Analyse
Het verhaal: Het verhaal gaat over een gezin dat problemen krijgt naarmate het verhaal vordert. Het gezin bestaat uit de volgende personen: Leo: de vader
Els: de moeder
Esther: de dochter
Jürgen: de zoon
Het verhaal begint met het gezin, ze gaan aan tafel zitten en Jürgen pakt een bord. Hij doet er handig mee en telt af: 5, 4, 3, 2, 1. Dan begint het verhaal pas echt. Els is 45 geworden en wil een hele leuke dag hebben en ze gaan met z’n allen brunchen. Iedereen zit vervolgens te wachten op Els omdat ze zit te bellen met tante Thea en iedereen heeft honger en zonder Els kunnen ze niet beginnen. Leo zit wat te klooien met de afstandsbediening van de nieuwe beveiliging. Ineens gaat alles potdicht en weet Leo niet hoe hij het weer normaal krijgt, hij is namelijk nogal een kluns. Els pakt de afstandsbediening en doet alles weer open. Als Els klaar is met bellen en ze willen beginnen met brunchen komt er een kleine ruzie. Op dit moment zegt Els : “We beginnen opnieuw alsof er niks aan de hand is.” Dat doet ze erna nog een keer en daar heeft ze een reden voor, ze wil dat deze verjaardag perfect wordt. Na twee keer gaat het redelijk en gaan ze cadeautjes uitpakken. Leo heeft een videocamera gekocht en Els wil dat alles gefilmd wordt. Ondertussen zijn ze nog steeds niet gaan eten en pakt Esther een broodje en daardoor krijgt ze ruzie met Els. Els wil eerst de camera uitproberen en dat lukt niet echt want hij moet eerst worden opgeladen. Daarna pakt Jürgen een broodje en gooit het hele pak hagelslag op z’n broodje. Wat een beetje opvalt is dat Leo steeds gebeld wordt en zegt dat het iemand van het werk is wat eigenlijk niet zo is. (het publiek merkt dat hij eigenlijk iemand anders aan de telefoon heeft). Dan krijgen Leo en Jürgen weer ruzie omdat Jürgen geen zin meer heeft in al die onzin met de ‘perfecte verjaardag’. Inmiddels is Els huilend weggelopen en kan Leo haar gaan troosten zodat ze verder kunnen. Jürgen is alles aan het filmen inclusief wat misgaat en dat was eigenlijk niet de bedoeling en hij zegt tegen Els en Leo dat het zo niet verder kan. Jürgen vertelt ze de waarheid: hij laat zien dat het gezin niet zo perfect is als Leo en Els willen. Leo pikt dit niet en duwt Jürgen met z’n gezicht op de tafel. Leo loopt weg om Els te gaan halen die weer verdrietig is. Jürgen begint de borden op de grond te gooien omdat hij kwaad is en zegt tegen Esther dat ze het ook moet doen en dat ze samen weggaan. Dan komt Leo terug en rent Jürgen weg, Esther wilde net een bord op de grond gooien. Esther ziet dat Leo weer wordt gebeld en neemt het op met de videocamera en laat het aan Jürgen zien. Jürgen pakt dan de GSM van Leo en belt het laatst gebelde nummer. Hij hangt op als er iemand heeft opgenomen, wat blijkt, het is tante Thea en niet iemand van het werk! Jürgen belt weer terug en doet alsof hij Leo is en zegt dat ze kan komen en dat er niemand thuis is. Nu gooit Esther wel een bord op de grond omdat ze ook kwaad is op Leo, dan komt Leo weer met Els naar binnen en heerst er een rare sfeer. Jürgen en Els hebben allebei een koffer in hun hand en zeggen tegen elkaar : “Zullen we ?” waarbij een klein dansje wordt uitgevoerd. Op het einde daarvan gooit Jürgen de koffer open en vallen er een paar duizend euro’s uit. Els vraagt hoe ze eraan komen en dan blijkt dat het geld van Leo is, dat heeft hij al heel lang gespaard. Dan gaat de deurbel en is het tante Thea die Leo komt ophalen omdat ze denkt dat Leo alleen thuis is. Leo wordt woedend en bekent gelijk maar alles: Dit zou de laatste dag zijn dat hij met het gezin zou doorbrengen, met het geld zou hij op vakantie gaan samen met tante Thea. Dit wordt Els teveel en ook zij zegt dat ze een vakantie nodig heeft en zo blijven Jürgen en Esther alleen over. Het decor: Het decor was heel eenvoudig ingericht maar had toch een bepaalde sfeer. Je kon uit het decor opmaken dat het toneelstuk zich in één ruimte zou afspelen, je kon zien dat ze zouden gaan eten want er stonden 4 stoelen en een lange tafel met broodjes en allerlei broodbeleg. Verder was er niet veel speciaals aan het decor op te merken.
De licht- en geluidseffecten:
Allereerst de lichteffecten.
Er waren niet zo gek veel lichteffecten maar ze waren wel duidelijk herkenbaar en pasten goed bij een bepaald fragment. Bijvoorbeeld toen Leo de nieuwe beveiliging wilde testen, leek het alsof er echt iets dichtging want je zag de beveiliging vlak na vlak dichtgaan.
De geluidseffecten.
Daar had je er ook niet echt veel van en meestal gingen ze gepaard met een lichteffect. Ze waren wel duidelijk en niet te hard. Bijvoorbeeld toen Leo de nieuwe beveiliging wilde testen, hoorde je bij elk vlak dat dichtging een ratelend geluid met op het eind een klik.
De rekwisieten:
Er stond een lange tafel, met vier stoelen erbij. Op de tafel lagen broodjes en broodbeleg. Er stond ook servies op de tafel voor het eten en drinken. Er stond achterin de zaal een ventilator achter de lamellen die de storm moest voorstellen die in het gezin waaide.
Wat ook heel goed in elkaar zat was het neerleggen van de camera voor een jampotje met een foto van het perfecte gezin en teksten als bon mama. Dit was met opzet gedaan, omdat het in het gezin van de voorstelling zo slecht ging. Ze wilden zo graag dat alles perfect was, net zoals op de foto op het jampotje.
Rolverdeling:
De rollen waren goed verdeeld, er zaten goede dialogen tussen. Wat ook goed was waren de conflicten die de personages met elkaar hadden, die waren goed in elkaar gezet. Verder zaten er ook komische momenten in, wat ook leuk is voor het publiek.
REFLECTIE
Eigen beleving: In eerste instantie keek ik er een beetje tegen op om naar het toneel te gaan. Later bleek dit wel mee te vallen want ik vond het een erg leuk toneelstuk. Ik heb er van genoten, met name de komische stukjes en de vele ruzies. Ik vond het dus een leuk toneelstuk maar vooral een goed toneelstuk omdat alles goed in elkaar was gezet. Zoals de vele beelden van de camera; de camera werd voor een jampotje neergelegd met een foto van het perfecte gezin erop en een strooppot met ‘bon mama’ erop. Ook stond er een ventilator aan het einde van de bühne die de storm in het gezin moest uitbeelden. Dit waren allemaal schakels in het verhaal waardoor het een goed toneelstuk werd. Het verhaal heeft me duidelijk geraakt want het zette me echt aan het denken. Van deze kant heb ik een gezin nog nooit gezien en besef ik hoe goed ik het wel niet heb. Ik dacht altijd dat de meeste mensen gelukkig getrouwd waren en nooit echt hevige ruzies hadden. In tegendeel, de meeste mensen scheiden tegenwoordig. In het verhaal is ook goed te zien hoe slecht het gaat want Els wil graag alles perfect hebben omdat ze jarig is terwijl dat normaal nooit is. Leo gaat vreemd met tante Thea en dan heb je ook nog eens de vele ruzies die in het gezin een grote rol spelen. Ik zou de voorstelling aanraden want ik vond het een goed toneelstuk zowel het verhaal als de spelers.
Het verhaal: Het verhaal gaat over een gezin dat problemen krijgt naarmate het verhaal vordert. Het gezin bestaat uit de volgende personen: Leo: de vader
Els: de moeder
Esther: de dochter
Jürgen: de zoon
Het verhaal begint met het gezin, ze gaan aan tafel zitten en Jürgen pakt een bord. Hij doet er handig mee en telt af: 5, 4, 3, 2, 1. Dan begint het verhaal pas echt. Els is 45 geworden en wil een hele leuke dag hebben en ze gaan met z’n allen brunchen. Iedereen zit vervolgens te wachten op Els omdat ze zit te bellen met tante Thea en iedereen heeft honger en zonder Els kunnen ze niet beginnen. Leo zit wat te klooien met de afstandsbediening van de nieuwe beveiliging. Ineens gaat alles potdicht en weet Leo niet hoe hij het weer normaal krijgt, hij is namelijk nogal een kluns. Els pakt de afstandsbediening en doet alles weer open. Als Els klaar is met bellen en ze willen beginnen met brunchen komt er een kleine ruzie. Op dit moment zegt Els : “We beginnen opnieuw alsof er niks aan de hand is.” Dat doet ze erna nog een keer en daar heeft ze een reden voor, ze wil dat deze verjaardag perfect wordt. Na twee keer gaat het redelijk en gaan ze cadeautjes uitpakken. Leo heeft een videocamera gekocht en Els wil dat alles gefilmd wordt. Ondertussen zijn ze nog steeds niet gaan eten en pakt Esther een broodje en daardoor krijgt ze ruzie met Els. Els wil eerst de camera uitproberen en dat lukt niet echt want hij moet eerst worden opgeladen. Daarna pakt Jürgen een broodje en gooit het hele pak hagelslag op z’n broodje. Wat een beetje opvalt is dat Leo steeds gebeld wordt en zegt dat het iemand van het werk is wat eigenlijk niet zo is. (het publiek merkt dat hij eigenlijk iemand anders aan de telefoon heeft). Dan krijgen Leo en Jürgen weer ruzie omdat Jürgen geen zin meer heeft in al die onzin met de ‘perfecte verjaardag’. Inmiddels is Els huilend weggelopen en kan Leo haar gaan troosten zodat ze verder kunnen. Jürgen is alles aan het filmen inclusief wat misgaat en dat was eigenlijk niet de bedoeling en hij zegt tegen Els en Leo dat het zo niet verder kan. Jürgen vertelt ze de waarheid: hij laat zien dat het gezin niet zo perfect is als Leo en Els willen. Leo pikt dit niet en duwt Jürgen met z’n gezicht op de tafel. Leo loopt weg om Els te gaan halen die weer verdrietig is. Jürgen begint de borden op de grond te gooien omdat hij kwaad is en zegt tegen Esther dat ze het ook moet doen en dat ze samen weggaan. Dan komt Leo terug en rent Jürgen weg, Esther wilde net een bord op de grond gooien. Esther ziet dat Leo weer wordt gebeld en neemt het op met de videocamera en laat het aan Jürgen zien. Jürgen pakt dan de GSM van Leo en belt het laatst gebelde nummer. Hij hangt op als er iemand heeft opgenomen, wat blijkt, het is tante Thea en niet iemand van het werk! Jürgen belt weer terug en doet alsof hij Leo is en zegt dat ze kan komen en dat er niemand thuis is. Nu gooit Esther wel een bord op de grond omdat ze ook kwaad is op Leo, dan komt Leo weer met Els naar binnen en heerst er een rare sfeer. Jürgen en Els hebben allebei een koffer in hun hand en zeggen tegen elkaar : “Zullen we ?” waarbij een klein dansje wordt uitgevoerd. Op het einde daarvan gooit Jürgen de koffer open en vallen er een paar duizend euro’s uit. Els vraagt hoe ze eraan komen en dan blijkt dat het geld van Leo is, dat heeft hij al heel lang gespaard. Dan gaat de deurbel en is het tante Thea die Leo komt ophalen omdat ze denkt dat Leo alleen thuis is. Leo wordt woedend en bekent gelijk maar alles: Dit zou de laatste dag zijn dat hij met het gezin zou doorbrengen, met het geld zou hij op vakantie gaan samen met tante Thea. Dit wordt Els teveel en ook zij zegt dat ze een vakantie nodig heeft en zo blijven Jürgen en Esther alleen over. Het decor: Het decor was heel eenvoudig ingericht maar had toch een bepaalde sfeer. Je kon uit het decor opmaken dat het toneelstuk zich in één ruimte zou afspelen, je kon zien dat ze zouden gaan eten want er stonden 4 stoelen en een lange tafel met broodjes en allerlei broodbeleg. Verder was er niet veel speciaals aan het decor op te merken.
Eigen beleving: In eerste instantie keek ik er een beetje tegen op om naar het toneel te gaan. Later bleek dit wel mee te vallen want ik vond het een erg leuk toneelstuk. Ik heb er van genoten, met name de komische stukjes en de vele ruzies. Ik vond het dus een leuk toneelstuk maar vooral een goed toneelstuk omdat alles goed in elkaar was gezet. Zoals de vele beelden van de camera; de camera werd voor een jampotje neergelegd met een foto van het perfecte gezin erop en een strooppot met ‘bon mama’ erop. Ook stond er een ventilator aan het einde van de bühne die de storm in het gezin moest uitbeelden. Dit waren allemaal schakels in het verhaal waardoor het een goed toneelstuk werd. Het verhaal heeft me duidelijk geraakt want het zette me echt aan het denken. Van deze kant heb ik een gezin nog nooit gezien en besef ik hoe goed ik het wel niet heb. Ik dacht altijd dat de meeste mensen gelukkig getrouwd waren en nooit echt hevige ruzies hadden. In tegendeel, de meeste mensen scheiden tegenwoordig. In het verhaal is ook goed te zien hoe slecht het gaat want Els wil graag alles perfect hebben omdat ze jarig is terwijl dat normaal nooit is. Leo gaat vreemd met tante Thea en dan heb je ook nog eens de vele ruzies die in het gezin een grote rol spelen. Ik zou de voorstelling aanraden want ik vond het een goed toneelstuk zowel het verhaal als de spelers.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden