INLEIDING
Voor het vak geschiedenis moesten we een verslag maken over één van de veldslagen uit de Eerste Wereldoorlog. De Eerste Wereldoorlog (WO I) duurde van 1914 tot 1918. Je moest bij het verslag over één van de veldslagen ingaan op de volgende vijf onderwerpen:
- De doelstelling;
- De middelen;
- De weerstand;
- De afloop;
- En tenslotte ook de gevolgen.
Wij hebben gekozen om dieper in te gaan op deze vijf onderwerpen met betrekking tot de veldslag bij Verdun. We hebben voor de slag bij Verdun gekozen omdat er veel informatie over te vinden was. Ook omdat dit één van de weinige veldslagen is, waar wij van tevoren van het bestaan ervan afwisten.
Aangezien wij voor dit werk-stuk veel informatie hebben ge-bruikt, achten wij het noodzake-lijk dat wij de verschillende mid-delen die wij daarvoor hebben gebruikt op te schrijven in een bronvermelding, die u vindt op de pagina ‘Besluit’. Hier vindt u dus alles wat we voor het maken van dit werkstuk hebben gebruikt.
Na de behandeling van de vijf onderwerpen (De doelstelling, de middelen, de weerstand, de afloop en de gevolgen) en na het Besluit vindt u twee bijlagen. De eerste bijlage is ter verduidelijking van hoe een loopgravenoorlog werkt. Dit omdat de Slag bij Verdun ook een loopgravenoorlog was en als je iets gaat uitzoeken moet je natuurlijk wel weten waar je het over hebt. In de tweede bijlage zetten we de resultaten van de Slag bij Verdun voor u op een rijtje. Met resultaten bedoelen we hier degenen die gevallen zijn, zij het aan de kant van de Centralen, zij het aan de kant van de Geallieerden.
Wij hopen dat u het interessant lijkt dit verslag over de veldslag bij Verdun te lezen.
Hoofdstuk I
DOELSTELLING
Wat wilde Duitsland bereiken met de aanval bij Verdun, of te wel, wat was hun doelstelling?
Op 4 augustus 1914 begon de Eerste Wereldoorlog en al aan het einde van datzelfde jaar was de oorlog vastgelopen in een onbewegelijke loopgravenoorlog (zie bijlage I). In het jaar 1915 werden aanvallen gedaan, maar deze mislukten allemaal en ze zorgden alleen maar voor enorme verliezen aan beide kanten. Beide partijen waren ervan overtuigd dat het jaar 1916 aan hen de beslissende overwinning zou opleveren. Duitsland dacht deze te bereiken bij Verdun. De geallieerden wilden deze overwinning uit te voeren met een actie van de Fransen en Britten samen aan de Somme. Wij willen in dit verslag aandacht geven aan de aanval van de Duitsers; de overbekende Slag bij Verdun.
De militaire reden om juist deze plaats te kiezen als oorlogsdoel willen wij nu noemen. Verdun was gelegen in een uitstulping in de frontlijn waardoor het gevechts-terrein halfcirkelvormig omringd was door de Duitsers die daardoor een groot voordeel hadden bij de beschietingen. Dit kunt u heel goed zien op het kaartje hiernaast (in het rode kader).
Vanaf het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 was Duitsland, zoals u weet, verwik-keld in een oorlog op twee plekken: met Rusland in het oosten (oostfront) van Europa en met Frankrijk, Engeland en België in het westen van Europa (west-front). De Duitse aanvalsstrategie was vastgelegd in het Schlieffen-plan waarin het de bedoeling was dat het Duitse leger zo snel moge-lijk aan het westelijk front Frank-rijk en Engeland zou verslaan waarna het kon worden ingezet aan het oostelijk front tegen de Russen. Op het kaartje hiernaast ziet u hoe Von Schlieffen zijn ‘Blitzkrieg’ wilde gaan uitvoeren.
Hoofdstuk II
MIDDELEN
Welke middelen gebruikte Duitsland in een poging de slag te winnen?
De Duisters waren van plan de hele Franse frontlinie te vernietigen met het veldgeschut dat ze hadden en de zware houwitsers . Het langeafstandsgeschut zou alle aanvoerwegen onder vuur houden, zodat de Fransen geen versterking konden brengen naar het front. De vuurkracht van 1.200 kannonen van de Duitsers was geweldig: er lag voor zes dagen munitievoorraad bij de kanonnen. Een totaal van 2.500.000 stuks, die aangevoerd waren door 1.300 munitietreinen.
Ook bouwden de Duitsers, als een nieuw tactisch onderdeel van het aanvalsplan, speciale onderkomens voor hun aanvalstroepen: ze noemden deze 'Stollen', die gelegen waren op een kleine afstand van de frontlijn. Hier konden de aanvallers in beschermde positie wachten tot het moment van de aanval.
Eerder werden er altijd aanvalsloopgraven aangelegd die meestal duidelijk zichtbaar waren vanuit de lucht. Dit trok dan artillerievuur aan en leidde vaak nog voor de aanval tot grote verliezen. Dit spaarde voor de Duitser dus al grote verliezen, er zouden echter nog afschuwelijk veel doden vallen.
Andere middelen die de Duitsers gebruikten om de overwinning te behalen, waren de volgende afschuwelijke dingen:
- Granaten;
- Mitrailleurvuur;
- Vlammenwerpers (hiernaast ziet u de Duit-sers in actie met vlammenwerpers);
- Een misschien wel het ergste, gifgas.
Hoofdstuk III
WEERSTAND EN DE AFLOOP
Welke weerstand ondervonden de Duitsers van hun vijand (de Fransen) en hoe werd de slag tot een einde gebracht, wat was de afloop?
Verdun was omringd door een dubbele ring van forten en versterkingen in een bijna ondoordringbaar heuvellandschap. De verdediging van Verdun was sinds het begin van de oorlog echter heel erg slordig. Het Franse leiders beoordeelden de forten als onbruikbaar, omdat het zware Duitse geschut dezelfde soort forten in België aan flarden had geschoten. In de Franse forten werden de kanonnen weggehaald en de bezetting was zeer klein. Ook waren de verdedigingslinies rond Verdun heel erg verwaarloosd. Er was aanhoudend gepleit voor versterking van de linies, vooral toen langzamerhand duidelijk werd dat de Duitsers een aanval voorbereidden. Het Franse Hoofdkwartier had echter geen aandacht voor de problemen: ‘Verdun vormt geen aanvalsdoel’ was hun oordeel.
In de nacht van 11 op 12 februari 1916 werden de Duitse troepen in stelling gebracht maar door de slechte weersomstandigheden werd de aanval uitgesteld tot 21 februari. Waarschijnlijk heeft dit uitstel Frankrijk gered van de nederlaag: de twee Franse legereenheden die op het allerlaatste moment ter versterking aan het Verdun-front waren toegewezen konden daardoor nog in stelling worden gebracht en ook konden er in allerijl nog defensieve verbeteringen worden aangebracht.
De aanval begon op de rechter Maasoever op 21 februari met het zwaarste bombardement dat tot dusverre ooit in een oorlog was uitgevoerd. Het duurde meer dan negen uur en was het meest verschrikkelijke dat tot zover ooit was aanschouwd.
In de daarop volgende dagen vorderden de Duitsers minder snel dan ze hadden verwacht, maar op 25 februari gebeurde het ongelooflijke: de Duitsers bezetten het aller-belangrijkste fort in de verdedigingslinie: het onneembaar geachte fort Douaumont (hiernaast ziet u het fort na de oorlog). Verdun lag binnen handbereik…
Het Franse Hoofdkwartier benoemde generaal Phillipe Pétain tot opperbevelhebber van het Verdun-front. Pétain gaf direct opdracht op de rechter Maasoever een verdedigingslinie te vormen tussen de overgebleven forten en deze tot elke prijs te behouden om zo tijdwinst te realiseren, die nodig was om de versterkingen aan te voeren.
Ook werd er meer geschut ingezet aan het front, vooral op de linker Maasoever, om daarmee de Duitse opkomst tot staan te brengen. De Duitsers werden tegengehouden bij het dorp Douaumont dat vlakbij het fort (dat als ingenomen was) ligt. Van 26 februari tot 2 maart werd hevig gevochten om het dorp, dat uiteindelijk door de Duitsers werd veroverd. Generaal Pétain had toch zijn doel bereikt: het Franse leger boekte de noodzakelijke tijdwinst en versterkingen konden worden aangevoerd. Het was de Duitsers duidelijk dat de aanval op Verdun tot stilstand was gebracht en dat eerst het Franse geschut vanaf de linkeroever moest worden uitgeschakeld.
In de maand maart werd op drie fronten gevochten bij Verdun, namelijk om Côte, Le Mort-Homme en om fort Vaux. Er vielen bij deze aanvallen zeer vreselijke verliezen en uiteindelijk konden de Duitsers Côte en Le Mort-Homme bezetten. Bij het fort Vaux liep de Duitse aanval vast door het hevige vuur van de Fransen. De zware gevechten om het fort duurden tot 19 maart maar er werd geen resultaat geboekt. De Duitse troepen waren uitgeput en de strijd werd dan ook opgeschort.
De Duitsers gingen daarna weer aan het aanvallen. Maar voor het tot een Duitse aanval kwam ondernamen de Fransen, tot verrassing van de Duitsers, een tegenaanval op fort Douaumont. Twee dagen lang werd er keihard gevochten. De aanval werd door de Duitsers afgeslagen en slechts een paar Fransen keerden terug naar Verdun. Op 7 juli werd fort Vaux ingenomen na heldhaftige tegenstand van majoor Raynal. Pogingen het fort te heroveren liepen uit op zinloze slachtpartijen.
Op 21 oktober 1916 begon de grote Franse aanval op de rechter Maasoever met een bombardement met heel veel kanonnen. Deze hadden een zwaar kaliber. Het bombardement vond plaats over een frontbreedte van 7 kilometer. Tegelijkertijd werd fort Douaumont beschoten met een nieuw soort 400 mm kanonnen. Op 24 oktober kwamen de Franse aanvallers in actie. Het nieuwe systeem van het voortkruipende vuurscherm werkte uitstekend en het Duitse front werd opgerold. Twee voltreffers drongen door tot in het binnenste van fort Douaumont en richtten daar grote schade aan. De Duitsers verlieten het fort omdat het onverdedigbaar werd geacht. Het kwam daardoor verder moeiteloos in handen van de Fransen.
Op 25 oktober werd fort Vaux aangevallen. Duits mitrailleurvuur maaide keer op keer de Franse aanvallen neer. De aanvallen op fort Vaux werden hierna gestaakt. Toen de Duitse legerleiding tot de conclusie kwam dat het fort dreigde te worden afgesneden van het Duitse front besloot men het te ontruimen en op te blazen; de Fransen konden de ruïnes in bezit nemen. Hierna bleef het wekenlang stil aan het front.
De Fransen besloten nog één aanval uit te voeren die de Duitsers helemaal moest terugdringen tot de eigen uitgangsstellingen van februari 1916 (toen waren ze begonnen met de slag bij Verdun). Op 11 december begon de Franse beschieting weer in volle sterkte en op 13 december kwam het voortkruipende vuurscherm weer in beweging. De Duitsers gaven zich nog steeds niet gewonnen; de Franse verliezen waren groot, maar uiteindelijk brak het front.
Op 19 december 1916 concludeerde de Duitse legerleiding dat er een nederlaag was geleden bij Verdun. Het Duitse leger was voorgoed teruggeworpen in zijn oorspronkelijke stellingen. De Slag bij Verdun was ten einde gekomen…
Hoofdstuk IV
GEVOLGEN
Wat zijn de gevolgen, zowel op korte, alsook op lange termijn?
Om te beginnen willen we wat vertellen over de gevolgen op korte termijn van de gruwelijke strijd, gestreden bij Verdun en omstreken:
- Het gebied waarop is gevochten, is onherstelbaar beschadigd, zowel de natuur, alsook de bebouwing (de verdedigingswerken). (U ziet dit op de foto’s onder aan de pagina. Dit is het fort Vaux, na de oorlog.) Ook is het hele gebied tot een grote aanklacht tegen de oorlog is geworden. De Franse overheid heeft de laatste jaren veel gedaan om de slagvelden van Verdun voor toeristen enigszins herkenbaar te maken. Er is bij het gebied van het rode vierkant een groot museum gebouwd waar men een heel realistische indruk kan krijgen van wat er zich tijdens de slag heeft afgespeeld. De verschillende gevechtslocaties zijn te bekijken in het museum en ook zie je de daar de gevolgen voor het landschap. En aan de hand van bezoekersgidsen kunnen toeristen zich een redelijk goede indruk vormen van wat er heeft afgespeeld.
- De enorme aantallen overledenen aan beide kanten (hoewel dit ook op de lange termijn gevolgen blijft houden).
De gevolgen op de lange termijn:
- Natuurlijk zijn dit de gruwelijke traumatische gevolgen voor zovele enkelen en gezinnen. Om te beginnen voor Duitsland en de Duitsers. Velen kwamen helemaal niet terug uit de oorlog en van degenen die wel terugkeerden waren er velen invalide. (Dit geldt natuurlijke ook voor de tegenstanders van Duitsland.) Verder de gezamenlijke gevolgen voor Duitsland: ze werden opgezadeld met een smadelijk ‘compensatieverdrag’, om de schade die door de agressie van het land is veroorzaakt weer goed te maken. Grote gebieden zijn totaal verwoest. De wederopbouw vroeg grote inspanningen. De leus ‘nooit meer oorlog’ voert korte tijd de boventoon.
- Een ander gevolg van de Eerste Wereldoorlog en dus ook deels van de Slag bij Verdun: de technische ontwikkelingen zijn in een stroomversnelling geraakt. Die industrialisatie was nodig door de het militarisme. Het militarisme kwam door de opkomst van het imperialisme en het nationalisme.
BESLUIT
Conclusie en slot
Aan het einde gekomen zijnde van de bespreking van de vijf punten met betrekking tot de Slag bij Verdun, kunnen wij de conclusie trekken dat het een zeer huiveringwekkende en afschuwelijke ‘loopgravenveldslag’ is geweest. Het is een tota-le veldslag geweest. Niet alleen soldaten stierven, maar ook burgers en dieren kwamen om. Ver-der hebben we geconclu-deerd dat geen van beide partijen ook maar iets is opgeschoten met deze veldslag, waarbij zovele honderdduizenden mensen zijn gesneuveld. Duitsland begon de aanval en ver-overde bepaalde gedeeltes. Frankrijk heroverde dit weer. Zo ging dit lange tijd door. Aan het einde van de slag hebben de Fransen de Duitsers weer teruggedreven naar hun oorspronkelijke stellingen. De Duisters stonden weer op de plaats van hun uitgangspositie…
We dat u het interessant gevonden heeft dit werkstuk door te nemen. Zelf hebben we veel van deze opdracht geleerd, ons beeld van de Eerste Wereldoorlog is heel wat completer geworden. Wij persoonlijk vonden het een interessante en daarenboven leerzame opdracht.
Verder volgen nog de Bronvermelding en de Bijlagen
Bronvermelding
Voor dit verslag hebben wij flink wat informatie gebruikt en we hebben daarbij vele informatie-bronnen geraadpleegd. Hieronder vindt u de geraadpleegde bronnen:
- http://www.wereldoorlog1418.nl/vlammenwerper/
- http://www.wereldoorlog1418.nl/verdun/volledige-tekst-11.htm
- http://www.wereldoorlog1418.nl/verdun/index.html
- http://www.verdun.nl/La%20Bataille%20de%2016.htm
- http://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_om_Verdun
- http://www.wereldoorlog1418.nl/verdun/kaartverdun.htm
- http://users.skynet.be/wereldoorlog1/verdun.html
- http://members.home.nl/keesdebrouwer/eerste_wereldoorlog/04_op_het_slagveld.ht
- http://www.verdun.tk/
-
http://www.wereldoorlog1418.nl/nivelle-offensief/01-nivelle.html
- andere sites en illustraties via http://www.google.nl
- Encarta ’99 Encyclopedie – Winkler Prins Editie
- Aantekening gemaakt tijdens de les van Dhr. C. Verheij
- Et cetera
Bijlage I
LOOPGRAVENOORLOG
De heer Von Schlieffen had een prachtig plan bedacht om de oorlog op het westfront te winnen, namelijk de ‘Blitzkrieg’. Op pagina 6 ziet u hoe Von Schlieffen deze ‘Bliksemoorlog’ wilde gaan uitvoeren. Bij zijn plan ging Von Schlieffen uit van de volgende drie dingen:
1) Langzame mobilisatie van Rusland (spoorwegen waren volgens hem weinig ontwikkeld).
2) Engeland heeft een vrijwilligersleger (lang voordat het leger op de been is).
3) België zou weinig weerstand bieden (leger is weinig ontwikkeld).
Hij maakte bij deze drie vooronderstellingen drie vergissingen:
1) Rusland mobiliseerde snel (goed spoorwegennet).
2) Engeland ging met boten naar Frankrijk (om te helpen bij het westfront).
3) Belgen hebben zeer veel weerstand geboden.
Von Schlieffen overleed echter en Moltke bracht twee wijzigingen in het programma (hij ging echter niet in op de vergissingen van Von Schlieffen met zijn wijzigen). Door de drie vergissingen werd het geen ‘Blitzkrieg’ (bliksemoorlog), maar een ‘Sitzkrieg’ (loopgravenoorlog). Hieronder willen we aan de hand van een illustratie uitleggen hoe een ‘Sitzkrieg’ werkt.
In de Eerste Wereldoorlog werden loopgraven gegraven in de frontlinies van de slagvelden om de troepen te beschermen tegen beschietingen. Achter de schietgraven lagen dekkingsgraven die een tweede verdedigingslinie vormde voor het geval dat de vijand de eerste had overmeesterd. De loopgraven waren ongeveer 1,8 tot 2,5 meter diep. Troepen die geen dienst hadden, leefden in schuilholen. Voorraden, voedsel en nieuwe troepen bereikten het front via een netwerk van reserve- en communicatieloopgraven. Tussen de loopgraven van de twee partijen lag niemandsland.
Bijlage II
RESULTATEN
Zoals bekend heeft de Eerste Wereldoorlog zeer veel slachtoffers opgeëist. Dit kwam doordat er tal van uitvindingen waren op het gebied van de industrie. Er was een enorme industrialisatie. Er werd met zeer veel nieuwe uitvindingen gevochten.
Ook bij Verdun werd gebruik gemaakt van gedane uitvindingen, daarom stierven ook daar afschuwelijk veel mensen. De gebruikte uitvindingen waren:
- Granaten;
- Mitrailleurvuur;
- Vlammenwerpers;
- Gifgas;
- Blaartrekkend gas.
Zoals gezegd stierven door deze uitvindingen afschuwelijk veel mensen en waren en ontelbare gewonden. Om hiervan een indruk te geven willen we hieronder laten zien hoeveel slachtoffers er zijn gevallen bij de slag bij Verdun (zonder de maanden september tot december):
Maand Franse verliezen Duitse verliezen
Februari 24.000 25.363
Maart 65.000 56.244
April 42.000 38.299
Mei 59.000 54.309
Juni 67.000 51.567
Juli 31.000 25.969
Augustus 27.000 30.572
Totaal 315.000 282.323
Volgens een zeer nauwkeurige schatting zijn de totale (met daarbij ook september tot en met december) Franse en Duitse slachtofferaantallen respectievelijk 377.231 en 337.000.
Voor het vak geschiedenis moesten we een verslag maken over één van de veldslagen uit de Eerste Wereldoorlog. De Eerste Wereldoorlog (WO I) duurde van 1914 tot 1918. Je moest bij het verslag over één van de veldslagen ingaan op de volgende vijf onderwerpen:
- De doelstelling;
- De middelen;
- De weerstand;
- De afloop;
- En tenslotte ook de gevolgen.
Wij hebben gekozen om dieper in te gaan op deze vijf onderwerpen met betrekking tot de veldslag bij Verdun. We hebben voor de slag bij Verdun gekozen omdat er veel informatie over te vinden was. Ook omdat dit één van de weinige veldslagen is, waar wij van tevoren van het bestaan ervan afwisten.
Aangezien wij voor dit werk-stuk veel informatie hebben ge-bruikt, achten wij het noodzake-lijk dat wij de verschillende mid-delen die wij daarvoor hebben gebruikt op te schrijven in een bronvermelding, die u vindt op de pagina ‘Besluit’. Hier vindt u dus alles wat we voor het maken van dit werkstuk hebben gebruikt.
Wij hopen dat u het interessant lijkt dit verslag over de veldslag bij Verdun te lezen.
Hoofdstuk I
DOELSTELLING
Wat wilde Duitsland bereiken met de aanval bij Verdun, of te wel, wat was hun doelstelling?
Op 4 augustus 1914 begon de Eerste Wereldoorlog en al aan het einde van datzelfde jaar was de oorlog vastgelopen in een onbewegelijke loopgravenoorlog (zie bijlage I). In het jaar 1915 werden aanvallen gedaan, maar deze mislukten allemaal en ze zorgden alleen maar voor enorme verliezen aan beide kanten. Beide partijen waren ervan overtuigd dat het jaar 1916 aan hen de beslissende overwinning zou opleveren. Duitsland dacht deze te bereiken bij Verdun. De geallieerden wilden deze overwinning uit te voeren met een actie van de Fransen en Britten samen aan de Somme. Wij willen in dit verslag aandacht geven aan de aanval van de Duitsers; de overbekende Slag bij Verdun.
De militaire reden om juist deze plaats te kiezen als oorlogsdoel willen wij nu noemen. Verdun was gelegen in een uitstulping in de frontlijn waardoor het gevechts-terrein halfcirkelvormig omringd was door de Duitsers die daardoor een groot voordeel hadden bij de beschietingen. Dit kunt u heel goed zien op het kaartje hiernaast (in het rode kader).
Vanaf het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 was Duitsland, zoals u weet, verwik-keld in een oorlog op twee plekken: met Rusland in het oosten (oostfront) van Europa en met Frankrijk, Engeland en België in het westen van Europa (west-front). De Duitse aanvalsstrategie was vastgelegd in het Schlieffen-plan waarin het de bedoeling was dat het Duitse leger zo snel moge-lijk aan het westelijk front Frank-rijk en Engeland zou verslaan waarna het kon worden ingezet aan het oostelijk front tegen de Russen. Op het kaartje hiernaast ziet u hoe Von Schlieffen zijn ‘Blitzkrieg’ wilde gaan uitvoeren.
MIDDELEN
Welke middelen gebruikte Duitsland in een poging de slag te winnen?
De Duisters waren van plan de hele Franse frontlinie te vernietigen met het veldgeschut dat ze hadden en de zware houwitsers . Het langeafstandsgeschut zou alle aanvoerwegen onder vuur houden, zodat de Fransen geen versterking konden brengen naar het front. De vuurkracht van 1.200 kannonen van de Duitsers was geweldig: er lag voor zes dagen munitievoorraad bij de kanonnen. Een totaal van 2.500.000 stuks, die aangevoerd waren door 1.300 munitietreinen.
Ook bouwden de Duitsers, als een nieuw tactisch onderdeel van het aanvalsplan, speciale onderkomens voor hun aanvalstroepen: ze noemden deze 'Stollen', die gelegen waren op een kleine afstand van de frontlijn. Hier konden de aanvallers in beschermde positie wachten tot het moment van de aanval.
Eerder werden er altijd aanvalsloopgraven aangelegd die meestal duidelijk zichtbaar waren vanuit de lucht. Dit trok dan artillerievuur aan en leidde vaak nog voor de aanval tot grote verliezen. Dit spaarde voor de Duitser dus al grote verliezen, er zouden echter nog afschuwelijk veel doden vallen.
Andere middelen die de Duitsers gebruikten om de overwinning te behalen, waren de volgende afschuwelijke dingen:
- Granaten;
- Mitrailleurvuur;
- Vlammenwerpers (hiernaast ziet u de Duit-sers in actie met vlammenwerpers);
- Een misschien wel het ergste, gifgas.
Hoofdstuk III
WEERSTAND EN DE AFLOOP
Welke weerstand ondervonden de Duitsers van hun vijand (de Fransen) en hoe werd de slag tot een einde gebracht, wat was de afloop?
In de nacht van 11 op 12 februari 1916 werden de Duitse troepen in stelling gebracht maar door de slechte weersomstandigheden werd de aanval uitgesteld tot 21 februari. Waarschijnlijk heeft dit uitstel Frankrijk gered van de nederlaag: de twee Franse legereenheden die op het allerlaatste moment ter versterking aan het Verdun-front waren toegewezen konden daardoor nog in stelling worden gebracht en ook konden er in allerijl nog defensieve verbeteringen worden aangebracht.
De aanval begon op de rechter Maasoever op 21 februari met het zwaarste bombardement dat tot dusverre ooit in een oorlog was uitgevoerd. Het duurde meer dan negen uur en was het meest verschrikkelijke dat tot zover ooit was aanschouwd.
In de daarop volgende dagen vorderden de Duitsers minder snel dan ze hadden verwacht, maar op 25 februari gebeurde het ongelooflijke: de Duitsers bezetten het aller-belangrijkste fort in de verdedigingslinie: het onneembaar geachte fort Douaumont (hiernaast ziet u het fort na de oorlog). Verdun lag binnen handbereik…
Het Franse Hoofdkwartier benoemde generaal Phillipe Pétain tot opperbevelhebber van het Verdun-front. Pétain gaf direct opdracht op de rechter Maasoever een verdedigingslinie te vormen tussen de overgebleven forten en deze tot elke prijs te behouden om zo tijdwinst te realiseren, die nodig was om de versterkingen aan te voeren.
Ook werd er meer geschut ingezet aan het front, vooral op de linker Maasoever, om daarmee de Duitse opkomst tot staan te brengen. De Duitsers werden tegengehouden bij het dorp Douaumont dat vlakbij het fort (dat als ingenomen was) ligt. Van 26 februari tot 2 maart werd hevig gevochten om het dorp, dat uiteindelijk door de Duitsers werd veroverd. Generaal Pétain had toch zijn doel bereikt: het Franse leger boekte de noodzakelijke tijdwinst en versterkingen konden worden aangevoerd. Het was de Duitsers duidelijk dat de aanval op Verdun tot stilstand was gebracht en dat eerst het Franse geschut vanaf de linkeroever moest worden uitgeschakeld.
De Duitsers gingen daarna weer aan het aanvallen. Maar voor het tot een Duitse aanval kwam ondernamen de Fransen, tot verrassing van de Duitsers, een tegenaanval op fort Douaumont. Twee dagen lang werd er keihard gevochten. De aanval werd door de Duitsers afgeslagen en slechts een paar Fransen keerden terug naar Verdun. Op 7 juli werd fort Vaux ingenomen na heldhaftige tegenstand van majoor Raynal. Pogingen het fort te heroveren liepen uit op zinloze slachtpartijen.
Op 21 oktober 1916 begon de grote Franse aanval op de rechter Maasoever met een bombardement met heel veel kanonnen. Deze hadden een zwaar kaliber. Het bombardement vond plaats over een frontbreedte van 7 kilometer. Tegelijkertijd werd fort Douaumont beschoten met een nieuw soort 400 mm kanonnen. Op 24 oktober kwamen de Franse aanvallers in actie. Het nieuwe systeem van het voortkruipende vuurscherm werkte uitstekend en het Duitse front werd opgerold. Twee voltreffers drongen door tot in het binnenste van fort Douaumont en richtten daar grote schade aan. De Duitsers verlieten het fort omdat het onverdedigbaar werd geacht. Het kwam daardoor verder moeiteloos in handen van de Fransen.
Op 25 oktober werd fort Vaux aangevallen. Duits mitrailleurvuur maaide keer op keer de Franse aanvallen neer. De aanvallen op fort Vaux werden hierna gestaakt. Toen de Duitse legerleiding tot de conclusie kwam dat het fort dreigde te worden afgesneden van het Duitse front besloot men het te ontruimen en op te blazen; de Fransen konden de ruïnes in bezit nemen. Hierna bleef het wekenlang stil aan het front.
De Fransen besloten nog één aanval uit te voeren die de Duitsers helemaal moest terugdringen tot de eigen uitgangsstellingen van februari 1916 (toen waren ze begonnen met de slag bij Verdun). Op 11 december begon de Franse beschieting weer in volle sterkte en op 13 december kwam het voortkruipende vuurscherm weer in beweging. De Duitsers gaven zich nog steeds niet gewonnen; de Franse verliezen waren groot, maar uiteindelijk brak het front.
Op 19 december 1916 concludeerde de Duitse legerleiding dat er een nederlaag was geleden bij Verdun. Het Duitse leger was voorgoed teruggeworpen in zijn oorspronkelijke stellingen. De Slag bij Verdun was ten einde gekomen…
Hoofdstuk IV
GEVOLGEN
Wat zijn de gevolgen, zowel op korte, alsook op lange termijn?
Om te beginnen willen we wat vertellen over de gevolgen op korte termijn van de gruwelijke strijd, gestreden bij Verdun en omstreken:
- De enorme aantallen overledenen aan beide kanten (hoewel dit ook op de lange termijn gevolgen blijft houden).
De gevolgen op de lange termijn:
- Natuurlijk zijn dit de gruwelijke traumatische gevolgen voor zovele enkelen en gezinnen. Om te beginnen voor Duitsland en de Duitsers. Velen kwamen helemaal niet terug uit de oorlog en van degenen die wel terugkeerden waren er velen invalide. (Dit geldt natuurlijke ook voor de tegenstanders van Duitsland.) Verder de gezamenlijke gevolgen voor Duitsland: ze werden opgezadeld met een smadelijk ‘compensatieverdrag’, om de schade die door de agressie van het land is veroorzaakt weer goed te maken. Grote gebieden zijn totaal verwoest. De wederopbouw vroeg grote inspanningen. De leus ‘nooit meer oorlog’ voert korte tijd de boventoon.
- Een ander gevolg van de Eerste Wereldoorlog en dus ook deels van de Slag bij Verdun: de technische ontwikkelingen zijn in een stroomversnelling geraakt. Die industrialisatie was nodig door de het militarisme. Het militarisme kwam door de opkomst van het imperialisme en het nationalisme.
BESLUIT
Conclusie en slot
Aan het einde gekomen zijnde van de bespreking van de vijf punten met betrekking tot de Slag bij Verdun, kunnen wij de conclusie trekken dat het een zeer huiveringwekkende en afschuwelijke ‘loopgravenveldslag’ is geweest. Het is een tota-le veldslag geweest. Niet alleen soldaten stierven, maar ook burgers en dieren kwamen om. Ver-der hebben we geconclu-deerd dat geen van beide partijen ook maar iets is opgeschoten met deze veldslag, waarbij zovele honderdduizenden mensen zijn gesneuveld. Duitsland begon de aanval en ver-overde bepaalde gedeeltes. Frankrijk heroverde dit weer. Zo ging dit lange tijd door. Aan het einde van de slag hebben de Fransen de Duitsers weer teruggedreven naar hun oorspronkelijke stellingen. De Duisters stonden weer op de plaats van hun uitgangspositie…
We dat u het interessant gevonden heeft dit werkstuk door te nemen. Zelf hebben we veel van deze opdracht geleerd, ons beeld van de Eerste Wereldoorlog is heel wat completer geworden. Wij persoonlijk vonden het een interessante en daarenboven leerzame opdracht.
Bronvermelding
Voor dit verslag hebben wij flink wat informatie gebruikt en we hebben daarbij vele informatie-bronnen geraadpleegd. Hieronder vindt u de geraadpleegde bronnen:
- http://www.wereldoorlog1418.nl/vlammenwerper/
- http://www.wereldoorlog1418.nl/verdun/volledige-tekst-11.htm
- http://www.wereldoorlog1418.nl/verdun/index.html
- http://www.verdun.nl/La%20Bataille%20de%2016.htm
- http://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_om_Verdun
- http://www.wereldoorlog1418.nl/verdun/kaartverdun.htm
- http://users.skynet.be/wereldoorlog1/verdun.html
- http://members.home.nl/keesdebrouwer/eerste_wereldoorlog/04_op_het_slagveld.ht
- http://www.verdun.tk/
-
- andere sites en illustraties via http://www.google.nl
- Encarta ’99 Encyclopedie – Winkler Prins Editie
- Aantekening gemaakt tijdens de les van Dhr. C. Verheij
- Et cetera
Bijlage I
LOOPGRAVENOORLOG
De heer Von Schlieffen had een prachtig plan bedacht om de oorlog op het westfront te winnen, namelijk de ‘Blitzkrieg’. Op pagina 6 ziet u hoe Von Schlieffen deze ‘Bliksemoorlog’ wilde gaan uitvoeren. Bij zijn plan ging Von Schlieffen uit van de volgende drie dingen:
1) Langzame mobilisatie van Rusland (spoorwegen waren volgens hem weinig ontwikkeld).
2) Engeland heeft een vrijwilligersleger (lang voordat het leger op de been is).
Hij maakte bij deze drie vooronderstellingen drie vergissingen:
1) Rusland mobiliseerde snel (goed spoorwegennet).
2) Engeland ging met boten naar Frankrijk (om te helpen bij het westfront).
3) Belgen hebben zeer veel weerstand geboden.
Von Schlieffen overleed echter en Moltke bracht twee wijzigingen in het programma (hij ging echter niet in op de vergissingen van Von Schlieffen met zijn wijzigen). Door de drie vergissingen werd het geen ‘Blitzkrieg’ (bliksemoorlog), maar een ‘Sitzkrieg’ (loopgravenoorlog). Hieronder willen we aan de hand van een illustratie uitleggen hoe een ‘Sitzkrieg’ werkt.
In de Eerste Wereldoorlog werden loopgraven gegraven in de frontlinies van de slagvelden om de troepen te beschermen tegen beschietingen. Achter de schietgraven lagen dekkingsgraven die een tweede verdedigingslinie vormde voor het geval dat de vijand de eerste had overmeesterd. De loopgraven waren ongeveer 1,8 tot 2,5 meter diep. Troepen die geen dienst hadden, leefden in schuilholen. Voorraden, voedsel en nieuwe troepen bereikten het front via een netwerk van reserve- en communicatieloopgraven. Tussen de loopgraven van de twee partijen lag niemandsland.
RESULTATEN
Zoals bekend heeft de Eerste Wereldoorlog zeer veel slachtoffers opgeëist. Dit kwam doordat er tal van uitvindingen waren op het gebied van de industrie. Er was een enorme industrialisatie. Er werd met zeer veel nieuwe uitvindingen gevochten.
Ook bij Verdun werd gebruik gemaakt van gedane uitvindingen, daarom stierven ook daar afschuwelijk veel mensen. De gebruikte uitvindingen waren:
- Granaten;
- Mitrailleurvuur;
- Vlammenwerpers;
- Gifgas;
- Blaartrekkend gas.
Zoals gezegd stierven door deze uitvindingen afschuwelijk veel mensen en waren en ontelbare gewonden. Om hiervan een indruk te geven willen we hieronder laten zien hoeveel slachtoffers er zijn gevallen bij de slag bij Verdun (zonder de maanden september tot december):
Maand Franse verliezen Duitse verliezen
Februari 24.000 25.363
Maart 65.000 56.244
Mei 59.000 54.309
Juni 67.000 51.567
Juli 31.000 25.969
Augustus 27.000 30.572
Totaal 315.000 282.323
Volgens een zeer nauwkeurige schatting zijn de totale (met daarbij ook september tot en met december) Franse en Duitse slachtofferaantallen respectievelijk 377.231 en 337.000.
REACTIES
1 seconde geleden