GroenLinks

§1.1 De geschiedenis van GroenLinks. GroenLinks werd opgericht op 24 november 1990. GroenLinks bleek te zijn samengegaan met: De pacifistische-socialistische partij (PSP),de Politieke Partij Radicalen (PPR), de Evangelische Volkspartij (EVP) en de Communistische Partij van Nederland (CPN). Deze partijen die allemaal links waren hadden de al jarenlang commentaar op de politiek. De PSP was heel erg tegen elke vorm van geweld en ging voor de vrede, de CPN wou vooral de productie middelen aan het volk geven, de PPR was vooral bezig met het milieu en de EVP wou een rechtvaardige samenleving. In de jaren ’80 trokken de partijen met linkse opvattingen steeds minder stemmen. Tijdens de Tweede-Kamerverkiezingen kregen deze kleine partijen samen nog maar 6 zetels. Voorheen hadden ze 16 zetels. Door deze vermindering van zetels vonden de kleine linkse partijen het een goed plan om samen te gaan werken. Uiteindelijk begonnen ze pas bij de voorbereiding van de verkiezingen voor het Europese Parlement in 1989 met de samenwerking. Drie jaar daarvoor hadden de CPN en de EVP hun zetels verloren waardoor ze niet meer in de Tweede Kamer zaten. De PSP nam de leiding met de verkiezingen van 1990. Door dat het kabinet-Lubbers in 1989 al viel gingen ze sneller samen werken. Er werd besloten dat ze samen onder de naam GroenLinks aan de verkiezingen mee gingen doen. De uitslag van die verkiezing viel tegen, ze behaalde 6 zetels. Maar ondanks dat ze erg teleur gesteld waren bleven ze samenwerken. Zo ontstond dus uiteindelijk de nieuwe partij GroenLinks. GroenLinks was in de jaren ’90 een oppositie partij en zat dus niet in de regering. In de verkiezing van 1998 kreeg groenLinks meer dan twee keer zo veel zetels, ze gingen van 5 naar 11 zetels. Uit onderzoek bleek dat GroenLinks in 2000 hard groeide GroenLinks, ze zaten toen zo rond de 15 zetels. Tijdens de verkiezingen van mei 2002 kreeg GroenLinks maar 10 zetels. Op15 november 2002 deelde Paul Rosenmöller (de fractievoorzitter)mee dat hij zijn lidmaatschap van van GroenLinks wou opzeggen. Hij werd vervangen door Femke Halsema. Tijdens de Tweede-Kamerverkiezingen op 22 januari 2003 kreeg GroenLinks 8 zetels. Op 11 maart 2003 werden er verkiezingen gehouden voor de Provinciale Staten. Tijdens deze verkiezingen verloor GroenLinks ook zetels. Hierdoor had GroenLinks nog maar 5 van de 8 zetels over in de Eerste Kamer. §1.2 Beginselen van GroenLinks. Het programma geeft al aan dat GroenLinks een zich veel met het “groen” in ons land bezig houdt. Daarin staat dat één van de uitgangspunten van de partij is dat het evenwicht in de omgeving van planten en dieren moet worden hersteld en dat we zuinig moeten omgaan met de natuurlijke bronnen omdat deze uiteindelijk opraken. Verder zet GroenLinks zich in om minder wegwerp artikelen te laten gebruiken in het westen. Ook vindt GroenLinks dat milieuvervuilende sectoren zullen moeten krimpen of helemaal moeten verdwijnen. Milieuvriendelijk produceren moet meer gestimuleerd worden. Dat groenLinks geleidelijk aan vooruit wil gaan met het land en dat het een linkse partij is kun je ook merken aan de volgende uitganspunten: · Een rechtvaardigere verdeling van macht,kennis, bezit, arbeid en inkomen, in Nederland maar ook in de rest van de wereld. · Het recht van ieder mens op onderdak en bestaanszekerheid. · Verzet tegen uitbuiting en onderdrukking van groepen en volkeren. Ten slotte wordt in het beginselprogramma uitgelegd waarom de groene en vooruitstrevende ideeën juist heel goed samengaan, een goede milieu politiek zal verbonden moeten worden met linkse ideeën want als we goed met het milieu om moeten gaan moet er ook veel in de welvaart veranderen, mensen moet meer letten op wat voor producten ze kopen en wat het voor schade aan het milieu zal opleveren. Door armoede en gebrek aan kennis wordt in veel ontwikkelingslanden veel milieu vernietigd. Ook zal de “groene politiek” de mogelijkheden om vervuilende producten te kopen beperken. Als er steeds minder vervuilende producten te koop worden aan geboden wordt het probleem groter en komt het eerder op de politieke agenda waardoor de linkse politiek belangrijker wordt.
§1.3 Belangrijke programma punten van groenLinks. (over criminaliteit) Groen links wil dat de politie agenten vaker op straat lopen in plaats van achter hun bureau te zitten. Gemiddeld lopen agenten nog maar 19 min per dag op straat. Volgens groen links moet dat veranderen. Overal kom je wel geweld of criminaliteit tegen. Dat komt vooral door dat de mensen veel vrijheid hebben en minder ontzag hebben voor de politie e.d. Dit komt door dat sommige mensen bijv. verslaafden, dak- en thuislozen met een psychische afwijking niet genoeg aandacht en hulp krijgen, door verdovende middelen illegaal te maken en door de grote verschillen in rijkdom. De criminaliteit wordt niet meer de misdrijven worden alleen ernstiger. Hierdoor gaan mensen zich steeds onveiliger voelen, soms zo erg dat ze zo bang zijn dat het niet normaal meer is en de kans dat hun echt wat zal overkomen veel kleiner is dan dat ze bang zijn. Door criminaliteit, onveiligheid en onveiligheidsgevoelens krijgen mensen minder zelfvertrouwen en gaan ze zich afzonderen. Veel ouderen mensen durven s’avonds niet meer over straat en dat wordt steeds erger als hier niets aan gedaan wordt. Als je de criminaliteit alleen maar hard aanpakt heeft dat weinig zin. De redenen achter het criminele gedrag zal moeten worden aangepakt. Veel mensen willen graag zwaardere straffen, groen links wil juist effectieve maatregelen om bijvoorbeeld de openbare gelegenheden minder anoniem te maken zodat er meer toezicht op de mensen kan worden gehouden en dan vooral de mensen die al vaker met criminaliteit in aanraking zijn geweest. Er moeten steeds weer aanpassingen gemaakt worden om de criminaliteit te bestrijden om zo meer veiligheid te krijgen. En natuurlijk lukt dat niet met politieagenten die maar twintig procent van hun tijd op straat rond lopen. Er moeten meer agenten op straat komen om in te grijpen als er iets aan de hand is om te regelen als iets uit de hand loopt en om mensen te wijzen op hun fouten als dat nodig is. Veiligheid is ook afhankelijk van hoe een openbare gelegenheid is ingericht. Dit is vooral een taak voor de ontwerpers van gebouwen en meubels. Als mensen meer te zeggen krijgen over hun leefomgeving gaan ze er netter mee om. Hier moet de gemeente wat aan doen zodat de bewoners er meer bij betrokken raken. Een onveiligheids-gevoel komt het meest voor in de wijken waar veel mensen achterstands en welzijns problemen hebben. Veel mensen in dat soort wijken zijn zelf de daders of slachtoffers van criminaliteit. Deze problemen kunnen alleen maar worden op gelost door deze mensen beter onderdak te geven de mensen meer kans geven om zich te kunnen opleiden, een baan en zo een inkomen te bieden of een uitkering te geven. Groen links is tegen beveiliging door particulieren van openbare gelegenheden en andere manieren van het overdragen van zorg aan de particulieren in plaats van dat overheidsinstellingen daar voor zorgt. Hierdoor zal er namelijk nog meer criminaliteit in de achterstandswijken ontstaan. Het is zorgelijk dat vaak buitenlandse jongeren betrokken zijn bij kleine of zwaardere criminaliteit. Bij groepen van buitenlandse jongeren zorgt spanningen thuis en problemen op school voor problemen bij het vinden van werk. Daardoor is het vaak erg aantrekkelijk om snel en makkelijk aan veel geld te komen door de criminaliteit in te gaan. Een goede manier van het aanpakken van zulke jongeren is een persoonlijke aanpak van problemen, hierdoor kunnen veel problemen voorkomen worden. Helemaal als er gelijk een manier wordt gevonden waarop deze jongeren weer terug de samenleving in kunnen en een leven zonder criminaliteit kunnen volhouden zonder dat ze hoeven om te komen van de honger. Bij georganiseerde criminaliteit is vaak veel geld verdienen de belangrijkste reden. Bij zulke mensen werkt het niet om ze aan te pakken en weer terug te brengen in de maatschappij. Deze mensen moeten gewoon in de gevangenis worden geplaatst. Om dit te bereiken moet de recherche meer vrijheid en mogelijkheden krijgen en moeten de politie en justitie meer en beter samenwerken. De kans om een crimineel op te pakken wordt dan groter. De politie en justitie moeten ook meer letten op mishandelingen, fraude en andere soorten van criminaliteit in plaats van zo veel tijd te besteden aan de drugs problemen. Het maakt voor de wet natuurlijk niet uit of het een om simpele of ernstige criminaliteit gaat, de wet is en blijft overtreden. Er moet een goed en effectief werkende manier hebben om de criminelen op te sporen en te straffen. Het is zorgelijk dat dit de laatste 10 jaar dit steeds minder goed gaat bij de politie en justitie. Vaak blijft ernstige criminaliteit onopgelost en zal of zullen de daders nooit gestraft worden. Hierdoor krijgen de burgers minder vertrouwen in de overheid maar vooral in de politie. Dit geeft aan dat hier echt iets aan moet veranderen. Onderhandelingen tussen de daders en slachtoffers werkt vaak heel goed, het kan het gedrag van de dader beter veranderen dan een boete of gevangenisstraf zo zien ze namelijk wat ze hebben aangericht bij het slachtoffer. Ook moet er voor beter opvang en begeleiding van de gevangenen worden gezorgd. GroenLinks heeft commentaar op hoe de politie en justitie oordelen. De laatste tijd worden statistieken belangrijker dan de mensen en de redenen waarom iemand zich zo gedraagt. GroenLinks wil zorgen voor een systeem waarbij er een evenwicht is tussen voorkomen,straf, begeleiden en het behandelen. Nu nog komen honderdduizenden kinderen en volwassenen dagelijks in aanraking met geweld thuis, waarbij ze vaak geen kant op kunnen of niet weten waar ze heen zouden kunnen. De overheid moet hier wat aan doen. Dit is natuurlijk heel erg en er moet nog veel aangedaan worden. Alleen door er op tijd bij te zijn kan deze “spiraal” van mishandeling verbroken worden. §1.4 Belangrijke leiders van GroenLinks. Femke Halsema is sinds 1998 lid van GroenLinks en is sinds 2002 fractie-voorzitter. Femke heeft van 1993 tot 1997 ook bij het wetenschappelijk bureau van de PvdA gewerkt. Marijke vos is sinds 1994 lid van de Tweede Kamer. Vorig jaar was zij voorzitter van de parlementaire enquetecommissie bouwfraude. Ze heeft gestudeerd voor biologe en heeft o.a. bij de Milieudefensie gewerkt. Ze was partijvoorzitter van 1990 tot 1994. Wijnand duyvendak is sinds 2002 lid van de Tweede Kamer. Hiervoor werkte hij bij de Milieudefensie. Daarvoor werkte hij als redacteur voor Bluf! Kees vendrik is sinds 1998 lid van de Tweede Kamer. Hij is de woordvoerder financiën van de fractie. Hij is Politicoloog en is afgestudeerd in internationale economische betrekkingen. Ook heeft hij mee gewerkt aan het ontwikkelen van de Economische Commissie van GroenLinks. Farah karimi is lid van de Tweede Kamer sinds 1998. Zij werd geboren in Iran, ze is een politieke vluchteling en woont sinds 1989 in Nederland. Sinds mei 1994 is ze woordvoerdster van ontwikkelingssamenwerking, Europese zaken en het buitenlandse beleid namens de Tweede-Kamerfractie. Evelien tonkens is Tweede Kamerlid voor GroenLinks, woordvoerder van de volksgezondheid, welzijn, emancipatie en bestuurlijke vernieuwing. Ze werkte voorheen als docent en sociaal wetenschappelijk onderzoeker aan diverse universiteiten en onderzoeksinstituten en publiceerde honderden artikelen en enkele boeken. Ze is een aantal jaren redacteur van De Helling geweest. (Het tijdschrift van het Wetenschappelijk Bureau van GroenLinks). Sinds het begin jaren tachtig was ze actief in de feministische beweging. Ze is behalve Kamerlid ook voorzitter van de Stichting Tijdschrift voor Vrouwenstudies en columnist en redacteur van TSS, het Tijdschrift voor de Sociale Sector. Arie van den brand is lid van de Tweede Kamer sinds mei 2002. Hij is woordvoerder voor landbouw en natuurbeleid. Hij is afgestudeerd aan de Landbouwuniversiteit in Wageningen. Arie is lid van internationale denktanks zoals de 'Groep van Brugge' die werkt aan een kijk op Europese landbouwpolitiek in de 21e eeuw. Ineke van gent is lid van de Tweede Kamer sinds 1998, was van 1985 tot 1994 raadslid en fractievoorzitter van GroenLinks in de gemeenteraad van Groningen. Van 1994 tot 1998 was zij regiobestuurder en hoofd van FNV Noord (in Groningen, Friesland en Drenthe).