Napoleon

1) De achtergrond van Napoleon
1.1 Achtergrond Napoleon Bonaparte werd op 15 augustus 1769 op het eiland Corsica geboren. Zijn moeder heette Letizia en ze kreeg Napoleon toen ze 19 jaar oud was. Zijn vader heette Carlo en hij was 23 toen Napoleon werd geboren. Beide ouders kwamen uit Italie. Er werd wel gezegd dat zij het best uitziende koppel waren in die tijd uit de hele geschiedenis. Napoleon werd gedoopt in Italische stijl. Hij was altijd trots op de boerderij waarop ze leefde, op een heuvel boven Ajaccio. Hij heeft een vrij normale jeugd gehad met zijn broertjes en zusjes. Napoleon had een gemiddelde hoogte, bruin haar en blauw-grijze ogen. Napoleon ging naar een franse school. Veel studenten zeiden dat hij eenzaam was. Hij was altijd aan het lezen en hij had een buitengewoon goed geheugen. Toen hij volgens zijn vader genoeg geleerd had, mocht hij naar de militaire academie. Nog tijdens die opleiding stierf Napoleons vader, en kreeg hij de volledige verantwoordelijkheid over zijn familie te dragen. Ondanks die zware last sloeg hij in 1785 op zestien jarige leeftijd voor zijn examen en verliet hij de school als tweede luitenant. Hij krijgt een aanstelling bij het regiment in Valence (Zuid Frankrijk). Na een jaar gaat hij met verlof terug naar Ajaccio, zijn geboorteplaats. Zijn verlof duurde wat langer dan gepland; wegens ziekte moest hij zijn verlof tweemaal laten verlengen, zodat hij pas in 1788 terug kon keren naar zijn regiment, dat inmiddels naar Auxonne was overgeplaatst. Napoleon is ook vaak getrouwd geweest. De eerste keer was met Marie-Rose Josephine, een mooie weduwe van generaal de Beauharnais. Dat was uiteindelijk toch niks geworden en het huwelijk was volgens Napoleon door Jossephine’s schuld kinderloos gebleven. Daarna had hij het met een paar Oostenrijkse prinsessen geprobeerd, maar dat wekte onrust in Frankrijk. De laatste, Marie Antoinette, had zich voor ze werd onthoofd in het hele land gehaat gemaakt door haar spilzucht en haar politieke intriges. Men had de achttienjarige Marie Lousise echter maar te accepteren. Het huwelijk werd een van de laatste grote plechtigheden van het keizerrijk. In 1811 werd dit huwelijk bezegeld door de geboorte van de Koning van Rome. Toen hij een gezin had, had hij z’n familie aan de kant gezet. 2) Welk verband zit ertussen Napoleon en de franse revolutie en hoe is hij aan de macht gekomen? 2.1 Drie standen De Franse regering van voor de Revolutie staat bekend als het ‘Ancien Regime’. Deze regering werd geleid oor de koning. Alle anderen behoorden tot een van de drie ‘standen’: de adel, de kerk en de Derde Stand ( het gewonen volk, het grootste deel van de bevolking).
2.2 De oorzaken van de Revolutie Historici hebben eindeloos gediscussieerd over de oorzaken van de Franse Revolutie. Sommigen menen dat het om een klassenstrijd ging tussen de drie standen. Anderen benadrukken de revolutionaire ideeën die zich in die tijd ontwikkelden. Ook wordt wel gezegd dat het Ancien Regime de revolutie had kunnen voorkomen als het zich had gereorganiseerd, maar daar door slecht management uiteindelijk niet toe in staat is gebleken. Het ging al een poos niet zo goed in Frankrijk onder leiding van koning Lodewijk XVI. Veel mensen waren ontevreden, het verschil tussen rijk en arm werd steeds groter. In de steden waren de mensen ook ontevreden. In de allereerste plaats waren er fabrikanten die van de (te) strenge koninklijke voorschriften afwilden. Zij wilden geen regels voor werktijden en geen verbod om bepaalde machines te gebruiken. De meer ontwikkelde mensen wilden meer zeggenschap, meer democratie. Onder invloed van de ideeën van de verlichting wilde men vrijheid van godsdienst en gelijkheid van rechtspraak voor iedereen. Alle mensen waren gelijk. Dat betekende dat er dezelfde regels en wetten voor iedereen moesten komen. Belasting betalen moest ook betekenen dat men mee kon beslissen in staatszaken. De staatsschuld was enorm. De Franse koningen hadden veel te veel geld uitgegeven aan hun hofhouding en aan het leger. Zij hadden al heel veel geld geleend en de grootste post op de begroting was ook het afbetalen van de leningen. Bezuinigen kon niet, meer lenen ook niet en de belastingen verhogen kon niet meer. Er was in 1788 sprake van een staatsbankroet. In de jaren daarna was er een periode van grote crisis. Het ging dus echt niet goed in Frankrijk. De gewone mensen in Parijs hadden honger en vertrouwden de koning en de adel niet meer. De Nationale Vergadering zagen zij als hun laatste hoop. ( het was de naam voor een parlementaire grondwetgevende benaming). De laatste maanden was er veel geweld gepleegd toen hongerige menigten graanschuren, bakkerijen en molenaars overvielen. Toen op 12 juli bekend werd gemaakt dat de koning Jacques Necker, de populaire minister van Financiën had ontslagen ontstak de bevolking in woede. De bevolking van Parijs ging flink te keer in de stad. Toen het leger probeerde om orde op zaken te stellen werd het door soldaten die de bevolking steunden verjaagd. Woedende burgers, bewapend met gestolen wapens, verwoesten belastingkantoren van de regering. Een uitgehongerde menigte viel het klooster van Saint-Lazare vinnen en nam graan, wijn en kaas mee. Elk moment kon met een tegenaanval verwachten van het leger van de koning. Om deze te kunnen weerstaan had men wapens nodig. De bevolking wist in het Hotel es Invalides enkele kanonnen en 30000 geweren buit te maken op het daar gelegerde garnizoen. Maar ze hadden nog geen buskruit. In de Bastille lagen 250 vaten opgeslagen. IN de morgen van de 14de juli ging de menigte op weg om het buskruit te bemachtigen. De Franse Revolutie veranderde Frankrijk voor altijd. Ook had deze gebeurtenis grote gevolgen voor Europa en zelfs daarbuiten. Daarom wordt de val van de Bastille tegenwoordig gezien als een van de belangrijkste gebeurtenissen uit de moderne geschiedenis. Hoewel deze gebeurtenis niet de Franse Revolutie inleidde, was het wel een belangrijk keerpunt. 2.3De val van de Bastille: De Bastille was de gehate Franse Staatsgevangenis. Het was een duur gebouw en er werd meestal maar een handvol personen gevangen gehouden.De meeste gevangenen zaten daar op bevel van de koning. Sommigen waren verraders, anderen waren ketters, onruststokers of schrijvers van ‘gevaarlijke’ artikelen. Het was in de ogen van de bevolking wel een van de meest gehate symbolen. Zichtbaar vanuit de hele stad vertegenwoordigde dit gebouw de absolute macht van de koning over de bevolking. In de gedachte aan de bevolking stond dit gebouw voor onderdrukking, privileges en censuur. Dus toen de stemmen op straat in de morgen van 14 Juli steeds harder klonken – ‘A bas la Bastille’ (breek de Bastille af) waren de mensen zeer bereid om zich hiervoor op te offeren. En dat gebeurde dus ook. Meer dan 1000 mensen kwamen daar aan met het doel de Bastille te bestormen. De Launay, de commandant van de Bastille overdacht zijn opties. Aangezien zij maar 114 mannen hadden om deze oude gevangenis en munitieopslagplaats te verdedigen was hij er al snel uit. Hij liet zijn soldaten stoppen met schieten want de Bastille gaf zich over. De Bastille viel op 14 juli 1789. Dit was waarschijnlijk het moment geweest waarop Lodewijk XVI zich begon te realiseren hoe ernstig de situatie was. Zijn leger viel uiteen, zijn regering stond machteloos. Eens was hij de machtigste koning van Europa, nu leek het erop dat hij niet meer macht bezat dan een gewone burger. De revolutie werd steeds extremer en gewelddadiger. Een Nationale conventie ( Een soort parlement dat zonder goedkeuring van de koning bijeen werd geroepen, voornamelijk bestaande uit personen uit de middenklasse) verving de Vergadering in september 1792. In januari 1793 werd Lodewijk XVI schuldig bevonden aan verraad en onthoofd op de guillotine. Dit bleek het begin van een periode van ‘schikbewind’ en die zou duren tot juli 1794. Gedurende deze periode van Terreur werden duizenden ‘vijanden van het volk’ –adel, kerkelijke, welgestelde en anderen – ter dood gebracht. Velen vluchtten naar het buitenland om aan het geweld te ontkomen. Als reactie op de Terreur worden er voortaan 5 directeurs gekozen. Maar dit bewind, het Directoire genoemd, is niet sterk genoeg om alle onlusten te bestrijden. 2.4 Napoleon aan de macht: Vanaf 1793 is er de opkomst van Napoleon. De revolutie bracht in Frankrijk veel onrust. Steeds meer Fransen zagen Napoleon als redder in nood. Napoleon kreeg de steun van het volk, omdat ze ontevreden waren met de huidige regering. Napoleon bedacht toen een plan om de regering af te zetten, wat hem ook lukte. Dit was het begin van een nieuw tijdperk en er kwam een nieuwe grondwet die inhield dat er drie mannen, die ze consuls noemden, de macht kregen. De naam voor deze regering was het Consulaat. Dit was op 15 december 1799. Napoleon werd de eerste consul. De consuls mochten voor 10 jaar aan de macht blijven. De eerste consul had het voor het zeggen en had de meeste macht. En zo werd Napoleon de machtigste man van heel Frankrijk. Hij moest zorgen voor orde en welvaart want dat was de nieuwe revolutionaire regering nog steeds niet gelukt. Napoleon had inmiddels zoveel macht, dat hij de regering naar huis stuurde. Na 10 jaar revolutie was het in 1799 met de democratie in Frankrijk al weer gedaan. Hij stelde wetten in die de gelijkheid en vrijheid van de burgers regelden. Napoleon was de baas geworden, hij alleen. Frankrijk was een dictatuur geworden en Napoleon alleenheerser. Napoleon bracht wel orde en rust in Frankrijk. Daardoor ging het beter met de handel en de industrie. Veel mensen waren blij met Napoleon. Napoleon wilde zijn machtspositie in Frankrijk versterken. Hij wilde een kerkelijke inwijding, net zo als die van een Koning. Paus Pias VII komt naar Parijs voor de kerkelijke kroning. Na 12 jaar Republiek komt er dan nu een Keizerrijk. De kroning van Napoleon vindt plaats in de Notre-Dame in Parijs. Ook zijn vrouw Josephine wordt gekroond. Napoleon I is voortaan keizer voor God en de mensen. Een Franse republiek met Keizer Napoleon I, die volledig door de Kerk wordt gesteund. Bovendien mocht alleen hij zijn opvolger kiezen. Het volk had dus helemaal geen invloed meer. Steeds meer mensen werden hier ontevreden over. Napoleon vond dat deze mensen hun mond moesten houden. Hij stelde de censuur in. Dat betekende dat kranten niet meer alles mochten schrijven wat ze wilden. De Fransen mochten hun mening niet meer vrijuit laten horen. Napoleon neemt al snel na zijn staatsgreep de leiding stevig in handen, met behulp van het leger, en zet een goed propaganda stelsel op. Er wordt een driemanschap ingesteld, met Napoleon, Sieyès en Roger-Ducros. Napoleon begint gelijk te werken aan een groots project, waar we nu nog mee te maken hebben: de Code Napoleon, die ook voor onze grondwet de basis vormde. Het originele ontwerp van de Code Napoleon komt van Sieyès, die het ontwerp heel anders heeft bedoeld dan dat wat Napoleon er van gemaakt heeft. De Code Napoleon was een nieuwe grondwet, waarin onder andere werd vastgesteld dat ieder mens gelijkwaardig is voor de wet en waarin bepaald werd dat mensen niet meer gevangen gezet konden worden zonder dat er eerst een rechtszaak was geweest. Maar ondanks deze goede zaken bleef Napoleon alleenheerser, van volksvertegenwoordiging en algemeen kiesrecht moest hij niets hebben. Een voorbeeld daarvan is dat de Code Napoleon eigenlijk door een volksstemming goedgekeurd zou moeten worden, maar voor de stemming was de uitslag al bekend. De grondwet was dus zeer goed bedoelt, maar omdat Napoleon nog steeds alleenheerser was, was er geen sprake van een echte democratie. 3) Welke landen heeft Napoleon veroverd en voor welke veranderingen heeft hij daar gezorgd? 3.1 Eerste veldtocht in Italië: maart 1796 – april 1797 Napoleon heeft als bijnaam Generaal Vendémiaire, omdat hij op 5 oktober 1795 de koningsgezinde opstand in Parijs neersloeg met kanonvuur. 5 oktober = 13e vendémiaire. Hij krijgt het bevel over de troepen in Italië en trekt over de Alpen ten aanval tegen de Oostenrijkers die Noord Italië bezet houden. Napoleon heeft geen groot leger maar hij weet zijn soldaten te inspireren en hij is erg populair. Hij is de uitvinder van de propaganda en maakt gebruik van zijn overwinningen om een held te worden. In die tijd zijn veel liedjes en toneelstukken over Napoleon. In Parijs wordt de straat waar hij woont van Rue Chantereine veranderd in Rue de la Victoire. Napoleon verovert Lodi, Rivoli, Arcole, Milaan, Bologna en Florence. Op 18 oktober 1797 tekent Oostenrijk de vrede van Campo-Formio. 3.3 Expeditie naar Egypte: mei 1798 – oktober 1799 Napoleon heeft het plan om Egypte te veroveren om zo de Engelse handel met India te verstoren. Op 19 mei 1798 verlaat een grote expeditie de haven van Toulon: - 30.000 soldaten - 13 oorlogsschepen - heel veel transportschepen - 150 geleerden, technici, architecten, dichters

Het is er erg warm, veel woestijn en weinig water, maar toch veroveren Napoleon en zijn leger Egypte. Maar op 1 augustus 1798 verwoest de Engelse vloot onder leiding van Nelson de Franse schepen die in Aboekir voor anker liggen. Het is een nachtmerrie voor Napoleon! Caïro komt in opstand en de pest dood veel van zijn soldaten. Napoleon vertrekt op 23 augustus 1798 stiekem naar Frankrijk en laat zijn leger achter in Egypte. Hij komt op 19 oktober aan in Frejus (Zuid Frankrijk). Niemand durft er iets van te zeggen dat hij zijn leger in de steek heeft gelaten. In Parijs wordt hij als een held ontvangen en hij is overal erg populair. 3.5 Slag bij Austerlitz Op 25 mei 1804 horen de soldaten in het kamp van Boulogne het grote nieuws dat Napoleon tot Keizer van de Republiek is uitgeroepen. Vele officieren besluiten dan het leger te verlaten om dat zij teleurgesteld zijn: eerst hebben zij meegeholpen om een eind te maken aan de Monarchie en de tirannie and nu is er opeens een keizer, een nieuwe tiran. Sommige officieren komen een paar dagen later weer terug om alsnog de Keizer te aanvaarden. Napoleon wilde de macht van Frankrijk vergroten. Hij bezette grote delen van Europa. Nederland was al in 1795 door Napoleon ingenomen. Het liefst wilde hij nog steeds Engeland veroveren, maar de Engelsen bleken sterk. Het lukte Napoleon niet om Engeland via de zee te bereiken. Daarom wilde hij de Engelsen in hun handel treffen. Alle Engelse producten die in Europa kwamen, moesten worden verbrand en alle door Frankrijk beheerste landen moesten hier aan meewerken. Napoleon onderhandelde in Parijs met Rutger Jan Schimmelpenninck in 1804. Daaruit kwam al weer een nieuwe Grondwet. Het hoofd van de Staat werd nu de Raadpensionaris en een Wetgevend Lichaam, dat mocht meebeslissen over Wetsvoorstellen. Er kwamen veel veranderingen: · Een nieuwe Belastingwet (belasting op zout, zeep, turf, graan, meel, vlees en alcoholische dranken) · Grondbelasting · Personele belasting (op bedienden) · Patentbelasting · Een nieuwe Onderwijswet: Openbare scholen kregen overheidssteun · Inspecteurs op Onderwijs · Verplichte opleiding voor Onderwijzers · Bestrijding Veepest · Onderhoud van de dijken. Schimmelpenninck mocht maar een jaar Raadpensionaris zijn, want Napoleon wilde enkele familieleden aan een leuke baan helpen. Ondertussen zet Napoleon de oorlog tegen Engeland weer voort. Engeland blijft de eeuwige vijand van de Republiek. Napoleon droomt ervan om het Kanaal over te steken en Engeland aan te vallen. In 1804 zijn 160.000 soldaten langs de kusten van Het Kanaal en de Noordzee aanwezig. Kamp Boulogne is het grootste en best beveiligde kamp waar Napoleon zijn hoofdkwartier opslaat. Engeland heeft angst en probeert om samen met Oostenrijk en Rusland een coalitie te vormen, maar Napoleon is helemaal niet onder de indruk. Hij heeft hele andere plannen! Oostenrijk denkt dat het Franse leger in Boulogne vastzit en valt op 7 september 1805 Beieren binnen. De Russen staan achter de Oostenrijkers. Nog voordat de oorlog verklaard is, beveelt Napoleon zijn "Grote Leger" de kust te verlaten en naar de Rijn de gaan. Dit "Grote Leger" is verdeeld in 7 korpsen die hij zijn 7 stromen noemt. In 20 dagen komen ze bij Straatsburg aan. Op 4 oktober 1805 zijn de Fransen bij Stuttgart, trekken ze over de rivier de Donau en vallen de Oostenrijkse troepen in de rug aan. Op 16 oktober 1805 geven de Oostenrijkers zich over. Wenen wordt veroverd. 100.000 soldaten, aangevoerd door twee Keizers, Frans I van Oostenrijk en tsaar Alexander van Rusland, geven het nog niet op. Napoleon heeft slechts 71.000 soldaten. Op 1 december 1805 vindt de beslissende slag plaats bij het dorpje Austerlitz (tegenwoordig ligt dit dorp in Tsjechie/Slowakije). Napoleon heeft een fantastisch plan: hij verzwakt de rechtervleugel van zijn leger om zo de vijand daar te laten aanvallen. De vijand moet dan hun centrum verzwakken om zo de rechterkant aan te kunnen vallen. Napoleon valt direct het Centrum van de vijand aan. Bovendien hangt er op die dag ook nog een dichte mist boven het gebied. Op de avond van 1 december kan Napoleon zijn soldaten melden dat de slag gewonnen is. In Parijs is men blij en men besluit om de kanonnen van de vijand om te smelten en een zuil ter ere van de Keizer op te richten op Place Vendome. Op 26 december 1805 tekent Oostenrijk een verdrag met Frankrijk waarin staat dat Oostenrijk al zijn invloed verliest in Duitsland. Duitsland wordt verdeeld in Staten die onderdanig zijn aan Frankrijk: de Rijnbond. Na een jaar Raadspensionaris te zijn Schimmelpenninck wordt op 5 juni 1806 Napoleons broer Lodewijk Napoleon tot koning van de Bataafse Republiek benoemd. Ook stuurt hij een leger om het koninkrijk Napels te veroveren en zijn broer Joseph zal Koning van Napels worden. 3.6 Veldtocht tegen Rusland en Duitsland In het voorjaar van 1806 is er eindelijk bijna overal vrede in Europa. Maar dit duurt niet lang omdat Pruisen van plan is om in Duitsland alle Fransen te verjagen. Engeland en Rusland besluiten om Pruisen te steunen en een nieuwe oorlog begint. Zonder op de Russen te wachten, proberen de Pruisen Napoleon te verrassen. Maar in twee weken tijd worden ze door "Het Grote Leger" dat nog in Beieren is, bij Jena verslagen. Op 27 oktober 1806 komt Napoleon in Berlijn aan. Later wordt ook Warschau (Polen) binnen getrokken door Joachim Murat. (1767 – 1815). Murat is een heel dapper man. Hij sloot zich op de 13e vendemiaire aan bij Napoleon, volgde hem naar Egypte en trouwt met Napoleons zuster Caroline. (In 1808 wordt hij Koning van Napels) In Berlijn besluit Napoleon om zijn vijand Engeland te boycotten: "elke handel of verbinding met de Britse Eilanden is voortaan verboden". Alle neutrale landen en de met Frankrijk verbonden landen worden verzocht zich hier aan te houden. Na een afschuwelijke veldslag in Oost-Pruisen en Polen dwingt Napoleon tsaar Alexander op 14 juni 1807 tot vredesonderhandelingen en tot boycot van Engeland. Engeland wordt geïsoleerd door Rusland en Frankrijk: het "Continentale Stelsel" Maar in het voorjaar van 1812 komt er weer ruzie tussen Frankrijk en Rusland. De tsaar wil de boycot tegen Engeland opheffen omdat ook de Russische economie slecht gaat. Napoleon roept ook 15.000 Nederlanders op voor de veldtocht naar Rusland. Vanaf 24 juni 1812 trekken 400.000 soldaten die Napoleon in het Oosten heeft, ‘s nachts Rusland binnen. De oorlog tegen de "Barbaren uit het Noorden" is begonnen. Lichte Cavalerie (= huzaren en jagers te paard) gaan voorop. Het voetvolk van de Linie-regimenten was de kern van het leger. Meer dan 20.000 paarden zijn nodig om alle kanonnen, kogels en reserve onderdelen te vervoeren. 70.000 paarden zijn nodig voor alle cavaleristen, jagers en huzaren. Het Grote Leger is een grote mix van soldaten: Belgen, Nederlanders, Polen, Zwitsers, Denen, Pruisen enz. Elke soldaat had voor 6 dagen eten bij zich. Op 16 en 17 augustus 1812 verovert Napoleon de stad Smolensk. Maar de Russen hadden voor de komst van Het Grote Leger de stad plus de oogst verbrand. Het is onmogelijk om Het Grote leger hier te laten overwinteren, Napoleon twijfelt of hij in Smolensk zal blijven of toch richting Moskou zal gaan. Napoleon besluit om naar Moskou te trekken… In één nacht sterven duizenden paarden, uitgehongerd en uitgeput. Op weg naar Moskou gaan vele duizenden soldaten zelf op zoek naar voedsel en zij plunderen het land op een vreselijke manier. De Russen hebben inmiddels alle dorpen en voorraden vernietigd (= tactiek van de verschroeide aarde). Vlakbij Moskou, bij de stad Borodino, vallen de Russen Het Grote Leger aan. ‘s Avonds zijn er van de 112.000 al 58.000 Russen gesneuveld en ook 50.000 soldaten van Het Grote Leger. De Russen geven Moskou op en Napoleon trekt Moskou binnen. Op 14 september 1812 trekt Het Grote Leger Moskou binnen maar de stad is verlaten! De volgende nacht wordt Moskou in brand gestoken door misdadigers die door de Russen zijn achtergelaten. Moskou wordt helemaal vernietigd door de branden en Het Grote Leger kan niet meer overwinteren in deze stad. Tsaar Alexander weigert de vredesvoorwaarden van Napoleon. Dan na 5 weken, op 19 oktober 1812, besluit Napoleon zijn leger terug te trekken omdat de verschrikkelijk Russische winter al gauw zal beginnen. Het is een lange kolonie van meer dan 20 km lang. De temperatuur daalt tot min 30. Duizenden overleven de koude nachten niet! De soldaten worden ook nog steeds aangevallen door de Kozakken, boeren en soldaten uit Zuid-Rusland en Siberië. Eindelijk komen ze bij de rivier de Berezina, de bruggen zijn door de Kozakken vernietigd en de soldaten van Napoleon moeten nieuwe bruggen bouwen. Duizenden verdrinken en bevriezen van de kou. Eindelijk steken ze de rivier over, maar ze worden nog steeds aangevallen en verdrinken in de rivier of vallen in handen van de Kozakken. Twee maanden later komen niet meer dan 20.000 soldaten weer terug in Frankrijk. De rest is dood! Van de 15.000 Nederlandse soldaten keren er maar 250 terug naar huis. In 1813 sluit Pruisen zich aan bij Rusland en ook Oostenrijk (waar Napoleons schoonvader Keizer is…) is aan de kant van Rusland. 19 oktober 1813 is het einde van de Franse overheersing in Duitsland. 3.7 Holland Ook in Holland worden de Franse bezetters weggejaagd. Het Franse gezag in Italië stort in en ook Spanje bevrijdt zich van de Fransen. Het Grote Keizerrijk is ingestort! Op1 juli 1810 had Koning Lodewijk de troon al verlaten. Napoleon lijfde toen heel Nederland in bij Frankrijk. De Fransman Lebrun nam toen het bewind in de Nederlanden over en de Burgerlijke Stand werd ingevoerd. Tot dan toe werd iedereen bij zijn voornaam genoemd en werd de naam van de vader of moeder als achtervoegsel gebruikt: Hendrik Klaaszoon. Nu moest iedereen een eigen achternaam kiezen. Veel mensen dachten dat het maar tijdelijk was en maakten er een grap van: bijv. Naaktgeboren… Helaas het was niet tijdelijk, want Koning Willem I nam de nieuwe Burgerlijke Stand graag over. Het Napoleontische bewind regelde in korte tijd heel veel: 1. Huisnummering
2. Opheffing bureaucratie
3. Rechterlijke macht werd gereorganiseerd: Kantongerechten, Arrondissements- gerechten, Gerechtshoven. 4. Verplicht Franse les op scholen
5. Censuur van kranten
6. Vermindering van de Staatsschulden
7. Continentaal Stelsel
Maar de armoede werd steeds groter. In 1811 bezocht Keizer Napoleon Bonaparte Nederland en hij werd nog vriendelijk begroet. Maar toen hij de Conscriptie (= dienstplicht) instelde, kwam de bevolking in opstand. Het was namelijk oneerlijk, dat alleen de rijken deze dienstplicht konden afkopen door iemand anders te sturen. Bovendien waren er heel veel Nederlandse soldaten omgekomen bij de nederlaag in Rusland. En daarom eiste hij in 1813 40.000 paarden uit Nederland. Toen Frankrijk bekend maakte dat alle mannen tussen 20 en 80 jaar de Nederlandse kusten moesten gaan verdedigen, kwam het volk echt in opstand. Ook de rijke mensen kwamen in verzet, toen de nieuwe dienstplicht Gardes d’Honneur werd ingevoerd en deze dienstplicht niet meer kon worden afgekocht. Er kwamen overal rellen en opstanden. De Kozakken kwamen naar ons land om de Franse legers te verdrijven en de Nederlanders namen de macht over Prins Willem van Oranje, Willem VI, kwam op 30 november 1813 vanuit Engeland terug naar Nederland en werd tot Koning Willem I gekroond. Nederland was in 18 jaar onder Franse heerschappij bankroet. Koning Willem I pakte het goed aan en werd daarom de Koopman-Koning genoemd. Hij begon onderhandelingen met de Engelsen. Op een Conferentie in Wenen in 1815 onderhandelde hij over zijn plan om België en Luxemburg samen te voegen met de Nederlanden. 3.8 Veldtocht in Frankrijk Op 1 januari 1814 trekken 250.000 soldaten uit Europa over de Rijn, op weg naar Parijs. Het Franse leger zat voor het eerst sinds het begin van de Revolutie, weer op eigen grondgebied. De vijand is nu een verenigd, op wraak belust Europa. De troepen van de Keizer zijn moe en uitgeput en ze kunnen niet winnen van de machtige tegenstanders. De twee legers van Pruisen, Oostenrijk en Tsaar Alexander (de Geallieerden) rukken op tot 200 km van Parijs. Napoleon weigert op vredesvoorstellen in te gaan en in Frankrijk zelf vinden steeds meer koningsgezinde demonstraties plaats. Lyon geeft zich over aan de Engelsen. Op 31 maart 1814 trekken de Geallieerden Parijs binnen. Napoleon probeert vanuit Fontainebleau een nieuw leger op de been te krijgen, maar in Parijs wil de Senaat Napoleon afzetten en de Geallieerden willen ook niet meer met hem onderhandelen. Op 6 april 1814 ziet Napoleon af van de tronen van Frankrijk en Italië. Op dezelfde dag roept de Senaat Lodewijk XVIII (Bourbon) tot Koning van Frankrijk uit en op 11 april 1814 wordt het Verdrag van Fontainebleau getekend. Lodewijk XVIII is 25 jaar verbannen geweest in Duitsland, Italië, Rusland en Engeland en keert nu eindelijk weer terug. Napoleon houdt zijn titel van Keizer maar krijgt alleen maar het kleine eilandje Elba als grondgebied. Onderweg naar zijn ballingschap probeert Napoleon zich te vergiftigen. Zijn rijtuig wordt met stenen bekogeld en hij moet zich zelfs vermommen in een Oostenrijks officiersuniform. Hij komt gebroken op Elba aan. Maar na 6 maanden is hij weer hersteld en hij blijft goed op de hoogte van de toestand in Frankrijk. Koning Lodewijk XVIII is helemaal niet populair door zijn maatregelen, o.a. het afschaffen de driekleurige vlag. De soldaten worden ook steeds meer ontevreden. Napoleon besluit op 1 maart 1815 met 700 soldaten Elba te verlaten en in Antibes/Golfe-Juan, Zuid-Frankrijk, aan wal te gaan. Tussen 2 en 6 maart passeert hij Grasse, Castellane en Gap. Van 6 tot 8 maart komt hij via Gap in Grenoble. Onderweg naar Parijs ontmoet hij overal enthousiaste mensen, boeren, soldaten, arbeiders, die zich allemaal zorgen maken over hun toekomst. Napoleon krijgt weer hoop! Op 20 maart komt Napoleon in Parijs aan. De troepen die hem tegemoet zijn gekomen, sluiten zich bij hem aan.
4) Hoe kwam Napoleon aan zijn eind? 4.1 Slag bij Waterloo Op 20 maart 1815 is Napoleon weer terug in de Tuilerieen in Parijs. De vorige avond heeft Lodewijk XVIII Paris verlaten en is naar Gent gevlucht. Niet alle Fransen zijn blij met de terugkeer van Napoleon want er komt natuurlijk weer een nieuwe oorlog. Vanaf 25 maart zijn de Geallieerden bezig om Napoleon nogmaals te bevechten. Hun legers komen samen in België. Wellington voert de Engels-Hollandse troepen aan en Blűcher de troepen uit Pruisen. Napoleon heeft bijna 300.000 soldaten verzameld en hij trekt op 15 juni over de Samber. Het is belangrijk dat hij de legers van zijn vijanden afzonderlijk verslaat, voordat ze samen kunnen zijn. Hij verslaat Blucher en de Engelsen worden bij Quatre-Bras in België, in bedwang gehouden Wellington heeft zich teruggetrokken op het plateau van Mont-Saint-Jean, vlakbij Waterloo. Napoleon zet een zware aanval in ondanks dat de bodem doorweekt is door zware regen. De Engelsen houden 6 uur stand maar de Pruisen zijn ontsnapt en verschijnen voor een aanval aan de andere kant van de Fransen. De Franse troepen zijn nu gevangen tussen twee vuren en ze raken in paniek. Napoleon verlaat het slagveld en wordt gedwongen afstand te doen van de troon. Op de plaats waar Willem van Oranje door een kogel gewond is geraakt, midden in het slagveld, wordt tussen 1824 – 1826 een monument gebouwd: La Butte du Lion 4.2 St. Helena, Tombe in Parijs Napoleon komt aan in Rochefort-sur Mer en hoopt naar Amerika te kunnen varen, maar dit gaat niet door vanwege Engelse blokkades. Napoleon geeft zich over aan de Engelsen die hem verbannen met het schip Bellerophon naar Sint-Helena, een eilandje tussen Afrika en Zuid-Amerika, midden in de Atlantische Oceaan. Napoleon wordt vergezeld door de Generaals Gourgaud, Bertrand, Montholon, de Graaf de Las Cases en O’Meara, een Engelse Psychiater. De laatste 6 jaar van Napoleons leven op het eiland Sint-Helena zijn erg saai. Het eiland is niet meer dan een vulkaanrots in de Atlantische Oceaan. Hij kan er alleen maar wandelen en brieven schrijven. Zijn gezondheid gaat snel achteruit en op de avond van 5 mei 1821 sterft Napoleon. Napoleon wordt een mythe, een legende. Soldaten van de Oude Garde vertellen over vroegere overwinningen en spreken vol trots over die "kleine korporaal" (Napoleon was maar 1.54 m). Op de slagvelden bij Waterloo zijn meer dan 3.607 soldaten van het Pruisische leger (dat 20.448 man sterk was) omgekomen, 8.270 soldaten invalide geworden en 8.270 soldaten gewond geraakt. Bijna 2000 paarden werden gedood. Het Franse leger verloor 6.800 soldaten. Dit gevecht is een van de ergste gevechten ooit geweest! In 1940 ontdekt A. Hitler de overblijfselen van Napoleon II (de zoon van Napoleon Bonaparte) en laat hem overbrengen van Wenen naar Parijs, om naast zijn vader Napoleon te rusten.