Kraamverzorg tussen verschillende culturen

2. Samenvatting wat kraamzorg is Wat is kraamzorg? Kraamzorg is de zorg voor de moeder en de baby tijdens de bevalling en de eerste dagen erna. Je kunt de kraamzorg indelen zoals je zelf wilt zo kan je de kramverzorger 3 x per week laten komen of alleen 1 dag Wat doet een kraamverzorgende? De kraamverzorgende werkt tijdens de kraamperiode bij iemand thuis En ze doet de volgende taken: *Ze assisteert verloskundige of huisarts bij de bevalling *Ze ondersteunt de moeder en de vader tijdens de bevalling *Ze verzorgt de moeder en de baby *Ze geeft voorlichting en advies over de verzorging en voeding van de baby *Ze zorgt voor het gezin en het huishouden
Na de bevalling kan je kiezen tussen verschillende soorten kraamzorg namelijk tussen: Volledige dagverzorging: Dit is een uitgebreide vorm van kraamzorg. De kraamverzorgende komt dan 8 uur per dag. Ze overlegt eerst met het gezin, welke uren ze moet komen. De taken van de kraamverzorgende zijn:Moeder en het kind verzorgen • Advies geven en helpen met de verzorging van de baby • Ook de anderen van het gezin verzorgen • Bezoek ontvangen • Elke dag het huishouden doen • Ontbijt, middageten en avondeten maken • Hun kleren wassen • Kinderopvang voor de andere kinderen in het gezin

Vijf-uurs-zorg: De kraamverzorgende komt dagelijks 5 uur bij het gezin thuis. Bijvoorbeeld van 08.00 tot 13.00 uur of van 09.00 tot 14.00 uur. De taken van de kraamverzorgende zijn: • Moeder en het kind verzorgen • Advies geven en helpen met de verzorging van de baby • Ontvangen van bezoek • Ontbijt en middageten klaar maken • De was van de baby doen • De kraamkamer, de babykamer, de wc's, en de badkamer schoonmaken
Kraamzorgbezoeken: Dit is een soort kraamzorg, de kraamverzorgende heeft dan een speciaal takenpakket. Ze moet de moeder en het kind verzorgen, de moeder helpen met het verzorgen van het kind. En als er nog veel tijd is, kan ze ook nog iets van het huishouden doen. Kraamzorgbezoeken duren drie uur. Gecombineerde kraamzorg: De vormen van kraamzorg hierboven kun je ook combineren. Bijvoorbeeld 4 dagen volledige dagverzorging met 4 dagen vijf-uurs-zorg. Moeder en kind komen altijd eerst, en de andere dingen die een kraamverzorgende moet doen komen later wel. De kraamverzorgende helpt bij een normale bevalling en kraambed. De dingen die met de gezondheid te maken heeft gaat de verloskundige of huisarts over. Kraamverzorgende helpen tegenwoordig niet alleen meer bij mensen thuis, maar bijvoorbeeld ook in een kraamhotel (De moeder en het kind blijven daar dan de hele bevalling en ook soms de kraamperiode) of in een ziekenhuis op de kraamafdeling (Zij helpen de verpleegkundigen bij makkelijke zorgsituaties). 3. Hoe was de kraamzorg tussen 1900 en 2000? Door de eeuwen heen zijn vrouwen bijgestaan door andere vrouwen bij de bevalling. Vaak stierven de baby`s of kraamvrouwen doordat het niet deskundig ging en doordat de hygiëne niet goed was .Vaak stierven ze ook door ziektes zoals: syfilis, de pest, tuberculose. Of andere ziektes. Pas in de 16 eeuw had men bestrijding tegen de kraamvrouwen en kindersterfte en werd de kraamtijd steeds beter *Rond 1900 was de `kraamzorg ` een zaak van grootmoeders, buurvrouwen of bakers ( een baker was meestal een oudere vrouw die door het baren en verzorgen van eigen kinderen en het verzorgen van andere kraamvrouwen en pasgeborene als een goede, ervaren hulp werd beschouwd ) Zij had vaak weinig verstand van de hygiëne en had alleen praktiese kennis .Een baker was vaak ruw, en ondeskundig
De baker nam `s avonds het kind mee naar huis of woonde bij het gezin in.Het kindje werd ook ingebakerd, dat is als de armpjes strak langs het lichaam gedaan worden zodat het kind zich niet kan bewegen (, zie plaatje), tegenwoordig word het ook weer gedaan omdat het kindje dan rustiger is.’wel iets minder strak als vroeger.De verzorging was wel anders, de baby werd maar drie keer verschoond op een dag, nu bij iedere voeding en als het nodig is ook wel tussendoor. In 1901 startte mevr. A.Van Hulst een georganiseerde bakersopleididng in Harlingen, die later ook bekend werd in andere grote steden.De baker was vroeger vaak al voor de geboorte in het gezin aanwezig. *Rond 1911werd door de Groene kruis een `kraamvrouwenverpleging ` georganiseerd waardoor er betere en hygiënischer werd omgegaan met bevallingen en pasgeborenen waardoor er minder sterf gevallen waren ( iets minder ), *Rond 1925 In deze tijd kwamen niet alleen uitgebreidere opleidingen maar ook 2 vormen van opleidingen: *kraamverzorgster, opleidingsduur 1,5 jaar *baker, opleidingsduur van 9 tot 12 maanden
Ook moest je als je klaar was met de opleiding aansluiten bij een erkend kraamcentrum .Door al deze eisen wilde men een einde maken aan het `wilde `bakeren waarmee de kwaliteit van `de zorg voor de kraamvrouw `omhoog ging *Rond1943: werd de opleiding weer veranderd nu kon je alleen maar kraamverzorgster worden en konden de bakers zich laten omscholen tot kraamverzorgend Door deze verandering wilde men het overzichtelijker maken * Rond 1950 kwamen er internaten, de meisjes waren er dag en nacht intern, de theorie duurde 3 maanden en dan ging je in de praktijk meelopen gedurende 12 maanden. Als je geslaagd was dan was je verzekerd van een baan.In 1988 werden de internaten opgeheven en kwamen er andere opleidingen. *Rond 1987 is de kraamzorg erg goed en erg hygiënisch waardoor er bijna nooit meer moeders of pasgeborene sterven. Sinds 1983 kon men de opleiding tot verzorgende volgen aan het MDGO (Middelbaar Dienstverlenend en Gezondheidsonderwijs). Door deze opleiding werd de leerling voorbereid op een verzorgend beroep, waaronder ook in de kraamzorg. Ze moesten tijdens de driejarige opleiding ook stage lopen. De kraamverpleegkundige was er nog eerder. Vanaf ongeveer 1930 was het mogelijk, als verpleegkundige, om een kraamverpleegkundige in een ziekenhuis te worden. Als je je diploma had gehaald, kreeg je het zogenaamde 'ooievaartje' op je verpleegstersspeld. Rond 1970 kwam er weer een nieuwe opleiding die de verpleegkundigen op de kraamafdeling nog een keer moesten halen om door te mogen gaan. Omdat er een groot tekort is aan kraamverzorgenden, is er een verkorte opleiding tot kraamverzorgende gestart in 1998. Tijdens die opleiding kregen de leerlingen onderdelen uit de totale opleiding Verzorgende die nodig waren voor het werken in de kraamzorg. 4. Kraamverzorging bij allochtonen gezinnen in Nederland In Nederland maken veel allochtonen geen gebruik van de kraamzorg. En als ze de kraamzorg gebruiken, kiezen ze voor een paar uur per dag. Waarom veel allochtonen geen kraamzorg gebruiken is omdat Kraamzorg echt iets is voor in Nederland. Kraamzorg bestaat niet zo veel in andere landen. In veel culturen worden jonge moeders in de kraamtijd geholpen door vrouwen uit de familie en uit de naaste omgeving
Vaak weten allochtonen niet dat er zoiets als kraamzorg bestaat en als ze het weten vinden ze het vaak niet nodig

Velen vinden: `waarom professiele hulp inschakelijken bij zoiets natuurlijks als de zorg voor een baby? Daardoor is er een grotere sterfte onder baby`s en kraamvrouwen bij allochtone gezinnen. Turkse en Marokkaanse vrouwen weten soms niet goed wat ze moeten verwachten van de kraamverzorgster, de 1 verwacht dat er veel huishoudelijk werk wordt gedaan en de ander denkt dat alleen de baby en zijzelf word geholpen, dat ligt ook aan de hoeveelheid uren dat er kraamzorg is, de kraamzorg voor 2,5 uur per dag zal alleen de moeder en baby doen, bij meer uur worden er ook huishoudelijke klusjes gedaan. 5. Komen er problemen voor bij kraamzorg in allochtone gezinnen? De meeste problemen komen doordat de kraamvrouw geen of slecht Nederlands spreekt. De kraamverzorgster moet dan aan de man of aan een kind iets vragen en die moet het vertalen naar de vrouw, dat gaat soms wel fout, BV snapt een kind wat vloeien is en begrijpt de vrouw wat er mee bedoeld wordt. Sommige kraamverzorgsters willen alles perfect, een echte kommode of een standaard voor een badje, allochtone mensen durven dan vaak niet te vertellen dat ze er geen geld voor hebben, of het gewoon op hun eigen manier willen doen, een baby kan ook op tafel verschoond worden. Ook de manier van huishouden en koken kan anders zijn, allochtonen spoelen b.v. de afwas nog na, de kraamverzorgster doet dat niet. Er zijn allochtone vrouwen die graag iemand van hun eigen cultuur willen, omdat zij weet hoe het in hun huis hoort of het niet gek vindt als de baby kohl op de oogjes krijgt. Anderen willen liever een Nederlandse vrouw, want ze zijn bang dat er geroddeld word in hun gemeenschap. Ook zal een allochtone man zich vrijer worden voelen bij een Nederlandse kraamverzorgster. Toen de Turkse en Marokkaanse vrouwen pas in Nederland kwamen, vonden ze het vaak niet nodig om tijdens de zwangerschap naar een deskundige te gaan en wisten ook vaak niet dat kraamverzorging bestond. Ze hebben andere gewoonten dan Nederlanders, wat ook vaak met hun geloof te maken heeft. Het kopen van kleertjes voor de bevalling wordt vaak gezien als het tarten van Allah en pas op de zevende dag krijgt het kind kleertjes en een naam omdat het dan zijn levensvatbaarheid bewezen heeft. Tot dan ligt het bij de moeder in doeken gewikkeld. In sommige delen van Turkije en Marokko wordt de moederkoek begraven of in stromend water gegooid.Het kind wordt soms opgemaakt met kohl en/of ingesmeerd met zout of olijfolie, soms wordt het kind met kruiden ingesmeerd tegen kwade en vreemde invloeden. Ook de moeder wordt soms opgemaakt met kohl, henna of andere kruiden. Het kind wordt na het wassen helemaal in een lakentje gewikkeld, de armpjes en beentjes worden gestrekt en het lakentje gaat er stevig omheen soms blijft dit 3 tot 6 maanden zo omdat het kind dan mooi recht zal groeien. De baby krijgt een boze-oogkraal opgespeld en de koran wordt ernaast gelegd. De navelstreng wordt afgeknipt op 20 cm en met poeder bestrooid en opgerold verbonden, tijdens het doorknippen krijgt de baby zijn eerste naam in Turkije. De navelstreng wordt bewaard als een soort geluksamulet en met een heilige spreuk in een driehoekig zakje bewaard.. Bij het Moslim geloof wordt het kind in een moskee `voorgesteld`aan god Er wordt dan ook een schaap geofferd om de geboorte van het kind te vieren en het schaap word dan opgegeten. 7 dagen naar de geboorte van het kind wordt het hoofdje van het kindje kaal geschoren 6. Wat heb ik ontdekt tijdens de interviews met Turkse, Marokkaanse en Nederlandse vrouwen? Ik heb gemerkt dat er eigenlijk niet zo veel verschil is tussen de geïnterviewde vrouwen Ze hebben veel gemeen ze kiezen allemaal om in het zieken huis te bevallen omdat het een veiliger gevoel geeft omdat er ingegrepen kan worden als er iets fout gaat .De enige verschillen die ik heb kunnen vinden in mijn onderzoek is dat er maar kleine dingen anders zijn. Zo speelt het geloof een belangrijke rol bij de Turkse en de Marokkaanse vrouwen. En waar nog meer een verschil in zat, was dat de Nederlandse vrouw na de bevalling rust wou hebben en dat de familie even langs kwam en daarna weer weg ging Bij Turkse en Marokkaanse vrouw werd het de geboorte meer gevierd door middel van een groot feest en veel mensen
Ook heb ik gemerkt dat alle vrouwen heel goed wisten wat er zou gebeuren bij een bevalling en ze allemaal goed voorbereid waren. Dus wat je soms hoort dat Turkse & Marokkaanse vrouwen niet goed zijn voorbereid op het krijgen van een kind komt niet uit mijn onderzoek naar voren.