de zwarte bevolking toeneemt. Door deze toenames verminderen de alcoholproblemen, echtscheidingen en neemt de misdaad af. Er heerst een aanstekelijke geest van kameraadschap en warmte. Al dit resulteert in een grote belangstelling voor het onderwijs waardoor des te meer blijkt dat de neger zich graag wilt ontwikkelen. Hoewel Malcolm en Martin uiteindelijk dezelfde doelstelling hadden, is er nooit sprake van een samenwerking geweest. Was dit wel het geval geweest, dan hadden ze samen veel meer kunnen bereiken dan ze al hadden bereikt. Uit deze conclusie zijn een hoop verschillen op te maken, maar wanneer we kijken naar het einde van hun levensjaren waren er meer overeenkomsten dan verschillen. Twee citaten die onze conclusie het beste kunnen weergeven, zijn die van hunzelf:
Malcolm: “I am not a racist. I am against every form of racism and segregation, every form of racism of discrimination. I believe in human beings, and that all human beings should be respected as such, regardless of their color”. Martin: “I have a dream that my four children one day live in a nation where they will not be judged by the color of their skin, but by the content of their character”.