Slavernij

Voorwoord In dit werkstuk wordt er verteld over slavernij. Dit is een schande van de Europeanen. Er zijn heel veel landen schuldig geweest aan deze erge gebeurtenis. Onder andere, Nederland, Engeland, Frankrijk enz. Dit onderwerp koos ik, want zulke dingen spreken mij aan. Het spreekt mij aan, omdat het mensen pijn doet. Lichamelijk en geestelijk. Dat heb ik ook met dieren, die wil ik dan zo graag helpen. Daarom vind ik ook boeken leuk (nou leuk zijn ze niet, want er gebeuren nare dingen) waar kinderen worden mishandeld door hun ouders enz. Ik heb 3 vragen. Die ik in mijn werkstuk wil beantwoorden door goede informatie. Maar natuurlijk vertel ik nog veel meer. 1. Bestaat slavernij nu nog? 2. Werden slaven altijd slecht behandeld? 3. Welke mensen werden als slaven gebruikt? Wat is slavernij? Slavernij is mensen dwingen om te werken. Voor rijke mensen of rijk iemand. Een slaaf wordt door geboorte, of gekocht, of gevangen genomen beschouwd als iemands eigendom.
Het begin van slavernij De slavernij is begonnen toen de prehistorische jagers en verzamelaars zich op vaste plaatse gingen wonen. Ook in het oude China, Griekenland en de Romeinen kwam slavernij voor. In de Bijbel staat dat 3500 jaar voor Christus al slaven waren. In de eeuwen na Romeinse tijd tot ongeveer de 15e eeuw, werd de slavernij wel minder maar verdween nooit. In de achtste eeuw had het volk Berbers (Noord – Afrika) die karavanen naar West – Afrika had gestuurd, om zwarte slaven mee terug. In de 8e eeuw was slavernij nog niet bekend bij de Europeanen. Het nieuwe land Amerika In 1492 ontdekt Christoffel Columbus (Spanjaard) Amerika. Dat was de eerste keer dat de Europeanen in Amerika kwamen. Al snel kwamen ook de Portugezen, Engelsen, Fransen en Nederlanders naar Amerika. De Europeanen namen land in bezit, bouwden er huizen en stichten plantage aan voor suiker, tabak, katoen enz. Er moest wel gewerkt worden op de plantage. De mensen die daar de plantage hebben gesticht gingen zelf niet werken. Ze probeerden mensen uit Europa naar Amerika te laten verhuizen en daar te laten werken, maar er waren te weinig mensen die dat wilde. Snel daarna hadden ze een oplossing: de mensen die in Amerika wonen (de indianen) als slaven te gebruiken. De Europeanen hadden snel door dat de indianen niet geschikt was voor dat werk. Ze waren kwetsbaar voor ziektes, zoals griep, verkoudheid enz. die uit Europa waren meegenomen (ziektes). Duizenden indianen zijn dood gegaan aan ziektes en/of mishandeling. Sommige indianen liepen weg van de plantage. De Europeanen hadden daarom te weinig mensen voor op de plantages. De Europeanen moesten ergens anders hun slaven halen. Ze haalde hun slaven uit Afrika (daar vertel ik in het volgende hoofdstuk meer over). Ze lieten de slaven op plantages werken, dat was zwaar werk. De slaven moesten ook in mijnen werken. Dat was heel ongezond! Ook waren ze huis knechten. Kinderen werden ook als slaaf gebruikt. Alle slaven die niet goed hun (volgen de Europeanen) werden mishandeld. De driehoekshandel De slavenhandel wordt vaak de driehoekshandel genoemd, omdat de slavenschepen een driehoekige route vaarden, tussen Europa, Afrika en Amerika. Zo ging de driehoekshandel route: 1. De schepen gingen vanuit West – Europa naar West – Afrika met spullen om te ruilen voor slaven. Dit namen ze mee om te ruilen: geweren, ijzeren dingen en alcohol. 2. De schepen gingen met slaven vanuit West – Afrika naar Noord – Amerika en de slaven werden daar verkocht. 3. Met de goederen gingen de schepen vanuit Noord – Amerika naar West – Europa. Voor de driehoekshandel, kwamen de Europeanen op een andere manier aan hun slaven. Ze overvielen dorpen langs de kust, en ontvoerden Afrikanen (slaven). Door deze overvallen wilde de Afrikanen geen handel drijven met Europa. Toen de Europeanen met spullen kwamen, zoals geweren, ijzeren dingen en alcohol, wilde sommige handeldrijven. De Europeanen kregen in ruil van die spullen krijgsgevangenen en misdadigers. Sommige leiders bedachten nieuwen misdaden, die gestraft werden met slavernij. Andere leiders lieten diep in het binnenland overvallen plegen om mensen te ontvoeren... Na de overval moesten de gevangenen naar de kust lopen. Het was onmogelijk om te ontsnappen, want ze droegen ijzeren halsbanden en zaten met kettingen en boeien aan elkaar vast. Bij de kust werden ze opgesloten in forten en kastelen. Toen er steeds meer slaven kwamen, werden er gevangenissen gebouwd. De bootreis Het vervoeren van slaven ging met schip. De slaven moesten van Afrika naar Amerika, die reis was heel lang. Het was geen luxe schip waar ze in zaten, met zwembad. Voor de Europeanen waren slaven beesten. De Europeanen wilden zo veel mogelijk slaven in een boot laden. Dit Europeanen dachten: Slaven is geld, slaven is geld. De mannen (slaven) werden gescheiden van de kinderen (slavenkinderen) en vrouwen (slavinnen). Op veel schepen waren tussen de dekken nog extra lagen gebouwd. Elke laag was minder dan één meter hoog, zodat hun er niet in kunnen staan. Op deze lagen moesten de slaven verblijven. Ze waren geboeid met handboeien om hun polsen en voetboeien om hun enkels, waardoor ze zich bijna niet konden bewegen. Vrouwen en kinderen werden in overvolle lagen gestopt. Ze kregen meestal geen boeien om, maar ze werden net zo behandeld als slaven. De boottocht duurde normaal ongeveer zeven weken, maar als het slecht weer was, duurde de reis veel langer. Met mooi weer werden de slaven twee keer per dag naar buiten gebracht om even te ‘bewegen’. Ze waren dan ook verplicht om te bewegen. Tijdens de reis werden de slaven steeds zwakker. Veel slaven overleefden de reis niet. Een kwart van hen overleefde het niet. Veel slaven, slavinnen, slavenkinderen werden ziek. Deze ziekten kwamen veel voor: pokken, scheurbuik en nog veel meer. Vaak konden zieke slaven niets anders dan overgeven en hun behoefte doen op de plaats waar ze lagen, zo werden scheepsruimen vies en gingen stinken. Sommige slaven waren zo bang en wanhopig dat hij/zij uit de boot sprong. Als ze werden op gegeten door de haaien die de hele reis mee zwommen. De slavenhandelaren keken weinig naar de slaven om, met bijv. gezondheid. Voor dat ze Amerika bereikten, waren veel ziek en zwak. Voordat ze de kust naderden, werden de slaven gewassen en geschoren. Dan waren ze waardevoller, dus meer
winst.
Het kopen/verkopen van slaven In de 18e eeuw was Charleston in South Carolina haven voor slaven aan land te brengen. De slavenschepen moesten 10 dagen buiten de haven bij een eilandje liggen. Als er dan een besmettelijke ziekte was zoals pokken, dan mocht niemand uit het schip of bij het schip komen. Voor het verkopen werd er vernederende lichaamsonderzoeken gedaan. De kopers trokken aan hun lippen om hun tanden te onderzoeken, sloegen hen op hun rug en in hun buik en onderzochten zelfs hun geslacht. Na het onderzoeken van de slaven werd er gezegd wanneer, hoe laat en waar. Er werden verkooplijsten gemaakt, waar opstond: geslacht, leeftijd (als ze die wisten) en soms waar de slaaf vandaan kwam. De kopers kochten niet altijd gelijk de slaven, daar waren 2 redenen voor: 1. Ze waren bang dat de slaven besmettelijke ziektes hadden. 2. Ze vonden het te veel tijd om de slaven te laten in werken en wennen, maar als ze hen kochten kregen de slaven geen tijd om te wennen, zeker niet in de drukke oostijd. Bij Spaanse en Portugese kregen de slaven een brand merk, om te bewijzen dat ze ‘legaal’ de slaven hebben gehaald. Veiling De slaven moesten één voor één voor de kopers komen of ze werden op een soort van podium gezet. De koper met het hoogste bod kocht de slaaf. Dit was geen pretje voor de slaven. De kopers gaven de slaven meestal een nieuwe naam. Slavenmarkten Deze slavenmarkten waren nog erger dan de veilingen. Ze werden gehouden op een schip of op een omheind stuk land. Op een afgesproken tijdstip mochten de slavenkopers gewoon de slaven pakken die ze wilden kopen. In het Caribische gebied was er één regel bij het verkopen: ‘wie het eerst is, mag de slaven hebben’. Dat doe je toch zelfs niet met een dier? Zul je wel denken. Dus wel!!! In het volgende hoofdstuk zul je lezen wat voor leven hun hadden bij hun nieuwe thuis. Het leven van een slaaf Het leven op plantages Op de meeste plantages waren er vijftien tot veertig slaven. Deze slaven werden in werkgroepen verdeeld. Een werkgroep had een drijver, dat was een gewone slaaf. Een drijver was een assistent van de knecht (die werd betaald). Een drijver moest zorgen dat de slaven die op de plantages werkten goed en hard werkten. Zo niet moest hij ze slaan met de zweep als hij dat niet werd hij zelf mishandeld. De meeste slaven kwamen op plantages terecht om bijv. suikerriet te verbouwen. Het hele jaar moest er gewerkt worden op de plantages met suikerriet. Als er betaalde mensen op zo’n plantages moesten werken, koste dat heel veel geld. Daarom hadden ze slaven. Niet alleen suikerriet werd er verbouwt plantages, maar ook katoen en nog meer dingen. Terug op het verbouwen van katoen. Het katoen werd meestal verbouwd in Zuid – Amerika. Niet alleen het planten en plukken moest gebeuren, maar ook het weven van katoen. Het leven van de huishoudelijke slaven Een huishoudelijke slaaf had het wel beter dan plantages slaven, natuurlijk lichte dat er wel aan wat voor meester je had. Een huishoudelijke slaaf kon elke taak hebben, bijv. koken of zorgen voor een fris windje en zo.
Het leven van stedelijke slaven In steden en dorpen waren een stuk minder slaven, omdat de meeste eigenaren van slaven het niet wilde dat hun slaven in contact kwamen met andere slaven of met gewone burgers. Afschaffing van de slavernij Ik ga het alleen hebben over het afschaffen in Amerika, en wat dat voor moeite kosten. LET OP!! Slavenhandel is niet het zelfde als slavernij. Dus als slavenhandel aanbod komt is bedoel ik niet slavernij. Als je het leest denk ik wel wat ik bedoel. Tussen 1777 en 1804 schaften de meeste noordelijken staten in Amerika de slavernij af. Ze wilden dat de andere noordelijke staten en het zuiden (Zuid – Amerika) de slavernij ook afschaften. In het noorden was er veel industrie, waren er weinig slaven nodig. Ze hadden zo weinig slaven dat het voor hun een zakcentje voor de paar arbeiders. Je wilt nu toch ook wel weten waarom er zo weinig slaven daar nodig, omdat de industrie al veel machines hadden. In het zuiden waren er wel veel slaven , omdat die de plantage moeten werken, en slaven is het goedkoopst. Het noorden en het zuiden haten elkaar elke dag een beetje meer. In 1856 brak er een veldslag uit tussen het zuiden en het noorden. Die veldslag was in Kansas, dit veldslag heet de Bleeding (in het Nederlands betekent bleeding bloedig) Kansas. Daarna kwam er ook nog politiek gerommel. Er kwam een nieuwe president, Abraham Lincoln. Abraham Lincoln was tegen de slavernij, maar wilde het niet afschaffen, want hij dacht dat het slecht was voor de economie. Toch waren er staten die voor de slavernij waren, het wilde en bang waren dat de slavernij afgeschaft werd. Er waren 4 staten die zich scheidden van die unie. In april 1861 werd er een fort door die zuidelijke staten aangevallen, Abraham Lincoln ging terug vechten. Dat was het begin van Amerikaanse burger oorlog. In 1862 nam Abraham Lincoln een groot besluit de slavernij werd in Amerika afgeschaft. Drie jaar later won het noorden (Abraham Lincoln). De slavernij werd ook in de staten die verloren hadden afgeschaft. Dus in Amerika was het dus helemaal afgeschaft. De tabel: Jaren van afschaffing slavernij
Land + Jaartal
Engeland 1833
Frankrijk 1848
Denemarken 1848
Portugal 1858
Nederland 1863
Amerika 1865
Dit zijn alle landen waar van ik weet dat ze het afgeschaft hebben en wanneer. Slavernij nu? Je zult het waarschijnlijk niet geloven, maar zelfs nu is er nog slavernij. Zelfs meer dan je zou denken. Deze slavernij komt nu nog voor: Dwangarbeid, gastarbeiders (niet altijd), schuldslavernij, je hebt er nog veel meer maar ik ga niet allemaal opnoemen. Kinderarbeid Kinderarbeid Hier komt alleen aan bod, kinderen in de huishouding. Kinderarbeid is niet het helpen van je moeder of vader met klusjes in en om het huis, al heb je er nog zo’n hekel aan. In minder ontwikkelde landen (zoals in Afrika), is het geen klusjes doen maar een werktaak. De kinderen moeten werken voor geld omdat ze te arm zijn. Je kunt kinderarbeid zien als slavernij (ik hoop dat de meeste mensen het ook zo zien) of als gewoon werk wat in arme landen gebeurd. Het is eigenlijk ook slavernij, want de kinderen krijgen geen of heel weinig loon. Je hebt veel vormen van kinderarbeid, de meest voorkomende kinderarbeid is in de huishouding. Het is in sommige delen van Afrika een gewoonte dat een meisje in de huishouding van een familielid werkt. Voor een paar meisjes is het niet zo erg om in een huishouding te werken. Zij worden goed behandeld en leren veel. Maar voor de meeste is het heel hard werken en de kans groot dat ze heel veel uren moeten werken voor weinig of geen geld. Ze mogen niet naar school en leren ook niet veel tijdens hun werk. Ze worden veel binnengehouden en hebben bijna geen contact met de buitenwereld. Het komt ook voor dat ze worden geslagen of zelfs seksueel (kan zijn: verkrachten) misbruikt worden.
Nawoord Ik hoop dat het leuk om te lezen!! Ik moest het inkorten, omdat van elk hoofdstuk je een werkstuk kan maken. Ik heb het niet over Nederland gehad, omdat ik het algemeen wilde. Antwoorden van de vragen(zie voorwoord): 1. Ja, ik heb er een paar opgenoemd in het hoofdstuk Slavernij nu? 2. Ik weet dit antwoord niet precies, maar volgens mij op de plantages wel. 3. Negers, uit West – Afrika. Literatuurlijst Boeken: • Praten over Hedendaagse slavernij • De slavenhandel
Site: • http://proto4.thinkquest.nl • www.scholieren.com