Gabbers

Historische context Politieke, economische, sociale en culturele situatie rond 1990: 1. Door het (eerste) kabinet-Lubbers (1982-1986) werd eindelijk fors bezuinigd. Om de overheidsuitgaven te verlagen, werden de ambtenarensalarissen en de sociale uitkeringen aangepakt. Vooral mensen met een uitkering moesten flink inleveren. Eerst leek het allemaal niet te werken. In 1984 waren er 800.000 werklozen, een historische record. Hierdoor waren er zoveel uitkeringen nodig, ondanks alle bezuinigingen, dat de overheid maar uit bleef geven. Maar toen kwam het keerpunt. Na 1984 trok de economie aan, de werkloosheid daalde en de overheidsuitgaven daalde. In 1985 stegen de lonen voor het eerst in jaren harder dan de inflatie. Waarom lukte het van Agt (de voormalige premier) niet te bezuinigen en Lubbers wel? Een belangrijke oorzaak was dat het CDA tot 1982 een diep verdeelde partij was. De meerderheid was voor samenwerking met de VVD, maar veel voormalige ARP-leden hadden liever met de PvdA samengewerkt. Na de verkiezingen van 1982 keerde de discipline in de partij weer terug. In 1982 maakte het CDA de dienst uit in Nederland. Het CDA werkte samen met de VVD en zette zich af tegen de PvdA. Toch waren de verschillen tussen de VVD en het CDA groot. Het idee van het CDA was dat de overheid zich zo min mogelijk met het maatschappelijke middenveld bezig hield. De mensen zouden hun eigen zorg verzorgen en alleen daar waar het echt nodig zou zijn. Deze ideeën werden ontwikkeld in de jaren ’70, alleen toen werden ze niet serieus genomen. In de jaren ’80 veranderde dat. Er werd steeds meer erkend dat het CDA een eigen visie hadden op de samenleving. De jaren ’80 waren de jaren van het CDA. Ze deden het uitstekend bij de verkiezingen. Lubbers werd opnieuw premier van een kabinet met de VVD. De winst van het CDA was in zekere zin verrassend, omdat de secularisatie (het proces waarbij de invloed van de kerk en het geloof af neemt) in hoog tempo toenam. Dat de kerken steeds leger werden leek het CDA niet te deren. Dit succes was vooral te danken aan Lubbers. Veel mensen zagen hem als de leider die voor economisch herstel had gezorgd. Een andere oorzaak van het succes was dat het CDA duidelijk afstand deed van de kerken. De tweede economische crisis (1979-1984) bracht de vakbonden in problemen. De bonden raakte door de stijgende werkloosheid verzwakt. Ze verloren veel leden. FNV-voorzitter Kok raakte er van overtuigd dat het gezond maken van de economie op de eerste plaats moest staan. Kok wilde bij het aanpakken van de crisis samenwerken met de werkgevers en het kabinet. Kok kreeg toestemming om opnieuw met de werkgevers over de loonmatiging te praten. Tijdens een vertrouwelijk gesprek bij de werkgevers van Veen thuis, in Wassenaar, werden Kok en van Veen het eens. Volgens het Akkoord van Wassenaar zouden de bonden loon inleveren in ruil voor arbeidsduurverkorting. De werkweek werd verkort. Zo kon het werk door meer mensen gedaan worden en zou de werkloosheid dalen. Maar dat gebeurde niet. Er werd gewoon in die week harder gewerkt. Toch werd de loonmatiging volgehouden. Tot halverwege de jaren ’90 stegen de lonen in Nederland minder snel dan in andere Europese landen. Daarom kon Nederland de concurrentie in Europa goed aan. De Nederlandse economie draaide op volle toeren. Achteraf werd duidelijk dat het Akkoord van Alkmaar de basis heeft gelegd voor het ‘poldermodel’. Het poldermodel was het streven naar consensus in de politiek en de maatschappij, dat kenmerkend was voor Nederland in de jaren ’90 Als basis van het poldermodel geldt het compromis tussen werkgevers en werknemers. De consensuspolitiek was het streven van politieke partijen naar een goed samenwerkend en overleggend beleid. De tegenstellingen van politieke partijen werden gerespecteerd. Het tegenovergestelde van een consensuspolitiek staat een ‘polarisatie’, waarbij de tegenstelling van partijen juist worden aangezet. In 1966 kwam in Nederland een eind aan de consensuspolitiek toen de PvdA ging polariseren tegen de confessionele partijen en de VVD. De PvdA wilde geen compromissen meer sluiten, maar hoopte met D66 en de PRR een linkse meerderheid te vormen. De polarisatie was volgens de PvdA ook goed voor de democratie, omdat het de kiezers voor een heldere keuze tussen links en rechts stelde. Het gevolg was dat de VVD en later ook de PvdA gingen polariseren. Na het aantreden van Wim Kok ging de PvdA weer over op consensuspolitiek. Maar onder het eerste kabinet Lubbers was de polarisatie nog niet voorbij. Vanaf 1986 stond het streven naar consensus weer voorop. Naar de verkiezingen van 1986 vertrok Den Uyl als PvdA-leider en werd vervangen door Wim Kok. Het CDA stapte een tijd later ook af van de polarisatie tegen de PvdA. Nadat in 1989 het tweede kabinet-Lubbers was gevallen, ging het CDA weer met de PvdA regeren. Kok werd vice-premier in het derde kabinet-Lubbers, Het beleid veranderde nauwelijks. Vijf jaar later bleken de politieke tegenstellingen zelfs zo klein geworden dat de voormalige ‘aartsvijanden’ PvdA en VVD, samen met D66, een kabinet konden vormen. In de jaren ’90 leek Nederland in een aantal opzichten weer op het Nederland van de jaren ’50. Net als tijdens de verzuiling werd geprobeerd alles via compromissen op te lossen. Net als toen interesseerde de burger zich nauwelijks voor de politiek. Dit is goed terug te zien in de gabbercultuur. De economie stond centraal. Iedere keer als het CPB (Centraal Plan Bureau) met de nieuwe cijfers kwam, paste de regering het beleid hierop aan. De politieke stijl bij dit beleid was zakelijk. De idealen van de jaren ’60 en ’70 waren compleet verleden tijd. De absolute meester van de nieuwe politiek was Lubbers. Was Nederland dan helemaal terug bij de jaren ’50? Beslist niet! De jaren ’80 waren ook een tijd van groeiend individualisme. De relatie tussen burger en overheid veranderde. De burger ging meer dan voorheen uit van zijn belangen en idealen. Politieke partijen, vakbonden en kerken liepen in hoog tempo leeg. De burger van de jaren ’90 was voldoende in staat om voor zijn eigen belangen en rechten op te komen. De burger leefde op zichzelf en hield zich nauwelijks bezig met de politiek. Het toenemende individualisme betekende overigens niet dat er geen gemeenschappelijke idealen meer waren. Burgers deden in plaats hiervan mee aan nieuwe sociale bewegingen zoals Greenpeace en Amnesty International. De burgers zorgden in deze jaren zelf voor de thema’s als natuur en milieu, internationale solidariteit, abortus en euthanasie op de politieke agenda. Bron: M.G van Riessen, I.D Verkuil, Nederlanders en hun gezagdragers 1950-1990, Groningen, 2002, pag.54 t/m 57 De kenmerken van de jeugdstijl gabber. 2 De gabberstijl ontstond aan het eind van de jaren ’80. In homoclub ‘The Warehouse’, in Chicago, mixte Frankie Knuckles stukken Philadelphiasoul en discosongs met moderne Europese synthesizermuziek. Een verfrissend geluid vond men, na het einde van de discotijd. De beats die Knuckles en andere dj's gebruikten, gaven de muziek een nieuw karakter. De bezoekers raakten erdoor in trance, wat extra versterkt werd door speciaal geluid -en lichteffecten. Dit maakte de muziek zó dansbaar, dat het de bezoekers in andere clubs deed vragen om 'the sound they play down the House' (Vercaigne, 1996). De term house was geboren. In België, bijvoorbeeld, ontwikkelde zich de mechanische en dreigende New Beat stroming, die vooral tussen 1986 en 1988 populair was. In dat laatste jaar werd house bij het grote publiek bekend. In Nederland werden in Amsterdam de eerste party's georganiseerd, in leegstaande fabriekshallen, zwembaden of havenloodsen. Ook de clubs draaiden voortaan house en de sfeer was er vriendelijk. Toen voetbalsupporters en hooligans de muziek house beschouwde als een ideale manier om helemaal door het lint te gaan, kreeg het een ander karakter. Het werd ruiger en harder. Toen deze jongeren (nog maar kort gabbers genoemd) vanaf 1989 uit deze clubs weg gingen, gingen ze later naar hun eigen feesten. Daar werd geen mellow house gedraaid, maar snoeiharde house, op een strakke en sobere vierkwartsmaat. Vanwege deze kernachtige harde beat wordt gabberhouse wel als afstammeling van de techno en - meer direct - New Beat genoemd. In Nederland ligt de oorsprong van deze 'stoerdere' party's in de havenstad Rotterdam. Deze voetbalsupporters en hooligans wilden zo vaak mogelijk naar deze party’s en ontwikkelden dus een soort van eigen stijl. In de loop van de tijd gingen ze ook nog dezelfde kleding dragen, ze wilden er hetzelfde uitzien. De gabbers werkten overdag en feesten ‘s nachts, ze werkten vaak heel veel en lang om genoeg geld te verdienen voor hun feesten. Op een gegeven moment kwamen er ook mensen op de party’s die drugs meegenomen hadden (harddrugs), drugs kwamen nog niet voor in Nederland en werden dus door de Amerikanen meegenomen naar de party’s in Nederland. De gabbers waren hier blij mee, want zo konden ze de hele nacht door feesten. Toch is drugs gebruiken geen must als gabber, sommige doen het en sommige niet. De drugs die dan door gabbers genomen worden zijn uppers, hiervan krijg je een opgepept gevoel en je wordt niet moe. De Gabberstijl is dus ontstaan rond 1989, het is van oorsprong een Nederlandse jeugdstijl. Het is ontstaan na het ontstaan van een nieuwe muziekstijl, waar flink op gefeest kan worden. Daar zijn de gabbers mee begonnen, toen kwamen de kleding stijl en de voorkeur voor drugs naar voren. De invloeden van elders zijn vooral de drugs die ze gebruiken en het soort kleding, de kleding die gabbers nu vooral dragen zijn de lonsdale spullen uit Engeland. Vroeger waren dat de Aussie trainingspakken uit Australië. Ook de schoenen van Nike, de zogenaamde “Nike Air Max”, komen uit de sport wereld. Aangezien de gabberstijl voor het grootste deel in Nederland is ontstaan, maar met muziek stijlen die vooral in Amerika zijn ontstaan, zijn deze invloeden allemaal van buiten af. Dit alles bij elkaar is het ontstaan van de gabberstijl. 3De gabberstijl heeft geen politieke mening, ze zijn er vooral op uit om zich uit te leven op de gabbermuziek muziek. De sociaal economische ideeën spelen ook geen rol in de gabberstijl, ze geven niets om de politiek en het maakt ze ook niet uit waar het geld naar toe gaat. Zolang ze hun feesten maar mogen hebben en er niet gestoord worden door andere mensen. Het geld dat ze zelf verdienen geven ze uit aan de feesten en hun kleding, ook gaat hun geld op aan drugs. Ze denken dus hoofdzakelijk aan zichzelf en zijn niet echt sociaal. Hun culturele ideeën zijn ook vooral op zichzelf gericht, ze denken bijna alleen aan zichzelf en aan hun gabber maten. Ze geven alleen om hun eigen cultuur. De rest van de culturen geven ze niks om, zolang ze maar met rust gelaten worden. Wel doen ze alles voor hen eigen cultuur, ze zorgen dat de feesten blijven en steken er veel geld in. De ideeën van de gabbercultuur zijn vooral gebaseerd op de muziek, waar hun stijl het leven zag. Toen kwamen de kleren erbij, waar elke gabber aan te herkennen is en de kaal geschoren kop. Dat maakte hun cultuur compleet, een echte gang van denken hebben ze niet. Bij hun cultuur kan iedereen horen die maar wil, je hoeft geen speciale manier van denken te hebben. Je hoeft alleen maar van de muziek te houden en graag je moet van een feest houden waar je met de mede gabbers samen kan feesten. Hier nog een gabber over de gabberstijl en zijn gevoel bij de cultuur.
4 “HET GABBER GEVOEL...... Het beste gevoel op deze hele wereld.. Dat je met een paar duizend andere mensen uit je plaat loopt te gaan.. Op de beste, hardste en ruigste muziek van de wereld.. Niemand van de harde kern zal je aan de kant te zien staan
Het gevoel in je buik van de harde basdrums. De piep in je oor van het overstuurde geluid.. Een Mc die in de mic loopt te schreeuwen, Dan komt de bass en daar gaat de hele
muid. Met de hele zaal HOLLAND roepen, Omdat het onze muziek is, Je hoort het van iedereen die hard groepen, Alle andere stylen zijn kattenpis. Nergens kan je zo uit je dak gaan als op HARDCORE. Nergens zijn de drums en geluiden zo hard. En omdat het zo'n goed gevoel geeft daardoor, • Zijn wij gabbers in nier en in hart! HARDCORE FOREVER” Bron: http://www.cu2.nl/gabbertje4life
5 Wij denken dat de gabbers zichzelf aansloten bij de meeste ideeën van de tijd waarin ze leven. Wij weten dit niet zeker, want de gabbers doen bijna geen uitspraken over anderen en geven ook niks om de politiek. We weten wel dat een klein deel van de gabbers tegen de opvattingen over buitenlanders en integreren zijn. De opvattingen in Nederland over buitenlanders zijn algemeen in het voordeel van hen, de meeste Nederlanders zijn niet tegen hen en ze hopen dat het allemaal goed met ze komt hier in Nederland. Ze willen dat de buitenlanders zich hier thuis voelen en zich naar Nederlandse maatstaven goed integreren. Hier zijn sommige gabbers juist tegen, maar dit komt ook vooral door de skinheads die net als de gabbers kaal zijn. Er wordt veel gediscrimineerd door de skinheads. De buitenlanders kunnen de verschillende stijlen niet echt uit elkaar halen en zoeken ook ruzie met de gabbers. De gabbers die dit opvalt gaan dan de buitenlanders als tegenstanders van hun cultuur zien en beginnen ze haten. Hier gaan ze dus tegen de opvatting van het algemene deel van Nederland in. De gabbers zijn ook voor vrijheid ze willen doen wat ze zelf graag willen. De Nederlandse regering is ook voor zoveel mogelijk vrijheid, dit proberen ze te krijgen door iedereen te laten meebeslissen. Hier staan de gabbers dus wel achter. Verder dachten de gabbers dus niet echt aan zulke dingen, alleen aan feesten en daar geld voor verdienen. Ze dachten helemaal niet aan politiek en ook niet aan de opvattingen die de politiek had. 6 Er zijn verschillende manieren om je te kleden als gabber. Als kleding dragen gabbers trainingspakken of Levi's- jeans met daarboven een shirt van een echt gabbermerk. Dit laatste zie je nu steeds meer, trainingspakken worden vooral door de oudere generaties gedragen. De trainingspakken horen van het merk Australian of Cavello te zijn. Onder je trainingspak draag je niets of hooguit een dun T-shirt, het liefst van een bekend merk (Adidas of Nike). De Levi's- jeans zijn meestal blauw of zwart. De shirts zijn van de merken Lonsdale, Pitbull, Hooligan en Fred Perry. Dit zijn de bekendste merken. Vooral Lonsdale wordt hiervan gedragen en is ook het bekendste gabbermerk van nu. In veel discotheken is Lonsdale verboden omdat bekend staat als racistisch. Dit zijn de Gabbers dus gaan dragen nadat de buitenlanders hen aanvielen. Ook door een mengeling skinheads die bij de gabber levensstijl kwamen en de kleren van Lonsdale meenamen. Er zijn verschillende kledingstukken van Lonsdale, polo’s, vesten, truien, T-shirts, spencers, petten, tassen, riemen en blouses. Elk van deze kledingstukken worden op een andere manier gedragen, blouse met de knoopjes tot aan je nek dicht en de onderkant strak in je broek. Polo’s uit je broek maar wel met knoopjes tot aan je nek dicht. Onder je spencer draag je het liefst een Lonsdale polo of een polo van een ander bekent merk. Veel gabbers dragen kleding die de kleuren hebben van het vaderland. Lonsdale heeft op de kraag drie strepen staan, één rode, één witte en één blauwe. Verder hebben ze er soms zelf vlaggen op genaaid. Er is eigenlijk maar één echte gabberschoen, de Nike Air Max. Dat is de meest gedragen schoen door gabbers. Het zijn niet de goedkoopste schoenen, de nieuwste selectie kost ongeveer € 140,- per paar. Maar de echte gabbers hebben dit er voor over. Het is een comfortabele loopschoen en is enorm populair onder de gabbers, dit komt door de soepelheid en stevigheid wat uiteraard belangrijk is voor de actieve dansnummers. Sterker nog, echt goed hakken kan allen maar op “Maxxies”. Dit wordt beweerd in het gabbermilieu. De “Maxxies” hebben raampjes en hoe meer raampjes, hoe vetter ze zijn. Maar net als bij de andere kledingstukken is het bezitten van de Maxxies niet voldoende, je moet ze ook op de juiste manier weten te dragen. Deze manier is de volgende: je dient ze te gebruiken als superinstappers. De veters parallel geregen, zodat je een ladderstructuur bekomt. De uiteinden van de veters worden niet aan elkaar geknoopt, maar via de bovenste twee gaatjes zo onzichtbaar mogelijk terug naar binnen gelust, of onder de tong weggestopt. Als meisje draag je best de kleinst mogelijke maat want dat staat het mooist. Als echte gabber maak je, je kleding nog af met een bomberjack of een jas van Nickelson. Dit zijn dé jassen voor gabbers. Vooral de bomberjack is voor gabbers, maar hoort meer bij de oudere generaties. De nieuwe generatie gabbers draagt steeds vaker een Nickelson jas, die hetzelfde model heeft. Ook platenlabels en party-organizers verkopen hetzelfde model met hun eigen opdruk. 7 De gabbers houden eigenlijk alleen van hardcore, hardcore is hun eigen muziek en het is het grootste dat bij hun stijl hoort. Hardcore is muziek die afstamt van de house, er is alleen een stuk meer bas onder gezet. Op de hardcore dansen de Gabbers, ze noemen deze stijl “hakken” of “Zagen”. Dit is het op en neer bewegen van je armen terwijl je tegelijk op je hakken snelle bewegingen maakt. Deze bewegingen lopen gelijk met de ritmes in de bas. De muziek is vaak ook nog racistisch, er komen racistische leuzen in voor zoals: “ vieze vuile zwarte banaan” en “ Sich Heil Kanker Zwarten!”. De meeste gabbers zijn ook racistisch en vinden de teksten op deze muziek dus goed. De soorten Hardcore zijn: Oldstyle, Happy Hardcore, Newstyle, terror/Speedcore en Artcore/Darkcore. Soorten Hardcore Oldstyle: Oldstyle is het begin van de hardcore, de eerste hardcore muziek die er was.. Het is ontstaan in 1991/1992 en is een soort van house met iets meer bas. Ook is Oldstyle een beetje rustiger dan de andere hardcore stijlen. De Oldstyle kan je herkennen aan de "Oldstyle Smaples", dit zijn stukjes die tussen House en Hardcore inzitten. Happy Hardcore: Happy Hardcore is een Hardcore stijl die wat vrolijker is dan de rest van de hardcore stijlen. Er komen veel grappige en leuke melodieën in voor, ook zijn er vaak blije stemmetjes in te horen. Eigenlijk zijn er twee verschillende soorten Happy Hardcore: de hardere niet commerciële versie, wat hetzelfde is als de andere hardcore soorten alleen is er het een beetje vrolijker en de commerciële versie, is helemaal opgevrolijkt en wordt vooral gebruikt om bij het grote publiek te scoren. Newstyle: Newstyle is de meest populaire vorm van hardcore. Het is de nieuwste versie van de Hardcore stijlen en is ook beduidend langzamer dan de rest. Ook is de Newstyle een beetje donker, wat je meer aan de onderwereld laat denken. Er zijn ook nog verschillen in de Newstyle zelf: Er zijn soorten met veel melodie en soorten met bijna geen melodie, de een is heel donker en de ander niet zo. Dit komt door het langzame van deze hardcore toch allemaal binnen de Newstyle vallen. Terror/Speedcore: Terror, of Speedcore zoals de Amerikanen het noemen, is de snelste Hardcore stijl die er is. Het is rond 1993 in de VS ontstaan, Terror was daarvoor het geluid waarmee Hardcore Dj’s hun optredens beëindigden, maar het is in 1993 uitgegroeid tot een eigen stijl. Artcore/Darkcore: Artcore en Darkcore zijn twee stijlen die bijna hetzelfde zijn, alleen Darkcore is een stuk langzamer dan Artcore. Beide stijlen zijn opgezet door Patrick van Kerckhoven (Dj Ruffneck). Hij had altijd zijn eigen muziekstijl en produceerde daarom ook de Art- en Darkcore. Deze stijlen zijn gemakkelijk te herkennen aan de rare melodieën, de harde bas akkoorden en de grappige geluiden tussendoor. Hier is nog een song tekst van een hardcore nummer. De teksten worden niet gezongen, maar meer geroepen en gezegd. Niet echt geschreeuw zoals in metal muziek. Het is dus nog goed te verstaan: Rotterdam Terror Corps is in the house (2x) Are you prepared to die
Rotterdam Terror Corps is in the house

Are you prepared to die
for what you live for
Are you prepared to die for Hardcore (2x) Rotterdam terror Corps (refr.) Are you prepared to die
Are you prepared to die
Are you prepared to die
Are you prepared to die
for Hardcore
Rotterdam Terror Corps is in the house
Rotterdam Terror Corps is in the house
No need to survive
the people for commercial die
I ask you
are you prepared to die
are you prepared to die
for what you live for
are you prepared to die
for Hardcore
Rotterdam Terror Corps
Rotterdam Terror Corps (refr.) Bass
No need to survive
the people for commercial die
I ask you
are you prepared to die
are you prepared to die
for what you live for
are you prepared to die for

hardcore (refr.) for Hardcore
Bron: http://www.songteksten.net/lyrics/tekst/16750/Rotterdam%2BTerror%2BCorps/Are%2 0You%20Prepared%20To%20Die Invloed van de Jeugdstijl. 8 Wij vinden dat de gabbers maar een kleine invloed hebben gehad op de samenleving in Nederland. Zo hadden ze weinig invloed op de dingen die in de politiek gebeurden omdat ze daar niet in geïnteresseerd waren. Omdat het ze niet uitmaakt wat de andere mensen over hen denken en wat die van ze vinden hebben de gabbers ook weinig interesse in de niet-gabbers. De invloed die de gabbers hebben gehad op de samenleving was erg gering. De grootste invloed komt door het uiterlijk en de levenswijze van de gabbers. Er is een verkeerd beeld ontstaan over gabbers door hun agressieve uiterlijk. Het kale hoofd zorgt ervoor dat ze geassocieerd worden met neonazi’s. Hierdoor gaan denken de mensen dat elke gabber een racist is en dat ze vaak geweld gebruiken. Maar dit is zeker niet waar. Er zitten natuurlijk wel racisten bij tussen de gabbers, maar de echte gabber is zeker geen racist. Door deze verkeerde gedachtes zijn veel mensen bang geworden voor gabbers en hebben de mensen een verkeerd negatief beeld van ze. De gabbers zijn juist heel burgerlijk, en alles draait bij de gabbers om de groep. Dat noemen ze het ‘wijgevoel’. Iedere gabber toont respect aan zijn mede gabbers. Hierdoor wordt op de grote hardcore feesten, tot tegenstelling wat iedereen denkt, helemaal niet veel gevochten. Dat komt omdat er alleen gabbers aanwezig zijn, en gabbers zijn elkaar zijn beste vrienden. Het verkeerde beeld wordt versterkt omdat op de grote hardcore feesten drugs worden gebruikt. Hierdoor denkt men dat iedere gabber snuift, slikt en de hele dag strak staat. Dat is dus niet zo. Er wordt wel meer drugs gebruikt op de hardcore feesten dan op andere feesten, maar dat wil niet zeggen dat elke gabber drugs gebruikt. Zo’n 1 op de 3 gabbers gebruiken als ze op een groot feest zijn. Maar dat is alleen op de grote feesten, dus eigenlijk is het vele drugsgebruik overdreven. Onze conclusie is dat we vinden dat de gabbers weinig invloed hebben gehad. Ook vinden we dat de mensen ze meer respect hadden moeten tonen, omdat de verkeerde beelden onterecht waren. Door deze verkeerde beelden wilden de niet-gabbers weinig met ze te maken hebben terwijl dat allemaal onterecht is. 9 Vraag een buitenstaander waar een gabber voor staat? Drugs gebruik en rassenhaat. Nee zo'n opmerking vinden wij niet fijn! We zijn trots om gabber te zijn. Te veel slechte publiciteit in krant en op tv! Nee, de pers werkt nooit in ons voordeel mee. Vele van ons zijn al jaren aan het feesten. Maar er blijven er altijd bij die ons zien als beesten. Wij zakken niet in blijven doorgaan! Gabber zal altijd blijven bestaan! 8Daarbij komt dat de gabbercultuur de enige jeugdcultuur in Nederland is die over is genomen in landen als de VS, Duitsland en België. Daar is de gabber zijn ook een deel van de cultuur geworden. Het is natuurlijk bijzonder, dat een jeugdcultuur uit zo’n klein land over is genomen door grote wereldlanden als Duitsland en de VS.